Ἡ Μνήμη στέκεται εὐλαβικά μπροστά στό μέγα Ἔπος τοῦ ᾿40 !

ἐδῶ

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου, γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες δέν εἶναι ἁπλῶς μία ἘθνικήἙορτή. Εἶναι κάτι πολύ περισσότερο. Εἶναι ἡ θύμηση πώς ὅταν ὁ Ἕλληνας ἔρχεται μπροστά σέ στιγμές ὅπου πρέπει νά σταθῇ ὡς ἄξιος κληρονόμος ἑνός μεγαλειώδους παρελθόντος σίγουρα δέν γυρίζει τό κεφάλι ἀλλοῦ. Στέκεται ψηλά καί ἀποφασιστικά ἀδράχνει τήν εὐκαιρία νά φανῇ ἀντάξιος τῆς περιστάσεως. Αὐτή ἡ Μνήμη μιλᾶ. Κι᾿αὐτή ἡ Μνήμη στέκει εὐλαβικά μπροστά σ᾿ἐκεῖνο τό Ἔπος ! 

 « Λοιπόν, ἔχομε πόλεμον » 

Τό πρῶτο πολεμικό ἀνακοινωθέν ἔλεγε : 

«Αἱ ἰταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν ἀπό τῆς 05:30 πρωϊνῆς τῆς σήμερον τά ἡμέτερα τμήματα προκαλύψεως τῆς ἑλληνοαλβανικῆς μεθορίου. Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται τοῦ πατρίου ἐδάφους».

Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται τοῦ πατρίου ἐδάφους !  

Ἔτσι ἔρχονται στό νοῦ οἱ ἔνδοξες σκηνές πάνω στά βουνά τῆς Πίνδου, μία πρός μία. Οἱ στρατιῶτες μας μέ τό " χαμόγελο στά χείλη " νά τραβοῦν τίς ἀνηφοριές τῶν κακοτράχαλων βουνῶν καί γεμάτοι πάθος γιά Δόξα ! Διότι ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Ἐθνικός Ἡγέτης καί Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος, τότε : 

« Γιά τούς Ἕλληνες ὑπέρ τῆς Νίκης ἡ Δόξα » ! 

Καί μέ τήν σκέψιν σ᾿αὐτό τόν σπουδαῖο σκοπό βλέπουμε λές σάν ὀρἀματα νά ἐπιτυγχάνονται μεγαλειώδη κατορθώματα : Κορυτσᾶ, Ἅγιοι Σαράντα, Ἀργυρόκαστρο, Κλεισοῦρα, Τρεμπεσίνα ... Τά χώματα τῆς Βορείου Ἡπείρου γίνονται καί πάλι ἑλληνικά ! Ἱστορικές στιγμές γιά τό Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων ! 

Καί νά φανταστῇ κανείς πώς μία χούφτα εἴμαστε ἀπέναντι σέ μία ἰσχυρή δύναμιν, σχεδόν αὐτοκρατορία ! Μόλις 2000 ἄνδρες, τό "Ἀπόσπασμα Πίνδου" τοῦ Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη καί οἱ Ἰταλοί  μέ τήν 3η Μεραρχία ἀλπινιστῶν «Τζούλια», δύναμης 10.800 ανδρών. Ἀλλά ὅταν μιλᾶ ἡ Ἑλληνική ψυχή ! 

Δέν θά προχωρήσω πιό πέρα, διότι μετά ἀπό τὀ ἑλληνικό αὐτό κατόρθωμα κάποιοι "ζἠλεψαν" τήν δόξα μας. Κάποιοι στήν ἀρχή ἀναρωτήθηκαν πῶς μπόρεσε μία τόσο μικρή χώρα νά σταθῇ ὡς Τιτάνας ἀπέναντι στήν Αὐτοκρατορία. Μετά ἀπό τό πρῶτο ...σόκ συνῆλθαν καί κατέστρωσαν τά ἀνάλογα σχέδια. Τά ὕπουλα χαστούκια ἦρθαν τό ἕνα μετά τό ἄλλο. 

Χάσαμε τόν Ἡγέτη μας, ἀπό "ἀμυγδαλές" ( ὅπως γνωμάτευσε καί ὁ Ἄγγλος ἱατρός ) διαβάζουμε : 

Εἶναι ἀλήθεια πώς κανέναν δέν ἔπεισε αὐτός ὁ ξαφνικός θάνατος ἀπό μία ἀμυγδαλίτιδα ! Ἐπίσης περίεργο ἐστάθη τό γεγονός τῆς ἐμπλοκῆς τῶν ἐγγλέζων στήν ὑπόθεσιν τοῦ θανάτου τοῦ Μεταξᾶ. Λίγες ἡμέρες πρίν ἀρρωστήσει εἶχε γράψει στό ἡμερολόγιό του : 

« Οἱ Ἄγγλοι πιέζουν νά φέρουν δυνάμεις. Ἀποκρούομεν διά γνωστούς λόγους. Λέγουν ὅτι ἡ Κυβέρνησίς των ἐπιμένει. Φρασεολογία Ἀρχιστρατήγου : Εἶσθε μέ τήν Κυβέρνησίν μας εἰς πλήρη ἀντίθεσιν γνωμῶν. Τό ἐπανέλαβε τρεῖς φορές κατά τήν μακράν συζήτησιν. Διαβεβαιῶ ὅτι δέν θά κάνωμεν ποτέ χωριστήν εἰρήνη και ὃτι δέν παλεύομεν διά τήν νίκην, ἀλλά διά τήν τιμήν καί μόνον. Ὁ Πάλερετ μοῦ ἔσφιξε τό χέρι. Ὁ Οὐέϊβελ μέ συνεχάρη. Καί οἱ δύο συγκινημένοι. Μεσημέρι πρόγευμα εἰς Πάλερετ. Ἔχει γοῦστο μέ ὅλα αὐτά νά μέ ξαναβγάλουν, οἱ ἐν Λονδίνῳ γερμανόφιλον!»

31 Δεκεμβρίου 1940  

Μετά σταμάτησαν τούς Ἕλληνες, τούς γύρισαν πίσω. Οἱ νίκες πού κατεγράφησαν κατά ἕναν παράδοξο τρόπο πού μόνον οἱ "νικητές" τοῦ Β΄Π.Π. γνώριζαν ἤ ὄριζαν, δέν λήφθηκαν ὑπ᾿ὅψιν. Ἡ μόλις πρό λίγων χρόνων δημιουργηθείσα Ἀλβανία ( 1912), ἡ τά μάλα βοηθήσασα τίς δυνάμεις τοῦ Ἄξονος καί δή την Ἰταλία, βρέθηκε μέ τά "δῶρα " στά χέρια. Ναί, ὅσα μέ αἷμα ἐλευθερώσαμε, ἑλληνικές πόλεις καί χωριά γύρισαν στά ἀλβανικά χέρια τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος. Ἀλλά εἴπαμε, οἱ νικητές γράφουν τήν Ἱστορία καί οἱ νικητές δημιουργοῦν ἀκόμη καί τά παραλειπόμενα πού θά σταθοῦν ὡς πιθανά ἀποδεικτικά στοιχεία πρός ἑδραίωσιν τῆς Ἱστορίας τους. 

Ὅταν λοιπόν ἔλεγαν : « Ἀπό ᾿δῶ καί στό ἐξῆς δέν θά λέμε οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες,ἀλλά οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες » 

Γιατί δέν ἀπέδειξαν ποτέ αὐτήν τους τήν ἐκτίμησιν ἀπέναντί μας ; 

Συμπέρασμα 

Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες ὅ,τι κάναμε σ᾿ἐκεῖνα τά βουνά τό κάναμε ὑπερασπιζόμενοι Ἀξίες, Ἰδανικά καί τήν Ἱστορική μας Κληρονομιά. Τό κάναμε ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν. Δέν περιμέναμε νά ἀκούσουμε κανένα μπράβο καί δέν ἦταν αὐτοσκοπός μας οἱ ἔπαινοι. 

Τό ὄνομα τῶν Ἑλλήνων προγόνων μας τιμήσαμε, ὅπως κάναμε πάντα στήν ἱστορική μας πανάρχαια διαδρομή. Ἀξίες καί Ἰδανικά, τήν μεγάλη Πολιτιστική, Πνευματική μας Κληρονομιά πού φώτισε ὁλόκληρη τήν Ἀνθρωπότητα. Αὐτά ὑπερασπιστήκαμε καί εἶμαι σίγουρη πώς ἀκόμη καί σήμερα ( ὅσο καί νά ἔχουν ἀλλοτριώσει τόν Ἕλληνα )  ἄν οἱ περιστάσεις τό καλέσουν πάλι θά σταθῇ ὀρθός γιά νά ἀποδείξῃ τί σημαίνει Ἕλλην ! 

ΖΗΤΩ ἡ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ !  

ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ! 

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ! 

ἐδῶ

Ἡ Πελασγική