Με το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (Δεκέμβριος 1913) η Β. Ήπειρος παραχωρήθηκε στην Αλβανία και ο ελληνικός στρατός εκλήθη να εγκαταλείψει την περιοχή μέχρι το τέλος Μαρτίου του 1914. Ο «μέγας πολιτικός και εθνάρχης» δεν είχε προβλέψει τίποτα κι ούτε επιχείρησε κάτι για να αποτρέψει αυτήν την δυσμενή απόφαση για την Ελλάδα! Τι έπαθε το «διπλωματικό του δαιμόνιο »; ΟΜΩΣ ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ!!!
Διέταξε την άμεση διακοπή κάθε στρατιωτικής βοηθείας προς τους Βορειοηπειρώτες και την εκκένωση της Β. Ηπείρου από το στρατό μας!
Δεν θ’ αναφερθώ στον ξεσηκωμό των Βορειοηπειρωτών και στις στρατιωτικές αντάρτικες ομάδες με την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών Αξιωματικών. Στις 17 Φεβρουαρίου 1914 η Β. Ήπειρος κηρύχθηκε αυτόνομη, με Πρόεδρο τον Γεώργιο Ζωγράφο (πρώην Γενικό Διευθυντή Ηπείρου).O Βενιζέλος όλους αυτούς τους κήρυξε παράνομους και διέταξε Κυβέρνηση και Στρατό να εκκενώσουν την Β. Ήπειρο ΑΜΕΣΩΣ! Εξεβίασε και τον Βασιλέα με παραίτηση, αν δεν υπέγραφε το διάταγμα για την εκκένωση. Χαριστική βολή απετέλεσε η εντολή προς τον έμπιστό του στρατηγό Παπούλα να σπεύσει και να πνίξει στο αίμα κάθε επαναστατική κίνηση! Μ’ άλλα λόγια ο Βενιζέλος όχι μόνον δεν προστάτευσε την ανεξαρτησία των Βορειοηπειρωτών, αλλά χρησιμοποίησε και βία προκειμένου να τους παραδώσει ως δούλους στους Αλβανούς!
Κάποιος άλλος «ΕΘΝΑΡΧΗΣ» άφησε την Κύπρο αβοήθητη πριν λίγα χρόνια, επειδή « η Κύπρος πέφτει μακριά»!Καλά, σκέφθηκα, τόσο πολύ απομακρύνθηκε από την Ελλάδα; Οι Αθηναίοι δεν είχαν στείλει εκεί τον Κίμωνα πριν 2.500 χρόνια και την λευτέρωσε από τους Πέρσες κατακτητές;
......
Στις 28 Ιουλίου 1913 έληξε ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος και υπεγράφη η Συνθήκη Βουκουρεστίου. Μέσα σε 10 μήνες(Οκτώβριος 1912-Ιούλιος 1913)το έδαφος της Ελλάδος κι ο πληθυσμός της, σχεδόν διπλασιάστηκαν. Οι οπαδοί του Βενιζέλου έσπευσαν να ισχυρισθούν ότι αυτός διπλασίασε την Ελλάδα! Επειδή ούτε δέχομαι, ούτε καταδέχομαι να με περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο ένας αόμματος, κάνω τους υπολογισμούς μόνος μου και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι λόγοι του θριάμβου των Ελλήνων επί των αντιπάλων ήταν κυρίως πέντε:
1ος Οι στρατηγικές ικανότητες του Αρχιστρατήγου
Κωνσταντίνου και των βασικών του Επιτελών.(Β.
Δούσμανης- Ξεν. Στρατηγός-Ι. Μεταξάς).
2ος Η ορμητικότητα στρατιωτών και αξιωματικών.
3ος Ο διακαής πόθος όλων-λαού και στρατού- να ξεπλύνουν τη
ντροπή που άφησε ο πόλεμος του 1897.
4ος Η αντικατάσταση του Αλή Ριζά, αρχιστρατήγου του
τουρκικού στρατού στα ελληνοτουρκικά σύνορα, από τον
Χασάν Ταχσίν πασά που διέθετε μεγάλη περιουσία στη
Θεσσαλονίκη και προτιμούσε, όπως οι 90.000 Ιουδαίοι
κάτοικοί της, η πόλη να πέσει σε χέρια Ελλήνων κι όχι
Βουλγάρων.
5ος Η μεγάλη αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων αγωνιστών
έναντι των Τούρκων αντιπάλων τους.
Ακούστε, τώρα όσα έπονται και αποφασίστε μόνοι σας αν ο Βενιζέλος μεγάλωσε ή μίκρυνε την Ελλάδα:
1.Ο Εθνικός Διχασμός, δηλαδή η θανατηφόρος επιδημική ασθένεια που μας κατέφαγε και που τα συμπτώματά της δεν εξαλείφτηκαν ακόμα ολοσχερώς, πέτυχε τους στόχους των εμπνευστών του με την σύμπραξη του ΔΟΤΟΥ Πρωθυπουργού που ο Lloyd George έφερε από την Κρήτη το 1910. Στην ουσία κατέλαβαν τη χώρα μας και μας εξανάγκασαν να πολεμήσουμε στο πλευρό της Entente Cordiale.
2.Στις 16 Σεπτεμβρίου 1915, παραβιάζοντας την ουδετερότητα της Ελλάδος και τους διεθνείς νόμους, τα λείψανα της στρατιάς που συνετρίβη στα Δαρδανέλλια αποβιβάστηκαν στην Θεσσαλονίκη με τις ευλογίες του Βενιζέλου και παρά την διαφωνία του Κωνσταντίνου κι ας πρόβλεπε το Σύνταγμα σύμφωνη γνώμη Βουλής και Στέμματος! Αυτοί μας έσπρωξαν στην αναπόφευκτη μικρασιατική καταστροφή. Οι δύο αντίπαλοι
του Βενιζέλου, δηλαδή ο Κωνσταντίνος κι ο Ι. Μεταξάς, συκοφαντήθηκαν ως γερμανόφιλοι. Η επιβεβαίωση της συκοφαντίας ήρθε μετά από σχεδόν ένα αιώνα! Την 1η Απριλίου 2005, οι αγγλικές εφημερίδες TIMES και DAILYTELEGRAPH δημοσίευσαν την πληροφορία, μετά την απόφαση του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών ν’ ανοίξει τα άκρως απόρρητα αρχεία του για την περίοδο 1873-1939.
 |
| Βόρεια Ήπειρος |
4.Το 1913,ευρισκόμενος στη Ρώμη, είπε στον Ιταλό υπουργό Εξωτερικών: « Το τι θα κάνετε με τα Δωδεκάνησα ,αφορά την Ιταλία και την Τουρκία». Μ’ άλλα λόγια ξεπούλησε νησιά πάνω στα οποία κατοικούσαν Έλληνες για τουλάχιστον 3.500 χρόνια, χωρίς διακοπή!
5.Δύο μέρες μετά την ενημέρωσή του από τον Νικ. Θεοτόκη, πρεσβευτή μας στο Βερολίνο, ότι στις 22 Ιουλίου 1914 κλείστηκε συμμαχία μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας, ανθράκευσε με 800 τόνους άνθρακα δύο γερμανικά αντιτορπιλικά που είχαν ξεμείνει από καύσιμα κοντά στη Νάξο. Οι Γερμανοί τα είχαν στείλει πεσκέσι στους Τούρκους κι ο Βενιζέλος μερίμνησε να ενισχυθεί το Πολεμικό Ναυτικό των αντιπάλων μας!..
6.Το 1916 οι πανάξιοι Πόντιοι δημιούργησαν το Αυτόνομο Ελληνικό Κράτος του Πόντου. Ο Βαλής της Τραπεζούντας, παραδίδοντάς τους επίσημα την διοίκηση της πόλης, είπε: «Απ’ τους Έλληνες αποσπάσαμε τα μέρη αυτά και στους Έλληνες τα παραδίδουμε σήμερα». Παρά το γεγονός ότι το κράτος αυτό αναγνωρίστηκε επισήμως τόσον από την Τουρκία, όσον κι από τις χώρες μέλη της ΑΝΤΑΝΤ, ο Βενιζέλος αρνήθηκε να υποκύψει σε πιέσεις Ελλήνων και ξένων και δεν το αναγνώρισε. Σε επερώτηση στη Βουλή είπε, ανερυθρίαστα, ότι δεν αντιπροσώπευε τον Ελληνισμό του Πόντου!
7.Προκειμένου να δελεάσει την Βουλγαρία να πολεμήσει στο πλευρό της Συνεννόησης, της έταξε όσα είπε στον Βρετανό πρεσβευτή Sir Francis Eliot(The British Documents on the origin of the war 1898-1914/τόμος Θ΄):
«Είμαι έτοιμος να δώσω στους Βουλγάρους τις Σέρρες-τη Δράμα-την Καβάλα και άλλα μέρη, όπου οι Έλληνες αποτελούν μειοψηφία»! Δηλαδή άφηνε εκτός μόνο τα Κιούρκα!.... Σύμφωνα με το «όπου οι Έλληνες αποτελούν μειοψηφία», θα’πρεπε να τους δώσει και τη Θεσσαλονίκη, αφού σε πληθυσμό 160.000 το 1912, οι Έλληνες ήταν 19.000 (κατά μαρτυρία του πρώτου Έλληνα Νομάρχη).
Όσα είπε ο Sir Francis Eliot,επιβεβαιώνονται κι από τη ρωσική Βίβλο όπου περιλαμβάνεται έκθεση του Ρώσου πρεσβευτή στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Μεταξύ άλλων αναφέρει: « Ο Ελ..Βενιζέλος μου δήλωσε απερίφραστα ότι κατά τη γνώμη του οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να παραχωρήσουν στην Βουλγαρία την Καβάλα, τη Δράμα, τις Σέρρες, το Κιλκίς και το Μοναστήρι» (Πάλι τη γλύτωσαν τα Κιούρκα!..).
από : Θεόδοτος
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου