«Ἡ Κόκκινη Συμφωνία» (1938): « Ὁ σκοπός τοῦ Τεκτονισμοῦ εἶναι ὁ θρίαμβος τοῦ Κομμουνισμοῦ»

Ο Κομμουνισμός σχετίζεται με τον Τεκτονισμό; Για πολλούς σαφέστατα. Ο δεύτερος έχει επηρεάσει τον πρώτο, ενώ και οι δύο κινήσεις εδράζουν την προπαγάνδα τους στους όρους  "πρόοδος", "ανθρωπιά", "ισότητα" και "καθολική αδελφότητα". Μια κοινή αντίληψη για τα δύο κινήματα από αρκετούς κριτικούς είναι ότι πρόκειται για εργαλεία του διεθνούς εβραϊσμού. (Διάβασε Μπολσεβικισμός και Εβραίοι και την δήλωση Πούτιν!). [Στην φώτο: άγαλμα του Λένιν, έξω από Μασονική Στοά στο Seattle των ΗΠΑ].  

Στενότερη σχέση με τον Ελευθεροτεκτονισμό της Μεγάλης Ανατολής έχει ο Τροτσκισμός. Για παράδειγμα ο ιδρυτής του γαλλικού τροτσκιστικού κόμματος Frédéric Zeller ήταν Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας στη δεκαετία του 1970. Ο Λέων Τρότσκι (πραγματικό όνομα : Lev ή Leiba Davidovich Bronshtein) στα συγγράμματά του αναφέρθηκε σε μασονικές ομάδες όπως οι Καρμπονάροι και οι Illuminati ως πρωτο-κομμουνιστικές. Διάβασε το άρθρο: Λέον Τρότσκι: «Illuminati, οι πρόδρομοι της επανάστασης».

Παρακάτω θα μιλήσουμε για το “Red Symphony”. (Όλο το κείμενο μεταφρασμένο στα αγγλικά εδώ - σε pdf εδώ).

Το "Red Symphony" («Κόκκινη Συμφωνία») είναι ένα διαδικτυακό ‘classic’ που είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο και οι λόγοι είναι προφανείς. Πρόκειται για τα πρακτικά μιας ανάκρισης της NKVD (σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας ασφαλείας) για τις εικονικές δίκες Μόσχας, το 1938.

Ο κρατούμενος ήταν ο Κριστιάν Ρακόφσκι (Christian Rakovsky), (βουλγαρικό όνομα: Krastyo Georgiev Stanchev), ένας Βούλγαρος υπάλληλος της Κομιντέρν. Ο Ρακόφσκι (1873 – 1941) ήταν ένας από τους ιδρυτές της Κομμουνιστικής Διεθνούς, Βούλγαρος μπολσεβίκος, σοβιετικός πρεσβευτής στο Παρίσι και το Λονδίνο, και αρχηγός του κράτους της Ουκρανίας. Αντιτάχθηκε στον Ιωσήφ Στάλιν και συσπειρώθηκε με την «Αριστερή Αντιπολίτευση» και ως εκ τούτου περιθωριοποιήθηκε στο εσωτερικό της κυβέρνησης και απεστάλη ως σοβιετικός πρεσβευτής στο Λονδίνο και το Παρίσι. Ανακλήθηκε από το Παρίσι το φθινόπωρο του 1927, αφότου υπέγραψε σε μια αμφιλεγόμενη τροτσκιστική πλατφόρμα που ενέκρινε την «παγκόσμια επανάσταση». Ο Ρακόφσκι άσκησε τροτσκιστική κριτική κατά του σταλινισμού περιγράφοντάς τον ως «γραφειοκρατικό κεντρισμό» και υπέστη εσωτερική εξορία. Αν και υποτάχθηκε στην ηγεσία του Στάλιν το 1934, ενεπλάκη στη δίκη των Είκοσι Ενός (μέρος των Δικών της Μόσχας που οδήγησαν στην καταδίκη και την εκτέλεση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων από το 1936 μέχρι το 1938), φυλακίστηκε και εκτελέστηκε από την NKVD κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Για να επιστρέψουμε στο "Red Symphony". Ο Ρακόφσκι ήταν πράκτορας των Rothschild και οι εξηγήσεις του για τον Μαρξ, τον Λένιν, τον Τρότσκι, τον Χίτλερ κλπ είναι εκπληκτικές, λόγω της επεξηγηματικής αριστείας τους. Πάνω απ’ όλα ο ίδιος εξηγεί πώς και γιατί οι διεθνείς τραπεζίτες ήταν πίσω από τον κομμουνισμό. Το “Red Symphony” αποκαλύπτει επίσης, έναν κόσμο εβραϊκής συνωμοσίας που θα μπορούσε να απειλήσει τον Στάλιν.

Ρακόφσκι και Τρότσκι

Εάν το κείμενο αποτελεί μια πλαστογραφία, είναι ένα πνευματικό αριστούργημα. Δύο αντιρρήσεις εγείρονται: η φαινομενικά αναχρονιστική χρήση των όρων «Παγκόσμια Τράπεζα» και «Κοινοπολιτεία». Όσον αφορά το πρώτο, φαίνεται να αναφέρεται στην BIS, η οποία ήταν μια παγκόσμια τράπεζα εκείνη τη χρονική στιγμή, αν και δεν αναφέρεται συνήθως ως τέτοια. Όσον αφορά το δεύτερο, ο όρος είχε μερικές φορές χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει τη Βρετανική Αυτοκρατορία, μέχρι που έγινε ο επίσημος όρος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ανάλυση του Ρακόφσκι περί μαρξισμού είναι καταστροφική και θα πρέπει να ζητείται να διαβάζεται σε κάθε πανεπιστήμιο. Ο Ρακόφσκι επισημαίνει πώς ο Μαρξ είναι προσεκτικός στο να αποφύγει να ασχοληθεί με τη δύναμη των τραπεζών, δηλαδή την ιδιωτικοποιημένη δημιουργία παραστατικού χρήματος (fiat money), που αναγκάζει ακόμα και τα πιο ισχυρά κράτη σε άθλιο και τεράστιο χρέος, και την αναγκαιότητα της φορολόγησης των πολιτών τους μέχρι τον λαιμό και το δανεισμό από ιδιωτικές πιστωτές. Οι τραπεζίτες, επίσης, μαγικά απέφυγαν τα μαρξιστικά επαναστατικά λουτρά αίματος του εικοστού αιώνα, τα οποία τρομοκρατούσαν κάθε άλλο τομέα της λεγόμενης «μπουρζουαζίας - αστικής τάξης» - από καταστηματάρχες έως αγρότες που όργωναν την δική τους γη.

Η ανάλυση του Ρακόφσκι για την Ρωσική Επανάσταση και την άνοδο του Χίτλερ είναι εκπληκτική, αλλά εξαιρετικά αληθοφανής λόγω της άψογης και λεπτομερούς λογικής της. Στο τέλος της ανάκρισης, ο Ρακόφσκι ενημερώνει τον ανακριτή του ότι οι δυτικοί τραπεζίτες ήθελαν να αναγκάσουν έναν πόλεμο μεταξύ της Γερμανίας και της Ρωσίας και ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό ήταν να υπογραφεί ένα σύμφωνο μη επίθεσης με τον Χίτλερ, έτσι ώστε να μπλεχτεί σε πολέμους με άλλες χώρες. Αυτή η πρόταση ήταν έκπληξη, αλλά έκανε αίσθηση, και ο Στάλιν την υιοθέτησε. Ο Ρακόφσκι απέφυγε ως εκ θαύματος το εκτελεστικό απόσπασμα.

Στο "Red Symphony", ο ανακριτής είναι ένας από τους πιο έξυπνους πράκτορες του Στάλιν, o Gavriil Kus'min, γνωστός ως "Γαβριήλ".

Εκτός από τον ίδιο και ένα κρυφό τεχνικό ήχου, ένας γιατρός, ο Josif Maksimovitch Landowsky ήταν το μόνο άλλο πρόσωπο που ήταν παρόν.

Επιστρατευμένος από την NKVD να βοηθήσει να "χαλαρώσει τις γλώσσες των κρατουμένων," ο Δρ Landowsky αρρώστησε από τα πολλά βασανιστήρια στα οποία υπήρξε μάρτυρας.

Η ανάκριση του Ρακόφσκι, ωστόσο, ήταν εγκάρδια. Ο Δρ Landowsky αμφιβάλλει εάν αυτό που έβαλε στο ποτό του Ρακόφσκι είχε τόσο μεγάλη επίδραση.

Η ανάκριση, η οποία διεξήχθη στα γαλλικά διήρκεσε από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 7 το πρωί. Μετά, ο Kus'min διέταξε τον Landowsky να μεταφράσει τη συνέντευξη στα ρωσικά και κάνουν δύο αντίγραφα.

Το περιεχόμενο ήταν τόσο συγκλονιστικό που Landowsky έκανε ένα επιπλέον αντίγραφο με καρμπόν για τον εαυτό του. «Δεν λυπάμαι που είχα το θάρρος γι’ αυτό», έγραψε. (σ. 279) (Οι Μπολσεβίκοι είχαν σκοτώσει τον πατέρα του Landowsky, έναν συνταγματάρχη του Τσάρου, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1917).

Ένας Ισπανός φασίστας εθελοντής αργότερα βρήκε το χειρόγραφο στο νεκρό σώμα του Landowsky σε μια καλύβα στην Αγία Πετρούπολη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το πήρε πίσω στην Ισπανία, όπου δημοσιεύθηκε ως «Sinfonia en Rojo Mayo», το 1949.

Το πλήρες κείμενο του "The Red Symphony" έγινε προσβάσιμο στο διαδίκτυο από τον Peter Myers (Αυστραλία).

Όπως γράφει ο Myers :

Στο ‘Red Symphony’, ο Ρακόφσκι που ανακρίθηκε από πράκτορες του Στάλιν το 1938, αναφέρει ότι ο λόγος για αυτό ήταν ότι αυτοί οι Εβραίοι τραπεζίτες, έχοντας εγκαθιδρύσει τον μπολσεβικισμό, διαπίστωσαν ότι αυτός είχε κλαπεί από αυτούς από τον Στάλιν, έναν "βοναπαρτιστή", ένα εθνικιστή που έμοιαζε με τον Ναπολέοντα, σε αντίθεση με τον διεθνιστή κομμουνιστή, όπως ήταν ο Τρότσκι. (σελ. 36).

«Είναι ένας δολοφόνος της επανάστασης, ο ίδιος δεν την υπηρετεί, αλλά κάνει χρήση των υπηρεσιών της. Αντιπροσωπεύει τον πιο αρχαίο ρωσικό ιμπεριαλισμό, ακριβώς όπως ο Ναπολέων ταυτίστηκε με τους Γαλάτες ...» (σ. 257)

Οι τραπεζίτες προσπαθούσαν να προωθήσουν τον διεθνή κομμουνισμό, και ο Τρότσκι ήταν ο άνθρωπός τους. Ο ίδιος ο Ρακόφσκι ήταν στο στρατόπεδο τους.

Αλλά ο Στάλιν προωθούσε έναν εθνο-κομμουνισμό. Το σύστημα αυτό έπρεπε να πέσει κάτω, έτσι ώστε ο διεθνής κομμουνισμός να μπορούσε να αποκατασταθεί. Ο τρόπος για να πέσει κάτω, ήταν βοηθώντας την άνοδο του Χίτλερ.

Στο ‘Red Symphony’, ο Ρακόφσκι δηλώνει ότι οι Εβραίοι τραπεζίτες έδωσαν χρήματα στον Χίτλερ για να τον βοηθήσουν να αυξηθεί σε ισχύ (σ. 36), γνωρίζοντας ότι θα επιτεθεί στη Σοβιετική Ένωση (όπως αναφέρεται στο ‘Mein Kampf’). Αυτές οι δωρεές ήταν ανώνυμες. Ο Χίτλερ δεν είχε καμία ιδέα ότι η πηγή ήταν Εβραίοι χρηματοδότες.

