Στο παρελθόν είχα κάνει εικασίες ότι μπορεί να έρθει η μέρα που ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ,αρκετά εγωϊστής,μπορεί απλώς να κουραστεί από το να χειραγωγείται και να ελέγχεται από το ισραηλινό λόμπι της Αμερικής και ιδιαίτερα από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου. Σκέφτηκα, και ήλπιζα, ότι μπορεί να ενοχληθεί τόσο πολύ που να κινηθεί για να αναλάβει τον έλεγχο της λεγόμενης σχέσης «υπακούω σα σκυλάκι» που για τόσο καιρό έχει θέσει το Ισραήλ στη θέση του οδηγού. Ενώ απρόθυμα να δώσω πολλές εξηγήσεις σε αρκετές πρόσφατες εξελίξεις, η πρώτη υπόνοια είναι ότι δεν είναι όλα καλά στη σχέση της Ουάσινγκτον με αυτό που έχει ευφημιστικά αναφερθεί ως «ο καλύτερος φίλος και στενότερος σύμμαχος της Αμερικής».
Πολλοί παρατηρητές εκφράζουν πλέον ανοιχτά την άποψή τους ότι το Ισραήλ και το παντοδύναμο λόμπι του στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαφθείρει και τώρα ελέγχουν πολλές πτυχές της κυβέρνησης, ξεκινώντας από την κορυφή στην Ουάσινγκτον και φτάνοντας μέχρι τα πολιτειακά και τοπικά επίπεδα. Δείτε την σχεδόν λατρεία του Νετανιάχου από τους βουλευτές κατά τη διάρκεια πρόσφατων επισκέψεων στο Καπιτώλιο, ( ἐπί Μπάϊντεν που τόν καταχειροκροτοῦσαν ) αν θέλετε μια απτή επίδειξη κυβέρνησης που δεν εξυπηρετεί κανένα πιθανό εθνικό συμφέρον. Ή δείτε τη νομοθεσία κατά του «αντισημιτισμού» και του μποϊκοτάζ που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Κογκρέσο και η οποία θα στερήσει από όλους τους Αμερικανούς την ελευθερία του λόγου και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, αφήνοντάς τους τη δυνατότητα να διαδηλώνουν ή ακόμα και να επικρίνουν τη δική τους χώρα ή άλλα έθνη, με μοναδική εξαίρεση το εβραϊκό κράτος. Αν δεν πιστεύετε ότι αυτό θα συμβεί, δείτε την τρέχουσα ιστορία που βγαίνει από το San Marcos στόTexas στα χέρια του ένθερμου Σιωνιστή Κυβερνήτη Greg Abbott.
Δεδομένου ότι οι Εβραίοι αποτελούν περίπου το 3% του πληθυσμού των ΗΠΑ, η καθιέρωση τέτοιου ελέγχου μέσω δωροδοκίας και της υποστήριξης ενός υπάκουου μέσου ενημέρωσης είναι πραγματικά ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα, αλλά θα μπορούσε κανείς εύλογα να ισχυριστεί ότι έχει προκαλέσει τρομερή ζημιά στη χώρα στο σύνολό της και δεν έχει συνεισφέρει τίποτα προς όφελος του αμερικανικού λαού. Το Ισραήλ διεξάγει επί του παρόντος μια γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων, η οποία χρηματοδοτείται, εξοπλίζεται και παρέχεται πολιτική κάλυψη από την κυβέρνηση Τραμπ, ακολουθώντας το μοντέλο που καθιέρωσε ο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος είναι υπέρμαχος της Γενοκτονίας, και η οποία θα μπορούσε να σταματήσει με ένα τηλεφώνημα στον Νετανιάχου από τον Λευκό Οίκο. Αλλά, δυστυχώς, μέχρι τώρα κανείς δεν έχει απαντήσει στο τηλέφωνο.
