Ὁ Ῥαϊσί « πλήρωσε» γιά τήν «νέα παγκόσμια τάξιν» Ῥωσσίας-Ἰράν-Κίνας

Γράφει ὁ Pepe Escobar

 Το όραμα του Ιρανού Προέδρου Ebrahim Raisi προς τα ανατολικά ήταν καθοριστικό για την προώθηση του στρατηγικού δεσμού Μόσχας-Τεχεράνης-Πεκίνου και χάραξη μιας πορείας προς τη θεσμοθέτηση της πολυπολικότητας.

Μέσα σε όλη τη θλίψη και τον πόνο για την απώλεια του Ιρανού Προέδρου Ebrahim Raisi, ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να δείξουμε την κρίσιμη διαδρομή που βοήθησε να χαράξει προς μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων.

Στα σχεδόν τρία χρόνια από τότε που ο Ραΐσι ανέλαβε την ιρανική προεδρία, η ευρασιατική ολοκλήρωση και η προσπάθεια προς την πολυπολικότητα διεξήχθησαν ουσιαστικά από τρεις σημαντικούς παράγοντες: τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν.

Οι οποίες, διόλου τυχαία, είναι οι τρεις κορυφαίες «υπαρξιακές απειλές» για την ηγεμονική εξουσία.

Στις 10 το βράδυ της περασμένης Κυριακής στη Μόσχα, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε τον πρεσβευτή του Ιράν στη Μόσχα, Καζέμ Τζαλάλι, να βρεθεί στο τραπέζι σε μια αυτοσχέδια συνάντηση με την αφρόκρεμα της Ρωσικής Ομάδας Άμυνας.

Αυτή η πρόσκληση ξεπέρασε πολύ τις μυωπικές εικασίες των μέσων ενημέρωσης σχετικά με το εάν ο πρόωρος θάνατος του Ιρανού προέδρου οφειλόταν σε «τυχαίο δυστύχημα» ή σε πράξη δολιοφθοράς. Προήλθε από τους καρπούς της ακούραστης δουλειάς του Raisi για να τοποθετήσει το Ιράν ως ένα έθνος με ανατολικό προσανατολισμό, σφυρηλατώντας θαρραλέα στρατηγικές συμμαχίες με τις μεγάλες δυνάμεις της Ασίας ενώ απαλύνει τις σχέσεις της Τεχεράνης με τους προηγούμενους περιφερειακούς εχθρούς .

Διευρυμένη ευρασιατική ολοκλήρωση

Επιστροφή σε εκείνο το κυριακάτικο βραδινό τραπέζι στη Μόσχα. Όλοι ήταν εκεί – από τον Υπουργό Άμυνας Αντρέι Μπελούσοφ και τον Γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας Σεργκέι Σόιγκου μέχρι τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ, τον Υπουργό Έκτακτης Ανάγκης Αλεξάντρ Κουρένκοφ και τον Ειδικό Βοηθό του Προέδρου, Ιγκόρ Λεβίτιν.

Το βασικό μήνυμα που απεικονίστηκε ήταν ότι η Μόσχα έχει την πλάτη της Τεχεράνης. Και η Ρωσία υποστηρίζει πλήρως τη σταθερότητα και τη συνέχεια της διακυβέρνησης στο Ιράν, η οποία είναι ήδη πλήρως εγγυημένη από το Σύνταγμα του Ιράν και τα λεπτομερή ενδεχόμενα για μια ειρηνική μετάβαση της εξουσίας υπό ακόμη και ασυνήθιστες συνθήκες.

Καθώς τώρα βρισκόμαστε βαθιά στη λειτουργία ολοκληρωτικού υβριδικού πολέμου – που συνορεύει με νευραλγικά σημεία – στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, τα τρία πολιτισμικά κράτη που διαμορφώνουν ένα νέο σύστημα διεθνών σχέσεων δεν θα μπορούσαν να είναι πιο προφανή.

Ρωσία-Ιράν-Κίνα (RIC) είναι ήδη διασυνδεδεμένα μέσω διμερών, ολοκληρωμένων στρατηγικών εταιρικών σχέσεων. είναι μέλη τόσο των BRICS όσο και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και ο τρόπος λειτουργίας τους αποκαλύφθηκε πλήρως για να το εξετάσει ολόκληρη η Παγκόσμια Πλειοψηφία στην κρίσιμη σύνοδο κορυφής του Πούτιν με τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping στο Πεκίνο την περασμένη εβδομάδα.

Εν ολίγοις, καμία από τις τρεις ασιατικές δυνάμεις δεν θα επιτρέψει στους άλλους εταίρους να αποσταθεροποιηθούν από τους συνήθεις υπόπτους.

Ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ

Ο εκλιπών Πρόεδρος Raisi και ο κορυφαίος διπλωμάτης του, ο υπουργός Εξωτερικών Hossein Amir-Abdollahian, αφήνουν μια αξιοσημείωτη κληρονομιά.

Υπό την ηγεσία τους, το Ιράν έγινε μέλος των BRICS, πλήρες μέλος του SCO και σημαντικός ενδιαφερόμενος στην Οικονομική Ένωση της Ευρασίας (EAEU). Αυτοί είναι οι τρεις βασικοί πολυμερείς οργανισμοί που διαμορφώνουν το δρόμο προς την πολυπολικότητα.

Η νέα διπλωματική προσπάθεια του Ιράν έφτασε σε βασικούς Άραβες και Αφρικανούς παίκτες, από τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και την Αίγυπτο μέχρι τη Λιβύη, το Σουδάν και το Τζιμπουτί. Η Τεχεράνη, για πρώτη φορά, διεξήγαγε μια εξελιγμένη, μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ισραήλ, εκτοξεύοντας ένα μπαράζ drones και πυραύλων από το ιρανικό έδαφος.

φωτό

Οι σχέσεις Ιράν-Ρωσίας έφτασαν στο επόμενο επίπεδο στην εμπορική και στρατιωτικοπολιτική συνεργασία. Πριν από δύο χρόνια, ο Πούτιν και ο Ραΐσι συμφώνησαν σε μια συνολική διμερή συνθήκη. Το προσχέδιο του βασικού εγγράφου είναι πλέον έτοιμο και θα υπογραφεί από τον επόμενο πρόεδρο του Ιράν, επεκτείνοντας ακόμη περισσότερο τη συνεργασία.

Όπως μου είπε ένα μέλος μιας ιρανικής αντιπροσωπείας πέρυσι στη Μόσχα, όταν οι Ρώσοι ρωτήθηκαν τι θα μπορούσε να είναι στο τραπέζι, απάντησαν: «Μπορείτε να μας ρωτήσετε οτιδήποτε». Και αντίστροφα.

Έτσι, όλες οι αλληλένδετες αποκλίσεις της στρατηγικής μετατόπισης του Raisi «Το βλέμμα στην Ανατολή» σε συνδυασμό με την προηγούμενη «στροφή στην Ασία» της Ρωσίας αντιμετωπίζονται από τη Μόσχα και την Τεχεράνη.

Το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών του SCO συνεδριάζει αυτήν την Τρίτη και την Τετάρτη στην Αστάνα, προετοιμάζοντας τη σύνοδο κορυφής του Ιουλίου, όταν η Λευκορωσία θα γίνει πλήρες μέλος. Το κρίσιμο είναι ότι το υπουργικό συμβούλιο της Σαουδικής Αραβίας ενέκρινε επίσης την απόφαση να ενταχθεί το Ριάντ, πιθανώς το επόμενο έτος.

Η συνέχεια της διακυβέρνησης του Ιράν θα εκπροσωπείται πλήρως στην Αστάνα μέσω του προσωρινού υπουργού Εξωτερικών Ali Bagheri Kani, ο οποίος ήταν ο νούμερο δύο του Amir-Abdollahian. Είναι βέβαιο ότι θα μπει αμέσως στη μάχη μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και τον Κινέζο ομόλογό του Γουάνγκ Γι για να συζητήσουν την πολυεπίπεδη πολυπολική πορεία.

Μια υπερηχητική κοινή δήλωση

Ο γενικός χάρτης του τι συνεπάγεται ένα νέο σύστημα αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα στη διάσκεψη κορυφής Putin-Xi , μέσω μιας εκπληκτικής κοινής δήλωσης 10 κεφαλαίων , 12.000 λέξεων, με τη λέξη «συνεργασία» να εμφανίζεται τουλάχιστον 130 φορές.

Αυτό το έγγραφο μπορεί σωστά να ερμηνευθεί ως ένα κοινό υπερηχητικό μανιφέστο που ανατινάζει συνολικά την τεχνητή «διεθνή τάξη βασισμένη σε κανόνες» της Ουάσιγκτον.

Αυτή η παράγραφος ξεχωρίζει ιδιαίτερα:

Όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν ανεξάρτητα τα αναπτυξιακά τους μοντέλα και τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους συστήματα με βάση τις εθνικές τους συνθήκες και τη βούληση των ανθρώπων, να αντιτίθενται στην ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών, να αντιτίθενται στις μονομερείς κυρώσεις και στη «μακροπρόθεσμη δικαιοδοσία» χωρίς διεθνή βάση νόμου ή την άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ν᾿ αντιτίθενται στη χάραξη ιδεολογικών γραμμών. Και οι δύο πλευρές τόνισαν ότι η νεοαποικιοκρατία και ο ηγεμονισμός είναι εντελώς αντίθετοι με την τάση των καιρών και ζήτησαν ισότιμο διάλογο, ανάπτυξη εταιρικών σχέσεων και προώθηση των ανταλλαγών και της αμοιβαίας γνώσεως μεταξύ των πολιτισμών.

Το Ιράν, στο οποίο έχουν επιβληθεί κυρώσεις μέχρι θανάτου για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, μαθαίνει τώρα απευθείας από την Κίνα και τη Ρωσία για τις προσπάθειές τους να καταστρέψουν τις αφηγήσεις «αποσύνδεσης», καθώς και τις επιπτώσεις ενός τσουνάμι των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία.

Για παράδειγμα, μια σειρά από σιδηροδρομικούς διαδρόμους Κίνας-Ευρώπης χρησιμοποιείται πλέον κυρίως για τη μεταφορά κινεζικών αγαθών στην Κεντρική Ασία και την επανεξαγωγή τους στη Ρωσία.

Ωστόσο, εν μέσω αυτής της άνθησης του εμπορίου, αυξάνονται και τα logistics bowling ( Μεταφορές, εφοδιαστική, αλυσίδα εφοδιασμού και αποθήκευση).   Σχεδόν κάθε ευρωπαϊκό λιμάνι αρνείται να χειριστεί οποιεσδήποτε αποστολές από ή προς τη Ρωσία. Και τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ρωσίας συνεχίζουν να έχουν προβλήματα: το Βλαδιβοστόκ δεν έχει χωρητικότητα για μεγάλα φορτηγά πλοία, ενώ η Αγία Πετρούπολη απέχει πολύ από την Κίνα.

Έτσι, το Κεφάλαιο 3 της κοινής δήλωσης Ρωσίας-Κίνας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη «συνεργασία λιμένων και μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης περισσότερων διαδρομών logistics» και στην εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας, «συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του μεριδίου του τοπικού νομίσματος στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες» και στην αύξηση της βιομηχανικής συνεργασίας , «συμπεριλαμβανομένων στρατηγικών τομέων όπως η κατασκευή αυτοκινήτων και σκαφών, η τήξη μετάλλων και τα χημικά».

Όλα αυτά ισχύουν και για τη συνεργασία Ρωσίας-Ιράν, για παράδειγμα, στον εξορθολογισμό του Διεθνούς Μεταφορικού Διαδρόμου Βορρά-Νότου ( INSTC ), ειδικά από το Αστραχάν στην Κασπία προς τα λιμάνια του Ιράν και στη συνέχεια μέσω δρόμων προς τον Περσικό Κόλπο.

Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Bagheri Kani είχε προηγουμένως παρατηρήσει ότι χάρη στην «εξαιρετική γεωπολιτική θέση» του Ιράν που φτάνει στη Δυτική Ασία, τον Περσικό Κόλπο, την περιοχή της Κασπίας Θάλασσας και την ευρύτερη Ευρασία, το Ιράν μπορεί να συμβάλει στην «οικονομική ανάπτυξη και το οικονομικό δυναμικό» όλων των περιφερειακών παραγόντων. .

Η επίσκεψη του Πούτιν στην Κίνα την περασμένη εβδομάδα περιελάμβανε μια επίσκεψη στη βορειοανατολική δύναμη του Harbin – η οποία έχει ισχυρούς γεωγραφικούς/ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Μια τεράστια έκθεση Κίνας-Ρωσίας προσέλκυσε πάνω από 5.000 εμπορικές εταιρείες. Δεν είναι τραβηγμένο να φανταστεί κανείς μια εξίσου επιτυχημένη έκθεση Ρωσίας-Ιράν σε ένα λιμάνι της Κασπίας.

 Πρόγραμμα Προμηθεύς 

Αυτό που συνδέει τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν είναι, πρώτα και κύρια, ένα διαφαινόμενο πλαίσιο που σχεδιάστηκε από τα κυρίαρχα κράτη πολιτισμού. Ο μοιραίος θάνατος του προέδρου-μάρτυρα Raisi δεν θα αλλάξει στο ελάχιστο τη Μεγάλη Εικόνα.

Βρισκόμαστε στη μέση μιας μακράς διαδικασίας ενάντια σε ένα περιβάλλον που έχει συντελεστεί για δεκαετίες από τον πόνο και τον φόβο. Η διαδικασία έχει κερδίσει τεράστια έλξη τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας με την επίσημη έναρξη του "Νέοι δρόμοι του Μεταξιού" το 2013.

Οι Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού και η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) είναι ένα Προμηθεϊκό Πρόγραμμα που είναι τόσο γεωπολιτικό όσο και γεωοικονομικό. Παράλληλα ήρθε η σταδιακή διεύρυνση του ρόλου του SCO ως μηχανισμού οικονομικής συνεργασίας. Για άλλη μια φορά, το Ιράν είναι κορυφαίο μέλος των BRI, SCO και BRICS.

Μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν της Ουκρανίας το 2014, η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας άρχισε πραγματικά να επιταχύνεται. Σύντομα, είχαμε επίσης το Ιράν να πουλάει σχεδόν όλη την παραγωγή πετρελαίου του στην Κίνα και να βρίσκεται υπό την προστασία της κινεζικής πυρηνικής ομπρέλας.

Μετά είχαμε την αυτοκρατορία να ταπεινώνεται στο Αφγανιστάν. Και η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Και η επέκταση των BRICS σε πρώην δυτικά εδάφη στον Παγκόσμιο Νότο.

Κατά τη διάρκεια της αξιομνημόνευτης επίσκεψής του την Άνοιξη του 2023 στη Μόσχα, ο Σι είπε στον Πούτιν ότι θα συμβούν «αλλαγές που δεν έχουν παρατηρηθεί σε εκατό χρόνια» και ότι και οι δύο θα πρέπει να βρίσκονται στο τιμόνι αυτών των αναπόφευκτων αλλαγών.

Αυτό ακριβώς ήταν το επίκεντρο των συζητήσεών τους την περασμένη εβδομάδα στο Πεκίνο.

Ο ιρανικός βομβαρδισμός του  υπερπροστατευμένου ισραηλινού εδάφους με τέλεια ακρίβεια – ως απάντηση σε μια τρομοκρατική επίθεση στο διπλωματικό του προξενείο σε τρίτη χώρα – έστειλε ένα πεντακάθαρο μήνυμα που άλλαξε το παιχνίδι, πλήρως κατανοητό από την Παγκόσμια Πλειοψηφία: πως η δύναμη του Ηγεμόνα στη Δυτική Ασία φτάνει στο τέλος της.

ἐδῶ

Η απώλεια του Rimland ( Τό ἀντίθετο τῆς Χάρτλαντ. Μία θεωρία πού ἀντιτιθεται σ᾿αὐτή τοῦ Μακάϊντερ, ἀπό τόν ὑποστηρικτή της καθηγητή διεθνῶν σχέσεων στό Γέϊλ Nicholas John Spykman. Μπορεῖτε νά διαβάσετε σχετικῶς ΕΔΩ Ἄς δοῦμε καί τό χθεσινό θέμα. Εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένο ἐπίσης. Κι᾿ἐκεῖ ἔγινε προσπάθεια ἐξουδετερώσεως Ἠγέτη-προστάτη τῆς Πολιτιστικῆς Παραδόσεως, ὑπερασπιστή τῆς Πολυπολικότητος  ἐδῶ) είναι ανάθεμα για την απόλυτα αμερικανική γεωπολιτική. Πρέπει να επανέλθει στον έλεγχό του καθώς ξέρει πόσο σημαντικό είναι.

Νέα κατεύθυνση

Ο Άγγελος της Ιστορίας, ωστόσο, δείχνει προς μια νέα κατεύθυνση – προς την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν ως φυσικούς κυρίαρχους που διαμορφώνουν την επανεμφάνιση της Χάρτλαντ.

Συνοπτικά, αυτοί οι Τρεις Κυρίαρχοι έχουν το επιστημολογικό επίπεδο, τη θέληση, τη δημιουργικότητα, τις οργανωτικές δεξιότητες, το όραμα και τα εργαλεία δύναμης για να πραγματοποιήσουν ένα αληθινό προμηθεϊκό έργο.

Μπορεί να ακούγεται σαν θαύμα, αλλά η παρούσα ηγεσία και στα τρία κράτη μοιράζεται αυτήν την κοινή αντίληψη και προσπάθεια.

Για παράδειγμα, τι θα μπορούσε να είναι πιο δελεαστικό από την πιθανότητα ο πρώην διαπραγματευτής για τα πυρηνικά Saeed Jalili ως επόμενος πρόεδρος του Ιράν να συμμετάσχει στον νέο υπουργό Εξωτερικών Ali Bagheri Kani; Στο παρελθόν, ο Τζαλίλι είχε χαρακτηριστεί ως πολύ «σκληροπυρηνικός» για τους δυτικούς ουρανίσκους, αλλά η δύση δεν έχει πια σημασία σε αυτές τις ακτές.

Μετά την ανατολική και πολυπολική μεγάλη στροφή του Ραΐσι από την άστοχη, αποτυχημένη επίθεση προς τα δυτικά του πρώην Ιρανού «μεταρρυθμιστή» προέδρου Hassan Rouhani, ο Τζαλίλι μπορεί να είναι απλώς το εισιτήριο για την επόμενη φάση του Ιράν. Και ω, τι τέλειο συμπλήρωμα στο δίδυμο Xi-Putin θα ήταν αυτό.

Ἀπό : unz.com

Εἴδατε πῶς κυνηγᾶ ἡ Καμπαλαρία ( Ἠγεμονία/Αὐτοκρατορία/παλαιά Δύσις ) τήν Πολιτιστική Παράδοσιν στήν οὐσία τήν ὕπαρξιν τῆς Ἀνθρωπότητος ; Νομίζει πώς οἱ παλαιές συνταγές της ( βγάζω ἀπό τήν μέση ὅ,τι μοῦ φράζει τόν δρόμο γιά τήν ὁλοκλήρωσιν τῶν σχεδίων μου) θά εἶναι πάντα ἐπιτυχής. Ἄμ δέ ! Ἔχουν ἀλλάξει πολλά πράγματα καί δέν θέλει νά τό καταλάβῃ. Τό βασικότερο εἶναι πώς ἔχει ἐκπέσει τοῦ "θρόνου" της καί δέν λέει νά τό χονέψῃ... Δέν πειράζει καθόλου,ἀφοῦ θά τό καταλάβῃ μία καί καλή. 

Οἱ βάσεις, τά θεμέλια πού ἔχουν χτίσει οἱ τρεῖς πολιτιστικές δυνάμεις ( Ῥωσσία, Κίνα, Ἰράν) εἶναι πολύ στέρεες. Τό οικοδόμημα θεριεύει σιγά-σιγά καί ὅταν τό ᾿δοῦν ἐμπρός τους,οἱ τῆς Δύσεως, ἕνα τεράστιο ἱερό βουνό προστασίας τοῦ Ἀνθρωπίνου Πολιτισμοῦ, δέν θά μποροῦν νά κάνουν τίποτε ἄλλο πέραν τῆς παραδοχῆς τῆς ἧττας τους. Δέν πρὄκειται νά τούς σώσῃ τίποτε. Δέν πρὄκειται νά ἔχουν οὔτε τό ἐλάχιστον περιθώριο ἀντιδράσεως. Τελεία καί παύλα. 

Ἡ Πελασγική