Έρχονται οι «κομμουνισταί»;

Γράφει ο Αντίοχος

Πρώτη φορά αριστερά; Ε όχι δα!

Στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε –μεταξύ άλλων- και το σύνθημα «Πρώτη φορά Αριστερά» (το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιεί και τώρα, αν και σε μικρότερη ένταση…). Εννοώντας, πως για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα κόμμα της αριστεράς βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας. Πρόκειται για συνειδητή πολιτική απάτη, που βασίζεται στη λησμονιά των μεγαλυτέρων και στην άγνοια των νεωτέρων, για να μην ταυτιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με το κακόφημο κλεφτο-ΠΑΣΟΚ. Ανήκοντας στην πρώτη ηλικιακή κατηγορία, θα σας γυρίσω 33 χρόνια πίσω, στο 1981. Όταν, για πρώτη πράγματι φορά, ένα άλλο κόμμα της αριστεράς, πολύ πιο… φουριόζικο, βρισκόταν στις πύλες της εξουσίας. Το κλεφτο-ΠΑΣΟΚ!

Μαρξ-Ένγκελς-Βελουχιώτης!

«Αριστερά της αριστεράς» είχε χαρακτηρίσει το ΠΑΣΟΚ ο (ψευτοεθνάρχης) Καραμανλής, το 1977. Και δεν είχε άδικο. Την εποχή εκείνη, μερίμνη του συντρόφου Τζουμάκα, τρία πορτραίτα «κοσμούσαν» τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ ανά την επικράτεια: του Μαρξ, του Ένγκελς και του Άρη Βελουχιώτη (τα ίδια που «κοσμούσαν» και τις γιάφκες της 17Ν.)! Σήμερα, μπορεί σε κάποιο γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ να έχει ξεμείνει κανένα αραχνιασμένο πορτραίτο του Τσε Γκεβάρα… Τα συνθήματά του ΠΑΣΟΚ της εποχής ήταν όμοια με του ΚΚΕ, τα εξής: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω για πάντα από το ΝΑΤΟ», «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Έξω απ’ την ΕΟΚ των μονοπωλίων», «Ελλάδα-Κύπρος-Παλαιστίνη, Αμερικάνος δε θα μείνει κ.τ.λ. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διανοείται να αμφισβητήσει τη συμμετοχή της Ελλάδος στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και δε βγάνει άχνα για τις βάσεις. Δε λέει κουβέντα για αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε. κι ούτε καν το ευρώ δεν αμφισβητεί!

Το μαρξιστικό ΠΑΣΟΚ

Τότε το ΠΑΣΟΚ αυτοχαρακτηριζόταν –δια στόματος Ανδρέα- ως «μαρξιστικό, αλλά όχι δογματικό κόμμα», στοχοποιούσε ως εχθρό το ντόπιο και ξένο «μεταπρατικό» κεφάλαιο και τον «αμερικάνικο ιμπεριαλισμό»,χαρακτήριζε «μόνο θεσμό» τον λαό, δήλωνε «συνέχεια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ» και στόχευε στον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας». Είχε δε τροτσκιστικές «συνιστώσες» (π.χ. το «Ξεκίνημα για τη μαρξιστική τάση του ΠΑΣΟΚ»), κατανοούσε (και υπογείως καθοδηγούσε) τους λεγόμενους «αναρχοαυτόνομους» των Εξαρχείων, πρωτοκλασάτα στελέχη του (όπως π.χ. η Μελίνα Μερκούρη, ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος κ.α.) υπεράσπιζαν με πάθος τους ακροαριστερούς τρομοκράτες της εποχής, ενώ κάποιοι μουσάτοι, προερχόμενοι από το ΠΑΚ, φλερτάριζαν ανοιχτά με τον ένοπλο αγώνα… Σήμερα, ανάλογες θέσεις εκφράζουν μόνο κάποιες ξεχασμένες και παντελώς ανυπόληπτες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ!

Το ΠΑΣΟΚ θα μας πάρει τα σπίτια και τα χτήματα!

Και βέβαια, η αντιμετώπιση του ΠΑΣΟΚ από την τότε νουδούλα, ήταν απείρως πιο κινδυνολογική απ’ ότι είναι σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ. Η τωρινή έχει να κάνει με μονομερείς ενέργειες (τις οποίες ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει 100 φορές ότι απορρίπτει), έξοδο από το ευρώ (ο Όλι Ρεν δήλωσε τη μία ότι ο Τσίπρας έχει δεσμευτεί να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και την επομένη τον επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Τσίπρας με συνέντευξή του στο Reuters) και άλλα τέτοια. Το 1981, η ΝΔ –με πρώτο βιολί τον Αβέρωφ, «πολιτικό πατέρα» του φον Αντωνάκη- κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ ότι θέλει να εγκαταστήσει «μαρξιστικό-μονοκομματικό καθεστώς», ότι «καλύπτει αναρχικούς εμπρηστές», ότι «θα καταργήσει την ιδιοκτησία» (το απλοϊκό σύνθημα στα χωριά ήταν «το ΠΑΣΟΚ θα μας πάρει τα σπίτια και τα χτήματα»), ότι «θα δημεύσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις», ότι «θα ιδρύσει λαϊκό στρατό, λαϊκή αστυνομία και λαϊκά δικαστήρια» και άλλα που σήμερα που τα δύο κόμματα «αδερφοποιήθηκαν» φαντάζουν γελοία. Κι όλα αυτά δεν τα ’λεγαν μόνο οι «σκληροί». Ακόμα και ο μετριοπαθής Ράλλης («δε θέλω ου») είχε καταγγείλει «την πρόθεση του ΠΑΣΟΚ να εγκαθιδρύσει μονοκομματική δικτατορία με τον οικονομικό εξαναγκασμό όλων των τάξεων και την απαγόρευση λειτουργίας των μη σοσιαλιστικών κομμάτων».

ΝΔ: «Αν επικρατήσει το ΠΑΣΟΚ δε θα ξανακάνει εκλογές»!

Μάλιστα, η Κ.Δ. της ΝΔ είχε εκδώσει ένα προεκλογικό φυλλάδιο, υπό τον τίτλο «Το Πιστεύω του ΠΑΣΟΚ», στο οποίο κατήγγειλε τα εξής φοβερά και τρομερά: «Το ΠΑΣΟΚ είναι μαρξιστικό κόμμα, όχι μόνο στη μέθοδο, αλλά στην κοσμοθεωρία και στις θέσεις του και στην πρακτική του. Ταυτόχρονα είναι ένας επαναστατικός, λαϊκιστικός και μονοκομματικός οργανισμός. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τελικά το ΠΑΣΟΚ είναι αντίθετο προς την κοινοβουλευτική δημοκρατία, ότι ενδιαφέρεται για την πάλη των τάξεων, για τη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής και την κυριαρχία μιας τάξεως πάνω στις άλλες κοινωνικές ομάδες. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι, αν ποτέ επικρατήσει, θα ξανακάνει εκλογές. Όπως αποδείχθηκε στο μεσογειακό συνέδριο, το ΠΑΣΟΚ συντάχθηκε με τις πιο επαναστατικές κομμουνιστικές και μονοκομματικές χώρες. Η πολιτική του είναι εθνικά επικίνδυνη».

Άτυπη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων»

Και το θέμα ήταν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν τα αρνείτο όλα αυτά. Κι όσο περισσότερο κινδυνολογούσε η προπαγάνδα της ΝΔ, τόσο τα επιβεβαίωνε το ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις»,τα δύο ΚΚΕ (Εξωτερικού κι Εσωτερικού). Διότι, εκείνη την εποχή υπήρχε μια φανερή συμμαχία μεταξύ τους και σε επίπεδο βάσης και σε επίπεδο κορυφής, σε σημείο απόλυτης ταύτισης. Θα σας αναφέρω μια προσωπική μου εμπειρία. Εκείνη την εποχή ήμουνα στην Σπάρτη. Πλησίαζε το μνημόσυνο των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς στο Μονοδένδρι και έπεσε στα χέρια μου μια προκήρυξη- κάλεσμα. Με έκπληξη είδα ότι την συνυπέγραφαν, η Ν. ΠΑΣΟΚ, η ΚΝΕ και η ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος! Για τέτοια ταύτιση μιλάμε… Τη δε νίκη του ΠΑΣΟΚ, την πανηγύρισαν αντάμα πασόκοι και κομμουνιστές. Κι όχι μόνο οι απλοί κομμουνιστές, αλλά και το επίσημο ΚΚΕ, όπως μπορείτε να δείτε στο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη της επομένης των εκλογών, που μιλούσε για «μεγάλη νίκη» και «ξέσπασμα χαράς του λαού». Η κατάσταση αυτή, της άτυπης συγκυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των δύο ΚΚΕ βάστηξε μέχρι το 1985 και μέχρι τότε όλοι οι επιζώντες συμμορίτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ βγάλανε βαρβάτες συντάξεις, οι δε Κνίτες και Ρηγάδες γιόμισαν τις καρέκλες του δημοσίου. Ακούς εκεί «πρώτη φορά αριστερά» και «εμείς δεν έχουμε κυβερνήσει ποτέ»…

Έρχονται οι «κομμουνισταί»;

Τι θέλω να πω με όλη αυτή την παρελθοντολογία; Ότι τα άσματα που τραγουδάνε σήμερα από χωρίου εις χωρίον τα ελεεινά «ακροδεξιά» παπαγαλάκια της νουδούλας, ότι «έρχονται οι κομμουνισταί» κ.τ.λ., τα’ χουμε ξανακούσει άπειρες φορές. Όχι πως δεν υπάρχουν κομμουνιστές στον ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον οι μισοί από τα στελέχη του, προέρχονται από τα δύο ΚΚΕ (κι οι άλλοι μισοί από το κλεφτο-ΠΑΣΟΚ). Αλλά πρόκειται για κομμουνιστές του… γλυκού νερού, που δε… δαγκώνουν (και πλέον, γαυγίζουν σπανίως). Για κομμουνιστές που έχουν… εξημερωθεί, αστικοποιηθεί και αμερικανοποιηθεί πλήρως. Με τις μάσες τους, τις ξάπλες τους, τις βιλάρες τους, τις πισινάρες τους, τις αμαξάρες τους, τις πουράκλες τους, τα σέα τους και τα μέα τους. Δεν το λέω εγώ έτσι αυθαίρετα. Το διαπίστωσε έρευνα για την οικονομική κατάσταση του μέσου συνέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που δημοσιεύθηκε μετά το τελευταίο συνέδριό τους. Αυτοί, λοιπόν, μόλις πιάσουνε καρέκλα, θα πέσουνε κατευθείαν στη μάσα και θα γίνουνε χειρότεροι από τους πρώτους κλεφτο-πασόκους. Και θα ξεχάσουνε και τα Μνημόνια και όλα!

Εθνικισμός