Ἕνα ἀκόμη ἀντίο...

Ῥόμπερτ Οὐΐλιαμς ( φωτό)

Καθώς μᾶς ἀφήνουν,ἕνας-ἔνας, χάνονται καί οἱ πιό κοντινές μας ἐποχές... 

Θά εἶσαι γιά πάντα ἀγαπημένος καί ἀξέχαστος...

Ἀντίο...

Σάν ἕνα ὄνειρο ... 

Μου γέλασαν τα μάτια σου

και σκίρτησε στο βλέμμα σου η καρδιά μου

Μου μίλησαν τα χείλη σου

και γέμισες με φως τα όνειρα μου

Το ξέρω κάποτε θα φύγεις

θα χαθείς σαν ένα όνειρο

Μα μέχρι να ‘ρθει αυτή η στιγμή

μη σταματήσεις να γελάς

μη σταματήσεις να μου λες πως μ’ αγαπάς

Μ’ αγαπάς 

Μου γέλασαν τα μάτια σου

και σκίρτησε στο βλέμμα σου η καρδιά μου

Μου μίλησαν τα χείλη σου

και γέμισες με φως τα όνειρα μου

Το ξέρω κάποτε θα φύγεις

θα χαθείς σαν ένα όνειρο

Μα μέχρι να ‘ρθει αυτή η στιγμή

μη σταματήσεις να γελάς

μη σταματήσεις να μου λες πως μ’ αγαπάς

Μ’ αγαπάς 

Το ξέρω κάποτε θα φύγεις

θα χαθείς σαν ένα όνειρο

Μα μέχρι να ‘ρθει αυτή η στιγμή

μη σταματήσεις να γελάς

μη σταματήσεις να μου λες πως μ’ αγαπάς

Μ’ αγαπάς

Γιά πάντα κοντά μας μέσ᾿ἀπό τ᾿ἀγαπημένα καί χιλιοτραγουδισμένα τραγούδια σου ! 

Ἡ Πελασγική