Theodor Herzl - Μία ἀρρωστημένη κληρονομιά...

Theodor Herzl (κέντρο) με σιωνιστική αντιπροσωπεία στην Ιερουσαλήμ, 1898. Από δεξιά προς τα αριστερά: Joseph Seidener , Moses T. Schnirer , Theodor Herzl, David Wolffsohn , Max Bodenheimer

Ὁ Τέοντορ Χέρτσλ (Herzl Tivadar, εἶχε ὡς πραγματικό ὄνομα τό Benjamin Ze’ev Herzl. Γεννήθηκε στίς 2 Μαΐου 1860 καί πέθανε στίς 3 Ἰουλίου 1904 ἀπό καρδιακή πάθηση σέ ἠλικία 44 ἐτῶν.

Λόγω του σιωνιστικού του έργου, είναι γνωστός στα εβραϊκά ως Chozeh HaMedinah ( חוֹזֵה הַמְדִינָה ), λιτ. « Οραματιστής του Κράτους » .  Αναφέρεται συγκεκριμένα στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Ισραήλ και θεωρείται επίσημα ως «ο πνευματικός πατέρας του εβραϊκού κράτους»...

( διαβάζουμε ἐδῶ)

ὁ Τεοντόρ μέ τά παιδιά του, 4 χρόνια πρό τοῦ θανάτου του. Ἂριστερά Χάνς, Μαργαρίτα καί δεξιά ἡ Παυλίνα ( ἐδῶ)

Δέν θά ἀσχοληθῶ μέ τίποτε περισσότερο πέραν τῆς οἰκογενείας του καί τήν παράξενη ( ; )  μοῖρα τους. 

Κατ᾿ἀρχήν ὁ Τεοντόρ σχετικῶς μέ τό θέμα Σιωνισμός, εἶχε ἐπιρροές  ἀπό τόν παππού του Simon Loeb ὀ ὁποῖος τόν γαλούχησε μέ τά "νάματα τοῦ ἐβραϊσμοῦ"  βάσει κάποιων συγγραμμάτων ἑνός Σεφαραδίτη ῥαββίνου, πού θεωρεῖται πρόδρομος τοῦ σύγχρονου Σιωνισμοῦ, τόν Judah ben Solomon Chai Alkalai Ο Αλκαλάι έγινε γνωστός μέσω της υποστήριξής του υπέρ της αποκατάστασης των Εβραίων στη Γη του Ισραήλ . Ο παππούς Simon Loeb Herzl «είχε στα χέρια του» ένα από τα πρώτα αντίγραφα του έργου του Alkalai το 1857 που προέγραφε την «επιστροφή των Εβραίων στους Αγίους Τόπους και την ανανεωμένη δόξα της Ιερουσαλήμ» ...  ( ἐδῶ) 

Τό 1889 ὁ Τεοντόρ παντρεύτηκε τήν Julie Naschauer κόρη ἑνός πλουσίου ἑβραίου ἐξ Αὐστρίας. Ὁ γάμος τους ἦταν δυστυχισμένος, ὅπως ἀναφέρεται χαρακτηριστικά στό βικιπαίδεια. Ὁ Τεοντόρ κόλλησε τήν σύζυγό του βλεννόρροια ( εἶχε ὁ ἴδιος προσβληθεῖ τό 1880 ). Παρ᾿ὅλα αὐτά ἔκαναν 3 παιδιά. Τήν Παυλίνα, τόν Χάνς καί τήν Μαργαρίτα, μέ τ᾿ἀποτελέσματα,ὅπως θά διαβάσετε, πού δέν θά μποροῦσε ἄν μή τί ἄλλο νά μήν ἐπιφέρῃ σ᾿αὐτά ἡ νόσος.

