Τό ἔστειλε τό μήνυμα καί πάλι ἡ Κατίνα τῆς δημοκρατίας τους. Ἀπό τό ταξιδάκι - τούρ στήν Λατινική Ἀμερική καί ἡ ἐπίσκεψίς της στό Μουσεῖο Μνήμης καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, τό ὁποῖο ὅπως μᾶς λένε εἶναι ἀφιερωμένο στά θύματα τοῦ δικτατορικοῦ καθεστῶτος 1973-1990.
Προσέξτε τήν φωτό,ἔχει πολύ σημασία πού ἀποτυπώθηκε ἔτσι. Θυμίζει κάτι ἀπό τό τεῖχος τῶν δακρύων τῶν ἑβραίων ή πιό συγκεκριμένα τό Yad Vashem ( Μουσεῖο Ὁλοκαυτὠματος Ἰσραήλ )
Γιά νά μήν ξεχνοῦμε τό καθῆκον μας...
ἐδῶ Καί ταυτοχρόνως σοῦ χτυποῦν τά καμπανάκια γιά τίς δικτατορίες πού παραπέμπουν στόν ἐθνικιστικό χῶρο !
"Κλαίει σιωπηλά" ἡ Κατίνα, καί στέλνει τό μήνυμα πρός κάθε ἕναν πού ἔχει δείξει τήν συμπάθειά του σέ κόμματα ἐθνικιστικά, γιά τίς ἐπερχόμενες εὐρωεκλογές, Ἕνα μήνυμα πού φέρνει μνῆμες ἀπό τήν ἐδῶ ἐποχή τῆς ...δικτατορίας καί φωνάζει " πρόσεχε μήν τό ξαναζήσεις" !
Προσέξτε τί γράφει σχετικῶς μέ τήν περίοδο τοῦ τότε καθεστώστος τῆς Χιλῆς, τό βικιπαίδεια :
Κατά τον 20ό αιώνα, η χώρα γνώρισε ολοκληρωτικό καθεστώς για δεκαεπτά συνεχή έτη (1973-1990), το οποίο άσκησε έντονη βία και απαγορεύσεις στο μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας. Σήμερα, ο εκδημοκρατισμός της χώρας έχει προχωρήσει σε τέτοιον βαθμό, ώστε η Χιλή θεωρείται παράγοντας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή...(Τό ἀπόσπασμα εἶναι στήν εἰσαγωγή, ἡ περίοδος 1973-1990 ἀναφερομένη ὡς "δικτατορία τοῦ Πινοσέτ" ἐδῶ)
Κάτι σάν τήν "δημοκρατικιά, προοδευτικιά" Ἑλλάδα πού μέσα στά 50 χρόνια μεταπολιτεύσεως ἔχει καταστεῖ παράγων σταθερότητος στά Βαλκάνια καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειον. Ξέρεις τί εἶναι αὐτό ; Ῥώτα τούς κατοίκους της. Τούς κατοίκους της πού προσπαθεῖ ἡ Σακελλαροπούλου καί κάθε ἕνας πολιτικάντης τοῦ "συνταγματικοῦ-δημοκρατικοῦ τόξου" νά χειραγωγήσῃ καί νά κλέψῃ τήν ψῆφον του. Καί μετά ξέρει...
Ἐπίσης προσέξτε γιά τήν Χιλή αὐτό :
Το 2009, η Χιλή είχε έναν κατ 'εκτίμηση πληθυσμό των 16.970.000, εκ των οποίων περίπου 8,8 εκατ. ή 52,7% είναι λευκοί ευρωπαίοι. Σε άλλες μελέτες, βρέθηκε μία λευκή πλειοψηφία, που θα υπερέβαινε το 64% έως 90% του πληθυσμού της Χιλής. Η καταγωγή των λευκών είναι κυρίως ισπανική.. ( ἐδῶ)
Ὁ ξεναγός ( νούμερο) τῆς Σακελλαροπούλου στό Μουσεῖο πού κλαῖνε γιά τά θύματα τοῦ δικτάτορα. Ἐμφάνισις πού ἀποπνέει προοδευτισμό, νεωτερισμό δημοκρατικές κατακτήσεις... Προσέξτε τό ἄκρως σοβαρό -σκεπτικό ὕφος τῆς προέδρου τῆς δημοκρατίας τῆς Ἑλλαδικῆς ( φωτό)
Ξέρετε τί σημαίνει τό " κυρίως ισπανική καταγωγή " ; Τό τσουνάμι ἑβραίων πού ἐκδιώχθηκαν ἀπό τήν Ἰσαβέλλα σταδιακά κατέκλισε καί τήν Χιλή ! Πάρα πολλοί οἱ ἑβραῖοι ἐκεῖ ...
Ξαναγυρνᾶμε στό μήνυμα τῆς Κατίνας :
Η κυρία Σακελλαροπούλου δώρισε στο μουσείο μια ιστορική φωτογραφία από το Αρχείο Αντιδικτατορικής Νεολαίας του Μανώλη Νταλούκα, στην οποία απεικονίζονται οι φοιτητές να διαδηλώνουν, μία από τις μέρες της κατάληψης του Πολυτεχνείου, στην κεντρική του πύλη. Σε αυτήν, μαζί με το σύνθημα «κάτω η χούντα» είναι γραμμένο το όνομα του Προέδρου της Χιλής Allende. ( ἐδῶ)
Σαλβαδόρ Ἀλιέντε, ὁ πρῶτος μαρξιστής πού ἐξελέγη σέ ἐκλογές πρόεδρος τῆς Χιλῆς.
Η οικογένεια του Αλιέντε ανήκε στην ανώτερη μεσαία τάξη της Χιλής και είχε μακρά παράδοση πολιτικής ανάμειξης σε προοδευτικούς και φιλελεύθερους σκοπούς. Ο παππούς του ήταν εξέχων γιατρός και κοινωνικός μεταρρυθμιστής που ίδρυσε ένα από τα πρώτα κοσμικά σχολεία στη Χιλή. Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ήταν βασκικής καταγωγής από πατέρα και η μητέρα του Laura Gossens είχε βελγική εβραϊκή καταγωγή ...( ἐδῶ)
Ο Μανώλης Νταλούκας είναι δημοσιογράφος, και συγγραφέας. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, το βιβλίο "Ελληνικό ροκ. Η ιστορία της νεανικής κουλτούρας 1945-1990", που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα. Κατέχει και ερευνά, το Αρχείο του Σίμου Τσαπνίδη, το οποίο περιλαμβάνει πολύτιμα ντοκουμέντα, για κινήματα τέχνης, αντιδικτατορικές - αντιπολεμικές δράσεις, και ιστορικά γεγονότα, που έγιναν στον ευρωπαϊκό χώρο, την περίοδο 1950 με 1975..
ἐδῶ (
Κάνει καί ὀμιλίες στό Ἵδρυμα Μποδοσάκη, ἀλλοίμονον !!! Πόσα ἔχομε γράψει καί γι᾿αὐτό ! )
Γιά τόν Νταλούκα πού τιτλοφορεῖται δημοσιογράφος, παραγωγός καί συγγραφεύς, διαβάζουμε :
...Ο Νταλούκας την γλιτώνει, προς το παρόν (καθότι έχω κι άλλα πράγματα να κάνω σ’ αυτή τη ζωή, από το να ασχολούμαι με αηδίες) γιατί το βιβλίο του δεν διορθώνεται –έχει αυτό το πλεονέκτημα…– αφού το μεγαλύτερο κομμάτι του, από το κεφάλαιο 4 και μετά (σελ.157-396) είναι για πέταμα. Μία ακατάσχετη μπουρδολογία, προϊόν στυγνής ασχετοσύνης και φαντασιοπληξίας, εκεί όπου οι γιεγιέδες και τα υπόλοιπα χαϊδεμένα παιδιά της χούντας παρουσιάζονται ως… ψυχεδελική νεολαία, που προέβη τάχα σε αντίσταση προετοιμάζοντας το Πολυτεχνείο. Τρικυμία εν κρανίω.
............
Δεν έγραψα για ψυχεδελικές νεολαίες, για φάσεις της ελληνικής ψυχεδέλειας, για καλοκαίρια της αγάπης, για τρέλες του LSD, για ψυχεδελικά παράδοξα, για χτυπήματα στην ψυχεδελική νεολαία, για τον… ροκά Πάνο Τζαβέλλα, για μελαγχολικές δεκαετίες, κίτρινα σούρουπα και… πράσινες κατσαρίδες. Όλα αυτά για μένα αποτελούν μία ακατάσχετη μπουρδολογία, ένα αποκύημα φαντασιοπληξίας, ανιστόρητου λόγου και ακούραστης προχειρολογίας που, κάποιοι, έχουν το θράσος να το εμφανίζουν ως Ιστορία. Αλλά τι να περιμένεις από ένα… ιστορικό βιβλίο, από το οποίο απουσιάζει η βιβλιογραφία; Είναι κι αυτό μία ακόμη «νταλούκειος» πατέντα.
Ναί κάποιοι ἔχουν τό θράσος νά τό παρουσιάζουν ὅλο αὐτό πού μᾶς περιγράφει ἀνωτέρῳ ὁ Φώντας Τρούσσας πού προφανῶς γνωρίζει τά πράγματα ἀπό πρῶτο χέρι, κι᾿ὄχι μόνον νά τό παρουσιάζουν ὡς Ἰστορία ἀλλά νά τό διεθνοποιοῦν δωρίζοντας ἐπισήμως διά τῆς ἀνωτάτου ἀξιωματούχου τῆς χώρας αὐτἠ τήν « Ἱστορία» σέ ἵδρυμα ξένου κράτους.
Ἀρκεῖ πού ἐσταλη τό μήνυμα στούς ἐκλογεῖς τῆς Ἑλλαδικῆς...
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου