Τό πανάρχαιο καί ἄσβεστο μῖσος κατά τοῦ Ἑλληνισμοῦ ...

Αἱ ἀπροσμάχητοι ἀποδείξεις τῆς ἀντιθέσεως Ἑλλήνων καί Φοινίκων-Ἑβραίων

Τό ἀνάκτορο τῆς Κνωσοῦ,περί το 2000 π.Χ. (φωτό) Δεῖτε ἐπίσης μία ἀναπάραστασίν του,σέ βίντεο,ἐδῶ

Ἡ ἱστορία λοιπόν διδάσκει,δῆλα δή ἡ πραγματική ἱστορία,πού βασίζεται εἰς τά ἀδιάσειστα καί ἀδιάψευστα ἀρχαῖα καί νέα Ἑλληνικά κείμενα,δεδομένα καί γεγονότα,ὅτι ἀπό τήν παναρχαίαν ἐποχήν δύο φυλαί πού ἔζησαν καί ζοῦν εἰς τήν περιοχήν τῆς Μεσογείου καί αἱ ὁποῖαι δέν εἶχον τότε ἄλλους ὁμοφύλους,εὑρέθησαν καί εὑρίσκονται ἀνέκαθεν εἰς ἀντίθεσιν καί ἀλληλομαχίαν,συνήθως δέ ἡ νεωτέρα ἐξ αὐτῶν,πού εἶναι καί δημιούργημα τῆς ἄλλης - δῆλα δή οἱ Ἑβραῖοι-Φοίνικες,ἐξεπολιτίσθησαν ὑπό τῶν Ἑλλήνων - ὅπως διδάσκει ἡ ἱστορία,ἀντιμάχεται τήν ἄλλην ἐπιμόνως καί συνεχῶς ἐκ τοῦ ἀφανοῦς καί ἐκ τῶν παρασκηνίων κυρίως,πολλάκις ὅμως καί ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς,διά μέσου τῶν αἰώνων,καί διά μεθόδων δολίων καί σκοτεινῶν,ὅπως ἔχει ἀποδειχθῆ.

φωτό

Ἀπό τήν ἐποχήν τῆς καθόδου τῶν Δωριέων πρός τήν Κρήτην καί τῆς φυγῆς τῶν πλουσίων Ἀχαιῶν τῆς Κρήτης εἰς τήν Αἴγυπτον καί ἐκεῖθεν εἰς τήν Παλαιστίνην,ὅπου καί ἐγκαταστάθησαν ὁριστικῶς οἱ πρόσφυγες αὐτοί Ἀχαιοί ( 1150-1100 π.Χ. περίπου) ἀρχίζει κυρίως ἡ ἀντίθεσις αὐτή μεταξύ Φοινικων - Ἑβραίων καί Ἑλλήνων. 

Παλαισάτι εἶχον ἐπονομάσει οἱ Αἱγύπτιοι τούς πρόσφυγες Ἀχαιούς τῆς Κρήτης καί ἀπό αὐτό τό ὄνομά των ἀπεκλήθη καί ἡ χώρα πού ἐγκαταστάθησαν, Παλαιστίνη. Ἀλλά καί ἀπό  παλαιοτέρας ἀκόμη σποραδικάς εἰσβολάς τῶν παναρχαίων Κρητῶν,διά διαφόρων ὁδῶν πρός τήν Μέσην Ἀνατολή,προῆλθον ἐκ τῆς ἐπιμιξίας τῶν προηγμένων αὐτῶν Κρητῶν καί Ἀχαιῶν μετά τῶν νομάδων φυλῶν τῆς περιοχῆς,οἱ Φοίνικες ( 1050-900 π.Χ.). Ὑπό τήν πολιτιστικήν δέ ἀκτινοβολίαν τῶν προηγμένων αὐτῶν Κρητῶν,ἄλλη παραφυάς τῶν ὁποίων ἦσαν οἱ Φιλισταῖοι,ἀνεπτύχθησαν αἱ πλεῖσται ἐκεῖ νομάδες φυλαί τῆς Ἰουδαίας,τῆς Συρίας καί τῆς Παλαιστίνης. Καί εἶναι ἱστορικῶς ἐξακριβωμένη ἡ φανερά ,ἡ ἔντονος καί πολλάκις ἡ ἐξοντωτική ἀντίθεσις καί λυσσώδης διένεξις μεταξύ τῶν Φοινίκων-Ἑβραίων καί τῶν Κρητῶν Ἑλλήνων.

Ἄλλς τε ὅπως εἶναι φυσικόν,οἱ ἀπόγονοι τῶν παλαιοτέρων Κρητῶν εἰσβολέων πού εἶχον εἰσχωρήσει καί ἐγκατασταθῆ μέχρι τῆς νήσου Παγχαίας,πού εὑρίσκετο ἐκεῖθεν τῆς εἰσόδου τοῦ Περσικοῦ κόλπου καί ἕναντι τῶν ἀκτῶν τῶν Ἰνδιῶν,ἀλλά καί εἰς τάς περιοχάς τῆς νοτίου Περσίας,παλαιότερον,ὅπου ζοῦσαν αἱ νομάδες φυλαί τῆς περιοχῆς αὐτῆς,συστηματικῶς προσεπάθησαν ἀκολούθως νά βλάψουν ἀπό ἐκδίκησιν καί ἄν ἦτο δυνατόν νά ἐξοντώσουν τούς Δωριεῖς κατακτητάς τῆς Κρήτης. Ἐπιτυχόντες τελικῶς  οἱ Φοίνικες,οἱ ἀπόγονοι αυτῶν τῶν Κρητῶν καί Ἀχαιῶν τῶν παναρχαίων ἐκείνων χρόνων νά ἐξουθενώσουν τήν ναυτικήν δύναμιν τῆς Κρήτης,διά τῆς δημιουργίας «ἐμπορείων»,δῆλα δή ναυτικῶν σταθμῶν εἰς τά πέριξ τῆς Κρήτης διαφόρους νήσους καί εἰς τάς ἕναντι καί πέραν αὐτῆς Νοτίους καί Βορείους ἀκτάς τῆς Μεσογείου καί διαδεχθέντες τούς Κρῆτας εἰς τήν διεξαγωγήν τοῦ ἐμπορίου,τόσον εἰς τήν Μεσόγειον,ὅσον καί εἰς τόν Ἀτλαντικόν,ἠδυνήθησαν τοιουτοτρόπως τελικῶς νά περικυκλώσουν καί νά ἀποπνίξουν τήν Κρήτην,καταστάντες ἐπί ἀρκετήν χρονική περίοδον τήν ἐποχήν ἐκείνην,κυρίαρχοι τῆς Μεσογείου,διότι ἐν τῷ μεταξύ εἶχεν ἐπίσης ἐξασθενήσει μετά τήν ἐκστρατείας τῆς Τροίας καί ἡ ίσχυρά παλαιότερον ναυτική δύναμις τῶν Μυκηναίων Ἀχαιῶν τῆς Ἠπειρωτικῆς Ἑλλάδος.( Βλέπε καί Ναυάρχου Π.Ε. Κώνστα τήν ἄκρως ἐνδιαφέρουσα μελέτην του «Ἡ ναυτική Ἡγεμονία τῶν Μυκηνῶν» καί «The Cambridge Ancient History» Volume I καί  III καί V)

Ἐπιτηδειότατοι οἱ Ἑβραῖοι εἰς τήν τέχνην τῆς παραποιήσεως καί τῆς διαστροφῆς τῆς Ἱστορίας,δέν ἐδίστασαν νά ἐμφανίσουν καί τούς Σπαρτιάτας ὡς συγγενεῖς των ( βιβλίον 12ο «Ἰουδαϊκῆς Ἀρχαιολογίας»,Ἰωσήπου καί βιβλίον Α΄),διότι κατά τήν ἐποχήν πού οἱ Φοίνικες εἶχον ἐγκαταστήσει «ἐμπορεῖα» ναυτικούς σταθμούς,εἰς τά νοτίους ἀκτάς τῆς Λακεδαίμονος καί τῆς Λακωνίας,πρός ἀποκλεισμόν τῶν Δωριέων κατακτητῶν τῆς Κρήτης,φυσικόν ἧτο νά ἐπικοινωνοῦν μετά τῶν ἐντοπίων. Καί τάς ἐπικοινωνίας αὐτάς οἱ Ἑβραῖοι μετέτρεψαν εἰς συγγένειαν,οὐδόλως ἀναφέροντος τοῦ Ἰουδαίου ἱστορικοῦ ( τοῦ Ἰωσήπου) ὅτι ἀρκετά ἐνωρίς οἱ Φοίνικες αὐτοί Ἑβραῖοι,ἐξεδιώχθησαν ἀπό τά περιοχάς αὐτάς. 

