Το σκεπτικό της δημιουργίας του ταπεινού αυτού αδριάντα, περιέγραψε γλαφυρά ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, κατά τη σεμνή τελετή των αποκαλυπτηρίων του έργου, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 15 Οκτωβρίου, παρουσία του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Όπως εξήγησε ο Αρχιεπίσκοπος, οι αναμνήσεις από την ιστορική Πατριαρχική επίσκεψη «επιθυμούσαμε να αποκτήσουν ένα σημείο αναφοράς σταθερό, ένα σημείο που θα μαρτυρά εσαεί, στους παρόντες και στους επερχομένους, ότι ο Πατριάρχης του Γένους πέρασε από τα μέρη μας και ευλόγησε τον λαό της Αρχιεπισκοπής μας. […] Επειδή φρονούμε πως η τέχνη διαθέτει μια ξεχωριστή δύναμη: να υπερβαίνει όσα ακούγονται και φαίνονται, να μάς μιλάει ακόμη κι όταν οι λέξεις παύουν να ηχούν, να ενεργοποιεί τους οφθαλμούς της ψυχής μας για όσα οι οφθαλμοί του σώματος δυσκολεύονται να διακρίνουν, γι’ αυτό, με εμπιστοσύνη σε αυτήν ακριβώς την αποκαλυπτική δύναμη της τέχνης, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε στην ευλογητή επίσκεψη του Πατριάρχου μας ένα έργο γλυπτικής, το οποίο προσβλέπουμε να τον καταστήσει παντοτινά και βιωματικά παρόντα ανάμεσά μας».
«Η συνολική εικόνα του ανδριάντα θαρρώ ότι δημιουργεί μια αίσθηση απλότητας και ταπεινοφροσύνης, χαρακτηριστικά που, κατά κοινή ομολογία, κοσμούν την προσωπικότητα του Οικουμενικού μας Πατριάρχου και είναι εκείνα που τον καθιστούν τόσο προσιτό και τόσο αγαπητό στα πνευματικά του παιδιά και σε όσους ανά την οικουμένη έχουν την τύχη να τον γνωρίσουν εκ τούς σύνεγγυς», σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, περιγράφοντας το έργο.
«Αυτόν τον απλό, προσιτό και στοργικό Πατριάρχη, όπως τον ζούμε και ετούτες τις μέρες εδώ στην Αυστραλία», επεσήμανε με έμφαση, «αυτόν θέλουμε να κρατήσουμε στη μνήμη μας και αυτόν να συστήσουμε στις νεότερες και τις απόμενες γενιές. Και όχι τυχαία, το άγαλμα αυτό που αποτυπώνει τη σεπτή μορφή τού Πατριάρχου μας είναι, θα έλεγα, τόσο ανθρώπινο – δεν έχει τοποθετηθεί πάνω σέ βάθρο, δε χρειάζεται να υψώσεις το κεφάλι σου για να το δεις. Ο Πατριάρχης είναι ανάμεσά μας και γι᾽ αυτό ο ανδριάντας του θα δεσπόζει στην “καρδιά” του Πολιτιστικού Κέντρου της Επισκοπής Χώρας, σε έναν τόπο που οραματιζόμαστε να αποτελέσει επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της Ομογένειάς μας, ιδιαιτέρως της νεολαίας μας, στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον».
Κατακλείοντας, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε θερμές ευχαριστίες στον κ. Sam Jinks, δημιουργό του ανδριάντα, ενώ απευθυνόμενος στον Οικουμενικό Πατριάρχη, τόνισε με πολλή συγκίνηση: «Όπως αντιλαμβάνεστε, Παναγιώτατε, έχουμε ανάγκη την παρουσία σας διαρκώς και αδιαλείπτως, έχουμε ανάγκη αυτή την αίσθηση της ζεστασιάς και της στοργικότητας που αποπνέετε. Έχουμε ανάγκη να σάς νιώθουμε κοντά μας, αλλά κυρίως να διασφαλίσουμε πως η ίδια αυτή αίσθηση θα αγγίζει και τις καρδιές των παιδιών μας και όλων των επομένων γενεών. Την ιερή αυτή προσδοκία ευελπιστούμε να εξυπηρετήσει και το ταπεινό ετούτο έργο, ώστε να εμπνέονται οι νέοι μας από το σεπτό πρόσωπό σας, για να ανταπεξέλθουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει στο μέλλον η τοπική μας Εκκλησία».
Μπραβο τον εκαναν και αραπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως του αξιζει.
Πάντως το άγαλμα τους βγήκε σε μαύρο, μια χαρά δηλαδή, αντιπροσωπεύει και την άποψη των περισσοτέρων ορθοδόξων χριστιανών για το πρόσωπο του Βαρθολομαίου...Καλό κουμάσι θα ναι και ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος Μακάριος της Αυστραλίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαί, τά τελευταῖα χρόνια τά περισσότερα γλυπτά τά κάνουν σέ μαῦρο χρῶμα. Κάποτε ἦσαν λευκά,πλέον μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Ὄχι τυχαίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήἜχετε προσέξει τά τουριστικά βανάκια τά τελευταῖα χρόνια ;ΜΑΥΡΑ ΚΑΤΡΑΜΙ ἀκομη καί τά τζάμια ! Τίς τέντες πού εἶναι στήν μόδα ; ΜΑΥΡΕΣ. Τίς ἀμφιέσεις τῶν σερβιτόρων σέ καφετέρειες, ἀκόμη καί σουβλατζίδικα'; ΜΑΥΡΙΛΑ !
Ἠ μαυρίλα πάει παντοῦ. 'Τά πάντα στά μαύρα !
Ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 2000, ὅλες οἱ ταινίες ἦσαν σκοτεινές. Τό ἴδιο μέχρι σήμερα. Τίς σιχαίνομαι ὅλες αὐτές τίς ταινίες. Καί γενικῶς ἀπεχθἀνομαι τό μαῦρο. Ἕνα ἀκόμη χρῶμα πού πάντα δέν μοῦ ἄρεσε καθόλου ἦταν τό κόκκινο.
Ἔτσι κι᾿ὁ Βαρθολομαῖος βγῆκε μές τήν μαυρίλα. Ξέρει ἡ Καμπαλαρία...
Καλησπέρα ἀγαπητοί !