Τό στρεβλό κυβερνητικό ἔργο, τό ἄδειο κρατικό ταμεῖο καί τό σκούπισμα τῶν "πλεονασματικῶν" φορέων, ΟΤΑ καί περιφερειῶν

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Μερικές φορές ως λαός είμαστε αγνώμονες και απαιτητικοί.

Δεν βλέπουμε εδώ και τρείς περίπου μήνες τον «αγώνα» που καταβάλει η νέα κυβέρνηση για να αλλάξει εκ θεμελίων την Ελληνική κοινωνία. Δεν αρκούμαστε με τα «επιτεύγματα» και τις «μεταρρυθμίσεις», αλλά η αχόρταγη φύση μας, απαιτεί και άλλα.

Αντί να τους ευχαριστήσουμε και να νιώσουμε ικανοποιημένοι από όλα αυτά που σε τόσο σύντομο διάστημα επέτυχαν για το» καλό» και την «ευημερία» του κοινωνικού συνόλου στα πλαίσια της φιλευσπλαχνίας και του αλτρουισμού, εμείς συνεχίζουμε να αντιδρούμε και να προβάλουμε ενστάσεις και μεμψιμοιρίες γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις μας παραμένουν ψαλιδισμένοι, η ανεργία καλπάζει ασταμάτητη, η αγορά καθημερινά ξεψυχάει, το δημόσιο σύστημα υγείας έχει πλέον καταντήσει χειρότερο ακόμη και από αυτό που εφαρμόζεται στο Μογκαντίσου της Σομαλίας. Οποία αχαριστία.

Εδώ οι άνθρωποι κατόρθωσαν να καταργήσουν τα σωφρονιστικά ιδρύματα τύπου Γ’, λίαν συντόμως θα αρχίσουν να απελευθερώνουν τρομοκράτες και σκληρούς ποινικούς εγκληματίες, το κέντρο της πρωτεύουσας έχει μετατραπεί σε Χάρλεμ, από τα διάτρητα σύνορά μας περνούν καθημερινά εκατοντάδες λαθρομετανάστες οι οποίοι στοιβάζονται στα νησιά του Αιγαίου, προκαλώντας σταδιακό μαρασμό του τουρισμού.

Και μετά από όλα αυτά τα «ηρωικά κατορθώματα», που αποτελούν ύμνο στον διεθνισμό και στην ελεύθερη –έστω και δια περιστρόφου- έκφραση του ατόμου, εμείς έχουμε το θράσος να συνεχίζουμε να γογγύζουμε για την ετοιμοθάνατη οικονομία, για τα σχεδόν άδεια δημόσια ταμεία και για την ανύπαρκτη ανάπτυξη.

Αφού οι άνθρωποι μέχρι στιγμής όσον αφορά την καταβολή μισθών και συντάξεων είναι συνεπείς. Εντάξει τώρα μπορεί να πει κάποιος , ότι εδώ και τρεις μήνες με τους ευρωπαίους δανειστές, έχουν ξεκινήσει μια ατέρμονη πελαγοδρομία για τη συνέχιση ή μη της δανειακής εξάρτησης, την μια ημέρα απειλούν με ρήξη, ενώ την επομένη προβαίνουν σε θωπείες με τους δανειστές, άλλα δηλώνει ο πρωθυπουργός, άλλα ο υπουργός Οικονομικών, άλλα ο υπουργός Ενέργειας και Πόρων και άλλα οι αρμόδιοι που έχουν αναλάβει το έργο προσέλκυσης επενδυτών.

Ναι αλλά ποιο είναι το ζητούμενο; Στις υποχρεώσεις τους, είναι άψογοι.  Εδώ φανταστείτε ότι μέσω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (!!!!!!) η κυβέρνηση «σκουπίζει» τα αποθεματικά φορέων του δημοσίου, ΟΤΑ και Περιφερειών, ελεώντας τους με διαθέσιμα για τις ανάγκες τους μέχρι της 5 Μαΐου. Και οι παμπόνηροι εφαρμόζουν την απόφαση με αναδρομική ισχύ, συγκεκριμένα  από τις 17 Μαρτίου ώστε να έχουν νομική κάλυψη στις κινήσεις που έχουν γίνει. Το «μεγαλόπνοο» και «μεγαλοφυές» σχέδιο της κατάσχεσης των πλεονασματικών είχε προαναγγελθεί από την προηγούμενη εβδομάδα, δια στόματος του αναπληρωτή ΥΠΟΙΚ κυρίου Μαρδά, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του Δημοσίου, αφού τα κρατικά ταμεία, είναι «πανί με πανί».

Φυσικά οφείλουμε σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε ότι οι διάφορες οφειλές του κράτους προς τρίτους, ήτοι προμηθευτές, συμβασιούχους και διαφόρους ιδιώτες, έχουν παγώσει από τον Φεβρουάριο, οδηγώντας έτσι σε οικονομική απόγνωση δεκάδες επιχειρήσεις που έκαναν το λάθος να συνεργαστούν με το Κράτος.

Σάλος αντιδράσεων ξέσπασε κατόπιν της απόφασης της κυβέρνησης να «σκουπίσει» τα πενιχρά αποθεματικά για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.

Μάλιστα η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος ήδη έκανε προσφυγή στο ΣτΕ.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα. Τι θα επιτύχει η κυβέρνηση με αυτό το μέτρο;  Απλά θα κερδίσει πίστωση χρόνου κάνοντας ένεση αδρεναλίνης σε έναν ετοιμοθάνατο. Μήπως άραγε προτίθεται να εκμεταλλευτεί  αυτή την πίστωση χρόνου για να οδηγήσει την Χώρα εκτός του οικονομικού αδιεξόδου; Μήπως αναμένει κάποια σημαντική οικονομική συμφωνία της τελευταίας στιγμής εκ των έξω, που θα λειτουργήσει ως από μηχανής Θεός;

Δεν φανταζόμαστε. Το πολύ πολύ στο μόνο που θα προβούν κατά το χρονικό διάστημα που θα προκύψει μεταξύ της παράτασης που θα πάρουν από το «σκούπισμα» φορέων, Αυτοδιοίκησης και Περιφερειών μέχρι το επόμενο οικονομικό αδιέξοδο που δεν θ’ αργήσει, είναι να αναλώσουν την ενεργητικότητα και τις εργατοώρες τους για να βρουν εγκαταλελειμμένα κρατικά κτήρια να στεγάσουν τους λαθρομετανάστες. Ίσως μάλιστα να προχωρήσουν σε μια νέα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, βάσει της οποίας να υποχρεώνουν κάθε Ελληνική οικογένεια να φιλοξενεί, ενα με δυο λαθρομετανάστες. Όλα είναι πιθανά.

Πάντως για οικονομική ανάπτυξη, για επανεκκίνηση των πρωτογενών πλουτοπαραγωγικών πηγών, για προσέλκυση στρατηγικών επενδυτών, ούτε λόγος να γίνεται για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι ικανοί να επιτύχουν, ούτε επιθυμούν ν’ ασχοληθούν με κάτι τέτοιο. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καταστρέφουν. Κάτι που ίσως παρέμεινε σε λανθάνουσα μορφή στους περισσότερους από αυτούς, από την «επαναστατική νεότητά» τους, όταν σε κάθε συλλαλητήριο ισοπέδωναν το σύμπαν.

ethnikismos