Άρθρο-φωτιά από την Τσεχία: «Η Ευρώπη μοιάζει να ζει τις ημέρες πριν την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας»

«ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ Ο ΑΛΑΡΙΧΟΣ

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο δημοσιεύτηκε στην Τσεχία αναφερόμενο στην αποχριστιανοποίηση της Ευρώπης και πως αυτό την έχει καταστήσει ευάλωτη σε εξωτερικές απειλές όπως αυτή των εγκληματιών ισλαμιστών του ISIL.
 
H Eυρώπη έχει μετατραπεί (όπως και οι ΗΠΑ) τα τελευταία χρόνια σε ένα συνονθύλευμα άθεων μαζών, που δεν πιστεύουν σε τίποτα παρά μόνο αν θα έχουν καλύτερες οικειακές συσκευές από τους γείτονες.Έχουν παγιδευθεί εντός μέσα στον Υλισμό, και δεν έουν κανένα όραμα ούτε για την Ευρώπη αλλά ούτε και για τους ίδιους. Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις κερδίζει αυτός που πιστεύει. Οι «άπιστοι″ χάνονται μέσα στην απάθεια και τον εγωκεντρισμό τους.

Αυτό που κατέστησε την Ρωσία ανερχόμενη υπερδύναμη είναι η επιστροφή της στην Ορθοδοξία.Αυτό που οδήγησε την Ελλάδα στην παρακμή είναι η απομάκρυνσή της από την Ορθοδοξία, και τις αξίες του Ελληνισμού. Μόνο η επιστροφή σε αυτά θα μας φέρει πάλι σε τροχιά ακμής.

Κάτι είναι ευκταίο να πραγματοποιηθεί τις Άγιες μέρες του Πάσχα, η χώρα έχει ανάγκη την αγκαλιά της Παναγιάς, και την Χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως και έχει ανάγκη να ξαναεπιστρέψει στις ένθεες πρακτικές των προγόνων μας (Αρχαίων,Βυζαντινών και Νεότερων).

Σύμφωνα με το τσεχικό περιοδικό «Reflex»,η Ευρώπη διάγει μια περίοδο πτώσης η οποία παρομοιάζεται με αυτής της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το τέλος της γηραιάς ηπείρου θεωρείται προδιαγεγραμμένο, εμφανίζοντας ως απειλή τη Ρωσία και το Ισλάμ. Επισημαίνονται όμως οι θρησκευτικές και ηθικές αξίες στις οποίες εμφυσείται ο ρωσικός λαός, και σύμφωνα με αυτές οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να πεθάνουν για τον θεό και την πατρίδας τους, κάτι το οποίο οι Ευρωπαίοι «αγνοούν» παντελώς .

Σύμφωνα με το άρθρο που αναμεταδίδει η ρωσική ιστοσελίδα inosmi.ru, πλησιάζει πιθανόν μια ακόμη κατάρρευση της Ευρώπης.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει περισσότερο με έναν κολοσσό που έχει πήλινα πόδια. Είναι πολύ πιθανό ότι η σύγχρονη μορφή της γηραιάς ηπείρου όπως την γνωρίζουμε σύντομα θα πάψει να υπάρχει. Η Ευρώπη είναι αδύναμη τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, και οι κάτοικοί της έχουν χάσει από καιρό τη θέληση να παλέψουν για τις μελλοντικές γενιές που θα έρθουν. Η παρακμή της κοινωνίας μοιάζει όλο και περισσότερο με την περίοδο παρακμής της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Στις 24 Αυγούστου του 410, οι γερμανικές ορδές των βαρβάρων υπό την αρχηγία του Αλάριχου κατέλαβαν την Ρώμη. Οι Χριστιανοί δεν ήταν η αιτία της παρακμής της Ρώμης (σύμφωνα με πολλούς καλοθελητές) , αντίθετα, αυτοί ήταν οι απόγονοι της αυτοκρατορίας και, κατά πάσα πιθανότητα σε αυτούς οφείλεται το γεγονός ότι υπήρξε μια «ώθηση» στη ρωμαϊκή κοινωνία, να παλέψει για να επιβιώσει όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το μέλλον. Έτσι, όταν ο Αλάριχος εισέβαλε στη Ρώμη, η πόλη κατοικούνταν ήδη από χριστιανούς, αναγκάζοντας και τον ίδιο να γίνει χριστιανός.

Η εμφάνιση του Αλάριχου στα τείχη της Ρώμης ήταν το τέλειο σοκ για τους Ρωμαίους, οι οποίοι συνειδητοποίησαν ότι πλέον δεν είναι αρκετή η φράση «I – Roman» για να φοβίζουν τους βάρβαρους τότε Γερμανούς από την κατάληψη της πόλης τους. Απλά είναι πραγματικά φρικτός ο τρόπος της πτώσης της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κάτι που μπορούμε να το παρομοιάσουμε με το σήμερα. Η επιτυχία για την Ευρώπη τότε ήταν ότι ακόμη και σε κρίση, λόγω της μείωσης του πληθυσμού από αρρώστιες είτε λόγω μετανάστευσης των λαών, δεν υπήρχε αντάξιος εχθρός σε ιδεολογικό επίπεδο.

Παρά το γεγονός,λοιπόν, ότι οι βάρβαροι κατέστρεψαν σχεδόν τα πάντα στην Ρώμη, από την εποχή της πάλαι Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι ίδιοι δανείστηκαν τα πολιτισμικά επιτεύγματα της , τα οποία ήταν η θρησκεία και ο πολιτισμό της. Στο τέλος, οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι κατέστρεψαν την αυτοκρατορία, στην συνέχεια ζωντάνεψαν μια νέα αυτοκρατορία επαναφέροντας τον πολιτισμό σε ένα νέο επίπεδο που κατέστησε δυνατή την σύγκριση του με την ρωμαϊκή κληρονομιά του χριστιανικού πολιτισμού, και δια μέσου των αιώνων μέσα από μία συγχώνευση σε έναν ενιαίο ευρωπαϊκό πολιτισμό, ο οποίος αργότερα έγινε ο Ευρω-Ατλαντικός. ( Εδώ ο Τσέχος αρθρογράφος παραβλέπει εντελώς τον ελληνικό πολιτισμό, προφανώς ηθελημένα).

Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ακριβώς η ίδια κατάσταση στην Ευρώπη παρουσιάστηκε στην περίπτωση της παρακμής της σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας. Η Ιστορία της Βυζαντινής και της Περσικής αυτοκρατορίας μπορεί να χρησιμεύσει ως μια προειδοποίηση για εμάς, ένα παράδειγμα του πώς η πίεση των μεταναστών και η ισλαμική ιδεολογία θα εξαφανίσει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό , όπως οι Τούρκοι μουσουλμάνοι εξαπλώθηκαν και κατέστρεψαν τον πολιτισμό της Κωνσταντινούπολης ή τον σπουδαίο πολιτισμό της Περσίας. Και παρόλο που ορισμένα από τα σημαντικά χαρακτηριστικά του ισλαμικού πολιτισμού στη συνέχεια εγκρίθηκαν ως σύνολο, αυτοί οι πολιτισμοί που κατακτήθηκαν καταστράφηκαν και αντικαταστάθηκαν με ένα μοντέλο διακυβέρνησης που βασίζονταν στο χαλιφάτο».

«Στην περίπτωση της Ρωσίας, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί», τονίζει ο Τσέχος αρθρογράφος.

«Παρά το γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση της Ευρώπης είναι ακόμη καλύτερη από ό, τι στη Ρωσία, η ιστορία διδάσκει ότι οικονομικά ασθενέστεροι αντίπαλοι μπορούν να καταστρέψουν χώρες οικονομικά ισχυρότερες. Όσον αφορά τον στρατιωτικό τομέα, ήδη η Ευρώπη διαθέτει μια πολύ αδύναμη θέση, η οποία αποδυναμώνεται συνεχώς ακόμη περισσότερο. Στο διεθνές γίγνεσθαι , η Μόσχα ευρίσκεται σε μέση κατάσταση σε σχέση με την Ευρώπη.

Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού και το τέλος μιας εποχής, στην Ρωσία «ήρθε» ένα καθεστώς που αναγνώρισε την ανάγκη για την επαναφορά της θρησκείας στους Ρώσους , αναβιώνοντας και πάλι την Ορθόδοξη Εκκλησία, από την εποχή των Τσάρων, ακόμα και σε περιοχές που κατοικούνται από μουσουλμάνους και επικρατεί το Ισλάμ.

Έτσι, στην μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο σήμερα, μπορείτε να βρείτε ακόμα αρκετά νέους άνθρωποι που είναι έτοιμοι να πάνε στον πόλεμο και να πεθάνουν, είτε για την Ορθόδοξη πίστη τους, είτε για τους συνανθρώπους τους και την πατρίδα τους.

Αλλά γιατί πρέπει να πάνε στον πόλεμο και να πεθάνουν , οι Ευρωπαίοι ; Για το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να υιοθετούν παιδιά; Για την υποστήριξη των αμβλώσεων; Για την υποστήριξη της πολυπολιτισμικότητας; Πώς νομίζετε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες μας θα είναι έτοιμες να πάνε σε ένα πόλεμο και να πεθάνουν για μια σύγχρονη κοινωνία; αναρωτιέται ο αρθρογράφος.

Ο πρώην επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της Τσεχίας Andor Sandor, δήλωσε ότι οι πολίτες μας δεν πρόκειται εύκολα να πάνε σε ένα πιθανό πόλεμο και να πολεμήσουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν πιστεύουν πραγματικά ότι για το κράτος και την κοινωνία αξίζει τον κόπο να πεθάνει κάποιος. Παρομοιάζει μάλιστα με την περίπτωση της Αυστροουγγαρίας, όπου οι πολίτες οδηγήθηκαν σε έναν πόλεμο στον οποίο δεν επιθυμούσαν .

Η σύγχρονη κοινωνία αντιμετωπίζει πολλές εσωτερικές κρίσεις.

Ποιος λοιπόν θα προστατεύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κοινωνία μας; Οι Ευρωπαίοι πολίτες που δεν πιστεύουν πουθενά ή οι μισθοφόροι;»

defencenet
paraxeno