 

Σάν καλός ἑβραῖος εἶχε ἰσχυρό δεσμό μέ τήν μάνα του ἡ ὁποία δέν τά πήγαινε καθόλου καλά μέ τήν νύφη της. Ἡ Julie δέν ἔδειχνε κανένα ἀπολύτως ἐνδιαφέρον γιά τίς πολιτικές/σιωνιστικές ἐνασχολίσεις τοῦ συζύγου της. Τώρα τό παράξενο στήν ὑπόθεσιν εἶναι πώς πέθανε 3 χρόνια μετά τόν θάνατο τοῦ Τεοντόρ ! Ἀπό τί καί πῶς, ἄγνωστον. Μάλιστα λέγεται πώς ἀποτεφρὠθηκε ἀλλά χάθηκαν (!!!) οἱ στάχτες της. 

Η κόρη Παυλίνα ἔπασχε ἀπό ψυχική ἀσθένεια καί εἶχε ἐθιστεῖ στά ναρκωτικά ἀπό τά ὁποῖα πέθανε τό 1930 σέ ἡλικία 40 χρονῶν ἀπό ὑπερβολική δόσιν ἡρωΐνης.

Ὁ υἱός Χάνς ( φωτό) ἄν καί ἀπό τήν οἰκογένεια δέν εἶχε ὑποβληθεῖ σέ περιτομή, μετά τόν πρόωρο θάνατο τοῦ πατρός του οἱ Σιωνιστές φροντιστές του ( βρισκόταν ὑπό νομική κηδεμονία βάσει νόμου γιά ἄτομα, ἀνήλικα ἤ ἐνήλικα,  πού θεωροῦνται ἀνίκανα νά φροντίσουν τόν ἑαυτό τους), τόν ἐπίεσαν καί ἔκανε περιτομή τόν Μάϊο τοῦ 1905. Ἀπό ἀντίδρασιν μεταστράφηκε στόν Χριστιανισμό ( βαπτιστής, Καθολικός καί Προτεστάντης...) Τήν ἡμέρα τῆς κηδείας τῆς ἀδελφῆς του αὐτοκτόνησε αὐτοπυροβολούμενος. 

Στό σημείωμα αὐτοκτονίας πού ἄφησε ἔγραψε : 

«Ένας Εβραίος παραμένει Εβραίος, ανεξάρτητα από το πόσο πρόθυμα μπορεί να υποταχθεί στις πειθαρχίες της νέας του θρησκείας, πόσο ταπεινά μπορεί να βάλει τον λυτρωτικό σταυρό στους ώμους του για χάρη των πρώην ομοθρήσκων του, για να τους σώσει από την αιώνια καταδίκη: Ο Εβραίος παραμένει Εβραίος... Δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω. Έχω χάσει κάθε εμπιστοσύνη στον Θεό. Όλη μου τη ζωή προσπαθώ να αγωνιστώ για την αλήθεια, και πρέπει να παραδεχτώ, σήμερα στο τέλος του δρόμου, ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο από απογοήτευση.  Απόψε είπα Kaddish ( σ. Π. ἑβραϊκή προσευχή γιά τίς κηδεῖες...ἐδῶ) για τους γονείς μου — και για τον εαυτό μου, τον τελευταίο απόγονο της οικογένειας. Το ένστικτο έχει πάει στραβά τελευταία, και έχω κάνει ένα από εκείνα τα ανεπανόρθωτα λάθη, τα οποία σφραγίζουν μια ολόκληρη ζωή με αποτυχία, τότε είναι καλύτερο να την διαγράψεις »

Ἀλλά καί τό τρίτο παιδί, ἡ Μαργαρίτα ἤ Τρούντ, ἔπασχε ἀπό ψυχική ἀσθένεια, κάποιο εἴδος κατάθλιψης πού τῆς ἐπέφερε συχνές κρίσεις καί ἔπρεπε νά νοσηλεύεται. Εἶχε παντρευτεῖ τόν Richard Neumann,ἕναν ἄνδρα 17 χρόνια μεγαλύτερό της, ὁ ὁποῖος ἔχασε τήν περιουσία του τήν περίοδο τῆς μεγάλης ὕφεσης ( 1929-1939) καί ἐπιβαρυμένος μέ τά ἔξοδα νοσηλείας τῆς Μαργαρίτας ἡ οἰκονομική τους κατάστασις ἦταν πολύ δύσκολη. Πέθαναν σέ στρατόπεδο συγκέντρωσης. 

Καρπός τοῦ γάμου τους καί μοναδικός ἐγγονός τοῦ Τεοντόρ Χέρστλ, ὁ Stephan Theodor Neumann, ὁ ὁποῖος στάλθηκε ἀπό τούς γονεῖς του γιά ἀσφάλεια στήν Ἀγγλία, στούς Βιεννέζους Σιωνιστές καί τό Zionist Executive Israel πού εἶχε ἕδρα ἐκεῖ. Ἔγινε ἔνθερμος Σιωνιστής, διάβασε γιά τόν παππού του Τεοντόρ ἀλλά ἀγγλοποίησε τό ὄνομά του σέ Νόρμαν. Κατατάχθηκε στόν Βρετανικό Στρατό πῆγε καί στήν Παλαιστίνη καί ἔγραψε στό ἡμερολόγιό του κατά τήν έπιστροφή του : 

"Η επίσκεψή μου στο Ισραήλ τελείωσε... Λέγεται ότι το να φεύγεις σημαίνει να πεθάνεις λίγο. Και ξέρω ότι όταν έφυγα από το Erez Israel, πέθανα λίγο. Αλλά σίγουρα, τότε , το να επιστρέψω είναι κάπως να ξαναγεννηθώ, και θα επιστρέψω»

Ἡ σιωνιστική ἐπιτροπή στήν Ἀγγλία εἶχε δουλέψει ἐπισταμένως στό νά κάνῃ τόν Νόρμαν ἕνα σύμβολο ὅπως ἦταν ὁ παππούς του καί νά πάῃ στό Ἰσραήλ ὡς νά ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Theodor Herzl πού πήγαινε ἐκεῖ.

Ο Νόρμαν μίλησε στη σιωνιστική διάσκεψη στο Λονδίνο...

Εκείνη τη στιγμή, ο Dr.Weizmann γύρισε την πλάτη του στον ομιλητή και παρέμεινε σε αυτή τη σωματική και ψυχολογική στάση μέχρι να τελειώσει η ομιλία του. Ήταν η δεύτερη φορά που δυσανασχετούσε ο Weizmann  απέναντι στον Νόρμαν. Ο συντάκτης της Haboker, μιας εφημερίδας του Τελ Αβίβ που αργότερα έγινε Yedioth Ahronoth, Dr. H. Rosenblum, σημείωσε στα τέλη του 1945 ότι ο Dr. Weizmann δυσανασχετούσε βαθιά για την ξαφνική έντονη παρουσία και υποδοχή του Νόρμαν όταν επέστρεψε από την Παλαιστίνη στη Βρετανία.

..ο Νόρμαν περιφρονήθηκε από τον Chaim Weizmann (μετέπειτα ὁ  πρῶτος πρόεδρος τοῦ Ἰσραήλ) και από κάποιους στο Ισραήλ κατά την επίσκεψή του εκεί, λόγῳ του εγωϊσμού τους, της ζήλιας, της ματαιοδοξίας και των δικών τους προσωπικών φιλοδοξιών. Ο Brodetsky ήταν ο κύριος σύμμαχος και υποστηρικτής του Weizman στη Βρετανία.  (ἀπό ἐδῶ) 

Κι᾿ἐπεί δή εἶχαν τούς λόγους τους οἱ χαζαροεβραῖοι πού δέν ἤθελαν τόν ἐγγονό του Theodor Herzl γιά τό Erez Israel ( δέν ἦταν λίγο τό ἱστορικό τῆς οἰκογενείας, ἔτσι ; ) ἔστειλαν τόν Νόρμαν στήν Οὐάσινγκτον, σέ μία δευτερεύουσα θέσιν. Ἐκεῖ ἔμαθε γιά τούς γονεῖς του καί τό τέλος τους στό στρατόπεδο τοῦ Theresienstadt, ἀπό τήν παλιά του νταντά στήν Βιέννη. Ἔπεσε σἐ βαριά κατάθλιψιν. Ἔτσι τρεῖς μῆνες μετά, στίς 26 Νοεμβρίου 1946 πήδηξε ἀπό τήν γέφυρα τῆς Λεωφόρου Μασσαχουσέτης καί ἔτσι ἔδωσε τέλος στήν ζωή του. Ἔτσι ἔκλεισε ὁ οἰκογενειακός κύκλος τοῦ «ὁραματιστή τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ». Τί ἔφταιξε σ᾿ὅλη αὐτή τήν κακή μοῖρα ; Κάτι τό ἑβραϊκό γονἰδιο κάτι τό ἀποτέλεσμα τῆς παράδοσής τους σέ κάθε τι ἀνώμαλο καί ἀνήθικο (ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ), ἔφερε τό προδιαγεγραμμένο πρόωρο καί συνάμα σκληρό τέλος.Εν κατακλείδι ὅλα ἐξηγοῦνται. Ποιός εἶναι ποιός, γιατί εἶναι ἔτσι ὅπως εἶναι καί τέλος γιατί μία μαύρη ψυχή ἔχει βαθιές ῥίζες τοῦ κακοῦ μέσα της πού ἀναποφεύκτως δέν μπορεῖ παρά νά δημιουργήσῃ τίποτε ἄλλο πέρα ἀπό μία ἀρρωστημένη ὕπαρξιν. 

Ὁ Νόρμαν θάφτηκε στήν Οὐάσινγκτον καί 60 χρόνια μετά μεταφέρθηκαν τά λείψανά του στό ὄρος Herzl  ὅπου βρίσκονταν θαμμένη ὅλη ἡ οἰκογένειά του.

 

Οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Ἰσραήλ θάβονται στό ὄρος Herzl. Ἔτσι μοροῦν νά ἐποπτεύουν, ἀκόμη καί μετά θάνατον, τά κατορθώματά τους στήν "Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας" ...

 Τά λείψανά τοῦ Theodor Herzl εἶχαν μεταφερθεῖ στό Ἰσραήλ 1 χρόνο μετά τήν ἀνακήρυξη τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ ( 1949), στό ὄρος Herzl  πού βρίσκεται ἀκριβῶς ἀπέναντι ἀπό τό ὄρος τῶν Ἑλαιῶν,καί στό ὁποῖο δόθηκε τό ὄνομά του : ὄρος Herzl. Ἐκεῖ θάβονται οἱ πρωθυπουργοί, πρόεδροι καί ἄλλοι "ἐκλεκτοἰ" Σιωνιστές . Ὁ Theodor Benjamin Ze’ev Herzl  θάφτηκε στήν κορυφή τοῦ ὄρους. 

Γι᾿αὐτό δέν πρέπει τίποτε νά μᾶς κάνει ἐντύπωσιν σήμερα, ὅταν ὁ λόγος γιά ἑβραίους. Ὅταν ὁ Νετανιάχου πού εἶναι πνιγμένος στό αἷμα ἀθώων πηγαίνει στίς ΗΠΑ καί βγάζει λόγο γιά τό «δίκαιο τοῦ Ἰσραήλ», ἑνός Ἰσραήλ πού γενοκτονεῖ σχεδόν ἕναν αἰῶνα τώρα, ἕναν λαό, δέν ἀποδεικνύει τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο παρά τήν κληρονομιά πού ἄφησε ὁ «ὀραματιστής τοῦ Κράτους», ὁ «Πνευματικός πατήρ τοῦ Ἰσραήλ». Μία ἀρρωστημένη κληρονομιά...

Ἡ Πελασγική