Προωθητής ...τέχνης; Ναί,διότι νοιάζονται γιά ἐμᾶς...

Ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ ιδρύθηκε το 2013 από το συλλέκτη και επιχειρηματία Δημήτρη Δασκαλόπουλο και αποσκοπεί στο να φέρει το ευρύ κοινό σε επαφή με τον σύγχρονο πολιτισμό, αναδεικνύοντας τη δυνατότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας να αφυπνίσει, να συγκινήσει, να παρακινήσει.
Συγχρόνως, επιδιώκει να συμβάλει στην ευρύτερη προσπάθεια αναβάθμισης της πόλης και της καθημερινότητας του πολίτη. Ο ΝΕΟΝ δεν περιορίζεται σε ένα μόνον χώρο. Έδρα του είναι ολόκληρη η πόλη, το ευρύτερο αστικό περιβάλλον. Είναι ένας ζωντανός και ενεργός συνομιλητής με την κοινωνία, τους θεσμούς και το κοινό.
Μέσω της τέχνης και των σύγχρονων ιδεών, ο ΝΕΟΝ θέλει να κεντρίσει τις ατομικές συνειδήσεις και ταυτόχρονα να χρησιμεύσει ως ένα όχημα συλλογικής συνείδησης. Ο ΝΕΟΝ επιδιώκει να αναδείξει τον πολιτισμό ως βασικό μοχλό προόδου και ανάπτυξης. (ἐδῶ)

Ὡραῖα δέν ἀκούγονται ὅλα αὐτά; Ἔ ναί,ποιός ἔχει ἀντίρρησιν; Χμμ... Μήπως νά δοῦμε καί τί ἀκριβῶς ἐννοεῖ ὁ «ποιητής» ὅταν λέει : «σύγχρονος πολιτισμός»,«καλλιτεχνική δημιουργία»,«σύγχρονες ἰδέες» καί ἐν ὅλῳ «τέχνη» ;

Πρίν ὅμως δοῦμε ὅλα τά ἀνωτέρῳ,καλό θά ἦταν νά ξέρουμε ποιός εἶναι ὁ «ποιητής» τοῦ «ἀφυπνισμοῦ» μας, Ποιός εἶναι αὐτός πού διακαῶς ἐπιζητᾶ νά μᾶς ἀνοίξῃ τά μάτια γιά τό τί σημαίνει ...τέχνη :

Σε δημόσια τοποθέτηση του στη συνέλευση του Συλλόγου Ελλήνων Βιομηχάνων, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος, με τον ΣΥΡΙΖΑ, που μόλις είχε αναδειχθεί σε Αξιωματική Αντιπολίτευση
είχε μιλήσει για «ευπρόσδεκτο ριζοσπαστισμό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης»

Μεγιστάνας του παγκόσμιου πλούτου σήμερα, δεν ξεχνά πως ο παππούς ήταν τσέλιγκας στα Βαρδούσια ...Εκεί, στο ορεινό Διακόπι, είχε τα κοπάδια του, αλλά και ένα καφενείο στη πλατεία του χωριού, κάτω ακριβώς από το οικογενειακό σπίτι.
Ο Αριστείδης Δασκαλόπουλος, ο πατέρας του Δημήτρη, ήταν αυτός που έφτιαξε την ΔΕΛΤΑ, ξεκινώντας με ένα γαλατάδικο στα Εξάρχεια...από όπου στήθηκε η  ιστορική γαλακτοβιομηχανία – κολοσσός. Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο εγγονός, γεννήθηκε, στην Αθήνα, τo 1957, σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ, ενώ έχει κάνει ΜΒΑ στο Κellogg Graduate School of Μanagement. Αυτός ήταν που μέχρι το 2006 απογείωσε τη ΔΕΛΤΑ, φτιάχνοντας τον μεγαλύτερο ομίλο παραγωγής τροφίμων στην Ελλάδα...Ήδη, από το 2005, μαζί με τον παιδικό του φίλο Σπύρο Θεοδωρόπουλο, που και εκείνου οι γονείς είχαν κατάστημα στα Εξάρχεια, δημιούργησαν έναν όμιλο που ήταν με διαφορά ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα αλλά και ένας από τους πλέον κραταιούς σε όλη την Ευρώπη την Vivartia! Εκεί η Δέλτα, η Chipita, ο Μπάρμπα Στάθης, η Χρυσή Ζύμη, η Goody’s. Η εταιρεία απογειώνεται, αλλά μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 2007, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, χωρίς να το έχει προβλέψει κανείς και λίγο πριν φανεί η μαύρη οικονομική πανώλη της κρίσης, πουλά το δημιούργημα του, στην υψηλότερη τιμή που γινόταν στη Nestle ....ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος έχει προβλέψει, κατανοήσει, αναλύσει τα οικονομικά δεδομένα και διασφαλίζοντας την περιουσία του, κερδίζει στους λογαριασμούς του στο Λουξεμβούργο 450 εκατ. ευρώ.(ἀπό : Ο αντισυμβατικός κύριος Δημήτρης Δασκαλόπουλος) 

Καί ἀπό τό βικιπαίδεια :

Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος είναι επιχειρηματίας και μέλος του δ.σ. της DAMMA ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε., εταιρείας επενδυτικών συμμετοχών και διαχείρισης κεφαλαίων. Διετέλεσε Πρόεδρος του ΣΕΒ επί 8 συναπτά έτη (2006-2014). Είναι επίτιμος Πρόεδρος του ΣΕΒ.
Από το 1983 ως το 2007 ήταν ο βασικός μέτοχος, διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της VIVARTIA Α.Ε., της μεγαλύτερης επιχείρησης τροφίμων στην Ελλάδα.

Ἕνα think tank,ὅπως τοῦ Δασκαλοπούλου πού ...νοιάζεται γιά τά οἰκονομικά προβλήματα τῆς Ἑλλάδος ,εἶναι δυνατόν νά μήν ἐνδιαφέρῃ ἕναν Ῥότσιλντ ; ! 

Είναι ιδρυτής της αστικής μη κερδοσκοπικής διαΝΕΟσις, ενός ερευνητικού οργανισμού (think tank) με στόχο την τροφοδότηση του δημόσιου διαλόγου και τη διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων στην επίλυση κρίσιμων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων της Ελλάδας.

...είναι συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης, Συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου (1994).  Είναι Αντιπρόεδρος του Board of Trustees του Solomon R. Guggenheim Foundation, Πρόεδρος του Collections Council του Solomon R. Guggenheim Foundation και ενεργό μέλος των παρακάτω συμβουλίων: Board of Trustees του Museum of Contemporary Art, Chicago, Leadership Council του New Museum, Tate International Council και συνιδρυτής του Whitechapel Future Fund. Επίσης, είναι ιδρυτής του ΝΕΟΝ (2013), πολιτιστικού και αναπτυξιακού οργανισμού κοινής ωφέλειας, που φιλοδοξεί να φέρει τον σύγχρονο πολιτισμό κοντά στον σύγχρονο πολίτη, ως βασικό μοχλό ανάπτυξης και προόδου.(ἐδῶ)

Βλέποντας ποῦ εἶναι Πρόεδρος,συνιδρυτής καί μέλος,ὁ ἐγγονός τοῦ τσέλιγκα ἀπό τά Βαρδούσια τά ψηλά,θά πάρουμε καί τίς ἀπαντήσεις περί τοῦ τί ἐννοεῖ ὁ «ποιητής» ὅπως τό θέσαμε ἀνωτέρῳ. Πᾶμε νά δοῦμε λοιπόν :

Ὁ Σολομών,πρῶτος ἀπό δεξιά,ἡ καθοδηγήτριά του στήν ...τέχνη βαρόνη καί ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ μουσείου τοῦ Guggenheim,στήν Νέα Ὑόρκη,ὁ Frank LLoyd Wright. Ὅλοι οἱ ἑβραῖοι παρέα...(φωτό)

Το Ίδρυμα Solomon R. Guggenheim είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1937 από τον φιλάνθρωπο Solomon R. Guggenheim και την μακροχρόνιο σύμβουλό του, καλλιτέχνη Hilla von Rebay . Είναι ένα κορυφαίο ίδρυμα για τη συλλογή, τη συντήρηση και την έρευνα της σύγχρονης τέχνης και λειτουργεί αρκετά μουσεία σε όλο τον κόσμο...(ἐδῶ)

Τό μουσεῖο τοῦ ἱδρύματος Guggenheim στό Μπιλμπάο τῆς Ἰσπανίας.Ἀποδόμησις κάθε ἔννοιας τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς ! Τό γιατί αὐτή ἡ προώθησις,ἄς μήν τά ξαναλέμε...(φωτό ἀπό ἐδῶ)

Καί ποιός ἦταν ὁ Solomon R. Guggenheim ; Ἕνας Ἀσκεναζίμ ἑβραῖος τῆς Ἐλβετίας,ἐπιχειρηματίας καί συλλέκτης ἔργων τέχνης.( Τί ἀδυναμία καί αὐτή μέ τούς μεγιστάνες ἐπιχειρηματίες,νά συλλέγουν ἔργα τέχνης... ! ) Προερχόταν ἀπό πλούσια οἰκογένεια ( ἀπό τί ἄλλο θά προερχόταν ἕνας Σολομών ! ) ἡ ὁποία εἶχε μεταλλεῖα ἐξόρυξης χρυσοῦ στήν Ἀλάσκα. ( Μά πῶς τό «μυρίζονται» αὐτοί οἱ ἑβραῖοι,βρέ παιδί μου,τό χρῆμα ;! ) Καί ἀφοῦ εἶχε γίνῃ μεγιστάνας,ἀλλά κυρίως γαμπρός στήν οἰκογένεια Ῥότσιλντ,ὁ Σολομών,σέ ἡλικία 58 χρονῶν,μέ τήν λήξιν τοῦ Α΄μεγάλου πολέμου, παρατάει τά μεταλλεῖα καί τό ῥίχνει στήν συλλογή ἔργων τέχνης ! ( Τά ἴδια ἔκανε καί ὁ Δασκαλόπουλος,ἔτσι;) Τό 1926 γνώρισε τήν βαρόνη Hildegard Anna Augusta Elisabeth Freiin Ο Rebay von Ehrenwiesen ἡ ὁποία ἀνέλαβε νά τόν καθοδηγήσῃ γιά τό ποιά «ἔργα», ἀκριβῶς,ἔπρεπε νά συλλέγῃ ὥστε νά γίνῃ ἡ σωστή «προώθησις» ...τέχνης... (ἐδῶ)

Ὅσο γιά τήν βαρόνη,στό ὄνομα τῆς ὁποίας ἐννοεῖται ὑπάρχει ἵδρυμα ( τί ἔκπληξις ! ) μπορεῖτε νά διαβάσετε ἐδῶ. Ἡ ἐν λόγῳ καθοδήγησε τόν Σολομώντα Γκούγκενχάϊμ κυρίως σέ ἀγορά ( ἄρα προώθησις) ἔργων, τῶν :

Wassily Kandinsky

Ὁ Σολομών καμαρώνει μπροστά στό «ἔργο» τοῦ Καντίνσκι

Rudolf Bauer

ἔργο τοῦ Μπάουερ «τετράπτυχον». Μάλιστα...

Marc Chagall

Ὅπως ἔβλεπε,ἀπό καλλιτεχνικῆς ὁπτικῆς,ὁ Σαγκάλ τούς γονεῖς του.Καταγωγῆς ἀπό Λιθουανική χασιδική ἑβραϊκή οἰκογένεια ( φωτό ἀπό ἐδῶ)

Fernand Léger 

Ἔργο τοῦ προδρόμου τῆς pop art  τέχνης Fernand Léger (φωτό)

László Moholy-Nagy

«Καλλιτέχνημα» τοῦ ἐπίσης ἑβραϊκῆς καταγωγῆς Νάγκυ (φωτό)

Πήραμε λοιπόν μία γεύσι περί «συγχρόνου τέχνης»,τῶν ἀντιπροσώπων της ἀλλά κυρίως τῶν προωθητῶν της,πού ξεκίνησαν ἐκεῖ γύρω στίς ἀρχές τοῦ 1900,γιά νά «προάγουν» τόν πολιτισμό τοῦ ἀνθρώπου,πού εἶχε μείνῃ πολύ πίσω καί καθυστερημένος νά θαυμάζῃ ἐπί τόσες χιλιετίες τά δημιουργήματα τῆς ἑλληνικῆς ἀρχιτεκτονικῆς,γλυπτικῆς καί τούς εὐρωπαίους καλλιτέχνες πού βασίσθηκαν πάνω στά ἰδεώδη τῆς ἀρχαιοελληνικῆς τέχνης θέτοντάς την ὁδηγό στή πορεία τῆς εὐρωπαϊκῆς τέχνης ἀπό τήν Ἀναγέννησιν καί μετά.

Ἔ λοιπόν καιρός ἦταν ὅλο αὐτό νά ἀλλάξῃ.Νά διαφοροποιηθῇ ῥιζικῶς ! Καί βεβαίως βρέθηκαν οἱ ἀνάλογοι ...καλλιτέχνες ἀλλά κυρίως βρέθηκαν οἱ σωστοί προωθητές ! Τώρα γιατί ἡ συντριπτική πλειοψηφία ἀμφοτέρων,θά ἔπρεπε νά εἶναι ἑβραϊκῆς καταγωγῆς,δέν θέλει καί πολύ σκέψιν...

Ἀντιλαμβάνεσθε πώς κάτι ἀνάλογον πρὄκειται καί γιά τά «ἔργα τέχνης» τῆς συλλογῆς Δασκαλόπουλου :

O Δημήτρης Δασκαλόπουλος έχει συλλογή έργων τέχνης και την «ταξιδεύει»

Τό ἀνωτέρῳ «ἔργο» εἶναι κάποιου John Bock καί τό τιτλοφορεῖ «Palms». Ὦ ναί,πρὄκειται γιά Τόν καλλιτέχνη !

Ὅμως ἡ μεγάλη «ἐπιτυχία» τῆς συλλογῆς Δασκαλοπούλου,εἶναι :

Ένα από τα έργα που είναι υπερήφανος που έχει καταφέρει να φέρει στην συλλογή του είναι το “La fontaine” του Marcel Ducham που άλλαξε την πορεία της μοντέρνας τέχνης. Το “La fontaine”, που δεν είναι τίποτα παραπάνω από έναν απλό, λευκό ουρητήρα είχε την ατυχία να καταστραφεί (το έργο του 1917) όμως υπήρξαν έξι αντίγραφα στην δεκαετία του '60, με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο να αποκτά το No5. To 2000 θα αγοράσει και την “χρυσή” εκδοχή του ουρητήρα (Buddha) ένα έργο του Sherrie Levine. Το αγόρασε έναντι 48 χιλ. δολαρίων και πλέον η αξία του έχει εκτοξευθεί πάνω από 500.000 δολάρια. Ο ίδιος, όπως δήλωσε πριν από λίγα χρόνια στην telegraph δεν σκοπεύει να εκμεταλλευθεί οικονομικά την αξία που παίρνουν τα έργα της συλλογής του.(Δ. Δασκαλόπουλος: Ο γαλατάς που έγινε συλλέκτης ουρητήρων!)

 Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, προσπάθησε, το 2016,  να φέρει αυτή τη μεγάλη τέχνη κοντά στους Αθηναίους, αναλαμβάνοντας να επενδύσει στην ανάπλαση του Εθνικού Κήπου και στην δημιουργία μίας διαδραστικής έκθεσης, γεγονός που θα ήταν καθοριστικό όχι μόνο για την απόλαυση αλλά και κυρίως για την παιδεία των νέων και των παιδιών.(ἐδῶ)

( Σημείωσις Πελασγικῆς : Νομίζω πώς ἤδη φαντάζεστε τί θά περιελάμβανε αὐτή ἡ «διαδραστική ἔκθεσις». Κάτι σάν ἐκείνη πού ἔγινε στό Ναύπλιο,ἔ; Διοτι κάπως ἔτσι,μέ τέτοια ἐρεθίσματα «πολιτιστικά» καί «καλλιτεχνήματα» συλλογῆς Δασκαλόπουλου,βρῆκε καί ἡ πρώτη πρωτεύουσα τοῦ νεο-ἑλληνικοῦ κράτους,τήν «πολιτιστική της ταυτότητα» !  )

Αντέδρασε, όμως, ο σύλλογος των «Φίλων του Εθνικού Κήπου», στερώντας μας από ένα δώρο μοναδικό, βάλσαμο για τις άνυδρες, στάσιμες, βαλτωμένες σε δημιουργία εποχές μας και σε ένα πεδίο που υστερούμε σε καλλιέργεια, μόρφωση και ενημέρωση! Και φυσικά, δεν σταματά εδώ η γλιτσερή ημιμάθεια μας. Πολλοί αμαθείς, άσχετοι, αλλά με άποψη, είρωνες από αυτούς που λένε «εμένα δε μ’ αρέσει καθόλου ο Πικάσο» χωρίς να έχουν δει έργο του από κοντά ( σημ. Πελασγ. Ἔ ναί,ἄμα δῇς ἔνα τέτοιο ...ἔργο,ἀπό κοντά,εἶναι ...ἀλλιῶς. Ἀλλάζεις γνώμη βρέ παιδί μου ! ), βιάστηκαν να κρίνουν έργα που δεν κατανοούν για να χαρακτηρίσουν τον Δασκαλόπουλο «συλλέκτη ουρητήρων». Με σαρκαστική διάθεση «κορόιδεψαν» την περηφάνεια του για την κατάκτηση του Νο 5, του «La fontaine» του Marcel Ducham..Σε αυτό δεν είδαν τίποτα παραπάνω από έναν λευκό ουρητήρα και εξαπέλυσαν μια αγοραία κατακραυγή με φανατισμό, με την δριμύτητα που συνηθίζουν πάντα οι αδαείς ή έστω οι ημιμαθείς!( γράφει ἡ συντάκτρια τοῦ θέματος : Ο αντισυμβατικός κύριος Δημήτρης Δασκαλόπουλος: από Κροίσος… Μαικήνας)

Μά καλά κι᾿ἐμεῖς οἱ ἀδαεῖς,οἱ ἡμιμαθεῖς,πού ὑστεροῦμε σέ καλλιέργεια, μόρφωσι,ἐνημέρωσι μέ τήν γλιτσερή ἡμιμάθειά μας νά μήν μποροῦμε νλα κατανοήσουμε ἕνα τέτοιο «καλλιτεχνικό δημιούργημα» !  Νά μήν μποροῦμε νά δοῦμε τί πολύτιμο νόημα βρίσκεται πίσω ἀπό αὐτό καί νά βλέπουμε μόνον ἕναν οὐρητῆρα ; !  

Καί μήν παραλείψουμε καί αὐτό : 

Ενα πρότζεκτ μεγάλου μεγέθους, εμπειρία για καλλιτέχνες και κοινό, ετοιμάζει το ΝΕΟΝ με την κορυφαία περφόρμερ Μαρίνα Αμπράμοβιτς και το ινστιτούτο τέχνης ΜΑΙ. Τίτλος του πρότζεκτ «As one».

(Τι θα παρουσιάζει επί επτά εβδομάδες η Μαρίνα Αμπράμοβιτς στο Μουσείο Μπενάκη)

Περί Ἀμπράμοβιτς ( ΕΔΩ ) 

Νά μᾶς συγχωρέσετε,ὅλοι ἐσεῖς,οἱ προωθητές τῆς συγχρόνου τέχνης,πού μένουμε τόσο πίσω,καθυστερημένοι καί κολλημένοι στήν τέχνη ἄλλων ἐποχῶν ! Νά μᾶς συγχωρέσετε πού συνεχίζουμε νά νοοῦμε τήν τέχνη σάν τέχνη καί ὄχι ὡς Ὕβριν !

 Καί νά μᾶς συγχωρέσετε ὅλοι ἐσεῖς,τύπου Δασκαλοπούλου,πού συνεχίζουμε νά πιστεύουμε πώς τέχνη εἶναι ἡ ἔκφρασις τοῦ ὡραίου τε καλοῦ μέσῳ τῆς ἀνθρωπίνης δημιουργίας.Μᾶς συγχωρεῖτε πού ἡ ἀντίληψίς μας περί Ἀρμονίας ἔχει ἀκόμη σχέσιν μέ τήν ἀναλογία,τήν σύνδεσιν καί τό συνταίριασμα μερῶν μέ τό ὅλον ὡς καλαίσθητον ἀποτέλεσμα,τόσο γιά τίς αἰσθήσεις ὅσο καί γιά τό Πνεῦμα ! 

Σᾶς χαρίζουμε λοιπόν τήν «πολιτιστική πρόοδό» σας καί ἄν αὐτό ἐσεῖς τό θεωρεῖτε «ἀνάπτυξιν» ἀφῆστε μας νά εἴμαστε καθυστερημένοι πολιτισμικῶς. Τοὔλάχιστον ἔτσι θά ἀποφύγουμε τήν τρικυμία ἐν κρανίῳ. Τοὐλάχιστον...


Ξαναδιαβάζουμε : 

Ὅταν ἡ CIA καί οἱ Ῥοκφέλερ διέδωσαν τήν μοντέρνα τέχνη

Γνοφώδες μῖσος ...

Ἡ ἄσχημη τέχνη εἶναι καί ἀνήθικη



Ἡ Πελασγική