«Ο πρεσβευτής Warburg ίδιος παρουσιάστηκε κάτω από ένα ψεύτικο όνομα και ο Χίτλερ δεν είχε μαντέψει ακόμα και την φυλή του ... είπε ψέματα, επίσης, σχετικά με το ποιανού εκπρόσωπος ήταν ... Στόχος μας ήταν να προκαλέσουμε έναν πόλεμο και ο Χίτλερ ήταν ο πόλεμος ... [οι Ναζί] έλαβαν ... εκατομμύρια δολάρια που αποστέλλονταν σε αυτούς από την Wall Street, και εκατομμύρια μάρκα από Γερμανούς χρηματοδότες μέσω Schacht για την συντήρηση των S.A και των S.S, αλλά και τη χρηματοδότηση των εκλογών ... » (σ. 259-260 )

Σύμφωνα με τη στρατηγική της Επαναστατικής Ηττοπάθειας, ο Στάλιν θα έπεφτε, αφού θα έχανε τον πόλεμο, όπως ο Τσάρος είχε πέσει, αφού έχει χάσει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά θα αποκαθιστούσαν τον Τρότσκι στην εξουσία (σ. 36).

Άλλαξαν όμως γνώμη, γιατί η καταστροφή από τον Χίτλερ της Σοβιετικής Ένωσης θα σήμαινε (το αποφάσισαν, αφού είδαν τον Χίτλερ στην εξουσία) όχι την αποκατάσταση του Τρότσκι, αλλά την κατάργηση του Κομμουνισμού εντελώς, ενώ ο  στόχος τους ήταν να συνεχίσει να προχωράει ο κομμουνισμός. Παρά αυτή την αλλαγή,  εξακολουθούσαν να ελπίζουν στην διαγραφή της σταλινικής "Εθνικής" ποικιλίας: «Θα καταφέρουμε να τον ανακτήσουμε και στη συνέχεια να τον μετατρέψουμε σε πραγματικό κομμουνισμό» (σ. 37).

Ο ανακριτής λέει στον Ρακόφσκι, "αν η ηττοπάθεια σας και η ήττα της ΕΣΣΔ έχει ως αντικείμενο την αποκατάσταση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, ο υπαρκτός σοσιαλισμός, κατά τη γνώμη σας – δηλ. ο Τροτσκισμός, στο βαθμό που θα έχουν καταστραφεί οι ηγέτες και τα στελέχη, η ηττοπάθεια και η ήττα της ΕΣΣΔ δεν θα έχει κανένα νόημα. Ως αποτέλεσμα της ήττας, θα έρθει η ενθρόνιση κάποιου Φύρερ ή φασιστικού Τσάρου". (σ. 11).

Ο Ρακόφσκι συμφωνεί με την αξιολόγηση. Οι Εκκαθαρίσεις της Μόσχας παρέχουν έτσι μία λογική εξήγηση για την αλλαγή σχεδίου των τραπεζιτών.

Σύμφωνα με αυτή την αλλαγή, λέει ο Ρακόφσκι, θέλουν ο Στάλιν να προτείνει στον Χίτλερ τον διαμερισμό της Πολωνίας. Ως αποτέλεσμα, ο Χίτλερ θα αρχίσει πόλεμο με τη Δύση, και τελικά έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, ο Τρότσκι ήταν ένας φυγάς. Αφότου έγραψε το «Η Προδομένη Επανάσταση στη Νορβηγία το 1936» (που δημοσιεύθηκε το 1937), ο Τρότσκι αναγκάστηκε να φύγει από τη Νορβηγία και βρήκε καταφύγιο στο Μεξικό.

Η πίεση από το Στάλιν έπεισε τις περισσότερες κυβερνήσεις να του αρνηθούν την είσοδο. Ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, με τον Ρούζβελτ στην εξουσία, έκλεισαν τις πόρτες τους.

Αυτό θα θέσει υπό αμφισβήτηση την αξίωση του ‘Red Symphony’ ότι ο Ρούσβελτ και ο Τρότσκι ήταν ηγετικές φυσιογνωμίες στην ίδια συνωμοσία. Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλησε να διατηρήσει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Σοβιετική κυβέρνηση, ειδικά δεδομένου ότι ο Χίτλερ ήταν στην εξουσία στη Γερμανία, κάτι που θεωρήθηκε ως η μεγαλύτερη απειλή.

Δύο χρόνια μετά την υποτιθέμενη ανάκριση που έλαβε χώρα στο ‘Red Symphony’, ο Τρότσκι δολοφονήθηκε από τον Στάλιν, διασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα μπορούσε να συμβεί καμία αποκατάσταση.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην αγγλική γλώσσα το 1968 ως "The Red Symphony: X-Ray of Revolution." Μπορείτε να το βρείτε στο "Fourth Reich of the Rich" ("Το Τέταρτο Ράιχ των Πλουσίων") του Des Griffin's (1988).

Παρακάτω είναι κείμενα από τον Henry Makow :

Μεσονύχτια ανάκριση

Οι συνθήκες της ανάκρισης τα μεσάνυχτα της 26^ης Ιανουαρίου του 1938 ήταν πολύ δραματικές.

Τι θα μπορούσε ενδεχομένως να πει ο Ρακόφσκι για να σώσει τη ζωή του;

Ο Ρακόφσκι φαίνεται να χρησιμοποιεί την τακτική του «εξαπάτησε με την αλήθεια». Κερδίζει την εμπιστοσύνη με την αποκάλυψη της αλήθειας, αλλά αφήνει μερικά έξω. Προσπαθεί να εντυπωσιάσει τον ανακριτή του ότι ο ίδιος και ο Τρότσκι αντιπροσωπεύουν μια ανίκητη δύναμη που ο ίδιος αποκαλεί την «καπιταλιστική-Κομμουνιστική Χρηματοοικονομική Διεθνή».

Ο ίδιος επιβεβαιώνει ότι το «επαναστατικό κίνημα» σχεδιάστηκε για να επιστρατεύσει την υποστήριξη με την προσποίηση ότι υπηρετεί την ηθική και τη συλλογικά ιδεώδη της ανθρωπότητας. Ο πραγματικός στόχος όμως είναι να δώσει συνολική παγκόσμια δύναμη στους τραπεζίτες, διαιρώντας την κοινωνία και υπονομεύοντας την κατεστημένη εξουσία.

"Επανάσταση" πραγματικά σημαίνει, "ανατροπή" του δυτικού πολιτισμού.

"Ο Χριστιανισμός είναι ο μόνος πραγματικός εχθρός μας, δεδομένου ότι όλα τα πολιτικά και οικονομικά φαινόμενα των αστικών κρατών είναι μόνο οι συνέπειές του", λέει ο Ρακόφσκι (Griffin, σ. 264).

Η ειρήνη είναι "αντεπαναστατική", δεδομένου ότι είναι ο πόλεμος αυτός που ανοίγει το δρόμο για την επανάσταση.

Ο Ρακόφσκι, του οποίου η γλώσσα είχε χαλαρώσει με ένα ήπιο μεθυστικό στο κρασί του, αναφέρεται σε μια ελίτ που αναφέρει ως "Αυτοί".

Ο πραγματικός στόχος είναι η «δημιουργία όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων  για το θρίαμβο της κομμουνιστικής επανάστασης. Αυτός είναι ο προφανής στόχος του Τεκτονισμού». Αυτά είπε ο Κριστιάν Ρακόφσκι είπε το 1938 κι αναφέρονται στο "Red Symphony".

Οι Μασόνοι «πρέπει να πεθάνουν στα χέρια της επανάστασης που έχει έρθει με τη συνεργασία τους», αναφέρει ο Ρακόφσκι.

«Το πραγματικό μυστικό της Μασονίας είναι η αυτοκτονία του Τεκτονισμού ως οργάνωση, και η φυσική αυτοκτονία κάθε σημαντικού μασόνου».

Αυτή η αποκάλυψη προέρχεται από ανάκριση της σταλινικής αστυνομίας το 1938 με τίτλο "The Red Symphony", που ποτέ δεν επρόκειτο να δει την δημοσιότητα.

«Είναι σαφές ότι γνωρίζω αυτόν όχι ως Τέκτονα, αλλά ως κάποιον που ανήκει σε αυτούς», λέει ο Ρακόφσκι, ένας συνάδελφος του Λέον Τρότσκι που συνελήφθη για συνωμοσία ενάντια στο Στάλιν.

Ο στόχος του Ρακόφσκι είναι να πείσει τον Στάλιν να συνεργαστεί με την "Κομμουνιστικό-καπιταλιστική Διεθνή".

«Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» και «Κόκκινη Συμφωνία»

Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι η μεγαλύτερη μυστική εταιρία του κόσμου με πάνω από πέντε εκατομμύρια μέλη, συμπεριλαμβανομένων τριών εκατομμυρίων στις ΗΠΑ. Στα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», ο συγγραφέας (ήταν άραγε ο Lionel Rothschild, 1808-1879;) γράφει:

«Η Μασονία των εθνικών - τζεντίλε εξυπηρετεί τυφλά ως οθόνη για εμάς και το αντικείμενό μας, αλλά το σχέδιο δράσης της δύναμης μας… παραμένει για όλο το λαό ένα άγνωστο μυστήριο .... Ποιος και τι είναι σε θέση να ανατρέψει μια αόρατη δύναμη;» (Πρωτόκολλο 4)

Και πάλι, γράφει, «θα δημιουργήσουμε και θα πολλαπλασιάσουμε ελεύθερες μασονικές στοές ... που θα απορροφούν όλους αυτούς που μπορεί να γίνουν ή που είναι εμφανείς σε δημόσια δραστηριότητα, γιατί τα εν λόγω οικήματα θα γίνουν τα σπουδαιότερα γραφεία πληροφοριών μας και τα μέσα της επιρροής μας .... Θα δημιουργήσουμε μέσα σε αυτές τις στοές τον πυρήνα όλων των επαναστατικών και φιλελεύθερων στοιχείων. Τα μέλη τους θα ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα… Τα πιο μυστικά πολιτικά σχέδια θα γίνουν γνωστά σε εμάς και θα τα κατευθύνουμε αμέσως, από την στιγμή της εμφάνισής τους ... Όσοι συμμετέχουν στις μυστικές εταιρίες είναι συνήθως φιλόδοξοι…και γενικά άνθρωποι κενοί, με τους οποίους δεν θα δυσκολευτούμε να συνεννοηθούμε για την εκπλήρωση των σκοπών μας.. εμείς γνωρίζουμε τον τελικό στόχο ... ενώ τα γκογίμ δεν γνωρίζουν τίποτα ... ». (Πρωτόκολλο 15)

Κατά την ανάκρισή του, ο Ρακόφσκι λέει ότι εκατομμύρια συρρέουν στον Τεκτονισμό για να αποκτήσουν πλεονεκτήματα. "Οι κυβερνήτες όλων των συμμαχικών εθνών ήταν Μασόνοι, με πολύ λίγες εξαιρέσεις."

Ωστόσο, ο πραγματικός στόχος είναι "να δημιουργηθούν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για το θρίαμβο της κομμουνιστικής επανάστασης. Αυτός είναι ο προφανής στόχος του Τεκτονισμού. Είναι σαφές ότι όλο αυτό γίνεται κάτω από διάφορες προφάσεις. Αλλά και οι ίδιοι κρύβονται πάντα πίσω από καλά γνωστά εύηχα σλόγκαν [Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα]. Καταλαβαίνετε;" (σ. 254)

Οι Τέκτονες θα πρέπει να θυμηθούν το μάθημα της Γαλλικής Επανάστασης. Αν και «έπαιξαν ένα κολοσσιαίο επαναστατικό ρόλο.. απορρόφησε (η γαλλική επανάσταση) το μεγαλύτερο μέρος των Τεκτόνων ...». Δεδομένου ότι η επανάσταση απαιτεί την εξόντωση της αστικής τάξης ως τάξης, προκύπτει ότι οι Ελευθεροτέκτονες πρέπει να εκκαθαριστούν.

Όταν αυτό το μυστικό αποκαλυφθεί, ο Ρακόφσκι φαντάζεται «την έκφραση της ηλιθιότητας στο πρόσωπο κάποιου Τέκτονα, όταν συνειδητοποιεί ότι πρέπει να πεθάνει στα χέρια των επαναστατών. Το πως κραυγάζει ότι θα πρέπει να εκτιμήσουν τις υπηρεσίες του στην επανάσταση, αυτό είναι ένα θέαμα στο οποίο μπορεί κανείς να πεθάνει ... αλλά από τα γέλια!" (σ. 254).

Ο Ρακόφσκι αναφέρεται στον Τεκτονισμό ως φάρσα: "ένα τρελοκομείο, αλλά με ελευθερία" (σ. 254)

Στη Ρωσία το 1929, κάθε Τέκτονας, ο οποίος δεν ήταν Εβραίος σκοτώνονταν μαζί με την οικογένειά του, σύμφωνα με τον Alexey Jefimow ("Who are the Rulers of Russia?" - «Ποιοι είναι οι ηγεμόνες της Ρωσίας;» σ.77).

Ποιοι είναι "Aυτοί";

Πιεζόμενος από τον ανακριτή ο Ρακόφσκι για εβραίους προύχοντες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ο Ρακόφσκι είναι βέβαιος μόνο για δύο, οι οποίοι τώρα έχουν πεθάνει: τον Walter Rathenau, τον Υπουργό Εξωτερικών της Βαϊμάρης και τον Lionel Rothschild (φωτο). Λέει ότι ο Τρότσκι είναι η πηγή των πληροφοριών του.

Άλλους που θεωρεί:

"Ως θεσμός, η τράπεζα του Kuhn Loeb & Company της Wall Street: [και] οι οικογένειες των Schiff, Warburg, Loeb και Kuhn. Λέω οικογένειες, προκειμένου να επισημανθούν διάφορα ονόματα, δεδομένου ότι είναι όλοι τους συνδέονται με γάμους ... ύστερα Baruch, Frankfurter, Altschul, Cohen, Benjamin, Strauss, Steinhardt, Blom, Rosenman, Lippmann, Lehman, Dreyfus, Lamont, Rothschild, Lord, Mandel, Morganthau, Ezekiel, Lasky ... κάθε ένα από τα ονόματα που έχω απαριθμήσει, ακόμη και εκείνων που δεν ανήκουν σε "Αυτούς" θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε "Αυτούς" με κάθε πρόταση ενός σημαντικού τύπου. "(σ. 272)

Επιτρέποντας στους τραπεζίτες το προνόμιο της δημιουργίας χρήματος, έχουμε δημιουργήσει ένα ακόρεστο βαμπίρ. Αν μπορείς να κατασκευάσεις χρήματα, φανταστείτε τον πειρασμό να κατέχεις και να ελέγχεις τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της σκέψης! Αυτή είναι η απόλυτη έννοια του κομμουνισμού.

Ο Ρακόφσκι αναφέρεται στο κραχ του 1929 και τη Μεγάλη Ύφεση ως μια "αμερικανική επανάσταση".

«Ο άνθρωπος μέσα από τον οποίο έκαναν χρήση της εξουσίας ήταν ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ. Καταλάβατε; ... Εκείνο το έτος 1929, το πρώτο έτος της Αμερικανικής Επανάστασης, το Φεβρουάριο, ο Τρότσκι εγκαταλείπει τη Ρωσία. Το κραχ πραγματοποιείται τον Οκτώβριο .. .Η χρηματοδότηση του Χίτλερ έχει συμφωνηθεί τον Ιούλιο του 1929. Νομίζεις ότι όλα αυτά ήταν τυχαία; Τα τέσσερα χρόνια διοίκησης του Hoover χρησιμοποιήθηκαν για την προετοιμασία για την κατάληψη της εξουσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σοβιετική Ένωση: εκεί μέσω μιας οικονομικής επανάστασης, και εδώ [Ρωσία] με τη βοήθεια του πολέμου [Χίτλερ, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος] και την ήττα που επρόκειτο να ακολουθήσει. Θα μπορούσε κάποιο μυθιστόρημα με μεγάλη φαντασία είναι πιο προφανές σε σας;» (σ. 273)

Ο Ρακόφσκι προτείνει ο Στάλιν να συνεργαστεί με τους Εβραίους μεγαλοτραπεζίτες (ο Makow τους αναφέρει συνεχώς "Illuminati"), (το οποίο ο ίδιος στη συνέχεια έκανε). Η πρώτη προϋπόθεση είναι να σταματήσει τις εκτελέσεις των τροτσκιστών. Στη συνέχεια, «πολλές ζώνες επιρροής» θα καθοριστούν διαιρώντας «τον επίσημο κομμουνισμό από τον πραγματικό». Θα υπάρξουν «αμοιβαίες παραχωρήσεις για αμοιβαία βοήθεια για κάποιο χρόνο, ενώ το πρόγραμμα διαρκεί ... Εκεί θα εμφανιστούν σημαίνοντα πρόσωπα από όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, ακόμη και τα πολύ υψηλά, που θα βοηθήσουν τον σταλινικό επίσημο κομμουνισμό ...» (σ. 276)

Ο Ρακόφσκι σκιαγραφεί το σχέδιο των Illuminati να συνδυαστεί ο κομμουνισμός και ο καπιταλισμός. Σε κάθε περίπτωση, οι Illuminati θα ελέγχουν όλο τον πλούτο και την εξουσία.

«Στη Μόσχα υπάρχει Κομμουνισμός: Στη Νέα Υόρκη καπιταλισμός. Είναι όλοι το ίδιο ως θέση και αντίθεση. Ανάλυσέ τους και τους δύο. Η Μόσχα είναι υποκειμενικά κομμουνισμός, αλλά [αντικειμενικά] κρατικός καπιταλισμός. Η Νέα Υόρκη:.... καπιταλισμός υποκειμενικά, αλλά κομμουνισμός αντικειμενικά…“Αυτοί”» "(σ. 276)

Στην περίπτωση του κομμουνισμού, το κράτος κατέχει τις εταιρείες, και οι τραπεζίτες κατέχουν το κράτος. Στην περίπτωση του καπιταλισμού, οι τραπεζίτες ελέγχουν τις επιχειρήσεις, καθώς και οι εταιρείες ελέγχουν το κράτος. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ένας μονοπωλιακός καπιταλισμός με αυξανόμενο πολιτικό και πολιτιστικό μονοπώλιο στη Δύση που μοιάζει με εκείνο της Σοβιετικής Ρωσίας.

Ο Ρακόφσκι δίνει στον ανακριτή του μια εκπληκτική εσωτερική όψη της σύγχρονης ιστορίας, προκειμένου να αποδείξει ότι οι χορηγοί του ελέγχουν τον κόσμο.

"Τα χρήματα είναι η βάση της εξουσίας," λέει ο Ρακόφσκι, και οι Ρότσιλντ που τα κατασκευάζουν χάρη στο τραπεζικό σύστημα.

Το «Επαναστατικό Κίνημα» ήταν μια προσπάθεια από τον Meyer Rothschild και των  συμμάχων του να προστατεύσει και να επεκτείνει αυτό το μονοπώλιο με τη δημιουργία μιας ολοκληρωτικής Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Σύμφωνα με τον Ρακόφσκι, «Οι Ρότσιλντ δεν ήταν οι ταμίες, αλλά οι αρχηγοί εκείνου του πρώτου μυστικού κομμουνισμού ... Ο Μαρξ και οι υψηλότεροι αρχηγοί της Πρώτης Διεθνούς ... ελέγχονταν από τον βαρόνο Lionel Rothschild, [1808-1878], του οποίου το επαναστατικό πορτρέτο έγινε από τον Benjamin Disraeli, τον Άγγλο πρωθυπουργό, ο οποίος ήταν επίσης δημιούργημά του, και δόθηκε σε μας» [στο μυθιστόρημα του Disraeli «Coningsby», του 1844].. (σ. 250)

Ο γιος του Lionel, Nathaniel (1840-1915) απαιτούσε την ανατροπή της χριστιανικής δυναστείας των Romanoff. Μέσα από πράκτορες του, τον Jacob Schiff και τους αδελφούς Warburg, χρηματοδότησε την ιαπωνική πλευρά στο Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο, και μια αποτυχημένη εξέγερση στη Μόσχα το 1905. Μετά προκάλεσε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (ο Τρότσκι ήταν πίσω από τη δολοφονία του αρχιδούκα Φερδινάνδου) και χρηματοδότησε το 1917 την Επανάσταση των Μπολσεβίκων. Ο Ρακόφσκι λέει ότι συμμετείχε προσωπικά στη μεταφορά κεφαλαίων στη Στοκχόλμη. (σ. 251-252)

«“Αυτοί” δεν λαμβάνουν πολιτικές ή οικονομικές θέσεις. Χρησιμοποιούν "μεσάζοντες"», είπε ο Ρακόφσκι στον ανακριτή Kus'min.  

«Οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί είναι μόνο οι αχυράνθρωποι.... ακόμα κι αν κατέχουν υψηλές θέσεις και εμφανίζονται να είναι οι συντάκτες των σχεδίων που εκτελούνται...» (σ. 248-249)

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές : εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