Ἡ τραγωδία τῆς Συρίας καί ὁ Πανταχοῦ παρών-Πόλεμος

φωτό

Γράφει ὁ Pepe Escobar

 Μέχρι πρόσφατα, μια σοβαρή γεωπολιτική υπόθεση εργασίας ήταν ότι η Δυτική Ασία και η Ουκρανία ήταν δύο φορείς του καθιερωμένου τρόπου λειτουργίας των Ηγεμόνων, που είναι να υποκινήσουν και να εξαπολύσουν τους Forever Wars.( Πόλεμος γιά Πάντα) Τώρα και οι δύο πόλεμοι είναι ενωμένοι σε έναν Omni-War. ( Πόλεμος Παντοῦ ) 

Ένας συνασπισμός Στραουσσιανών νεο-συντηρητικών στις ΗΠΑ, σκληροπυρηνικοί ρεβιζιονιστές Σιωνιστές στο Τελ Αβίβ και Ουκρανικές νεοναζιστικές αποχρώσεις του γκρι ποντάρουν τώρα σε μια Τελική Αντιπαράθεση – με διάφορους τόνους που κυμαίνονται από την επέκταση του lebensraum ( γερμανική ἔννοια τοῦ ἐπεκτατισμοῦ, ζωτικός χῶρος )  έως την πρόκληση της Αποκάλυψης.

Αυτό που τους στέκεται εμπόδιο είναι ουσιαστικά δύο από τους κορυφαίους BRICS: η Ρωσία και το Ιράν.

Η Κίνα, αυτοπροστατευμένη από το συλλογικό της υψηλό όνειρο για «κοινότητα κοινού μέλλοντος για την ανθρωπότητα», παρακολουθεί επιφυλακτικά στο περιθώριο, καθώς γνωρίζει ότι στο τέλος του δρόμου, ο αληθινός «υπαρξιακός» πόλεμος του Ηγεμόνα θα είναι εναντίον της.

Εν τω μεταξύ, η Ρωσία και το Ιράν πρέπει να κινητοποιηθούν για το Totalen Krieg ( Ὁλοκληρωτικός Πόλεμος). Γιατί αυτό προωθεί ο εχθρός.

Υπονόμευση των BRICS και του INSTC

Η ολική αποσταθεροποίηση της Συρίας, με τη σημαντική συμβολή των CIA - MI6, που τώρα προχωρά σε πραγματικό χρόνο, είναι ένα προσεκτικά σχεδιασμένο παιχνίδι για την υπονόμευση των BRICS και όχι μόνο.

Προχωρά παράλληλα με την απομάκρυνση της Αρμενίας από τον CSTO από τον Pashinyan – με βάση την υπόσχεση των ΗΠΑ να στηρίξουν το Ερεβάν σε μια πιθανή νέα σύγκρουση με το Μπακού. Η Ινδία ενθαρρύνεται να διευρύνει μια κούρσα όπλων με το Πακιστάν. και γενικός εκφοβισμός του Ιράν.

Επομένως, αυτός είναι επίσης ένας πόλεμος για την αποσταθεροποίηση του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά Νότου (INSTC) , του οποίου οι τρεις κύριοι πρωταγωνιστές είναι τα μέλη των BRICS, η Ρωσία, το Ιράν και η Ινδία.

Ως έχει, το INSTC είναι εντελώς χωρίς γεωπολιτικούς κινδύνους. Ως κορυφαίος διάδρομος BRICS που βρίσκεται σε εξέλιξη, έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματικός από αρκετούς από τους διαδρόμους της Heartland της Κίνας της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI).

Το INSTC θα αποτελούσε βασικό σωσίβιο για μεγάλο μέρος της παγκόσμιας οικονομίας σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης μεταξύ του συνδυασμού ΗΠΑ/Ισραήλ και του Ιράν – με το πιθανό κλείσιμο του Στενού του Ορμούζ που θα οδηγήσει στην κατάρρευση ενός σωρού πολλαπλά τετράκις δισεκατομμύρια χρηματοπιστωτικά παράγωγα, καταρρίπτοντας οικονομικά τη συλλογική Δύση.

φωτό

Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν, ως συνήθως, παίζει διπλό παιχνίδι. Ρητορικά, η Άγκυρα υποστηρίζει μια Παλαιστίνη απαλλαγμένη από γενοκτονίες και κυρίαρχη. Στην πράξη, η Turkiye υποστηρίζει και χρηματοδοτεί ένα ετερόκλητο πλήρωμα τζιχαντιστών του Greater Idlibistan -εκπαιδευμένοι από Ουκρανούς νεοναζί στον πόλεμο με drone και με όπλα που χρηματοδοτούνται από το Κατάρ- που μόλις έχουν προχωρήσει και έχουν κατακτήσει το Χαλέπι, τη Χάμα και πιθανώς πέρα ​​από αυτό.

Αν αυτός ο στρατός των μισθοφόρων ήταν πραγματικοί οπαδοί του Ισλάμ, θα βάδιζαν για την υπεράσπιση της Παλαιστίνης.

Την ίδια στιγμή, η πραγματική εικόνα μέσα στους διαδρόμους εξουσίας στην Τεχεράνη είναι εξαιρετικά θολή. Υπάρχουν φατρίες που ευνοούν την προσέγγιση με τη Δύση, κάτι που σαφώς θα είχε επιπτώσεις στην ικανότητα του Άξονα της Αντίστασης να πολεμήσει το Τελ Αβίβ.

Στον Λίβανο, η Συρία δεν αμφιταλαντεύτηκε ποτέ . Η ιστορία εξηγεί γιατί: από τη σκοπιά της Δαμασκού, ο Λίβανος παραμένει ιστορικά ένα κυβερνείο, επομένως η Δαμασκός είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια της Βηρυτού.

Και αυτό είναι ένα από τα βασικά κίνητρα του Τελ Αβίβ για να προωθήσει την τρέχουσα επίθεση των Σαλαφιτών-τζιχαντιστών στη Συρία – αφού κατέστρεψε σχεδόν κάθε διάδρομο επικοινωνίας μεταξύ Συρίας και Λιβάνου. Αυτό που το Τελ Αβίβ δεν μπόρεσε να πετύχει επί τόπου - μια νίκη επί της Χεζμπολάχ στο νότιο Λίβανο - αντικαταστάθηκε από την απομόνωση της Χεζμπολάχ από τον Άξονα της Αντίστασης.

Όταν βρίσκεσαι σε αμφιβολία, ξαναδιάβασε τον Ξενοφώντα

Οι πόλεμοι στη Δυτική Ασία είναι ένα σύνθετο μείγμα εθνικών, θρησκευτικών, φυλετικών και θρησκευτικών φορέων. Κατά μία έννοια, είναι ατελείωτοι πόλεμοι. ελεγχόμενη ως ένα βαθμό, αλλά μετά πάλι.

Η ρωσική στρατηγική στη Συρία φαινόταν πολύ ακριβής. Καθώς ήταν αδύνατο να ομαλοποιηθεί ένα εντελώς κατακερματισμένο έθνος, η Μόσχα επέλεξε να απελευθερώσει τη Συρία που έχει πραγματικά σημασία –την πρωτεύουσα, τις πιο σημαντικές πόλεις και τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου– από τους όχλους των Σαλαφιτών-τζιχαντιστών.

Το πρόβλημα είναι ότι το πάγωμα του πολέμου το 2020, με άμεσες συνέπειες από τη Ρωσία, το Ιράν και (απρόθυμα) την Τουρκία, δεν έλυσε το πρόβλημα των «μετριοπαθών ανταρτών». Τώρα επιστρέφουν – σε πλήρη ισχύ, με την υποστήριξη ενός τεράστιου όχλου Rent-a-Jihadi, με το NATOstan Intel πίσω τους.

( Τζέϊκ Σάλλιβαν ὑπό Χίλλαρυ, ὑπό Νούλαντ. Δέν ἀλλάζει τίποτε ! φωτό) 

Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.

2012. Τζέικ Σάλιβαν, τότε βοηθός της Χίλαρι Κλίντον: «Η AQ [αλ-Κάιντα*] είναι στο πλευρό μας στη Συρία».

2021. Τζέιμς Τζέφρι, ειδικός απεσταλμένος στη Συρία υπό τον Τραμπ (2018-2020): «Το HTS [Hayat Tahrir al-Sham*] είναι ένα πλεονέκτημα για τη στρατηγική των ΗΠΑ στο Idlib».

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος χρόνος για την αναβίωση του «περιουσιακού στοιχείου» του HTS. HTS εάν καλύπτει ένα τεράστιο κενό. προσέξτε όταν συμβαίνει αυτό στη Δυτική Ασία. Η Ρωσία είναι πλήρως συγκεντρωμένη στην Ουκρανία. Η Χεζμπολάχ υπέφερε πολύ από τους βομβαρδισμούς και τις κατά συρροή δολοφονίες στο Τελ Αβίβ. Η Τεχεράνη είναι πλήρως επικεντρωμένη στον τρόπο αντιμετώπισης του Trump 2.0.

Η ιστορία πάντα μας διδάσκει. Η Συρία είναι πλέον μια Δυτική Ασία Ἀνάβασις. Ο Ξενοφών –στρατιώτης και συγγραφέας– μας διηγείται πώς, τον 4ο αιώνα π.Χ., μια «εξόρμηση» («ανάβασις», στα αρχαία ελληνικά) 10.000 Ελλήνων μισθοφόρων συμμετείχε από τον Κύρο τον νεότερο εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη Β΄, βασιλιά της Περσίας, από την Αρμενία στη Μαύρη Θάλασσα. Η αποστολή απέτυχε παταγωδώς – και το οδυνηρό ταξίδι της επιστροφής ήταν ατελείωτο.

2.400 χρόνια αργότερα, βλέπουμε κυβερνήσεις, στρατούς και μισθοφόρους να εξακολουθούν να βυθίζονται στους ατελείωτους πολέμους της Δυτικής Ασίας – και η εξαγωγή τους τώρα είναι ακόμα πιο περίπλοκη.

Η Συρία είναι τώρα κουρασμένη, ταλαιπωρημένη, με τη SAA( Συριακές Δυνάμεις)  να εφησυχάζει με το μακρύ πάγωμα του πολέμου από το 2020. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη βίαιη λιμοκτονία που εξαπέλυσε ο νόμος του Καίσαρα των ΗΠΑ και την αδυναμία να ξεκινήσει η ανοικοδόμηση του έθνους με τη βοήθεια τουλάχιστον 8 εκατομμύρια πολίτες που έφυγαν από τον ατελείωτο πόλεμο.

Τα τελευταία 4 χρόνια, τα προβλήματα συσσωρεύτηκαν. Υπήρχαν ατελείωτες παραβιάσεις της Διεργασίας της Αστάνα και το Ισραήλ βομβάρδιζε τη Συρία σχεδόν καθημερινά ατιμώρητα.

Η Κίνα ήταν βασικά ακίνητη. Το Πεκίνο απλά δεν επένδυσε στην ανοικοδόμηση της Συρίας.

Η προοπτική είναι απογοητευτική. Ακόμη και η Ρωσία – η οποία είναι de facto σύμβολο της Αντίστασης από μόνη της, έστω και αν δεν αποτελεί επίσημα μέρος του Άξονα Αντίστασης της Δυτικής Ασίας – χρειάστηκε σχεδόν τρία χρόνια σκληρής αργοπορίας στον αγώνα της με την Ουκρανία.

Μόνο ένας συνεκτικός, ενοποιημένος Άξονας Αντίστασης – αφού απαλλαγεί από αναρίθμητους πέμπτους στήμονες που εργάζονταν μέσα – θα είχε την ευκαιρία να μην τον ξεσπάσει ένας προς έναν από τον ίδιο παγιωμένο εχθρό, ξανά και ξανά.

Μερικές φορές φαίνεται ότι οι BRICS - ιδιαίτερα η Κίνα - δεν έμαθαν τίποτα από το Bandung το 1955 και πώς εξουδετερώθηκε το Κίνημα των Αδεσμεύσεων (NAM).

Δεν μπορείς να νικήσεις μια ανελέητη ηγεμονική Ύδρα με τη δύναμη των λουλουδιών.

* τρομοκρατικές οργανώσεις απαγορευμένες στη Ρωσία και σε πολλές άλλες χώρες.

Ἀπό: sputnikglobe.com

Ἡ Πελασγική