Ἀλλά τά μυθεύματα αὐτά,περί συγγενείας τῶν Λακεδαιμονίων μετά τῶν Φοινίκων Ἑβραίων,ἐπεστρατεύθησαν νά ἐπιβεβαιώσουν καί οἱ ὑπόπτου ἐθνικότητος Ἄγγλοι Ἐθνολόγοι De Lathan  καί Humboldt, πού ὑποστήριξαν,οἱ ἀνιστόριτοι αὐτοί καί διαστροφεῖς τῆς Ἑλληνικῆς Προϊστορίας,ὅτι ἡ φυλή τῶν Δαναῶν προήρχετο ἀπό τήν Ἰουδαϊκή φυλήν τοῦ Δάν,ἡ ὁποία ἐκπατρισθεῖσα ἀπό τά παράλια τῆς ἄνω Γαλιλαίας,κατέφυγεν εἰς τήν Σπάρτην καί ἐκεῖθεν εἰς τήν ...Δανίαν ! ...Φαντασία ὀργιάζουσα ἀλλά ἐλάχιστα ἰκανή νά μετατρέψῃ τήν πραγματικότητα καί τά Ἑλληνικά κείμενα καί τάς ἀρχαίας παραδόσεις,κατά τάς ὁποίας οἱ Δαναοί ἦσαν πανάρχαιον Ἑλληνικόν φῦλον συγγενές μέ τούς Πελασγούς καί ὄχι μέ τούς Ἑβραίους τῆς Ἰουδαίας ἤ τούς νομάδας τῆς Γαλιλαίας.

Χάλκινα εἰδώλια ἐπικαλυμμένα μέ λεπτά φύλλα χρυσοῦ,ἀποτελοῦντα τά ὡραιότερα,ἴσως,δείγματα Φοινικικῆς τέχνης (Ἐθνικό Μουσεῖο Βηρυττοῦ).Λιτοί καί ἀπέριττοι αἱ μορφαί,δέν ἔχουν τίποτε τό κοινόν μέ τά κομψοτεχνήματα πού δημιουργοῦνται εἰς τόν Ἑλλαδικόν χῶρον,κατά τήν ἴδιαν περίπου ἐποχήν. Γράφει ὁ Ἰωάννης Πασσᾶς,στόν τόμον «Λαοί τῆς Ἀνατολῆς» περί Φοινίκων,σελίς 82

Διότι ἁπλούστατα κατά τήν προϊστορικήν ἐκείνην περίοδον,οἱ νομάδες φυλαί τῶν περιοχῶν αὐτῶν τῆς Μεσοποταμίας,ἦσαν ἄγνωστοι εἰς τήν Ἱστορίαν,ἀνεδείχθησαν δέ σχετικῶς καί ἐξεπολιτίσθησαν ἀργότερον ὑπό τῶν Κρητῶν,οἱ ὁποῖοι θαλασσοκρατοῦσαν τότε εἰς τήν Μεσόγειον καί τῶν Ἀχαιῶν πού εἶχον εἰσχωρήσει εἰς τάς περιοχάς αὐτάς τῆς Ἀνατολικῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Καί φυσικά ἀποφεύγω νά ἀναφέρω καί ἄλλα μυθεύματα περί τῶν σχέσεων καί τῶν Ἀθηναίων μετά τῶν Ἑβραίων,ἀφοῦ πρὄκειται καί εἰς τά περιπτώσεις αὐτάς περί παραποιήσεως τῆς Ἱστορίας,ὅπως ἐμφαίνεται καί ἐκ τῶν κατωτέρῳ.(Βλέπε καί βιβλίον 15ον,Φλαβίου Ἰωσήπου)

φωτό

Ἀδυσώπητοι καί συστηματικοί διῶκται,ὄχι μόνον τῶν Δωριέων τῆς Κρήτης,ἀλλά καί ὅλου τοῦ Ἑλληνισμοῦ,ὑπῆρξαν πάντοτε οἱ Φοίνικες,πού ἦσαν οἱ ἐκπολιτισθέντες ὑπό τῶν παλαιοτέρων Κρητῶν καί κατόπιν Ἀχαιῶν φυγάδων,διάφοροι νομάδες φυλαί τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Μεσοποταμίας,ἀφοῦ παλαιότερον οὐδεμία πολιτιστική ἐκδήλωσις ἀναφέρεται εἰς τήν Ἱστορίας περί τῶν νομάδων αὐτῶν φυλῶν τῆς Μεσοποταμίας.Γνωσταί εἶναι ἐπίσης ἀπό τήν Ιστορίαν αἱ συνεχεῖς μετά ταῦτα -δῆλα δή μετά τήν ἀποδυνάμωσιν καί τήν πτῶσιν τῶ Κρητῶν καί τῶν Ἀχαιῶν -ἐπιδρομαί τῶν Φοινίκων εἰς τήν Κύπρον,τήν κυρίως Ἑλλάδα καί εἰς ὠρισμένας νήσους τοῦ Αἰγαίου πελάγους,αἱ ὁποῖαι προσκαίρως,εὐτυχῶς,εἶχον περιέλθει ὑπό τήν κατοχήν τους καί μεταξύ αὐτῶν καί ἡ Θᾶσος,τήν ὁποία εἶχον καταλάβει ἐπί ἀρκετόν διάστημα. Σημειωτέον ὅτι παραποιοῦντες  καί διαστρέφοντες τήν Ἑλληνική Προϊστορίαν πλεῖστοι νεώτεροι ξένοι συγγραφεῖς,δέν ἐδίστασαν λόγῳ τῶν μετακινήσεων αὐτῶν τῶν Φοινίκων,νά ἐμφανίσουν αὐτούς καί ὡς τούς πρώτους οἰκιστάς τῶν Ἑλληνικῶν αὐτῶν νήσων,ἀγνοοῦντες σκοπίμωως οἱ ἀδίστακτοι αὐτοί διαστροφεῖς τῆς Ἑλληνικῆς Προϊστορίας,τόν πανάρχαιον Κυκλαδικόν Πολιτισμόν,ὁ ὁποῖος ὑπῆρξεν καί ἀνεπτύχθη -4000 καί πλέον π.Χ. - ὅταν οἱ Ἑβραῖοι καί Φοίνικες ἦσαν καί ὡς ὀνόματα ἄγνωστοι εἰς τήν Ἱστορίαν καί εἰς τήν ἀνθρωπότητα. 

Ἀλλά καί εἰρηνικάς διεισδύσεις εἶχον ἐπιχειρήσει οἱ Φοίνικες-Ἑβραῖοι κατά τήν ἐποχήν ἐκείνην ὡς «Γεφυραῖοι» ὅπως ἐπί Κάδμου εἰς τάς Θήβας καί ταυτοχρόνως,περίπου καί εἰς τάς Ἀθήνας,ὅπου εἶχον ἐγκατασταθῆ εἰς ἰδιαιτέρας συνοικίας. Καί Γεφυραῖοι ἦσαν καί οἱ περίφημοι,δῆθεν τυραννοκτόνοι Ἀρμόδιος καί Ἀριστογείτων,πού τόσον διεφημίσθησαν ὡς ὑπερασπισταί τῆς δημοκρατίας καί τῆς ἐλευθερίας εἰς τάς Ἀθήνας,διότι ἐφόνευσαν τόν Ἵππαρχον ,ἐνῷ ἐπρόκειτο περί ἐρωτικῆς ἐκδικήσεως,ἐπεί δή ὁ Ἵππαρχος ἔχων φίλη τήν αδελφή τοῦ Ἀρμοδίου δέν τῆς ἐπέτρεψε,ἴσως,νά μετάσχῃ ὡς συνοδός Παρθένος,πού δέν ἦτο,εἰς τήν ἑορτή τῶν Παναθηναίων. 

