Η ανακοίνωση ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ για «τα καθάρματα της ΔΙΑΣ» και η υποκρισία της Ν.Δ.

Δεν πέσαμε από τα σύννεφα διαβάζοντας για τις απειλές που εξαπέλυσε η ιστοσελίδα «rednotebook.gr», η οποία πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, εναντίον των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ. Το πρόσωπο το οποίο θεωρείται ότι κρύβεται πίσω από την ανακοίνωση, ο Δημοσθένης Παπαδάτος Αναγνωστόπουλος, είναι ένα άτομο που έχει απασχολήσει στο παρελθόν τόσο με τα λεγόμενά του όσο και με τις πράξεις του την προσοχή. 

 Ο τύπος αυτός είχε υποστηρίξει «ότι για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα «ποσά» βίας, υποστηρίξιμα τουλάχιστον στα τμήματα της κοινωνίας που μας ενδιαφέρουν προνομιακά». Στην περίπτωσή του, φυσικά, κανείς δεν φρόντισε να αναρωτηθεί «τι ήθελε να πει ο ποιητής», καθώς το «μοιρογνωμόνιο» επιμήκυνσης της ερμηνείας γραπτών και λόγων ισχύει φαίνεται μόνο για τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Ο ίδιος αυτός τύπος το 2011 συνελήφθη από άντρες της αντιτρομοκρατικής στο Παγκράτι. Κατά τη διάρκεια της σύλληψής του ο Παπαδάτος βρέθηκε να έχει πάνω του ένα ακόμη δελτίο ταυτότητας, εκτός από το δικό του, η κλοπή του οποίου είχε δηλωθεί το 2004(!) και το οποίο δήλωσε ότι μόλις είχε βρει (…) λίγα στενά πιο κάτω και το οποίο σκόπευε να παραδώσει στο αστυνομικό τμήμα…
Ο καθένας, ανάλογα με τον τρόπο που σκέπτεται και αναλύει πρόσωπα και καταστάσεις, μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του γι αυτόν τον πωρωμένο «αντιφασίστα» και οπαδό της «ποσοστιαίας βίας». Προξενεί, όμως, εντύπωση η ανακοίνωση της Ν.Δ., η οποία σ’ ένα σημείο λέει ότι «Είμαστε βέβαιοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως «κόμμα του δημοκρατικού τόξου» θα διαγράψει το μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής Δημοσθένη Παπαδάτο Αναγνωστόπουλο που διαχειρίζεται τόσο το Portal όσο και τη σελίδα, και θα τον στείλει σήμερα κιόλας στη Δικαιοσύνη για τις απειλές του, όπως οφείλει να διαγράψει αμέσως τη συντακτική ομάδα που εμφανίζεται στην ταυτότητα του Portal, δηλαδή τον μισό ΣΥΡΙΖΑ».

Είναι τουλάχιστον περίεργη, για να μην πούμε ακατανόητη, η ανακοίνωση της Ν.Δ. Το αν θα διαγράψει ένα κόμμα κάποιο υψηλόβαθμο ή μη μέλος του, εξαρτάται από το αν ανήκει στην ασαφή κατηγορία του «συνταγματικού τόξου»; Πολύ περισσότερο, το αν θα πάει στην Δικαιοσύνη ο Παπαδάτος είναι αποκλειστικό θέμα του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι, δηλαδή, στη διακριτική ευχέρεια του ΣΥΡΙΖΑ αν θα τον στείλει στον εισαγγελέα; Από εκεί και πέρα, όμως, βλέπουμε μία ξεκάθαρη επιλεκτική διάθεση. Αν ο Παπαδάτος πρέπει να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη για τον χαρακτηρισμό «καθάρματα» που αποδίδει στους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ, το ίδιο πρέπει να συμβεί και με άλλους. Γιατί αν ο Παπαδάτος στοχοποιεί τους αστυνομικούς με τη συγκεκριμένη έκφραση, η οποία είναι σαφής ως προς το σε ποιους απευθύνεται και όχι γενική και αόριστη, το ίδιο έχουν κάνει και άλλοι «αστέρες» του «συνταγματικού τόξου».

Πρώτος και χειρότερος ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος με την απαράδεκτη έκφραση «θα τους λιώσω», απευθυνόμενη αποκλειστικά για τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όχι μόνο τη στοχοποίησε αλλά έδωσε και το «ηθικό» έρεισμα για πράξεις αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής, όπως έγινε στο Νέο Ηράκλειο με την άνανδρη δολοφονία των Συναγωνιστών μας Γιώργου Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη. Πολύ πιο χυδαίος και άμεσος ήταν ο «φίλος» της ζωντοχήρας Αλεξίας Μπακογιάννη (η κόρη της Ντόρας), Ανδρέας Παπαδόπουλος. Το μίσος που έβγαζε, ο πρώην εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ, έστω και τραυλίζοντας, λίγες ημέρες μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 εναντίον των Χρυσαυγιτών, Ανδρών και Γυναικών, ήταν απύθμενο. Οι ποταπές εκφράσεις «ανθρωποειδή», «αποβράσματα», «ντροπή του ανθρώπινου γένους», που χρησιμοποίησε στη… σοβαρή εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, δεν απασχόλησαν καμία «ευαίσθητη ψυχή». Αν, όμως, αυτές οι εκφράσεις, οι οποίες είχαν συγκεκριμένη στόχευση και συλλογικό επίπεδο, είχαν ξεστομισθεί από κάποιον Χρυσαυγίτη θα είχαμε ένα κρεσέντο δημοσιογραφικής «παρλαπίπας», όπως φυσικά και την επέμβαση του εισαγγελέα.

Ο Παπαδάτος (και ο κάθε Παπαδάτος) μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Οι όποιες ανακοινώσεις της Ν.Δ. γι αυτά τα θέματα είναι «φιλικές συμβουλές» προς τον ΣΥΡΙΖΑ να «συμμαζέψει»  λίγο τους διψασμένους για αίμα μπολσεβίκους που έχει στις τάξεις του και του χαλάνε κάπως την εικόνα του «κόμματος του συνταγματικού τόξου». Η ανάγκη συγκυβέρνησης μετά τις επόμενες εκλογές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. πρέπει να μπει πάνω από τις εμμονές κάποιων βίαιων μαρξιστών. Εξάλλου οι νόμοι (…) υπάρχουν για να εφαρμόζονται, ασχέτως από το ότι η εφαρμογή τους μόνο ηθική και νόμιμη δεν είναι, αποκλειστικά προς τον κοινό τους εχθρό, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Σε αυτή την περίπτωση ο Βισίνσκι από τον τάφο του θα τρίβει τα χέρια του που μία φιλελεύθερη καπιταλιστική κυβέρνηση συνεχίζει επάξια το έργο του.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