Ἡ πτῶσις τῆς Συρίας μαζύ μέ ὅσα ἀναποφεύκτως ἔρχονται στήν ἐπιφάνεια πρός συζήτησιν γιά τό μέλλον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, μαζύ μέ ὅσα ἀρχίζουν νά γίνονται ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιθετικότητος τῶν γειτονικῶν χωρῶν ἤ ἀκόμη καί μέ προσχήματα τοῦ τύπου τό "κάνουμε γιά τήν προστασία μας " ( τῶν γνωστῶν "τά δικά μου δικά μου καί τά δικά σου δικά μου" ) δέν μποροῦμε νά μήν θυμηθοῦμε, γιά ἀκόμη μία φορά ( σχετικῶς μέ τόν Κλάρκ ΕΔΩ, ΕΔΩ, τοῦ ἐγκληματία τῆς σφαγῆς τῶν Σέρβων ΕΔΩ, ἐπίσης καί ΕΔΩ ), τόν Στρατηγό Wesley Clark καί τό περίφημο "Ἑπτά χῶρες σέ πέντε χρόνια " πού εἶχε ἀποκαλύψει, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιθέσεως τῆς 11ης Σεπτέμβρίου ; Ἤ ἀλλιῶς : ἔπρεπε νά πραγματοποιηθῇ τό χτύπημα γιά νά πᾶνε στό "μεγάλο σχέδιο" !
Περίπου δέκα ἡμέρες μετά τήν 11η Σεπτεμβρίου ἐπισκέφθηκα τό Πεντάγωνο καί εἶδα τόν Γραμματέα Donald Rumsfeld καί τόν ἀναπληρωτή Γραμματέα Paul Wolfowitz. Κι᾿ἐνῷ εἶχα περάσει μόνο γιά νά χαιρετίσω παλιούς συναδέλφους καί τότε ἕνας ἀπό τούς ἀνωτέρους στρατιωτικούς ἀξιωματούχους, τηλεφώνησε καί εἶπε πρέπει ὁπωσδήποτε νά ἔρθετε γιά λίγο. Μέ πίεσαν λέγοντας ἐλάτε γιά λίγο ὁπωσδήποτε καί ἐν τέλει μοῦ εἶπαν : -Πήραμε τήν ἀπόφαση νά πᾶμε σέ πόλεμο μέ τό Ἰράκ. Ἤταν 20 Σεπτεμβρίου. Κι᾿ὅταν ῥώτησα γατί νά πᾶμε σέ πόλεμο μέ τό Ἰράκ ; Μοῦ ἀπάντησε : Δέν ξέρω. Ὑποθέτω ἐπεί δή δέν ξέρουν τί ἄλλο νά κάνουν.
Μήπως βρῆκαν κάποιες πληροφορίες πού συνέδεαν τόν Σαντάμ μέ τήν Ἀλ Κάϊντα κάτι νέο πού νά τούς ὀδήγησε στήν ἀπόφαση αὐτή ; Μοῦ ἀπάντησε « ὄχι, ὄχι. Ὑποθέτω ὅτι εἶναι σα νά μήν γνωρίζουμε τί νά κάνουμε μέ τούς τρομοκράτες, ἀλλά ἔχομε ἕναν καλό στρατό καί μποροῦμε νά ῥίξουμε κυβερνήσεις.» Ἔτσι ἐάν τό μόνο πού ἔχετε εἶναι ἕνα σφυρί, κάθε πρόβλημα πρέπει νά μοιάζει μέ καρφί.
Ἐπέστρεψα μερικές ἑβδομάδες μετά νά τόν ᾿δῶ καί μέχρι τότε βομβαρδίζαμε στό Ἀφγανιστάν καί εἶπα θά παμε ἀκόμη καί σέ πόλεμο μέ τό Ἰράκ ; Καί εἶπε : « Εἶναι ἀκόμη χειρότερο ἀπό αὐτό ...» καί ἅπλωσε τό χέρι στό γραφεῖο του πῆρε ἕνα κομμάτι χαρτί καί εἶπε : « Μόλις ἔλαβα αὐτό ἀπό τόν πάνω ὄροφο συναντῶντας τόν Ὑπουργό Ἀμύνης σήμερα καί εἶπε ὅτι αὐτό εἶναι ἕνα σημείωμα πού περιγράφει πῶς θά ἐξοντώσουμε ἑπτά χῶρες σέ πέντε χρόνια ξεκινώντας ἀπό τό Ἰράκ ἐν συνεχείᾳ Συρία, Λίβανο, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν καί στό τέλος τό Ἰράν. »
Ἡ ἀλήθεια εἶναι, γιά τήν Μέση Ἀνατολή πώς ἐάν δέν ὑπῆρχε πετρέλαιο ἐκεῖ θά ἦταν σάν τήν Ἀφρική. Κανείς δέν ἀπειλεῖ νά παρέμβη ἐκεῖ. Τό πρόβλημα εἶναι τό ἀντίθετο :συνεχίζουμε νά ζητοῦμε ἀπό τόν κόσμο νά παρέμβει καί νά τό σταματήσῃ. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία πώς ἡ παρουσία τοῦ πετρελαίου σέ ὅλη τήν περιοχή πυροδότησε μεγάλη ἀνάμειξη δυνάμεων. Εἴτε αὐτό ἦταν τό συγκεκριμένο κίνητρο γιά τό πραξικόπημα εἴτε ὄχι δέν μπορῶ νά σᾶς πῶ, ἀλλά σίγουρα ὑπῆρχε πάντα αὐτἠ ἡ στάσις πού μέ κάποιο τρόπον μπορούσαμε νά παρέμβουμε καί νά χρησιμοποιήσουμε δύναμι στήν περιοχή τῆς Μέσης Ἀνατολῆς...
Καί στό τέλος τό Ἰράν, λέει ὁ Κλάρκ. Τό Ἰράν ;
Γιά νά διαβάσουμε ξανά ΕΔΩ.
Εὐχαριστῶ Pat, γιά τήν ὑπενθύμησιν.
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου