Γράφει ο Γεώργιος Δημητρακόπουλος, φιλόλογος
Ο λύκος και
αν εγέρασε την τρίχα του δεν άλλαξε, σύμφωνα με τον θυμόσοφο λαό μας.
Όταν έχεις υπάρξει ένα υπερπροβεβλημένο υποπαράγωγο ενός υπερβολικά
υποβαθμισμένου χώρου, όσο και να προσποιείσαι με την φτωχή υποκριτική
σου ικανότητα ότι άλλαξες, ότι εξελίχθηκες, θα έρθει μοιραία η ώρα που
θα αποκαλυφθείς. Στην περίπτωση δε του πρώην ηθοποιού και νυν δημάρχου
Στυλίδας, Απόστολου Γκλέτσου, ουκ ολίγες είναι οι περιπτώσεις κατά τις
οποίες εκτέθηκε, επιδεικνύοντας και αποδεικνύοντας την ποιότητα του
χαρακτήρα του.
Επανειλημμένα
ενώπιον του τηλεοπτικού φακού έχει εκτοξεύσει ύβρεις εναντίον των
συνομιλητών του, ενώ συνηθίζει να απειλεί με σωματική βία τους άρρενες
εξ αυτών. Ο ναρκισσισμός είναι μεν ευδιάκριτος στο ύφος του, αλλά η
παντελής άγνοια του είναι κραυγαλέα, η ανικανότητα του παροιμιώδης. Ο
άκρατος παραταύτα λαϊκισμός του λόγου και της δράσης του, του
εξασφάλισαν τον δημαρχιακό θώκο και μάλιστα για δεύτερη συνεχή φορά.
Στην χθεσινή ημερίδα έδειξε ακόμη μια φορά το αληθινό του πρόσωπο.
Προκλητικός,
βωμολόχος, άγγιξε τα όρια της γελοιότητας με τους ψευτοπαλληκαρισμούς
του και της χυδαιότητας με τις αγοραίες εκφράσεις τις οποίες εκστόμισε.
Ίσως στον χώρο από τον οποίο προέρχεται, στον χώρο που τον έκανε
ευκατάστατο και αναγνωρίσιμο, χωρίς να διαθέτει κανένα προσόν πέραν από
ανηθικότητα και αριστερισμό, ίσως στο χώρο αυτό να είθισται οι άνθρωποι
να συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο. Αντίθετα, στον πολιτικό στίβο αυτά
τα φαινόμενα είναι καταδικαστέα. Ο προπηλακισμός δεν έχει θέση στα
αυτοδιοικητικά συμβούλια γι’ αυτό οφείλουμε να απομονώσουμε όσους τον
χρησιμοποιούν για να επιβληθούν.
Το πλήρωμα
του χρόνου για να επιστρέψει ο Γκλέτσος στην σκηνή της γυφτοπούλας έχει
έρθει. Κανείς εξ ημών δεν υποχρεούται να υφίσταται τα ξεσπάσματα των
ενοχικών του συμπλεγμάτων. Δεν φταίμε εμείς για τις Ερυνύες που τον
ταλανίζουν, πρώτον γι’ αυτό που υπήρξε και δεύτερον γι’ αυτό που είναι.
Χθεσινός πρωταγωνιστής πολιτιστικών υποπροϊόντων, σημερινός κομπάρσος
της λαϊκής εξαπάτησης. Αυτό είναι το ποιόν των αριστερών όλων των
αποχρώσεων, μετριοπαθών και φονταμενταλιστών. Άλλωστε, αν δεν ήταν αυτό,
δεν θα ήταν αριστεροί. Τελεία…
(ΥΓ): Εύγε στον δικό μας Απόστολο Γκλέτσο για την στάση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου