Γράφει ὁ Rod Dreher
Όχι ότι τον ρώτησε κανείς, αλλά ο γερουσιαστής Mitch McConnell, μίλησε με σκληρή γλώσσα για την Ουγγαρία αυτή την εβδομάδα . Αυτός ο "εγκέφαλος" Ρεπουμπλικανός έκανε άσχημα σχόλια κατηγορώντας τους συντηρητικούς των ΗΠΑ που υποστηρίζουν την Ουγγαρία πως αυτό εμπίπτει στην «λατρεία της προσωπικότητας» του Βίκτορ Όρμπαν.Διότι όπως είπε ο McConnell, με αυστρότητα, ο Όρμπαν «δεν θαυμάζει απλώς» τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και «διαχειρίζεται παρεμβάσεις υπέρ της Μόσχας, καταπιέζοντας τις ευρωπαϊκές και διατλαντικές προσπάθειες για την καταπολέμηση της παράνομης επιθετικότητας της Ρωσίας σε κάθε βήμα».
Ο βετεράνος γερουσιαστής ( βλέπε ἀπολίθωμα ) του GOP κατήγγειλε επίσης για την επένδυση της Κίνας στην Ουγγαρία και κατηγόρησε τον δημοκρατικό σύμμαχο του ΝΑΤΟ για απολυταρχία.
Τα έχουμε ξανακούσει όλα. Τι ώθησε όμως τώρα το ξέσπασμα του McConnell; Τι ώθησε την τελευταία περίπτωση της συνεχιζόμενης εκστρατείας του Αμερικανού πρέσβη David Pressman κατά της Ουγγαρίας; Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Pressman το πήγε πιο μακριά από ποτέ, λέγοντας σε μια ομιλία του ότι είναι καιρός η Δύση να κάνει την «εκτίμησή» της για την Ουγγαρία. Γιατί η εντεινόμενη πίεση από τις ελίτ των ΗΠΑ;
Υπάρχει ένας μεγάλος λόγος, και ένας μικρός λόγος.
Ο μικρός λόγος είναι η στενή σχέση του Βίκτορ Όρμπαν με τον Ντόναλντ Τραμπ. Το κόμμα του «για πάντα πόλεμος» στην Ουάσιγκτον –δηλαδή, τα απολιθώματα Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί που θέλουν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ουκρανία– φοβούνται ότι μια νίκη Τραμπ θα οδηγήσει σε μια ειρηνευτική διευθέτηση. Οι Forever Warriors προσπαθούν να πείσουν τους Αμερικανούς ψηφοφόρους ότι ο Τραμπ είναι στο πλευρό των κατευναστών της Ρωσίας και των εχθρών της δημοκρατίας, όπως ο Βίκτορ Όρμπαν. Επιτιθέμενο στην Ουγγαρία και τον ηγέτη της, το κατεστημένο της Ουάσιγκτον ελπίζει να βλάψει τον Τραμπ μέσῳ των ψηφοφόρων .
Οι ενοχλημένοι πλέον Ούγγροι γνωρίζουν εκ πείρας ότι η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες ορίζουν τη «δημοκρατία» ως να βαδίζει υπάκουα σύμφωνα με τις πολιτικές που υπαγορεύονται από ψηλά. Είναι λοιπόν προσβολή για τον κόσμο όταν ο Ούγγρος πρωθυπουργός «παρεμβαίνει» στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ επειδή υποστηρίζει τον Τραμπ και τον επισκέπτεται στο σπίτι του στο Μαρ-α-Λάγκο. Αλλά όταν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι της Ουκρανίας έδωσε πρόσφατα μια κοινή ομιλία με την υποψήφια των Δημοκρατικών, Καμάλα Χάρις, αυτή παίρνει πόντους έτσι στην κούρσα για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές — ορίστε η δημοκρατία!
Είναι τρομερό, τρομερό το γεγονός ότι η Κίνα έχει επενδύσει τόσα χρήματα στην Ουγγαρία, σύμφωνα με τον γερουσιαστή McConnell. Είναι αλήθεια ότι η Ουγγαρία αντιπροσωπεύει το 44 τοις εκατό όλων των κινεζικών άμεσων επενδύσεων στην Ευρώπη. Αλλά το μέγεθος της επενδυτικής σχέσης μεταξύ της Κίνας και άλλων δυτικών χωρών (ΗΠΑ, Γερμανία κ.λπ.) είναι οι νάνοι της Ουγγαρίας. Πράγματι, οι επενδυτικές σχέσεις μεταξύ μιας σειράς αμερικανικών ελίτ και της Κίνας-Sen. Ο McConnell και η κινέζα σύζυγός του Elaine Chao έχουν γίνει πολύ πλούσιοι από τους δικούς τους —κάνει τον Ρεπουμπλικανό που μισεί την Ουγγαρία να ακούγεται σαν υποκριτής.
Ο μεγάλος λόγος για αυτές τις επιθέσεις είναι ότι η Ουκρανία χάνει αυτόν τον πόλεμο, πράγματι πιθανότατα τον έχει χάσει και η Ουάσιγκτον αναζητά έναν αποδιοπομπαίο τράγο για την κολοσσιαία στρατηγική της αποτυχία. Ο Viktor Orbán, που είχε δίκιο για αυτόν τον πόλεμο από την αρχή, είναι αυτός ο αποδιοπομπαίος τράγος. Εάν η Χάρις κερδίσει τον Νοέμβριο, μπορούμε να περιμένουμε μια αφήγηση που θα βγει από την Ουάσιγκτον λέγοντας ότι η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της θα είχαν επικρατήσει αν δεν ειχε μαχαιρώσει πισώπλατα η Ουγγαρία στην Ουκρανία. Αυτό το παράλογο ψέμα θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτό ως αληθινό από τους Αμερικανούς.
«Η Ουάσιγκτον αναζητά έναν αποδιοπομπαίο τράγο για την κολοσσιαία στρατηγική της αποτυχία»
Πράγματι, στη γεωπολιτική διάσκεψη του Ινστιτούτου Δούναβη νωρίτερα τον Σεπτέμβριο, ο John Fund, ένας από τους κορυφαίους συντηρητικούς πολιτικούς δημοσιογράφους στις ΗΠΑ, προειδοποίησε ευθαρσώς ότι μια νίκη της Χάρις θα σήμαινε ότι η Ουάσιγκτον θα επιδιώξει να κάνει την Ουγγαρία να πληρώσει ένα τρομερό τίμημα για το ότι ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο για την Ουάσιγκτον στην υπόθεση Ουκρανίας. Βλέπουμε τώρα ότι οι ελίτ της DC δεν πρόκειται να περιμένουν την ψηφοφορία του Νοεμβρίου για να αρχίσουν να κινούνται εναντίον της Βουδαπέστης.
Εν τω μεταξύ, ο Francis Fukuyama, ένας από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, έδωσε πρόσφατα μια αποκαλυπτική συνέντευξη σε ουκρανικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Σε αυτό, ο Ουκρανός παρουσιαστής αμφισβητεί την αισιοδοξία του καλεσμένου του για την υποστήριξη του αμερικανικού λαού στην Ουκρανία. Ο Fukuyama το αρνήθηκε, λέγοντας ότι είναι μόνο μια «ακροδεξιά πτέρυγα» και «φανατικοί οπαδοί» του Ντόναλντ Τραμπ που αντιτίθενται στη συνέχιση της υποστήριξης των ΗΠΑ στον πόλεμο. Ο Fukuyama λέει, με προφανή ικανοποίηση, ότι οι απλοί Αμερικανοί δεν έχουν ιδέα για λεπτομέρειες μάχης, όπως το αν οι ΗΠΑ θα πρέπει ή όχι να δώσουν στην Ουκρανία άδεια να στείλει πυραύλους βαθιά στο ρωσικό έδαφος.
Είναι αλήθεια, αλλά είναι σοκαριστικό να βλέπεις έναν άνδρα του αναστήματος του Fukuyama να προσπαθεί να καθησυχάσει τον Ουκρανό δημοσιογράφο ότι μπορεί να βασιστεί στον αμερικανικό λαό που θα υποστηρίξει τον πόλεμο επειδή δεν κατανοεί τους κινδύνους από τη συνέχισή του. Αλλά αυτή την εβδομάδα, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν ενημέρωσε το πυρηνικό δόγμα της χώρας του λέγοντας ότι μια συμβατική επίθεση στη Ρωσία από ένα έθνος που υποστηρίζεται από μια πυρηνική δύναμη θα θεωρηθεί επίθεση και από αυτήν την πυρηνική δύναμη.