Πρέπει να ομολογήσω ότι σοκαρίστηκα που διάβασα κάποια από τα πρόσφατα νέα, κυρίως από ισραηλινά και άλλα ξένα μέσα ενημέρωσης, φυσικά, που περιγράφουν τη ρήξη μεταξύ Τραμπ και Νετανιάχου. Τα σημάδια ότι μπορεί να υπάρχουν προβλήματα μπορεί κάλλιστα να χρονολογούνται από τις 11 Ιανουαρίου , όταν ο Ειδικός Απεσταλμένος του Προέδρου των ΗΠΑ, Steve Witkoff, απαίτησε συνάντηση στο Τελ Αβίβ με τον Νετανιάχου. Ο Νετανιάχου απάντησε ότι ήταν Σάββατο, αλλά ο Witkoff, ενεργώντας κατόπιν εντολών του Τραμπ, επέμεινε και η συνάντηση πραγματοποιήθηκε. Αποδείχθηκε μια τεταμένη συζήτηση που περιελάμβανε την απαίτηση να εφαρμοστεί η εκεχειρία για τη Γάζα που είχε συμφωνήσει ο Λευκός Οίκος, και έτσι έγινε, αν και ο Νετανιάχου αργότερα προχώρησε στην αποχώρηση από αυτήν και στην επανέναρξη των εχθροπραξιών πριν εισέλθει στη δεύτερη φάση την 1η Μαρτίου . Ακολούθησε απαίτηση του Τραμπ να τον επισκεφτεί ο Νετανιάχου στην Ουάσινγκτον στις αρχές Απριλίου και αναφέρθηκαν διαφωνίες σχετικά με το δασμολογικό σχέδιο της κυβέρνησης και σχετικά με τις διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ με τη Χαμάς χωρίς τη συμμετοχή του Ισραήλ.
Οι συζητήσεις αφορούσαν επίσης τις συνομιλίες των ΗΠΑ με το Ιράν για την επαναφορά ενός προγράμματος (JCPOA πυρηνική συμφωνία με τό Ἰράν),το οποίο ακυρώθηκε από τον Τραμπ κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας, για την παρακολούθηση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος ώστε να αποτραπεί η μετατροπή του σε όπλο. Ο Νετανιάχου απαιτούσε μια «Λιβυκή Λύση» , η οποία θα ήταν ένας πόλεμος με τη συμμετοχή των αμερικανικών δυνάμεων, ο οποίος ουσιαστικά θα κατέστρεφε τις αμυντικές δυνατότητες του Ιράν, κάτι που ακόμη και ένας Λευκός Οίκος, που δεν ήταν διατεθειμένος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, συνειδητοποίησε ότι δεν θα γινόταν ποτέ αποδεκτό στην Τεχεράνη. Ο Νετανιάχου φέρεται να ήταν επίσης θυμωμένος με την αντίσταση της κυβέρνησης Τραμπ στα δικά του σχέδια για εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, ενώ παράλληλα θα πήγαινε σε πόλεμο με τους Ιρανούς.
Έτσι, η κίνηση των ΗΠΑ να διαπραγματευτούν απευθείας με τη Χαμάς, παραγκωνίζοντας το Ισραήλ, ξεκίνησε την εξέγερση από την πλευρά της Ουάσινγκτον και ακολουθήθηκε από τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν, και πάλι χωρίς τη συμμετοχή του Ισραήλ. Υπήρξε επίσης το ζήτημα των διαπραγματεύσεων των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία , και πάλι χωρίς να συμπεριλάβει το Ισραήλ, σχετικά με την πρόθεση του Βασιλείου να αναπτύξει το δικό του πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα. Και τέλος, υπήρξε η απόφαση της περασμένης εβδομάδας να συναφθεί εκεχειρία με τους Χούθι μετά από άμεσες διαπραγματεύσεις, η οποία χαρακτηρίστηκε περιπαικτικά από τον Λευκό Οίκο ως «συνθηκολόγηση» από τους Υεμενίτες. Ορισμένοι παρατηρητές αποδέχτηκαν τη διατύπωση, αλλά αμφισβήτησαν ποιος είχε κάνει την παράδοση σε έναν πόλεμο που κόστισε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια και ο οποίος δεν πέτυχε τίποτα. Το Ισραήλ, από την πλευρά του, δεν συμμετείχε ούτε στις συνομιλίες ούτε στη συμφωνία, οδηγώντας τον αδικημένο Νετανιάχου να ορκιστεί ότι «θα αμυνθούμε μόνοι μας».
Αλλά αυτή την εβδομάδα, ο Τραμπ έστειλε το πιο ξεκάθαρο μήνυμα από όλα στον Νετανιάχου. Σχεδίαζε να συναντηθεί με τους ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Κατάρ στη Μέση Ανατολή την επόμενη εβδομάδα, αλλά δεν θα συναντηθεί με τον Νετανιάχου. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Pete Hegseth, ακύρωσε επίσης ένα προγραμματισμένο ταξίδι στο Ισραήλ την ίδια στιγμή, σύμφωνα με δύο Ισραηλινούς αξιωματούχους, ενισχύοντας το μήνυμα που έστειλε ο πρόεδρος. Η άμεση αιτία της ρήξης ήταν ότι ο Τραμπ προφανώς ήλπιζε σε μια σημαντική αποκλιμάκωση και ακόμη και σε μια εκεχειρία στη Γάζα ως αποκορύφωμα του ταξιδιού του, για την οποία θα έπαιρνε τα εύσημα, αλλά ο Νετανιάχου αντ' αυτού κάλεσε τις εφεδρείες του στρατού και διέταξε μια σημαντική κλιμάκωση. 
φωτό
Οι Times of Israel ανέφεραν ότι «ο Τραμπ είναι απογοητευμένος με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου» επικαλούμενοι δύο «ανώτερες πηγές κοντά στον πρόεδρο». Και ακόμη και ο αρθρογράφος Thomas Friedman, στην συνήθως προσεκτική δημοσιογραφία του για το Ισραήλ, οι New York Times υπονοούν ανοιχτά σε ένα άρθρο με τίτλο «Αυτή η ισραηλινή κυβέρνηση δεν είναι σύμμαχός μας» ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν συμπεριφέρεται πλέον ως Αμερικανός φίλος λόγω της εξτρεμιστικής ατζέντας του καθεστώτος της.
Αρκετές αναφορές, βασιζόμενες σε αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι πολλαπλές πηγές εντός της ισραηλινής κυβέρνησης, ισχυρίζονται τώρα ότι ο Τραμπ έχει de facto διακόψει τους δεσμούς με τον Νετανιάχου και δεν θα έχει καμία άμεση επαφή με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό. Ο υπουργός Στρατηγικών Υποθέσεων της ισραηλινής κυβέρνησης, Ron Dermer, και πρώην πρέσβης στις ΗΠΑ, βρέθηκε στην Ουάσινγκτον την Πέμπτη, όπου έγινε δεκτός και συναντήθηκε με τον Τραμπ. Σύμφωνα με πληροφορίες, του δηλώθηκε κατηγορηματικά ότι οι ΗΠΑ «θα προχωρήσουν σε περιφερειακά σχέδια χωρίς να συντονιστούν με τον Νετανιάχου, κατηγορώντας τον για χειραγώγηση». Μια αναφορά για την εξέλιξη συνέχισε τονίζοντας ότι αυτό που μισεί περισσότερο ο Τραμπ είναι να τον περιφρονούν και να τον χειραγωγούν: «Δεν υπάρχει τίποτα που να μισεί περισσότερο ο Τραμπ από το να παρουσιάζεται ως ανόητος ή ως κάποιος που τον κοροϊδεύουν. Γι' αυτό αποφάσισε να διακόψει την επαφή με τον Νετανιάχου», πρόσθεσε ένας Αμερικανός αξιωματούχος μιλώντας ανεπίσημα.
Αυτό που δεν συζητείται στα μέσα ενημέρωσης, αλλά παρόλα αυτά εξετάζεται στους κύκλους των μυστικών υπηρεσιών στην Ουάσιγκτον είναι η πιθανή σύνδεση του αφορισμού του Νετανιάχου με διάφορες απολύσεις και μετεγκαταστάσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον, συμπεριλαμβανομένης αυτής του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας Mike Waltz, ο οποίος υποβιβάστηκε στη θέση του Πρέσβη στον ΟΗΕ. Φαίνεται ότι υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ο Νετανιάχου δεν εμπιστευόταν ακριβώς τον Τραμπ και τον κατασκόπευε και τη λήψη αποφάσεων μέσω ορισμένων αξιωματούχων στο υπουργικό του συμβούλιο, γεγονός που εξηγεί σε κάποιο βαθμό τις περίεργες τηλεφωνικές κλήσεις του Signal όπου ο δημοσιογράφος Jeffrey Goldberg τυχαίνει να ακούει και άλλα περιστατικά που υποδηλώνουν ότι η Μοσάντ ή η Ισραηλινή Πρεσβεία στην Ουάσιγκτον έχουν δημιουργήσει σχέσεις που προσπάθησαν να παρακάμψουν τον πρόεδρο και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κατασκοπεία. Θα βοηθούσε επίσης να εξηγηθούν τα ανάμεικτα μηνύματα που προέρχονται από την κυβέρνηση, υποδηλώνοντας ότι ορισμένοι «νεοσύλλεκτοι» εκπαιδεύονται για το τι να πουν για να προωθήσουν την ατζέντα του Νετανιάχου.
Το πώς θα εξελιχθούν όλα αυτά και πού θα καταλήξουν τελικά παραμένει κάπως αβέβαιο, καθώς το ισχυρό Ισραηλινό Λόμπι σχεδόν σίγουρα εντείνει τις προσπάθειες για την αποκατάσταση της κυριαρχίας του εβραϊκού κράτους στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, αυτό που ο Τραμπ ορίζει τώρα ως «χειραγώγηση». Σιωνιστές υπερ-γεράκια στο Κογκρέσο προειδοποιούν ήδη τον Λευκό Οίκο ότι οποιαδήποτε συμφωνία για πυρηνικές εξελίξεις με το Ιράν θα απορριφθεί από τη νομοθετική εξουσία εάν δεν περιλαμβάνει «πλήρη διάλυση» όλου του πυρηνικού εμπλουτισμού από την Τεχεράνη, κάτι που πιθανότατα δεν θα είναι αποδεκτό και που σημαίνει ότι δεν θα είναι δυνατή καμία συμφωνία. Οι γερουσιαστές Lindsey Graham, Tom Cotton καί Ted Cruz, που ανήκουν εξ ολοκλήρου στο Ισραήλ, ηγούνται της επίθεσης και ισχυρίζονται ότι έχουν αρκετές ψήφους για να μπλοκάρουν οποιαδήποτε τέτοια πρόταση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι «νόμος» ή συνθήκη και θα μπορούσε να «αποσυρθεί» από οποιονδήποτε νέο πρόεδρο, όπως ακριβώς έκανε ο Τραμπ με την αρχική JCPOA το 2017.
Έτσι, έχει υπάρξει κάποια κίνηση στις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών. Καθώς η Ουάσινγκτον οδεύει προς την ανάκτηση κάποιας ανεξαρτησίας δράσης στην εξωτερική της πολιτική στη Μέση Ανατολή, αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι, καθώς η ανισόρροπη σχέση με το Ισραήλ δεν έχει φέρει τίποτα άλλο παρά θλίψη και ταλαιπωρία. Κάποιος μπορεί να ελπίζει ότι θα συνεχιστεί προς αυτή την πιο θετική κατεύθυνση, αλλά θα υπάρξει ισχυρή αντίσταση από το Κογκρέσο και τα ΜΜΕ, υπό την καθοδήγηση του ισχυρού Ισραηλινού Λόμπι. Ο Τραμπ και όποιος τον υποστηρίζει θα βρεθούν να δέχονται επίθεση από παντού, αλλά εμείς οι απλοί πολίτες που παρακολουθούμε όλα αυτά από το περιθώριο θα πρέπει να ελπίζουμε και να προσευχόμαστε για ένα καλό αποτέλεσμα.
Ἀπό : unz.com
Ἡ Πελασγική
%CE%BD%CE%BD%CE%BD.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου