Ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν!

Τί λέει τό ταλμούδ γιά τόν Χριστό

 

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από το βιβλίο «Τό γάρ Μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς Ἀνομίας» του Ἰωάννη Παλαιτσάκη, εκδόσεις ΣΤΑΜΟΥΛΗ, 1999*

Το Ταλμούδ (talmud) είναι ένας κώδικας, μία εγκυκλοπαίδεια θρησκευτικού και νομικού περιεχομένου, που περιλαμβάνει, ταξινομημένες σε κανονισμούς και θεματικές ενότητες, όλες τις προφορικές παραδόσεις (χαλαχά), αφηγήσεις (χαγγαδά) και ερμηνείες (μιδράς) των νομοδιδασκάλων (ραββίνων), για τη ρύθμιση της συμπεριφοράς και την αντιμετώπιση καθημερινών προβλημάτων του Ιουδαϊκού λαού, σύμφωνα με τις διδασκαλίες των βιβλίων της πεντατεύχου (Τορά), δηλαδή τον Μωσαϊκό Νόμο. Αποτελείται από δυό βιβλία, την Μισνά [Mishnah ( =διδαχή, μελέτη, μάθηση δια της επανάληψης), που είναι μία συλλογή βασικών διδασκαλιών 120 περίπου νομοδιδασκάλων (tannaim) και την Γκεμαρά (Gemarah =συμπλήρωση ολοκλήρωση, πραγμάτωση δια της επανάληψης)], που είναι μία συλλογή σχολίων, υπομνημάτων και, συζητήσεων, μεταγενέστερων νομοδιδασκάλων (amoraimι), που διευκρινίζουν, εξηγούν και συμπληρώνουν τις αρχικές βασικές διδασκαλίες και ρυθμίσεις της Μισνά. 

Με άλλα λόγια το Ταλμούδ είναι ένας ερμηνευτικός και εκλαϊκευμένος κώδικας, για την εφαρμογή, από τους Ιουδαίους των εντολών και των διδασκαλιών του Νόμου είναι μία συλλογή όλων των ερμηνευτικών ραββινικών διδασκαλιών, με αμφιλεγόμενο, όμως, κύρος, ακόμη και μέσα στον χώρο του Ιουδαϊσμού, αφού μία μερίδα (αίρεση) Ιουδαίων (οι Καραΐτες, η Καρέοι) δεν αποδέχονται και δεν λαμβάνουν υπόψη τις διδασκαλίες του Ταλμούδ και θεωρούν ως μόνη ιερή γραφή την Παλαιά Διαθήκη. Επίσης δεν αποδέχονται ούτε την Πρακτική Καμπάλα, ενώ, από την θεωρητική, δέχονται λίγες διδασκαλίες της.

Η μυστική εσωτερική Ιουδαϊκή Παράδοση θεωρεί πρώτο διδάσκαλο του Ταλμούδ τον Μωϋσή, υποστηρίζοντας, ότι, παράλληλα με τον γραπτό νόμο, (Torah shebikh- tab), που έλαβε αυτός απ' τον Θεό πάνω σε πέτρινες πλάκες στο όρος Σινά, έγινε αποδέκτης και του Ζωντανού Λόγου, δηλαδή του προφορικού νόμου (Torah Shebal Peh) και γι’ αυτό (υποστηρίζουν οι Καμπαλιστές κι οι Ταλμουδιστές) παρέμεινε τόσες πολλές ημέρες (40) στο όρος Σινά (ΕΞΟΔ. 24:18). Έτσι, ο Μωϋσής. κατά την Ταλμουδική διδασκαλία, μετέδωσε αυτόν τον προφορικό νόμο στον Ιησού του Ναυή, κι αυτός με τη σειρά του στους εβδομήντα Πρεσβυτέρους, αυτοί στους Προφήτες, οι Προφήτες στη Μεγάλη Συναγωγή, και οι διάφοροι, κατά καιρούς, αρχιερείς της Συναγωγής στους ραββίνους και στις επόμενες γενιές νομοδιδασκάλων.

Με βάση, αυτή την αντίληψη, τα κείμενα του Ταλμούδ (κατά την ραββινική - Ταλμουδική διδασκαλία) είναι Λόγος του Θεού, που έχει μεγαλύτερη αξία, ακόμη κι απ’ όσα περιλαμβάνονται στην Πεντάτευχο (Τορά)! Γι’ αυτό και σε διάφορα βιβλία του Ταλμούδ αναφέρονται, ότι: «Η Αγία Γραφή μοιάζει με το νερό, η Μισνά με το κρασί και η Γκεμαρά με το αρωματικό κρασί (Sopherim XV, 7 σελ. 13Β), «Οι λόγοι του Ταλμούδ είναι περισσότερο γλυκείς από τους λόγους της Βίβλου»( Talmud de Jerusalem, Beracoth, Perek I), «Οι παραβάσεις του Ταλμούδ είναι πιο σοβαρές απ' τις παραβάσεις της Βίβλου» (Sanhedrin, Folio 88b), «Δεν πρέπει κανείς να έχει επικοινωνία μ' αυτούς, που κρατούν στα χέρια τους τη Βίβλο αντί του Ταλμούδ» (Sepher Cad Ha Kemach 74,C,4), «Όποιος διαβάζει την Βίβλο χωρίς την Μισνά και την Γκεμαρά μοιάζει με άνθρωπο, που δεν έχει Θεό» (Sepher Chafari Zedek, Folio 9). Το Ταλμούδ υπερέχει της Βίβλου του Μωϋσή» (Εβραϊκά Αρχεία 1867, Τόμος 25 σελ. 15), «Οι λόγοι των Ραββίνων είναι γλυκύτεροι απ’ τους λόγους των προφητών» (Sepher Caphtorn / Perach 1590, Folio LIO 121),κ.α.

Όμως αυτή η αλαζονική και πλανημένη αντίληψη (ότι, δηλαδή, κάθε τι που λένε οι Ραββίνοι είναι Λόγος Θεού) εξέθρεψε ένα πλήθος διδασκαλιών και κανόνων συμπεριφοράς, που τελικά υποκατέστησε, τις εντολές του γραπτού Νόμου. Γι’ αυτό και ο Ιησούς Χριστός, μέσα στις συναγωγές και σε διάφορες συζητήσεις με τους Γραμματείς και Φαρισαίους, έλεγε: ΜΑΤΘ. 15:3 «διατί και υμείς παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσιν υμών;» /15:6 «και ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσιν υμών. υποκριταί» ΜΑΡΚ. 7:8..9 «αφέντες γαρ την εντολήν του Θεού κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων... αθετείτε την εντολήν του Θεού ίνα την παράδοσιν υμών τηρήοητε» / 7:13 «...ακυρούντες τον λόγον τον Θεού τη παραδόσει υμών η παρεδώκατε- και παρόμοια τοιαύτα πολλά ποιείτε» ΙΩΑΝ. 5:46...47 «έστιν ο κατηγορών υμών Μωϋσής... ει δε τοις εκείνου γράμμασιν ου πιστεύετε, πως τοις εμοίς ρήμασι πιστεύσετε;».

Αυτές τις διδασκαλίες χαρακτήριζε ο Ιησούς Χριστός ως «φορτία βαρέα και δυσβάστακτα», που τα τοποθετούν πάνω στους ώμους των ανθρώπων οι Φαρισαίοι (ΜΑΤΘ. 23:4, ΛΟΥΚ. 11:46), και γι’ αυτές τις διδασκαλίες (του Ταλμούδ) ο Θεάνθρωπος εξαπέλυσε όλα εκείνα τα επιτιμητικά λόγια «ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί...» (ΜΑΤΘ. 23:13-29. ΛΟΥΚ. 11:42, 44, 46-47, 52) «μωροί και τυφλοί» (ΜΑΤΘ. 23:17, 19, 26), «οδηγοί... τυφλοί τυφλών» (ΜΑΤΘ. 15:14 23:24) κ.α. Σ’ αυτήν δε την καυστική κριτική και δημόσια αμφισβήτηση της ορθότητας και της θεοπνευστίας των Ταλμουδικών διδασκαλιών, που έπληττε ανεπανόρθωτα το κύρος και την αυθεντία των νομοδιδασκάλων, οφείλονταν, κατά κύριο λόγο, το μίσος του Ιουδαϊκού Ιερατείου εναντίον του Ιησού Χριστού και το μένος, με το οποίο, αυτό, επεδίωκε την σύλληψη και εξόντωσή Του.

Μετά τα πάθη του Ιησού Χριστού, την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του, στα κείμενα του Ταλμούδ περιελήφθηκαν τόσα πολλά και τόσο βλάσφημα, άσεμνα, χλευαστικά, μοχθηρά και συκοφαντικά σχόλια εναντίον του Ιησού Χριστού (με σκοπό ν’ αποτραπούν η διάδοση του Ευαγγελίου Του και η επέκταση του Χριστιανισμού), ώστε, από τον 6ο έως και τον 16ο αιώνα , όλα τα χριστιανικά κράτη της Ευρώπης (για να προστατεύσουν το βάναυσα προκαλούμενο θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανικών πληθυσμών τους και να αποτρέψουν εκδηλώσεις μαζικής οργής εναντίον των Εβραίων), αναγκάστηκαν, κατά καιρούς, με έκτακτες και ειδικές νομοθετικές και διοικητικές ρυθμίσεις, να απαγορεύσουν την κυκλοφορία βιβλίων του Ταλμούδ, ακόμη δε και να λάβουν, και άλλα πρόσθετα απαγορευτικά μέτρα κατά των Εβραίων, που, σε ορισμένες περιπτώσεις, έφθασαν μέχρι και τη μαζική απέλασή τους από διάφορες χώρες (Αγγλία το 1290, Γαλλία το 1394, Πορτογαλία, Ισπανία το 1492 κ. α.) 

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, από τα τέλη του 16ου αιώνα- κι αφού είχε προηγηθεί το 1524 η εκτύπωση, στην Βενετία, και κυκλοφορία μίας 12τομης έκδοσης ολόκληρου του Ταλμούδ (Παλαιστινιακού και Βαβυλωνιακού) με όλες τις βλασφημίες εναντίον του Ιησού Χριστού και τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς των Χριστιανών- αρχίζουν να αποσύρονται και να απαλείφονται από τις ευρωπαϊκές εκδόσεις του Ταλμούδ, όλες εκείνες οι αναφορές, που ήσαν εμφανώς εχθρικές προς τον Ιησού Χριστό και τους Χριστιανούς. Οι συνήθεις εκφράσεις πίσω απ’ τις οποίες εννοείται ο Ιησούς Χριστός στα διάφορα Ταλμουδικά κείμενα είναι: «Otho Isch» (=εκείνος ο άνθρωπος, αυτός που είναι γνωστός σ’ όλους), «Peloni»(=κάποιος), «Noggar bar Naggar» (=ο γιος του μαραγκού, που ήταν και αυτός μαραγκός), «Talui» (=Αυτός που τον κρέμασαν), «Ben Charsch etaim»(=ο γιος του ξυλουργού).

Σε όλα τα βιβλία του Ταλμούδ ο Ιησούς Χριστός χλευάζεται και βλασφημείται, άλλοτε με αισχρούς και βορβορώδεις χαρακτηρισμούς κι υπαινιγμούς (#), άλλοτε με ψευδείς διηγήσεις, κι άλλοτε με αντιφατικές αλληγορίες. Σύμφωνα με τις διδασκαλίες των βιβλίων του Ταλμούδ (Toldath Jeschy, Mishnah Yerushalmi Κεφ. 12, Ben Jacobh σελ 127α κ. α.) ο Ιησούς Χριστός χαρακτηρίζεται και ως Μαύρος Μάγος (!) που έμαθε την τέχνη της μαγείας στην Αίγυπτο (!) κατά τα νεανικά του χρόνια, και κατάφερε να περάσει στα εδάφη του Ισραήλ κάποια μαγικά σύμβολα, στα κρυφά (ραμμένα κάτω από το δέρμα μέσα στις σάρκες των χεριών του!), για να αποφύγει(!) τις αυστηρές κυρώσεις, που προέβλεπε ο Μωσαϊκός Νόμος κατά των Μάγων. Κατά τις διδασκαλίες του Ταλμούδ όλα τα θαυμαστά έργα, που έκανε ο Ιησούς Χριστός (θεραπεύοντας ασθενείς, δαιμονισμένους κι ετοιμοθάνατους, ανασταίνοντας τον νεκρό Λάζαρο κ.λ.π.), δεν ήταν θεϊκά θαύματα, αλλά αποτελέσματα άσκησης τελετουργικής Μαύρης Μαγείας, με την οποία κατόρθωνε να τον βοηθούν ο Σατανάς και όλες οι δαιμονικές λεγεώνες της Κόλασης!!!

# Αναφέρεται ως “mamzer” (νόθος), “ben middah” (παιδί που η μητέρα του τον συνέλαβε κατά την διάρκεια της περιόδου), “ben Stada” (γιος πόρνης), “ben Pandira” (γιος του Ρωμαίου στρατιώτη Πανδίρα) κ.α.

* 1. Με αφορμή το βιβλίο του Κ. Πλεύρη «Εβραίοι: Όλη η Αλήθεια» γίνεται αναφορά στο Ταλμούδ και στους «παραχαράκτες του», όπως λέει άρθρο, στην Ιουδαϊκή ιστοσελίδα της «Χαμπάντ της Ελλάδας».

2. Σε απάντηση ερωτήματος του Κ. Πλεύρη, για το Ταλμούδ, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε δισέλιδη επιστολή της με ημερομηνία 1 Ιουνίου 2007, μεταξύ άλλων αναφέρει: 

«Αι απαξιωτικαί και δυσφημιστικαί αναφοραί του Ταλμούδ περί του προσώπου του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι γνωσταί και έχουν τύχει της πρεπούσης κριτικής αξιολογήσεώς των εκ μέρους Ορθοδόξων Ακαδημαϊκών διδασκάλων. (Βλ. ενδεικτικώς: Γρηγ. Παπαμιχαήλ, ο Ιησούς ως ιστορικόν πρόσωπον, 4η εκδ., Αθήναι 1953, Παν. Τρεμπέλα, Απολογητικαί Μελέται. Τόμος Έ. Ιησούς ο από Ναζαρέτ, 5η εκδ., Αθήναι 1982)».

Ἀπό : Κόκκινος Οὐρανός

Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ 2 λέγων· Ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. 3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. 4δεσμεύουσιν γὰρ φορτία βαρέα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. 5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἰματίων αὐτῶν,

6 φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς 7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ῥαββὶ ῥαββί. 

13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. 

5 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν. 16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! 

3Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. 24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες! 25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν. 27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ μεστοὶ ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. 29

ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν!

Τοτε ο Ιησούς κατά ένα τρόπον επίσημον και έντονον ελάλησε προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητάς του λέγων· “εις την διδασκαλικήν έδραν του Μωϋσέως εκάθησαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι.Οσα λοιπόν αν σας διδάσκουν να τηρήτε, τηρείτε τα και πράττετέ τα. Μη πράττετε όμως κατά τα έργα αυτών, διότι λέγουν άλλα δεν εφαρμόζουν όσα λέγουν. 

Διότι δένουν φορτία βαρειά και δυσβάστακτα και επιβάλλουν αυτά στους ώμους των ανθρώπων, ενώ οι ίδιοι ούτε με τον δάκτυλον δεν θέλουν να τα κινήσουν. Ολα δε τα έργα των τα πράττουν, δια να επιδεικνύωνται και δοξάζωνται από τους ανθρώπους. Διότι δένουν και κρεμούν από τα χέρια των πλατειές λωρίδες με ρητά εκ του Νόμου και κατασκευάζουν μεγαλύτερα τα κρόσσια γύρω από τα ιμάτιά των, δια να φανούν έτσι, ότι είναι ευσεβείς και δια να κάμουν εντύπωσιν στους ανθρώπους.

Αγαπούν δε να καταλαμβάνουν τας πρώτας θέσεις εις τα δείπνα και τα πρώτα καθίσματα εις τας συναγωγάς και να τους χαιρετούν οι άνθρωποι με βαθείας υποκλίσεις και εκδηλώσεις σεβασμού και να προσφωνούνται από τους ανθρώπους· Διδάσκαλε, διδάσκαλε.

Αλλοίμονον δε εις σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι, άπληστοι και πλεονέκται καθώς είσθε, κατατρώγετε τας οικίας των χηρών και συγχρόνως με το πρόσχημα της ευλαβείας κάνετε μακράς προσευχάς· δια τούτο και θα τιμωρηθήτε από την θείαν δικαιοσύνην πολύ περισσότερο, παρ' όσον οι άλλοι άρπαγες και κλέπται. 

Αλλοίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι με την διεστραμμένην διδασκαλίαν σας, που την παρουσιάζετε ως διδασκαλίαν τάχα του Θεού, κλείετε την βασιλείαν του Θεού εμπρός από τους ανθρώπους. Ετσι, και σεις δεν εισέρχεσθε, αλλά και εκείνους που θέλουν να εισέλθουν δεν τους αφήνετε

Αλλοίμονόν σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι γυρίζετε εις όλα τα μέρη, περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν, δια να κάμετε ένα ειδωλολάτρην προσήλυτον Ιουδαίον. Και όταν γίνη, τον εξωθείτε εις την κακίαν και την πώρωσιν και τον κάνετε γέννημα της κολάσεως δυό φορές χειρότερον από σας. .Αλλοίμονό σας, οδηγοί τυφλοί, που λέγετε· Αν τυχόν ορκισθή κανείς στον ναόν, δεν είναι τίποτε, όποιος όμως ορκισθή στο χρυσάφι του ναού, οφείλει να τηρήση τον όρκον του.Είσθε μωροί και τυφλοί! 

Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι δίδετε στον ναόν δια τους ιερείς το δέκατον από τον δύοσμον και τον άνηθον και το κύμινον, τηρείτε δηλαδή τας επουσιώδεις διατάξστου Νομου, και αφήσατε τα βαρύτερα και σπουδαιότερα, δηλαδή την δικαίαν κρίσιν και την ευσπλαγχνίαν και την αληθινήν πίστιν· και αυτά έπρεπε να εφαρμόσετε και εκείνα δεν έπρεπε να αφίνετε.

Οδηγοί τυφλοί, που περνάτε από λεπτό σουρωτήρι το κρασί και το νερό, μήπως καταπιήτε κανένα κουνούπι, ενώ καταπίνετε ολόκληρη καμήλα.Αλλοίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι καθαρίζετε το έξω από το ποτήρι και το πιάτο, μέσα δε αυτά είναι γεμάτα από τροφάς, που προέρχονται από αρπαγές και αδικίες.Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα αυτό που υπάρχει μέσα στο ποτήρι και το πιάτο, ώστε να μη προέρχεται από αδικίαν, αλλά από την τιμίαν εργασίαν σου, δια να γίνη και το απ' έξω καθαρόν. 

Αλλοίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι ομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι εξωτερικώς μεν φαίνονται ωραίοι, ενώ από μέσα είναι γεμάτοι με κόκκαλα πεθαμένων και με κάθε ακαθαρσίαν.Ετσι και σεις, εξωτερικώς μεν φαίνεσθε στους ανθρώπους δίκαιοι, ενώ από μέσα είσθε γεμάτοι από υποκρισίαν και κάθε παρανομίαν.

Φίδια,γεννήματα οχιών 

( Κατά Ματθαῖον κεφ. 23)

Ἡ Πελασγική