Δεκαπενταύγουστος του 1940
Ω, Εσύ των Ουρανών η πλατυτέρα,
που αγκάλιασες τα έθνη και τους λαούς,
των λαών και των εθνών η θεία Μητέρα,
π' όλους της γης ξεχείλισες τους ναούς.
Μάνα, π' αγνάντια μου είσαι ως θερισμένη
απ' αστάχυα χλωμότατη πλαγιά,
κ' είσαι κ' η Ελλάδα, κ' είσαι η Κοιμωμένη
με σταυρωτά τα χέρια Παναγιά
Μάνα, που ο νους Σου μοναχά το ξέρει
αν, αντίκρυ στην αγία Σου εντολή,
η καρδιά μου δεν είναι ως περιστέρι
αθώα, δοκιμασμένη και καλή.
δώσε την ώρα τούτη (κ' είναι τώρα
π' αγγίζουμε τον ύστερο βυθό
κι αργοσημαίνει η προαιώνια ώρα)
στην άγια εντολή Σου να σταθώ
ανύσταχτος, στην άκρη γινώμενος
αγρύπνια μιαν απέραντη ματιά,
σαν ο Ιησούς Χριστός Εσταυρωμένος,
σαν οι Άγιοι Παίδες μέσα στη φωτιά!
Ἄγγελος Σικελιανός
( ἀπό ἐδῶ)
Οἱ ἁγιογραφίες τῆς Σοφίας Βλάχου, ἀπό Ε Δ Ω .
Ἡ Πελασγική
Ἀγαπητή Πελασγική, χρόνια πολλά! Ἄς ἔχουμε τήν εὐλογία τῆς Μεγαλόχαρης! Σήμερα ὅμως εἶναι καί μιά σημαντική ἐπέτειος γιά τόν Ἑλληνισμό. 15 Αὐγούστου 1261, ὁ Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος ἀνακτᾶ τήν Κωνσταντινούπολη ἀπό τούς Λατίνους. Ἡ τελευταία φάση τῆς ἱστορίας τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ξεκινᾶ. "...θεοπρεπῶς μᾶλλον ἢ
ΑπάντησηΔιαγραφήβασιλικῶς τὴν τῆς Χρυσείας πύλην εἰσῆλθεν ὁ βασιλεύς·
πεζὸς γὰρ ἐβάδιζε, προήρχετο δὲ τούτου τῆς θεομήτορος ἡ
εἰκών." [Georgii Acropolitae opera, ed. A. Heisenberg, Leipzing 1903]. ( Μέ θεοπρεπή τρόπο καί ὅχι ὡς βασιλιᾶς εἰσῆλθε ἀπό τή Χρυσή Πύλη ὁ αὐτοκράτωρ. Προχωροῦσε πεζός, ἐνῶ προπορευόταν αὐτοῦ ἡ εἰκόνα τῆς Θεομήτορος)