Με άλλα λόγια, εάν η Ουκρανία στείλει πυραύλους βαθιά στη Ρωσία, η Ρωσία θα θεωρήσει ότι αυτό ήταν μια αμερικανική πολεμική πράξη.
Πόσοι απλοί Αμερικανοί κατανοούν τους τρελούς κινδύνους που διατρέχει η κυβέρνησή τους για χάρη της νίκης της Ουκρανίας; Είναι απολύτως κατανοητό ότι οι Αμερικανοί θέλουν να δουν τους Ουκρανούς να νικούν τους Ρώσους. Αλλά με ποιο κόστος; Ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου; Η Ρωσία έχει το ίδιο συμφέρον να εμποδίσει την Ουκρανία να πάει στο ΝΑΤΟ όπως έκανε η Ουάσιγκτον το 1962, κρατώντας τους σοβιετικούς πυραύλους μακριά από την Κούβα. Δεν χρειάζεται να σας αρέσει η Ρωσία ή να υποστηρίζετε τη ρωσική εισβολή, για να αναγνωρίσετε ότι από μια ρεαλιστική οπτική της εξωτερικής πολιτικής, η Ουκρανία σημαίνει πολύ περισσότερα για τη Ρωσία παρά για τη Δύση, για προφανείς λόγους.
Έλα, χαλαρώστε, λέει ο καθηγητής Fukuyama: Οι Αμερικανοί είναι πρόβατα που δεν ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει. (Francis Fukuyama,φωτό ἐπάνω )
Λοιπόν, ο Viktor Orbán ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει και δεν σιωπά γι' αυτό. Αυτός είναι ο λόγος που η Ουάσιγκτον είναι τόσο πρόθυμη να τιμωρήσει αυτόν και τη χώρα του. Ο Balázs Orbán, ο πολιτικός διευθυντής του πρωθυπουργού, αντιμετωπίζει κριτική τώρα για σχόλια που επικρίνουν την αντίσταση της Ουκρανίας στους Ρώσους. Ο πρωθυπουργός πήρε αποστάσεις από τα λόγια του Balázs Orbán, χαρακτηρίζοντάς τα «διφορούμενα» και «λάθος». Αυτό θα έπρεπε να είναι το τέλος του θέματος. Δεν θα είναι. Αναζητήστε αυτή τη μικρή γκάφα που θα επαναληφθεί και θα μεγεθύνεται από τον Péter Magyar και άλλες μορφές που υποστηρίζονται από την Ουάσιγκτον. Η εκστρατεία κατά της Ουγγαρίας μόλις ξεκινά.
Αν σας φαίνεται παράξενο που η Ουάσιγκτον θα ήταν τόσο πρόθυμη να τιμωρήσει έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, τότε ο πόλεμος δημιουργεί ασυνήθιστες συμμαχίες. Για το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αιώνα, ο Dick Cheney, το υπερ-πολεμοχαρής αντιπρόεδρος υπό τον Τζορτζ Μπους, προσβάλλονταν από τους φιλελεύθερους για τους φιλοπόλεμους τρόπους του. Τώρα, όμως, ο Cheney υποστηρίζει την Καμάλα Χάρις επειδή θα συνεχίσει να ρίχνει χρήματα στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας.
Καμία φιγούρα από την κυβέρνηση Μπους δεν μισήθηκε περισσότερο από τους liberals από τον Dick Cheney, τον "Darth Vader" των neocons, αλλά τώρα που είναι στην "Team D" ( Ομάδα των δημοκρατικών), ο Cheney έχει αποκατασταθεί ως αξιοσέβαστος πολιτικός και υπέρμαχος της δημοκρατίας.
Αυτό είναι το είδος της υποκρισίας που αντιμετωπίζουμε, όλα για να συντηρήσουμε μια αποτυχημένη πολεμική προσπάθεια. Οι συκοφαντίες κατά της Ουγγαρίας στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης θα αυξηθούν, ειδικά συνδέοντας έναν τοξικό Βίκτορ Όρμπαν με τον Ντόναλντ Τραμπ. Για παράδειγμα, ένας κορυφαίος καθηγητής έγραψε πρόσφατα στην εφημερίδα της Φιλαδέλφειας ότι δεν υπάρχουν ΜΜΕ της αντιπολίτευσης στην Ουγγαρία. Αυτός, είπε ο συγγραφέας, είναι ο λόγος που οι Αμερικανοί πρέπει να ανησυχούν για την εγγύτητα του Τραμπ με τον Όρμπαν.
Ποιος θα πει το αντίθετο στους Αμερικανούς; Όπως είπε ο Frank Fukuyama για τις πυραυλικές επιθέσεις εντός της Ρωσίας, οι απλοί Αμερικανοί δεν έχουν ιδέα τι πραγματικά συμβαίνει. Ως εκ τούτου, η κοινή γνώμη είναι πιο εύκολο για τα γεράκια της Ουκρανίας στην Ουάσιγκτον και τα μέσα ενημέρωσης να χειραγωγήσουν για λογαριασμό του πολέμου. Βρέθηκα στις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα και βρήκα ότι οι αντιπολεμικοί συντηρητικοί είναι βαθιά απογοητευμένοι για το πόσο δύσκολο είναι να αμφισβητηθεί η πολιτική της Ουάσιγκτον για την Ουκρανία μεταξύ των φίλων τους. Όποιος το κάνει, μου λένε, υποπτεύεται αμέσως ότι είναι συμπαθούντες του Πούτιν.
Αυτό που η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στα μέσα ενημέρωσης κάνουν στην Ουγγαρία, το κάνουν και στους Αμερικανούς που θέλουν ειρήνη. Το X του Έλον Μασκ είναι ένα από τα λίγα μέρη που οι Αμερικανοί μπορούν να βρουν κριτική για την πολεμική πολιτική του ΝΑΤΟ. Εάν κερδίσει η Καμάλα Χάρις, αναζητήστε την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες να κινηθούν σκληρά εναντίον του Μασκ, με το πρόσχημα της προστασίας των ανθρώπων από την «παραπληροφόρηση» — ενώ ταυτόχρονα καταγγέλλετε τον Βίκτορ Ορμπάν για τις πολιτικές του στα μέσα ενημέρωσης.
Όλοι ζούμε στην ομίχλη του πολέμου, αλλά αργά ή γρήγορα, κάποιος που σκοντάφτει στη σύγχυση και θα ακολουθήσει τους ιδεαλιστές ηγέτες της "λατρείας της Δημοκρατία μας" σ᾿ έναν γκρεμό - και θα πάρει μαζί του ολόκληρα έθνη. Ο απολογισμός που θέλει να έχει η Ουάσιγκτον με την Ουγγαρία θα είναι πραγματικά ένας υπολογισμός που έχει καθυστερήσει εδώ και καιρό με τις αποτυχίες των δικών της κυβερνόντων ελίτ. Μέχρι τότε, όμως, μπορεί να είναι πολύ αργά για να αποφευχθεί η καταστροφή.
Ἀπό : hungarianconservativecom
Τό θυμᾶστε τό ἀπολίθωμα ;
Αὐτόν βρῆκαν νά βάλλουν νά κατηγορήσῃ τόν Ὄρμπαν. Αὐτός εἶναι ὁ "ἐκφραστής" τῆς δημοκρατίας τους,ἀλλά καί ὁ ὑπέρμαχος ἑνός πολέμου ! Τί εἰρωνία !
Ταυτοχρόνως βγάζουμε καί τά συμπεράσματά μας. Διότι,ἐγώ αὐτό νοιώθω ἔντονα, εἶναι τόσο μεγάλο τό "δούλεμα" πού μᾶς ῥίχνει ὅλο αὐτό πού λέγεται "ἐξουσιαστική ἐλίτ" ( Καμπαλαρία ) πού εἶναι σά νά μᾶς λένε πόσο ἡλιθίους μᾶς θεωροῦν, ὥστε πιό πέρα δέν ἔχει !
Φαντάσου πώς ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπό τούς ἀμερικανούς ψηφοφόρους. Ναί ὅλα ! Πῶς τό εἶπε ὁ Fukuyama: « Οι Αμερικανοί είναι πρόβατα που δεν ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει. »
Ὁψόμεθα ...
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου