Ὁ Ἀττίλας2 ἐρχόταν κι᾿ἐμεῖς ...ἀπειλούσαμε τούς τούρκους πώς « δέν θά συζητούσαμε μαζύ τους »...

φωτό

Στις 31 Ιουλίου 1974, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ανακαλώντας τα ψηφίσματα 186 (1964) της 4ης Μαρτίου 1964, βάσει του οποίου η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση του νησιού αναγνωριζόταν ως η μόνη νόμιμη κυβέρνηση στο νησί, 353 (1974) της 20ης Ιουλίου, για την ανάγκη αποκατάστασης της συνταγματικής σταθερότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και 354 (1974) της 23ης Ιουλίου 1974, που επιβεβαιώνει το ψήφισμα 353, σημείωσε ότι όλα τα κράτη έχουν δηλώσει το σεβασμό τους για την κυριαρχία, ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου .

 Την 1η Αυγούστου, το επίσημο Ψήφισμα 355 (1974) επιβεβαιώνει όλα τα ανωτέρω και ζητά από το Γενικό-Γραμματέα του ΟΗΕ να λάβει κατάλληλα μέτρα βάσει της δήλωσης του και να παρουσιάσει μια πλήρη αναφορά στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάπαυση του πυρός θα είναι το πρώτο βήμα προς την πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος.  ( Τό Κυπριακό ζήτημα ἀπό τό 1974 ἕως σήμερα ) 

Κανένα ψήφισμα,καμμία ἐπίσημος ὑπόδειξις σεβασμοῦ τῆς ὑπογραφῆς της δέν εἶναι ποτέ ἀρκετό ὥστε ἡ Τουρκία νά ἀποτελέσῃ μία σεβαστή πλευρά γιά ὅτιδήποτε ! Πάντα ἦταν ἔτσι καί τό ἴδιο τόν Αὔγουστο τοῦ 1974 πού παρά τήν ὑπογραφή της γιά κατάπαυσιν τοῦ πυρός,ἀποχώρησιν τῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων πού εἶχαν ἀποβιβασθεῖ στήν Μεγαλόνησον,συνέχιζε ἀκάθεκτη τό βρωμερό σχέδιό της. Διότι ἦταν σχέδιο πού εἶχε ἀποφασισθεῖ πολλά χρόνια πρίν καί ἀποσκοποῦσε στήν διχοτόμηση τῆς νήσου. 

Διαβάζουμε στό φύλλο τῆς 2ας Αὑγούστου 1974,τῆς ἐφημ. "Μακεδονία" ( ἀπό  ἐδῶ) : 

« Ὁ Ἄγγλος ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν κ. Κάλλαχαν προέβη ἤδη εἰς ἐπειγούσας παραστάσεις πρός τήν Ἄγκυραν. Ὁ Κάλλαχαν ἐζήτησε τὸν σεβασμόν τῆς συμφωνίας καί τήν συνεργασίαν τῆς Τουρκίας εἰς τήν ὁριοθέτησιν τῆς γραμμῆς καταπαύσεως τοῦ πυρός κατά τήν ἡμέραν τῆς ὑπογραφῆς τῆς συμφωνίας.

Ἡ ἐλληνική κυβέρνησις παρακολουθεῖ ἐκ τοῦ σύνεγγυς τήν ἐξέλιξιν τῆς καταστάσεως. Μολονότι δέ ἀποφεύγει σκοπίμως νά λάβῃ θέσιν διά δημοσίων δηλώσεων, διά νά μή δυσχεράνη τήν ὑφισταμένην κατάστασιν, εἶναι προφανές ὅτι ἡ Ἑλλάς θά εὐρεθῆ εἰς τήν ἀνάγκην νά προβῇ εἰς τήν καταγγελίαν τῆς ὑπογραφείσης συμφωνίας καί συνεπῶς νά μή μετάσχῃ τῆς δευτέρας φάσεως τῶν συνομιλιῶν τῆς Γενεύης.

Τό δημιουργούμενον διά τήν Τουρκίαν ἠθικάν πρόβλημα, ἐφόσον δέν σταματήση τάς παραβιάσεις καί ἐπανέλθη εἰς τὴν γραμμήν τῆς 30ῆς Ἰουλίου, προσλαμβάνει μεγάλας διεθνεῖς διαστάσεις.

Ἡ τήρηοις τῶν ὑπογεγραμμένων συμφωνιῶν εἶναι ἡ βάσις τῆς διεθνοῦς τάξεως, ἐτονίζετο ὁπό τῶν ἐγκύρων πολιτικῶν καί διπλωματικῶν κόκλων. ᾿Εφόσον ἡ Τουρκία δέν τιμᾶ τήν ὑπογραφήν της θά φέρῃ ἐξ ὁλοκλήρου τήν εὐθύνην διά τήν προκαλουμένην ἐκ τούτου ἀνωμαλίαν.

Ἐξ ἄλλου, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος, μετά τήν συνάντησίν τοῦ μέ τόν ἄγγλον ὑπουργόν τῶν ἐξωτερικῶν κ. Κάλλαχαν, εἰς Λονδῖνον,ἐδήλωσεν ὅτι « ἡ δευτέρα φάσις τῶν τριμερῶν συνομιλιῶν μέ τήν συμμετοχήν ἐκπκροσῴπων τῶν δύο κοινοτήτων τῆς Κύπρου, δέν πρέπει νά γίνῃ ἐφ΄ ὅσον ἡ Τουρκία δέν τηρεῖ τά συμοφωνηθέντα κατά τήν πρώτην αὐτήν φάσιν».

ΤΙ ΟΡΙΖΕΙ Π ΣΥΜΦΩΝΊΑ

Ἐκ μέρους διπλωματικῶν κόκλων τῶν Ἀθηνῶν παρετηροῦντο τά ἑξῆς ἐν σχέσει μέ τήν ἐφαρμογήν τῆς συμφωγίας τῆς Γενεύης:

Κατ’ ἀρχήν ὅσα λέγονται ἤ γράφονται εἰς τήν Τουρκίαν περί τοῦ ἄν θό ἀποσυρθοῦν ἤ ὄχι τά τουρκικά στρατεύματο ἐκ Κύπρου θά πρέπει νά γίνωνται δεκτά μετά πάσης ἐπιφυλάξεως Διότι δέν δύναται βεβαίως νά ἀφοροῦν εἰς ὅσα συνεφωνήθησαν εἰς Γενεύην, Ἡ ἐρμηνεία τῆς ὑπογραφείσης συμφωνίας δέν εἶναι θέμα μονομερῶν δηλώσεων. Τά λεγόμενα καί τά γραφόμενα ὑπό τοῦ τουρκικοῦ τύπου ἀποσκοποῦν εἰς ἐσωτερικήν κατανάλωσιν ἐν Τουρκίᾳ,

Ἡ συμφωνία ὁρίζει ρητῶς ὅτι θά ἐφαρμοσθῇ ἡ ὑπ᾽ ἀριθμόν 354 ἀπόφασις τοῦ συμβουλίου ἀσφαλείας τῆς 29ῆς ᾿Ιουλίου, Ἡ ἀπόφασις αὕτη περιέχει τρία βασικά στοιχεῖα:

1ον Κατάπαυσιν τοῦ πυρός.

2ον Ἀνάκλησιν τῶν εἰς Κύπρον ξένων στρατευμάτων,

3ον Ἐπάνοδον εἰς τήν συνταγματικήν τάξιν. ᾿

Ἐάν αἱ ἀποβιβασθεῖσαι εἰς τήν Κύπρον μεγάλαι τουρκικαί στρατιωτικαί δυνάμεις μέ ἅρματα μάχης,δέν περιλαμβάνονται εἰς τήν ἀπόφασιν τοῦ συμβουλίου ἀσφαλείας,διερωτᾶται κανείς: Εἰς ποῖα στρατεύματα ἀναφέρεται αὕτη; ᾿

Παραμένει βεβαίως ἐκκρεμές τό θέμα ἐάν τηρῆται ἤ ὄχι ἡ συμφωνία καταπαύσεως τοῦ πυρός. Ἐάν ἡ τουρκική κυβέρνησις δέν εἶναι εἰς θέσιν νά τηρήσῃ τήν συμφωνίαν αὐτήν.Ἡ ἐλληνικὴ κυβέρνησις θά εὑρεθὴ εἰς τήν ἀνάγκην νά καταγγείλῃ τήν συμφωνίαν. Ἡ μή τήρησις τῆς συμφωνίας δημιουργεῖ πελώριον ἠθικόν θέμα, συνιστάμενον εἰς τό γεγονός ὅτι ἐφεξῆς δέν θά εἶναι δυνατόν νά συμφωνηθῆ ὀτιδήποτε μέ τήν Τουρκίαν, διότι δέν θά τηρῆται ὑπ΄ αὐτῆς.... ( ἐδῶ)

Αὐτά ἔγραφαν τότε νομίζοντες πώς τό «μάλωμα» τῆς Τουρκίας ἐκ μέρους τῶν μεγάλων δυνάμεων θά εἶχε ἀποτέλεσμα. Τό ἐρώτημα εἶναι ἀπό ποιόν θά μποροῦσε νά γίνῃ σεβαστή μία συμφωνία ; Μία ὑπογραφή ; Ἅ, ναί ἀπό τήν Ἑλλάδα σίγουρα,ὄχι ὅμως ἀπό τήν Τουρκία. Καί θά ἀναρωτηθῆ κάποιος : Καί γιατί ἡ Ἑλλάς ἔπρεπε να σεβαστῆ τήν ὑπογραφή της ; Τήν ὅποια συμφωνία ἡ ὁποία ὅμως δέν τηροῦσε οὐδέ στό ἐλάχιστο ἡ ἄλλη πλευρά ; 

Διότι ὅπως προαναφέραμε ἔπρεπε νά ολοκληρωθῆ τό σχέδιον. Πού ἤθελε τήν Κύπρον διχοτομημένη. Καί ὄχι βεβαίως σέ ἰκανοποίησιν τῶν τούρκων,ἔτσι ; Ξέρουμε ποιοί πάντα βρίσκονταν πίσω ἀπό τά μεγάλα βάσανα στήν Κύπρον. Ξέρουμε ποιοί καλόβλεπαν καί καλοβλέπουν τό νησί γιά τα δικά τους σχέδια... Τόσες συνέχειες γράψαμε προσφάτως, ὅπου εἴδαμε πῶς ἡ Κύπρος ἀποτελοῦσε μέρος τοῦ εὐρύτερου σκοποῦ τοῦ σιωνιστικοῦ κινήματος κάτι πού ἔφερε τήν τουρκοποίησιν τῆς Νήσου. Μία τουρκοποίησιν πού καθόλου δέν ἀποτελεῖ ἐμπόδιο στά σχέδια τῶν περιουσίων,ἀπεναντίας. 

Ὅσο γιά τήν δική μας πλευρά ; Ἁπλῶς ἀφήσαμε νά ἐξελιχθοῦν ὅλα « ὅπως ἔπρεπε» διότι βλέπετε ἦταν καί τό ὅτι : « Ἡ Κύπρος ἔκειτο μακράν» 

Καί ἦρθε ο « Ἀττίλας 2» ...

Ἡ Πελασγική