Οἱ Γεφυραῖοι,Ἀρμόδιος καί Ἀριστογείτων ( φωτό)

Κυρίως ὅμως,οἱ Φοίνικες Γεφυραῖοι,ἐμίσουν τόν Ἵππαρχον καί ἐπεζήτουν νά παρεμβάλλουν ἐμπόδια εἰς τό ἔργον του,ἐπεί δη ἐσυνέχιζεν τήν συλλογήν καί τήν καταγραφήν τῶν διαφόρων ῥαψωδιῶν τῶν παναρχαίων Ἑλλήνων ποιητῶν καί κυρίως τῶν Ὀρφικῶν,πού διεσώζοντο μέχρι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἀπό στόματος εἰς στόμα ἤ γραμμέναι ἐπί λεπτῶν σανίδων ( βλέπε Ἐρμάν Ντίλς «Προσωκρατικοί»,τόμος Ι,κεφ. «Ὀρφεύς» σελίς 3) καί αἱ ὁποῖαι ἐπρόδιδον τήν παναρχαίαν ὕπαρξιν καί συνέχειαν τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς,πού ἐπεδίωκαν οἱ Φοίνικες-Ἑβραῖοι νά τήν ἐξοντώσουν,μαχόμενοι πάντοτε κατά τῶν Ἑλλήνων καί διεκδικοῦντες ἔκτοτε τήν κυριαρχίαν τῆς ἀνθρωπότητος. Ἐπεδίωξε δέ τοῦτο ὁ Ἵππαρχος μέ τήν πρόθεσιν νά ἐμφανίσῃ τήν ἀπό τῶν προϊστορικῶν χρόνων ἑνότητα τοῦ Ἑλληνισμοῦ,ὅπως προηγουμένως ὁ πατήρ του Πεισίστρατος εἶχε φροντίσει καί εἶχον καταγραφῆ τά Ὁμηρικά ἔπη καί τά ποιήματα τοῦ Ἡσιόδου.Ἡ ἐνέργεια αὐτή τῶν Πεισιστρατιδῶν εἶχεν καταπολεμηθῆ ὑπό τῶν Φοινίκων-Ἑβραίων ἀπό τήν έποχήν ἐκείνην,ἐπαναλαμβάνομεν,ἐπεί δή οὗτοι ἐπεδίωκαν τήν διάσπασιν καί τήν διάλυσιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ,διότι ἦτο ἡ μόνη ἰσχυρά καί ἀκατάβλητος δυναμις πού ἠμπόδιζε τά σχέδια τῶν Φοινίκων-Ἑβραίων πρός παγκόσμιαν ἐπικράτησιν καί τά ὁποῖα δέν εἶναι ἄγνωστα καί σήμερον. 

Φανερόν εἶναι ἐπίσης ἐκ τῶν ἀνωτέρῳ ὅτι ἀπό τήν ἐποχήν ἐκείνην ἀκόμη οἱ Φοίνικες -Ἑβραῖοι δροῦσαν διά καταχθονίων μεθόδων,κατά τῶν Ἑλλήνων,ἀποκρύπτοντες ἐπιμελῶς,ὅπως ἄλλως τε πράττουν καί σήμερον,ὡς ἐπί τό πλεῖστον,ὄχι μόνον τήν ἐθνικότητά των ἀλλά καί τούς πραγματικούς σκοπούς των καί τάς σκοτενάς ἐπιδιώξεις των,ὅπως ἀποδεικνύει καί ἡ περίπτωσις τῆς ἀντιθέσεώς των μέ τούς Πεισιστρατίδας καί ἡ δολοφονία τοῦ Ἱππάρχου,τήν ὁποίαν εἶχον ἐπιτύχει νά ἐμφανίσουν,ὡς γενομένην διά νά ἐξυπηρετήσουν δῆθεν τούς ἀνοήτους δημοκρατικούς Ἀθηναίους,ἐνῷ ἐπρόκειτο περί ἐγκλήματος κατά τοῦ Ἑλληνισμοῦ. ...

Ἀπόσπασμα ἀπό : «Τό ἔγκλημα τῆς Ἐπιστήμης» τοῦ Ἰωάννου Δ. Πασσᾶ, Προσάρτημα Β΄ σελ. 205-206

Χάρτης μέ τήν νῆσον Σοκότρα,πιθανῶς ἡ προϊστορική νῆσος Παγχαία,ἀπό ἐδῶ ὅπου καί τό ἀντίστοιχον κεφάλαιον περί Παγχαίας ἀπό τήν Ὠγυγίαν τοῦ Ἀθ. Σταγειρίτου

Περί Παγχαίας,ἐπίσης διαβάζουμε ἀπό τόν τόμον,τοῦ Ἐγκυκλοπαιδικοῦ Λεξικοῦ « Ἥλιος»,« Λαοί τῆς Ἀνατολῆς»,περί Σουμερίων,σελ. 18,19,20,21: 

Ἡ Πελασγική