139 χρόνια,ἀπό τό «Ἀντι-Ἑβραϊκό» Μανιφέστο τῆς Δρέσδης καί παραμένουμε ἡττημένοι...

( Ἀριστερά, ὁ Adolf Stoecker (1835 -1909) ἦταν ἕνας αὐλικός ἱερέας τοῦ Kaiser Wilhelm II, πολιτικοῦ, Γερμανός στήν καταγωγή καί Λουθηρανός θεολόγος πού ἵδρυσε τό Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα καί προσπάθησε νά ἀποτρέψῃ τόν ἑβραϊκό ἔλεγχο. Συνέβαλλε στήν ὁργάνωσιν τοῦ «Ἀντι-ἑβραϊκοῦ Συνεδρίου» τό 1882.) 

Εἶναι αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού ἡ Δρέσδη καταστράφηκε μέ τέτοια μοχθηρία,τό 1945 ; 

Ἡ τρέχουσα κατάστασις μέ τόν covid,γιά νά μᾶς εἰσαγάγει στόν Κομμουνισμό,εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς πραγματικότητος πού προσδιοριζόταν σ᾿ἐκεῖνο τό μανιφέστο;

Μία διάσκεψις στήν Δρέσδη,δείχνει πῶς ἡ ἑβραϊκή ἐξουσία ἦταν τετελεσμένο γεγονός πρίν ἀπό 139 χρόνια καί ἐξηγεῖ γιατί ἡ φυλετική συνοχή καί ἡ χριστιανική κληρονομιά τῆς Δύσεως ὑφίστανται μία μοχθηρή σατανική ἐπίθεσι. Διαβᾶστε τό παρακάτω θέμα καί ῥωτῆστε τόν ἑαυτό σας :«Θά μποροῦσε ὁ Χῖτλερ νά εἶχε λάβη τήν ἐξουσία χωρίς τήν μασσωνική ἑβραϊκή συνέργεια;»

Ἡ Μυστική Μασσωνία δημιουργεῖ «...θά ὑπάρχουσι καί ὅργανα δημιουργηθέντα ὑφ’ ἡμῶν [Ναζί]...Ἐν ἐλάχιστον ὅργανον θά εἶναι ὁ ἀντίπους τῶν ἰδεῶν μας. Οἱ άντίπαλοί μας θά ἐκλάβωσι τόν ψευδοαντίπαλον μας τοῦτον ὡς σύμμαχόν των καί θά μᾶς ἀποκαλύψωσι τό παιγνίδιόν των...» (ἀπό  πρωτόκολλα σιών, 12)

« οὐδεὶς μέντοι παῤῥησίᾳ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων.»( Κατά Ἰωάννη 7:13)

Κανένας δέν ὡμιλοῦσε φανερά γι᾿αὐτόν [τόν Ἰησοῦ],διότι ἐφοβοῦντο τούς ἑβραίους

Τσάμπερλεν, Νταλαντιέ, Χίτλερ, Μουσολίνι, φωτογραφίζονται πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας του Μονάχου,τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1938. Ἡ «ἔντιμος εἰρήνη» κατά τόν ἄγγλο Τσάμπερλεν μεταφραζόμενο σέ «ἡ συμφωνία ἑνός πολέμου»...

«Ἕνας νέος πόλεμος γιά τήν ὑπεράσπισιν τῆς δημοκρατίας καί τοῦ δῆθεν νόμου ἑτοιμάζεται μέ βιασύνη.Μία συμμαχία ὅλων τῶν ἑβραϊκῶν ὁμάδων εἶναι ἤδη ἕτοιμη,φέρει τόν ἐπίσημο τίτλο τῆς συμμαχίας τῶν τριῶν μεγάλων δημοκρατιῶν τῆς Ἀγγλίας,Γερμανίας,Γαλλίας...Ὁ Ἰσραήλ ἀπαιτεῖ παγκόσμιο πόλεμο καί σύντομα ! ...Ὁ Ἰσραήλ πιστεύει βάσιμα ὅτι ὁ χρόνος πλησιάζει ! Κατά τήν γνώμη τους,ὁ παγκόσμιος πόλεμος εἶναι μία ἀναγκαιότητα προκειμένου,στό ὄνομα τῆς ἀδιάσπαστης εἰρήνης,ὅλο αὐτό τό τμῆμα τῆς ἀνθρωπότητος πού θέλει ν᾿ἀποτινάξῃ τόν ἑβραϊκό ζυγό,πρέπει νά κατατροπωθῇ.» - Revue Internationale desociés secrétes, Ἀπρίλιος 1937  

( θέμα πού ἐπαναλαμβάνεται ὡς ἀνάρτησις ἀπό τό 2016,μέ κάποια μικρή τροποποιήσιν)

ἀπό τόν Henry Makow Ph.D.

Ἣ τελευταία σημαντική προσπάθεια ὑπερασπίσεως τῶν χριστιανικῶν ἐθνικῶν ἀξιῶν,ἦταν ἡ «Πρώτη Διεθνής Ἀντι-ἑβραϊκή Διάσκεψις» πού πραγματοποιήθηκε στήν Δρέσδη τόν Σεπτέμνριο τοῦ 1882. 

Τό συνέδριο προσέλκυσε 300 ἐξέχοντες ἐπιχειρηματίες,ἀριστοκράτες,πολιτικούς,κληρικούς,δικηγόρους,ἱατρούς,ἀγρότες καί διανοουμένους ἀπό τήν Γερμανία,τήν Αὐστρία,Οὐγγαρία καί Ῥωσσία.Συνέταξαν ἔνα μανιφέστο πού ἀπευθύνετο στίς «Κυβερνήσεις καί τούς λαούς τῶν χριστιανικῶν ἐθνῶν,πού ἀπειλοῦντο ἀπό τόν Ἰουδαϊσμό»,τό ὁποῖο ἀπεδείκνυε πῶς ἡ ἑβραϊκή ἐξουσία  ἦταν τετελεσμένο γεγονός πρίν ἀπό 139 χρόνια καί ἐξηγεῖ γιατί ἡ φυλετική συνοχή καί ἡ χριστιανική κληρονομιά τῆς Δύσεως ὑφίστανται μία μοχθηρή σατανική ἐπίθεσι.

Χρηματο-οἰκονομική καί Πολιτιστική εἰσβολή

Τό μανιφέστο ξεκινᾶ λέγοντας ὅτι ἡ Εὐρώπη ἔχει δεχθῆ μία εἰσβολή ἀπό μά ξένη φυλή πιό ἐπικίνδυνη καί ὕπουλη ἀπό τούς Ἄραβες,τούς Τατάρους ἤ τούς Τούρκους στό παρελθόν,λόγῳ τῶν «μεθόδων καί τῶν σκοπῶν τους».

Ἡ ἑβραϊκή «χειραφέτησις» πού ἀκολούθησε τήν Γαλλική Ἐπανάστασιν ( «Ἰσότης,Ἀδελφότης,Ἐλευθερία»),παραμέρισε τίς ἄμυνες ἐνάντια σέ «μία φυλή τῆς ὁποίας οἱ πρῶτες καί κυριότερες σκέψεις ἀλλά καί ἐνέργειες στοχεύουν νά εἶναι παντοῦ καί νά θέσουν ὅλα τά ἔθνη ἠθικῶς καί ὑλικῶς κάτω ἀπό τά δεσμά τῆς σκλαβιᾶς...»

«Σύμφωνα μέ τίς θρησκευτικές καί ἐθνικές παραδόσεις τῶν ἑβραίων,ὅλοι οἱ ἄλλοι λαοί ἔχουν δημιουργηθῆ ἁπλῶς γιά νά τούς ὑπηρετοῦν. Ἡ ἀρχή τῆς ἰσότητος ἐπίσης,χρησιμοποιήθηκε ἀπό μία φυλή πού δέν ἐπιθυμεῖ νά εἶναι ἴση μέ τούς ἄλλους λαούς,πού θεωρεῖ τόν ἑαυτό της περιούσιο λαό τοῦ Θεοῦ καί [θεωρεῖ] τήν ὑπόλοιπη ἀνθρωπότητα ὡς κατώτερα ὄντα,ἀκάθαρτα ζῶα. Ἡ ἀρχή τῆς ἀδελφότητος χρησιμοποιήθηκε ἀπό μία φυλή πού δέν ἀναγνωρίζει κἄν ὅποιον δέν εἶναι ἑβραῖος,ὡς γείτονα καί συνάνθρωπο καί συμφώνως πρός τό Ταλμούδ οἱ μή ἑβραῖοι εἶναι ἐχθροί πρός ἐξάλειψιν.»

Ἡ Μέρκελ παίρνει ἕνα βραβεῖο ἀπό τ᾿ἀφεντικά της

«Ἐπί πλέον,ἡ ἐξαπάτησις,ἡ κλοπή,ἡ ἀφαίμαξις τῶν λαῶν,ἡ ἐπιφέρουσα ἀπό αὐτούς καταστροφή,ἡ ψευδορκία,ἡ ἀτίμωσις μέχρι ἀκόμη καί ἡ θανάτωσις ὅταν προέρχονται ἀπό αὐτούς εἶναι πράξεις πού εὐχαριστοῦν τόν θεό τους.

Ἓπομένως δέν μᾶς κάνει ἐντύπωσιν ἄν ὁ σύγχρονος φιλελευθερισμός ταυτίζεται ὅλο καί περισσότερο μέ τούς κυριάρχους ἑβραίους,ἔχουν πάρη τήν μορφή τοῦ ψευδο-φιλελεύθερου.Στά χέρια τους ἔχει μετατραπῆ,ἕνα βολικό ἐργαλεῖο γιά τήν πραγματοποίησιν τῶν σχεδίων τους γιά παγκόσμια κυριαρχία καί τό νά δέσουν χειροπόδαρα τούς εὐρωπαϊκούς λαούς»

Ὡς ἀποτέλεσμα,τοῦ ἑβραϊκοῦ μονοπωλίου στήν κυβέρνησιν καί τά οἰκονομικά,ὁ «ἀγρότης,ὁ μεγαλοκτηματίας,ὁ βιομήχανος,ὁ τεχνίτης,ὁ ἔμπορος κ.λπ. ὅλοι ἔχουν παγιδευτῆ στήν ὑλική ἐξάρτησιν ἀπό τούς ἑβραίους...ἀναγκάστηκαν νά μετατραποῦν σέ ὑπάκοους ὑπαλλήλους τους,οἱ ἀτμομηχανές τους. Ἐπιπλέον οἱ ἑβραῖοι προσλαμβάνουν ἱσχυρούς ἄνδρες πού δραστηριοποιοῦνται στήν δημόσια ζωή γιά νά καλύπτουν καλά ἀμειβόμενες θέσεις σέ τράπεζες,ἀσφαλιστικές ὑπηρεσίες,σιδηροδρόμους κ.λπ. Αὐτά τά ἄτομα διατηροῦνται οὐσιαστικῶς ὡς ἑβραῖοι ὑποτελεῖς καί εἶναι οἱ πιό ἐνθουσιώδεις καί ἱσχυροί ὑποστηρικτές τῆς ἑβραϊκῆς ἐξουσίας στά νομοθετικά σώματα καί τίς κυβερνήσεις.»

Ὡς ἀποτέλεσμα τῶν Ἰλλουμινάτι ἑβραίων πού ὑποκίνησαν τούς πολέμους,«οἱ κυβερνήσεις ὁρισμένων χρεωμένων χωρῶν ἔχουν μετατραπῆ σέ τίποτα περισσότερο ἀπό ἑβραϊκά ἱδρύματα καί ἑβραϊκά γραφεῖα εἰσπράξεων.Ἔτσι ἐξηγεῖται ἡ πλήρης ἀδράνεια αὐτῶν τῶν κυβερνήσεων ἀπέναντι στό ἐβραϊκό ζήτημα καί ἐπίσης τήν ἐχθρική στάσιν τους σέ βάρος τῶν λαῶν τους πρός ὥφελος τῶν ἑβραίων.»

Τά μαζικά μέσα ἐνημερώσεως

Λόγῳ τῆς ἰδιοκτησίας τῶν μμε,«μέχρι προσφάτως καμμία ἐφημερίδα στήν Κεντρική Εὐρώπη δέν θά τολμοῦσε νά κάνῃ λόγο περί τῆς ἀληθείας ὅσον ἀφορᾷ τούς ἐβραίους,Ἔτσι οἱ ἑβραῖοι ἔγιναν ἀπόλυτοι ἀφέντες,διαμορφωτές τῆς κοινῆς γνώμης. Κάθε κατηγορία πού προβάλλονταν ἑναντίον τους,δικαιολογείτο καί καταπνιγόταν. Κάθε ἄρθρο πού ἀσχολείτο μέ τό θέμα τῆς ἑβραϊκῆς κυριαρχίας,τό λιγώτερο ἐξαφανιζόταν.»

Ἡ πολιτική πρόοδος « ἐξαρτᾶται ἀπό τήν εὐνοϊκή θέσιν τοῦ ἑβραϊκοῦ τύπου...Ὡς ἀποτέλεσμα,ἡ πνευματική σκλαβιά καί ἡ ἠθική δειλία ἀπέναντι στόν ἑβραϊσμό εἶναι ἕνα ἀπό τά πιό χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῆς ἐποχῆς μας»

Οἱ φιλόδοξοι χριστιανοί «γίνονται οἱ ἀτμομηχανές τῆς ἑβραϊκῆς δυνάμεως,μετατρέπονται σέ προδότες τοῦ ἔθνους τους,τῆς φυλῆς τους καί κατά συνέπειαν τῶν δικῶν τους δεσμῶν αἵματος.

«Κυρίως μέσῳ τοῦ τύπου,ὁ ἑβραῖος ὑπονομεύει ὁλοένα καί περισσότερο τήν χριστιανική θρησκεία,ἡ ὁποία ...κατά τήν ῥωμαϊκή ἐποχή...ἔσωσε τήν εὐρωπαϊκή ἄρια φυλή ἀπό τήν ἠθική κατάπτωσιν,ἀφενός καί τῆς ἡμιπολιτισμένης βαρβαρότητος,ἀφετέρου καί ἐπίσης τήν ἀναγέννησε. Τό ἔπραξε θέτοντας τόν πολιτισμό καί τήν μόρφωσιν τῆς εὐρωπαϊκῆς ἄριας φυλῆς,σέ σταθερά θρησκευτικά,ἠθικά καί κοινωνικά θεμέλια.» 

«Ἡ χριστιανική θρησκεία εἶναι ἡ πιό ἱσχυρή ἀντίδρασις ἐνάντια στίς ἑβραϊκές τάσεις γιά ἐπίτευξιν παγκοσμίου κυριαρχίας.Εἶναι μία ἀνυπέρβλητη διαμαρτυρία ἐνάντια στήν ἀνύψωσιν τῶν σημιτῶν ὑπεράνω τῆς ἀρίας φυλῆς καί ἔτσι εἶναι φυσικό τό ὅτι ἡ ἑβραϊκή φυλή εἶναι ὁρκισμένος θανάσιμος ἐχθρός καί τῶν ἱδρυτῶν αὐτῆς τῆς θρησκείας καί τῆς ἴδιας τῆς χριστιανικῆς θρησκείας.

Κατά συνέπειαν,ὁ ἑβραῖος μπορεῖ νά ἐδραιώσῃ σταθερά τήν ἀνωτερότητα καί τόν κανόνα τῆς σημιτικῆς φυλῆς,ὅταν ἐπιτύχει νά νικήσῃ τήν φυσική ἀντίδρασιν πού ἀντιτίθεται σ᾿αὐτήν καί νά καταστρέψῃ τόν θεσμό τοῦ Χριστιανισμοῦ.»

Συμπέρασμα

Τό μανιφέστο τοῦ 1882,περιγράφει ἐπιδέξια τήν ἀνικανότητα τῆς χριστιανικῆς ἠγεσίας πού εἶναι ἐξίσου προφανής σήμερα. Δέν ὑπῆρξε «Δευτέρα Διεθνής Ἀντι-ἐβραϊκή Διάσκεψις».Οἱ συμμετέχοντες ἀνεγνώρισαν ὅτι πολεμοῦσαν μία χαμένη ὑπόθεσιν.Δέν πρότειναν μέτρα διότι «αὐτό τό ἔθνος τῶν παρασίτων ἔχει ῥιζώση βαθιά στό σῶμα τῆς κοινωνικῆς καί κρατικῆς μας ζωῆς,ὥστε νά λειτουργήσῃ αὐτό τό πρῶτο συνέδριο μέ τήν αὐταπάτη ὅτι οἱ δυνητικῶς λεπτομερεῖς προτάσεις του θά μποροῦσαν νά πραγματοποιηθοῦν σήμερα.»

Αὐτό συνέβη παρά τό γεγονός ὅτι ὁ Eugen Duhring,σχεδίασε ἔνα λεπτομερές πρόγραμμα τού προηγούμενο χρόνον (1881) στό βιβλίο του «Περί ἑβραίων». Κατά εἰρωνικό τρόπον,ἀπαιτήθηκε οἱ Ἰλλουμινάτι ἑβραῖοι,χρηματοδότες τῶν Ναζί,νά ἐφαρμόσουν πολλές ἀπό τίς προτάσεις τοῦ  Duhring,οἱ ὁποῖες ἦταν παρόμοιες μέ τίς φυλετικές πολιτικές πού ἱσχύουν σήμερα στό Ἰσραήλ.

Ἡ ἄνοδος τῶν Ναζί ὁδήγησε στήν γενοκτονία ἔξι ἐκατομμυρίων Γερμανῶν ἀντισημιτῶν ( δῆλα δή τῶν Ναζί) στόν Β΄Π.Π. καί περίπου 50 ἑκατομμυρίων ἄλλων,μή ἑβραίων. Λαμβάνοντας ὑπ᾿ὅψιν τήν ἐκτίμησιν τοῦ 1882,νομίζετε ὅτι οἱ Ναζί θά μποροῦσαν νά εἶχαν ἐπιτύχῃ αὐτή τήν δύναμιν χωρίς τήν Ἰλλουμινατική-ἑβραϊκή χορηγία ; Ὅπως καί στό σκάκι,συχνά θυσιάζετε ἕνα πιόνι ( δῆλα δή μή σιωνιστές ἑβραίους) γιά νά κερδίσετε τό παιχνίδι.

Σέ γενικές γραμμές,ὁ τόνος τοῦ Μανιφέστο γίνεται μικροπρεπής καί ῥατσιστικός,ἀντιμετωπίζοντας ὅλους τούς ἑβραίους μέ τόν ἴδιο τρόπο,θεωρώντας πώς ὅλοι οἱ ἑβραῖοι εἶναι κοσμοπολίτες χωρίς ἀφοσίωση στό κράτος ἤ σύνδεση μέ τόν τόπο πού κατοικοῦν,ἀνίκανοι νά εἶναι εἰλικρινεῖς,νά ἐργάζονται σκληρά ἤ νά παράγουν ἐπιστημονική δημιουργικότητα,ὁδηγώντας τούς ἀγρότες στήν φτώχεια μέσῳ τῆς τοκογλυφίας.

Ἐνῷ συμφωνῶ μέ τό Μανιφέστο γιά τόν ὁργανωμένο ἑβραῖο καί τούς στόχους του,παρ᾿ὅλα αὐτά πολλοί ἑβραῖοι ἦσαν πατριῶτες,ἐργατικοί καί ἤθελαν νά ἀφομοιωθοῦν. Περίπου 100.000 ἑβραῖοι ὑπηρέτησαν στόν στρατό κατά τόν Β΄Π.Π. καί 18.000 κέρδισαν τόν σιδηροῦν σταυρό.12.000 πέθαναν ἐν δρᾶσῃ.Τήν δεκαετία τοῦ 1930,τό 60%  τῶν ἑβραίων τῆς Γερμανίας πού πραγματοποίησαν γάμους αὐτοί ἦσαν διαφυλετικοί.Ἔτσι οἱ Ἰλλουμινάτι ἔπρεπε νά δημιουργήσουν τόν Χῖτλερ,γιά νά τούς ἀναγκάσουν νά πᾶνε στό Ἰσραήλ. 

( Σημ. Πελασγ. Μεγάλη ἀλήθεια αὐτό πού σημειώνει ὁ Μακόου,τήν ὁποία συναντᾶμε καί στούς ἐν Ἑλλάδι ἑβραίους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.Συγκεκριμένως ἡ περίοδος πού ἄρχισαν νά ὁργανώνουν τήν φυγή ἀπό τά κράτη τῆς Εὐρώπης ( Κεντρικῆς-Ἀνατολικῆς καί Βαλκάνια) ἦταν ἀκριβῶς μετά τό Παγκόσμιο Συνέδριο τῆς Βασιλείας( 1897) καί ἀπό τήν πρώτη δεκαετία τοῦ 20ου αἰ.Ὁ ἀρχι-σιωνιστής Χέρστλ τό εἶχε ξεκαθαρίση : μέσα σέ 50 χρόνια τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ θά εἶναι πραγματικότης ( ἐδῶ). Ἄλλως τε,ὁ Μπερνάρ Λαζάρ στό βιβλίο του «Ἀντι-ἑβραϊσμός»  γράφει πώς κάθε φορά πού ὁ σιωνισμός ἤθελε νά εξυπηρετήσῃ τά σχέδιά του,χρησιμοποιοῦσε τόν ἑβραϊκό λαό μέ στημένους διωγμούς.

 «Ἕνας πλούσιος ἑβραῖος πού ζητᾷ χρήματα ἀπό ἕναν ἄλλο πλούσιο ἑβραῖο γιά νά στείλῃ ἕναν τρίτο φτωχό ἑβραῖο στην Παλαιστίνη»-Οὐμπέρτο Ἔκο. ) 

Οἱ ἡγέτες τῶν χριστιανικῶν κρατῶν ἔπρεπε νά ἔχουν ἐνθαρρύνη τήν διαδικασία τῆς ἑβραϊκῆς ἀφομοιώσεως νά ἦταν ἤδη σ᾿ἐξέλιξιν.Ἀντ᾿αὐτοῦ τό Συνέδριο κατέληξε στό συμπέρασμα ὅτι μόνη λύσις ἦταν ἡ ἀπέλασις.

Ὅ,τι καί νά πιστεύουμε γι᾿αὐτό τό Μανιφέστο,σίγουρα παρέχει μία μοναδική ἱστορική θεώρησιν στόν κόσμο μας σήμερα. Ζοῦμε στό λυκόφως τοῦ Χριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ ὁ ὁποῖος ὑπέστη μία σειρά ἀπό κολοσσιαῖες ἀποτυχίες καί ἦττες,πού ἔχουν κρυφθῆ κάτω ἀπό τήν μεταμφίεσιν τῶν πολέμων,πολιτικῶν δικαιωμάτων,διαφορετικότητας,σεξουαλικῆς ἀπελευθερώσεως,φεμινισμοῦ,δικαιώματα ὁμοφυλοφίλων,μετανάστευσιν κ.λπ. Αὐτή ἡ θεώρησις μπορεῖ νά ἐνισχυθῆ ἀποφασιστικά ὥστε ν᾿ἀντιταχθῇ στήν περαιτέρω ὑποβάθμισιν τῆς κοινωνίας ἀπό τούς σατανιστές/Ἰλλουμινάτι.

Ἀπό : henrymakow.com

Τά συμπεράσματα τῆς Διασκέψεως τῆς Δρέσδης: 

Η συνάντηση αναγνωρίζει την αύξηση του εβραϊκού εθνικού στοιχείου και την εβραϊκή επιρροή σε ολόκληρες τις εθνικές και κρατικές υποθέσεις μας ως σοβαρό και επικείμενο κίνδυνο για την ηθική και οικονομική επιβίωση του γερμανικού λαού.Προκειμένου να σπάσει αυτή η επιρροή και να εξαλειφθούν τα κακά και ο κίνδυνος που προκύπτει αναπόφευκτα από αυτήν, θεωρεί απολύτως επιτακτικά τα ακόλουθα μέτρα: 

I. Η μετανάστευση των Εβραίων, ιδίως από την Ανατολή, πρέπει να αποτραπεί.

ΙΙ.  Η κυρίαρχη, κυρίως καπιταλιστική και η laissez-faire ( ένα οικονομικό σύστημα όπου οι συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών δεν επηρεάζονται από την κρατική παρέμβαση όπως νομοθεσίες, προνόμια, δασμολόγια ή διατιμήσεις, και επιχορηγήσεις) νομοθεσία περί οικονομικών,πρέπει να μεταρρυθμιστεί.Ευνοεί υπερβολικά το τοκογλυφικό σύστημα και την κερδοσκοπία που λαμβάνουν χώρα κυρίως με τη μορφή συναλλαγών μετοχών, τραπεζών και χρηματιστηρίων έναντι ειλικρινών και ορθών μορφών εργασίας.  Αυτό πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε αυτές οι παραγωγικές τάξεις που υποστηρίζουν το έθνος και το κράτος να ανυψώνονται και να ενισχύονται, ενώ η κερδοσκοπία, από την άλλη πλευρά, να μειώνεται σε ακίνδυνο επίπεδο. 

 

III. Όσο οι Εβραίοι επιμένουν στην απομόνωσή τους και σχηματίζουν έθνος εντός του έθνους, να το πούμε έτσι, θα έπρεπε να θεωρούνται απλώς ως ξένοι που έχουν το δικαίωμα φιλοξενίας.  Κατά συνέπεια, τα αστικά τους δικαιώματα πρέπει να περιορίζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούν να συμμετάσχουν ούτε στη νομοθεσία ούτε να αποκτήσουν επίσημα αξιώματα , δηλαδή αξιώματα στον δικαστικό τομέα.  

IV.  Οι Εβραίοι πρέπει να εξαιρούνται από τη στρατιωτική θητεία, αλλά αντί της θητείας πρέπει να πληρώνουν φόρο με τη μορφή κεφαλικού φόρου ή στρατιωτικής εισφοράς. 

Υπογραφή: C. Baron von Thüngen-Rossbach 

Baron von Fechenbach-Laudenbach 

Ὁλόκληρο τό Μανιφέστο,μπορεῖτε νά τό διαβάσετε,ΕΔΩ 

Πέρυσι τόν Φεβρουάριο συμπληρώθηκαν 75 χρόνια ἀπό ἐκεῖνον τόν ἀποτρόπαιο καί ΑΝΑΙΤΙΟΝ βομβαρδισμό τῆς πόλεως τῆς Δρέσδης. Ὅμως,δέν μνημονεύθηκε ἡ θλιβερή ἐπέτειος.Δέν μνημονεύτηκαν τά ἀθῶα θύματα ( 135.000,πολλοί περισσότεροι ἀπό τά θύματα τῶν πυρηνικῶν βομβῶν τῆς Χιροσίμα καί τοῦ Ναγκασάκι.),ἡ καταστροφή μιᾶς ὁλόκληρης πόλεως.Τά μουσεῖα,τά ἱστορικά κτίσματα,οἱ ἐκκλησίες.Τήν 15η Φεβρουαρίου,τήν τρίτη ἡμέρα τῶν βομβαρισμῶν,κατέρρευσε ὁ καθεδρικός Ναός τῆς Παναγίας πού ἀποτελοῦσε σύμβολον τῆς πόλεως. Ἴσως,ὁ Μακόου ἔχει δίκαιο ὅταν ἀναρωτιέται : 

«Εἶναι αὐτός εἶναι ὁ λόγος ( σ.Π. τοῦ Ἀντι-ἑβραϊκοῦ Συνεδρίου πού ἔγινε ἐκεῖ,ἐννοεῖ) πού ἡ Δρέσδη καταστράφηκε μέ τέτοια μοχθηρία,τό 1945 ; »

Ὅμως,πέρυσι συμπληρώθηκαν καί 75 χρόνια ἀπό τό Ὁλοκαύτωμα τῶν ἑβραίων.Δέν ἔμεινε χώρα,πόλις,χωριό σ᾿ὀλόκληρη τήν Εὐρώπη πού νά μήν ἔκανε ἀνάλογες ἐκδηλώσεις μνήμεως.Ἐκδηλώσεις πολυήμερες. Τά γράφαμε σχεδόν κάθε ἡμέρα :ἀπό τήν Βέροια,τήν Θεσσαλονίκη,τόν Βόλο,τά Ἰωάννινα,τά Τρίκαλα,τήν Λάρισα,τήν πρωτεύουσα μέχρι καί τήν Κρήτη δέν γινόταν τίπποτα ἄλλο ἀπό ἐκδηλώσεις μνήμης τοῦ Ὁλοκαυτώματος.Μέ κύρια βάσιν τά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα ! 

Ποιός νοιάστηκε γιά τήν Δρέσδη;Ποιός νά τήν θυμηθῇ ; Ἴσα-ἴσα πρέπει νά σβηστῇ ἀπό τήν μνήμη πού ...τόλμησε νά γίνῃ τό κέντρο ἑνός Χριστιανικοῦ Συνεδρίου πού ἔκρουε τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου πού ἀκούει στό ὄνομα :ἑβραῖος/σιωνιστής καί τά καταστροφικά του σχέδια κατά τοῦ Χριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ τῆς Δύσεως καί τῶν κοινωνιῶν της.

Τ᾿ἀποτελέσματα ἐκείνης τῆς «νίκης» τῶν Ἰλλουμινάτι/σατανιστῶν,τά βιώνουμε στό χείριστον βαθμό σήμερα. Μπορεῖ νά μάθουμε,ἔστω καί ἀργά,τήν ἀλήθεια γιά τό δυσοίωνο μέλλον πού μᾶς ἐπιφυλάσσουν αὐτά τά δαιμόνια; 

Διαβάζουμε ἀπό τήν Μεταπαίδεια :

«Σύμφωνα με τον Άγγλο ιστορικό Ντέιβιντ Ίρβινγκ για πρώτη φορά στην Ιστορία ένας βομβαρδισμός ήταν τόσο καταστροφικός που δεν βρέθηκαν αρκετοί ζωντανοί για να θάψουν τους νεκρούς.

...Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης είχε διάρκεια από τις 13 ως τις 15 Φεβρουαρίου του 1945 κι αποτέλεσε το αποκορύφωμα μιας εκτεταμένης αεροπορικής επιθέσεως των Αμερικανών και των Συμμάχων τους, που είχε ξεκινήσει από το 1944. Η Δρέσδη δεν είχε καμία στρατηγική αξία, κι εκεί είχαν βρει καταφύγιο εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από τα ανατολικά τμήματα της Γερμανίας, στην προσπάθεια τους να σωθούν από την Ρωσική κομμουνιστική θηριωδία. Η αντιαεροπορική άμυνα της πόλεως ήταν ανύπαρκτη, ενώ πρώτα χτυπήθηκαν οι πυροσβεστικοί σταθμοί της. Το μέγεθος της καταστροφής της σαξωνικής πόλης, προκάλεσε αντιδράσεις ακόμη και στη Βρετανία. Στο επίκεντρο της αντιπαραθέσεως βρίσκεται έκτοτε η επιχειρησιακή σκοπιμότητα, η αποτελεσματικότητα γενικευμένων βομβαρδισμών και είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι στρέφονταν εναντίον αμάχων και πρόκειται για έγκλημα πολέμου.

Τη νύκτα της 13 προς 14 Φεβρουαρίου 1945, 1.400 βομβαρδιστικά σε σχηματισμό V διασχίζουν χωρίς να δεχθούν πυρά τον ουρανό της Γερμανίας. Επιτέθηκαν δυο φορές στην πόλη, παρά το νέφος που υπήρχε αρχικά από πάνω της, ενώ με το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας, πραγματοποιήθηκαν δύο μικρότερες επιθέσεις από αμερικανικά αεροσκάφη. Το 75% των βομβών ήταν εμπρηστικές και φωσφόρου και το 25% ήταν εκρηκτικές. Συνολικά χρησιμοποιήθηκαν περισσότερες από 3.500 εμπρηστικές βόμβες και νάρκες αέρος υψηλής περιεκτικότητος, αν και Αμερικανικές πηγές αναφέρουν πως ρίχτηκαν 2.659,3 τόνοι από τα βρετανικά και 4.441,2 τόνοι βομβών και ναρκών από τα αμερικανικά αεροπλάνα. Οι βραδυφλεγείς βόμβες φωσφόρου προκαλούσαν τον πληθυσμό να βγει από τα καταφύγια και ύστερα τα πάντα τυλίγονταν μέσα σε μια έκρηξη φωτιάς που απανθράκωνε, έλιωνε και εξαΰλωνε τα πάντα, καθώς αναπτύσσονταν θερμοκρασίες 800 και 1000 βαθμών, ενώ οι φλόγες διακρίνονταν από 200 μίλια μακριά. Την ίδια ώρα όσοι προσπαθούσαν να διαφύγουν μέσα στον πανικό αποτελειώνονταν από τα Αμερικάνικα καταδιωκτικά τύπου Μustang... ( ὁλόκληρο τό θέμα,ἐδῶ)

Ἡ Πελασγική