ΑΚΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕ… ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΜΕΣ’ ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ «ΔΙΑΞΙΦΙΣΜΩΝ» ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΑΡΧΙΝΑ ΚΑΒΒΑΛΑΣ

 

Προσωπικά δεν έχω χρήματα. Ίσως και να μην τα καταφέρω να πληρώσω φέτος την εφορία. Αλλά, όπως λένε οι «κακές γλώσσες», οι ενδιαφερόμενοι για την ανέγερση μνημείων του εβραϊκού ολοκαυτώματος έχουν. Δεν ξέρω πόσα ακριβώς, αλλά, υποθέτω, αρκετά για να υλοποιήσουν την πρότασή μου : Να στήσουμε ένα κοινό μνημείο για όλα τα θύματα των διωγμών της Ιστορίας. 

 

Για όλα τα ολοκαυτώματα. 

 

Μόνο που, για να ‘μαστε δίκαιοι, δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε απέξω τα μωρά των Αιγυπτίων που Άγγελος Κυρίου κατέσφαξε με τη ρομφαία του, αν τύχαινε κι’ έξω απ’ το σπίτι τους δεν υπήρχε το γνωστό σημάδι από αίμα αμνού. Τώρα, πώς γίνεται μια υπερφυσική (και εκτελούσα του Παντογνώστη τη βούληση) οντότητα, να χρειάζεται φυσικό σημάδι για ν’ αναγνωρίζει τα σπίτια, το φτωχό μου μυαλό δεν το κατάλαβε ακόμη, αλλ’ αυτό είν’ άλλο ζήτημα. Να μην αφήσουμε απέξω και τα θύματα της Ιεριχούς, ούτε τους εκδιωχθέντες «Χετταίους και τους Γεργεσαίους και τους Αμορραίους και τους Χαναναίους και τους Φερεζαίους και τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους». Κι’ ούτε τα χιλιάδες θύματα σ’ όλη την περσική αυτοκρατορία που η Εσθήρ κι’ ο μπάρμπας της ο Μαρδοχαίος έπεισαν τον Ξέρξη πως «αποτελούν πρόβλημα». Και, κλείνοντας τα μάτια μας, να φανταστούμε πως κοιτάζουμε κατάματα όλα τ’ ανυποψίαστα μάτια όλων των παιδιών που σέρνονταν στα «στρατόπεδα συγκέντρωσης».

 

 Όλων όμως.

 

 Και τα μάτια των παιδιών των Μπόερς, που συν γυναιξί και τέκνοις κλείνονταν στα εγγλέζικα στρατόπεδα της Νότιας Αφρικής, εκεί που ξεκινούσε, νέος ακόμη, την καριέρα του ο Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ. Και τα σχιστά μάτια των παιδιών των Γιαπωνέζων Αμερικανών υπηκόων που μετά το Περλ Χάρμπορ, ξεσπιτώθηκαν από τον κύριο Φράνκλιν Ρούσβελτ και κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για λόγους «εθνικής ασφαλείας». Και των παιδιών των Ινδιάνων που κλείστηκαν στα διευρυμένα γκέτο που βαφτίστηκαν «καταυλισμοί» κι’ έβλεπαν τα λιβάδια που παίζανε αμέριμνα να οργώνονται από μαστιγωνόμενα μουλάρια κι’ ένοιωθαν σα να κατέβαινε το μαστίγιο στη δική τους σάρκα. Και των παιδιών των Αβορίγινων της Αυστραλίας που, εν είδει …μυοκτονίας, εξοντώθηκαν σαν «παράσιτα». Και των παιδιών των Τατάρων της Κριμαίας που φορτώθηκαν κι’ αυτά, από τον «σύντροφο Στάλιν», στα τραίνα για την Σιβηρία. Κι’ αφήνω απ’ έξω τα παιδιά των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μικρασίας και του Πόντου, για να μην μου χρεώσεις «εθνικιστική προκατάληψη». 

 

 Εξέτασε, Πρόεδρε, καλά την πρότασή μου. Και, πριν βιαστείς να με πεις «αντισημίτη», θα σου πω πως γνωρίζω καλά «από που κρατούσε η σκούφια» του ανθρώπου που δίδαξε τον αγαπημένο μου Πλήθωνα. Γνωρίζω ποιο ήταν το αληθινό όνομα του αγαπημένου μου Μαξ Νορντάου και σε ποιο συνέδριο ήταν αντιπρόεδρος πριν τον …ξηλώσουν. Κι’ ακόμη, αν δεχτείς, φρόντισε, γιατί, όπως σου ‘πα δεν έχω λεφτά, να βγουν τα έξοδα να ‘ρθει στα εγκαίνια κι’ η Μαίρη Λεύκοβιτς για να της φιλήσω το χέρι. 

 

Και κάτι προτελευταίο : μην δοκιμάσεις να μου μιλήσεις για «ιδεολογικό υπόβαθρο» που κρύβεται πίσω από το φόρτωμα των παιδιών του λαού σου στα τραίνα. Γιατί θα σου θυμίσω τις αμέτρητες κρεατομηχανές που γέννησε η (έχουσα κι’ αυτή …ειδικό υπόβαθρο) εμμονή …κάποιων να χωρίσουν τους θεούς σε «αληθινούς» και σε «είδωλα» και να μεταβαφτίσουν την Ιστορία από αέναον γίγνεσθαι σε «πεπερασμένο μέγεθος φτιαγμένο για έναν σκοπό». 

 

Και κάτι τελευταίο : δικαίωμά σου να βάλεις «κιπά» στα εγκαίνια. Δικαίωμά μου κι’ εμένα να μην φορέσω «κιπά», απλά γιατί την δική μου την κεφαλή την θέλω …ξεσκέπαστη. 

 

ΥΓ :Δεν χρειάζεται να με συμβουλέψεις να διαβάσω τα ποιήματα του Γιοζέφ Ελιγιά. Το ‘καμα από μικρός κι’ από μόνος μου. Αν θες, διάβασε κι’ εσύ «Τα ποιήματα απ’ την Φρεν» κι’ ίσως καταλάβεις ποιο πνεύμα σκοτώσανε οι σφαίρες που τρύπησαν το σώμα του Μπραζιγιάκ…

 

ΟΔΥΣΣΕΥΣ  ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

ἀπό :  ethnikismos