Ο Tucker Carlson εξηγεί ότι ένα από τα τελευταία του βιβλία (“The Fourth Political Theory” – 2012) απαγορεύεται στις ΗΠΑ!! Αυτό είναι παράλογο!! Επιτρέπουμε τη δημοσίευση, και εκθέτουμε ακόμη και στις σχολικές μας βιβλιοθήκες κάθε είδους μαρξιστικά έργα, ενώ προωθούμε ακόμη και την τρανσέξουαλ βλακεία στη νεολαία. Γιατί να απαγορεύσετε ένα βιβλίο γεμάτο ιδέες – ειρηνικές ιδέες, πάνω απ' όλα, ιδέες που δεν προωθούν τη βία ή τον πόλεμο; Ταυτόχρονα, επιτρέπουμε τη διάδοση της βίαιης και μίσους ιδεολογίας του BLM μέσω των μέσων ενημέρωσης μας.
Αυτή η 20λεπτη συνέντευξη εξηγεί πολλά από τα «μυστήρια» που βλέπουμε γύρω μας σήμερα. Ο Aleksandr Dugin δίνει μια σύντομη ιστορία του φιλελευθερισμού στον δυτικό πολιτισμό και καταλήγει στην τελευταία φάση: τη φάση όπου η πλειοψηφία («ποιος θα μπορούσε να φέρει τον Χίτλερ στην εξουσία» ή τον Πούτιν) θεωρείται αυταρχική!! Ενώ η μειοψηφία θεωρείται ικανή και δικαιούμενη να κυβερνήσει!! Αυτό είναι ουσιαστικά το τέλος της δημοκρατίας και η είσοδος του «μετα-ανθρωπισμού» – μέσω της τεχνητής νοημοσύνης – όπου η ύπαρξη ανθρώπων δεν είναι απαραίτητη!!
Αυτή η θεωρία εξηγεί επίσης γιατί οι θρησκευτικοί ηγέτες έχουν αρχίσει να κατεδαφίζουν την Καθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία μέσω του Οικουμενισμού… Συμπεριλαμβανομένου του Πατ. Βαρθολομαίου και Ελπιδοφόρου…
Αξίζει απολύτως κάθε δευτερόλεπτο του χρόνου σας. Το Helleniscope σας αναζήτησε και βρήκε μια πηγή του απαγορευμένου βιβλίου του Dugin σε μορφή pdf στο www.symbioid.com – σύνδεσμος εδώ)
Tucker - Ο Aleksandr Dugin είναι ένας 62χρονος Ρώσος ακαδημαϊκός φιλόσοφος. Πέρασε τη ζωή του στη Μόσχα. Ήταν ένας αντισοβιετικός αντιφρονών ως νέος και τώρα είναι διάσημος σε όλο τον κόσμο στον αγγλόφωνο τύπο ούτως ή άλλως, ως «ο εγκέφαλος του Πούτιν». Αλλά δεν είναι πολιτικό πρόσωπο εδώ στη Ρωσία. Είναι για άλλη μια φορά φιλόσοφος και οι ιδέες του είναι βαθιά προσβλητικές για μερικούς ανθρώπους.
Τον Αύγουστο του 2022, η μοναχοκόρη του δολοφονήθηκε στη Μόσχα όταν εξερράγη βόμβα στο παγιδευμένο της αυτοκίνητο. Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών λένε ότι δολοφονήθηκε από την ουκρανική κυβέρνηση. Και το θεωρούμε έγκυρη πληροφορία. Αλλά αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι, για άλλη μια φορά, ο Aleksandr Dugin δεν είναι στρατιωτικός ηγέτης. Δεν είναι στενός καθημερινός σύμβουλος του Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι συγγραφέας που γράφει για μεγάλες ιδέες. Και για αυτό, τα βιβλία του έχουν απαγορευτεί από την κυβέρνηση Μπάιντεν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μπορείτε να τα αγοράσετε στο Amazon. Απαγόρευση βιβλίων στις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή οι ιδέες που περιέχουν είναι πολύ επικίνδυνες. Συχνά περιγράφεται ξανά στον αγγλόφωνο Τύπο ως «ακροδεξιός». Θα σας αφήσουμε να κρίνετε μόνοι, αλλά θέλαμε να συζητήσουμε για μερικές από τις ιδέες του, αυτές τις ιδέες που είναι τόσο επικίνδυνες που η μοναχοκόρη του δολοφονήθηκε εξαιτίας τους και τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και έτσι χαιρόμαστε που τον έχουμε μαζί μας τώρα. Κύριε Dugin, σας ευχαριστώ πολύ.
Aleksandr Dugin - Ευχαριστώ. Ευχαριστώ που με κάλεσες. Και καλώς ήρθατε στη Μόσχα.
Tucker - Φυσικά. Ευχαριστώ. Μιλούσαμε λοιπόν εκτός κάμερας. Στην πραγματικότητα, κάναμε μια κουβέντα που δεν επρόκειτο να την βιντεοσκοπήσουμε. Απλώς ενδιαφερόμουν να σε γνωρίσω. Αλλά αυτό που είπες ήταν τόσο σημαντικό, που πήραμε μερικές κάμερες και ξεκινήσαμε. Και η ερώτησή μου είναι, τι πιστεύετε ότι συμβαίνει στις αγγλόφωνες χώρες; Και εννοώ, όλοι τους: Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Μεγάλη Βρετανία, η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία αποφάσισαν αμέσως να στραφούν – φαινόταν να στρέφονται εναντίον του εαυτού τους με αυτή τη μεγάλη αναταραχή. Και μερικές από τις συμπεριφορές φαίνονται πολύ αυτοκαταστροφικές. Και από πού πιστεύεις, ως παρατηρητής, ότι προέρχεται αυτό ;
Tucker - Οπότε αυτό που περιγράφετε συμβαίνει ξεκάθαρα και είναι τρομακτικό. Αλλά δεν είναι ο ορισμός του φιλελευθερισμού που έχω στο μυαλό μου όταν περιγράφω τον εαυτό μου, καθώς αυτό που λέμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κλασικοί φιλελεύθεροι. Σκέφτεστε λοιπόν τον φιλελευθερισμό ως ατομική ελευθερία και επιλογή από τη σκλαβιά. Σωστά? Έτσι, οι επιλογές όπως τις αντιλαμβανόμαστε, καθώς μεγάλωνα, ήταν το άτομο που μπορεί να ακολουθήσει τη συνείδησή του, να πει αυτό που σκέφτεται, να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στο κράτος ενάντια στον κρατισμό, τον ολοκληρωτισμό που ενσωματώνεται στην κυβέρνηση που πολεμήσατε: το Σοβιετικό καθεστώς. Και νομίζω ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί το σκέφτονται έτσι. Ποιά είναι η διαφορά?
Aleksandr Dugin - Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Νομίζω ότι το πρόβλημα βρίσκεται σε δύο ορισμούς του φιλελευθερισμού. Υπάρχει ο παλιός φιλελευθερισμός, κλασικός φιλελευθερισμός. Και ο νέο-φιλελευθερισμός. Ο κλασικός φιλελευθερισμός λοιπόν ήταν υπέρ της δημοκρατίας. Η δημοκρατία νοείται ως η δύναμη της πλειοψηφίας της συναίνεσης, της ατομικής ελευθερίας. Αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί κατά κάποιο τρόπο με την ελευθερία του άλλου. Και τώρα έχουμε ήδη το επόμενο στάδιο. Την επόμενη φάση: νέο-φιλελευθερισμός. Τώρα δεν πρόκειται για την κυριαρχία της πλειοψηφίας, αλλά για την κυριαρχία των μειονοτήτων. Δεν πρόκειται για ατομική ελευθερία, αλλά για wokism. Θα πρέπει λοιπόν να είσαι τόσο ατομικιστής που να επικρίνεις όχι μόνο το κράτος, αλλά και το άτομο, την παλιά αντίληψη του ατόμου. Χρειάζεστε λοιπόν τώρα – καλείστε να απελευθερωθείτε από την ατομικότητα για να προχωρήσετε περαιτέρω προς αυτή την κατεύθυνση. Έτσι, έχω μιλήσει με τον Φουκουγιάμα, τον Φράνσις Φουκουγιάμα στην τηλεόραση. Και έχει ξαναπεί, δημοκρατία σημαίνει κυριαρχία της πλειοψηφίας. Και τώρα πρόκειται για την κυριαρχία των μειονοτήτων έναντι της πλειοψηφίας, γιατί η πλειοψηφία θα μπορούσε να επιλέξει τον Χίτλερ ή τον Πούτιν. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί με την πλειοψηφία, και η πλειοψηφία θα πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο και οι μειοψηφίες θα πρέπει να κυριαρχούν στην πλειοψηφία. Δεν είναι δημοκρατία, είναι ήδη ολοκληρωτισμός. Και τώρα δεν μιλάμε για υπεράσπιση του ατόμου της ελευθερίας, αλλά για την συνταγή για να είσαι ξύπνιος, να είσαι σύγχρονος, να είσαι προοδευτικός. Δεν είναι δικαίωμα σου να είσαι ή να μην είσαι προοδευτικός. Είναι καθήκον σας να είστε προοδευτικοί, να ακολουθείτε αυτή την ατζέντα. Άρα είσαι ελεύθερος να είσαι αριστερός φιλελεύθερος. Δεν είσαι πια αρκετά ελεύθερος για να είσαι σωστός φιλελεύθερος. Θα έπρεπε να είσαι αριστερός φιλελεύθερος. Και αυτό είναι ένα είδος καθήκοντος. Είναι συνταγή. Έτσι, ο φιλελευθερισμός πολέμησε κατά τη διάρκεια της ιστορίας του ενάντια σε κάθε είδους συνταγή. Και τώρα με τη σειρά του έγινε ολοκληρωτικό, ρυθμιστικό, όχι ελεύθερο όπως ήταν.
Tucker - Και πιστεύετε ότι ήταν αναπόφευκτο, αυτή η διαδικασία; Αυτό θα συνέβαινε ούτως ή άλλως;
Aleksandr Dugin - Νομίζω ότι… αντιλαμβάνομαι εδώ ένα είδος λογικής. Ένα είδος λογικής λοιπόν που δεν είναι απλώς αναστροφή ή παρέκκλιση. Ξεκινάς με ένα πράγμα. Θέλετε να απελευθερώσετε το άτομο όταν φτάσετε στο σημείο που είναι δυνατό, αυτό γίνεται πραγματικότητα. Πρέπει λοιπόν να προχωρήσετε παραπέρα. Και αρχίζουμε να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από αυτή τη στιγμή από την παλιά κατανόηση του ατόμου υπέρ πιο προοδευτικών εννοιών. Οπότε δεν μπορείς να σταματήσεις εδώ. Αυτό είναι το όραμά μου. Έτσι, αν πείτε «Ω, προτιμώ τον παλιό φιλελευθερισμό», θα έλεγαν, οι προοδευτικοί, δεν πρόκειται για τον παλιό φιλελευθερισμό. Πρόκειται για τον φασισμό. Είστε υπερασπιστής του παραδοσιακού, του συντηρητισμού, του φασισμού. Σταμάτα λοιπόν εδώ. Ή να είσαι προοδευτικός φιλελεύθερος ή τελείωσες, σε διαγράφουμε. Αυτό παρατηρούμε.
Aleksandr Dugin - Αυτό περιγράφεται στις εικόνες, αμερικανικές εικόνες, ταινίες, με πολλούς τρόπους. Νομίζω λοιπόν ότι, ξέρετε ότι όλες οι επιστημονικές φαντασίες, σχεδόν όλες του 19ου αιώνα, πραγματοποιήθηκαν στην πραγματικότητα τη δεκαετία του '20. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα πιο ρεαλιστικό από την επιστημονική φαντασία. Και αν σκεφτείτε, Matrix ή Terminator, έχετε τόσες πολλές περισσότερο ή λιγότερο συμπίπτουσες εκδοχές του μέλλοντος, το μέλλον με τη μετα-ανθρώπινη ή ανθρώπινη προαιρετική κατάσταση ή την τεχνητή νοημοσύνη. Το Χόλιγουντ έχει γυρίσει πολλές, πάρα πολλές ταινίες. Νομίζω ότι απεικονίζουν σωστά την πραγματικότητα του κοντινού μέλλοντος. Έτσι, για παράδειγμα, αν θεωρήσουμε τον άνθρωπο, την ανθρώπινη φύση ως ένα είδος λογικών ζώων. Έτσι, με την τεχνολογία μας, θα μπορούσαμε να τα παράγουμε, να δημιουργήσουμε, λογικά ζώα ή να τα συνδυάσουμε ή να τα κατασκευάσουμε και τεχνητή νοημοσύνη, ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη, δίκτυο συν τεράστια βάση δεδομένων. Είναι ένα είδος βασιλιά του κόσμου θα έλεγα ότι όχι μόνο θα μπορούσε να χειραγωγήσει, αλλά να δημιουργήσει πραγματικότητες, επειδή οι πραγματικότητες είναι απλώς εικόνες, απλώς αισθήσεις, απλά συναισθήματα.
Νομίζω λοιπόν ότι ο μετα-ανθρωπιστικός φουτουρισμός είναι ένα είδος όχι μόνο ρεαλιστικής περιγραφής ενός πολύ πιθανού και πιθανού μέλλοντος, αλλά επίσης και ένα είδος πολιτικού μανιφέστου. Αυτό είναι λοιπόν ένα είδος ευσεβούς πόθου. Και το γεγονός ότι δεν έχετε λαμπρό παραδοσιακό μέλλον που περιγράφεται στις ταινίες. Δεν ξέρω καμία ταινία του μέλλοντος και της Δύσης που έγινε για την επιστροφή της παραδοσιακής ζωής, της ευημερίας, των πολύτεκνων οικογενειών και όλα είναι αρκετά στη σκιά, αρκετά μαύρα. Έτσι, αν έχετε συνηθίσει να βάφετε τα πάντα μαύρα στο μέλλον ειδικά, έτσι αυτό το μαύρο μέλλον κάποτε φτάνει και νομίζω ότι αυτό είναι το γεγονός, το ίδιο γεγονός που έχουμε, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Είτε Matrix είτε Τεχνητή Νοημοσύνη είτε κάτι τέτοιο είτε Terminator. Άρα η επιλογή είναι ήδη έξω από τα όρια της ανθρωπότητας. Και αυτό δεν είναι μόνο φαντασία νομίζω. Αυτό είναι ένα είδος πολιτικού σχεδίου. Και είναι εύκολο να φανταστεί κανείς γιατί έχουμε δει τις ταινίες, ακολουθούν περισσότερο ή λιγότερο στενά αυτή την προοδευτική, θα έλεγα, ατζέντα.
Tucker - Επομένως, δεν σας έκανα ερωτήσεις σχετικά με τη Ρωσία ή τη ρωσική πολιτική και δεν θα το κάνω γιατί νομίζω ότι είναι τόσο ενδιαφέρον να δω την προοπτική σας για χώρες στις οποίες δεν ζείτε επειδή, Ξέρω, όντως αποκτούμε διορατικότητα, νομίζω, από την άποψη των ξένων. Η τελευταία μου ερώτηση προς εσάς είναι πώς εξηγείτε αυτό το φαινόμενο που έχω παρατηρήσει όπου για περισσότερα από 70 χρόνια, μια ομάδα ανθρώπων στη Δύση και στις Ηνωμένες Πολιτείες, φιλελεύθεροι, υπερασπίστηκαν αποτελεσματικά το σοβιετικό σύστημα και τον σταλινισμό, και πολλοί συμμετείχαν, συμμετείχαν προσωπικά στον σταλινισμό, κατασκόπευαν για τον Στάλιν, τον υποστήριζαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ήταν το 2000 και αγαπούσαν τον Μπόρις Γιέλτσιν επειδή ήταν μεθυσμένος. Αλλά το 2000, η ηγεσία της χώρας άλλαξε και η Ρωσία έγινε ο κύριος εχθρός τους. Έτσι, μετά από 80 χρόνια υπεράσπισης της Ρωσίας, την μισούσαν. - Τι ήταν αυτό; Γιατί η αλλαγή ;
Aleksandr Dugin - Νομίζω ότι, πρώτα απ' όλα, ο Πούτιν είναι ένας παραδοσιακός ηγέτης. Ο Πούτιν λοιπόν, όταν ανέβηκε στην εξουσία από την αρχή, άρχισε να αποσπά τη χώρα μας, τη Ρωσία, από την παγκόσμια επιρροή. Έτσι άρχισε να αντιτίθεται στην παγκόσμια προοδευτική ατζέντα. Και αυτοί οι άνθρωποι που στήριξαν τη Σοβιετική Ένωση, υπήρχαν προοδευτικοί και υπάρχουν τώρα προοδευτικοί. Ένιωσαν λοιπόν ότι τώρα είχαν να κάνουν με κάποιον που δεν συμμερίζεται αυτή την ατζέντα των προοδευτικών και που προσπάθησε με επιτυχία να αποκαταστήσει τις παραδοσιακές αξίες, την κυριαρχία του κράτους, τον Χριστιανισμό, την παραδοσιακή οικογένεια. Αυτό δεν ήταν εμφανές από την αρχή, από έξω. Αλλά όταν ο Πούτιν επέμενε όλο και περισσότερο σε αυτή την παραδοσιακή ατζέντα, θα έλεγα, στην ιδιαιτερότητα και την πνευματικότητα του ρωσικού πολιτισμού ως κάποιου ειδικού τύπου παγκόσμιας περιοχής που είχε και έχει τώρα, πολύ λίγες ομοιότητες με τους προοδευτικούς, τα προοδευτικά ιδανικά. Νομίζω λοιπόν ότι έχουν ανακαλύψει, έχουν εντοπίσει, στον Πούτιν, τι ακριβώς είναι ο Πούτιν. Είναι λοιπόν ένα είδος ηγέτη, πολιτικός ηγέτης που υπερασπίζεται τις παραδοσιακές αξίες. Έτσι μόλις πρόσφατα, πριν από ένα χρόνο, ο Πούτιν εξέδωσε ένα διάταγμα για την πολιτική υπεράσπιση των παραδοσιακών αξιών. Αυτό ήταν ένα σημείο καμπής, θα έλεγα. Όμως, παρατηρητές από το προοδευτικό στρατόπεδο της Δύσης, νομίζω ότι το έχουν καταλάβει σωστά από την αρχή της διακυβέρνησής του. Άρα, αυτό το μίσος δεν είναι απλώς περιστασιακό, κάτι τυχαίο ή κάποια διάθεση. Δεν είναι.
Tucker - Δεν είναι περιστασιακό. Είναι πολύ σοβαρό.
Aleksandr Dugin - Είναι μεταφυσικό. Έτσι, εάν εσείς, εάν το κύριο καθήκον και ο κύριος στόχος σας είναι να καταστρέψετε παραδοσιακές αξίες, παραδοσιακή οικογένεια, παραδοσιακά κράτη, παραδοσιακές σχέσεις, παραδοσιακές πεποιθήσεις και κάποιον με το πυρηνικό όπλο – Αυτό δεν είναι το μικρότερο, το τελευταίο αλλά όχι το λιγότερο σημαντικό, επιχείρημα- κάποιος με πυρηνικά όπλα να σταθεί δυνατός υπερασπίζοντας τις παραδοσιακές αξίες που πρόκειται να καταργήσει. Νομίζω ότι έχουν κάποια βάση για αυτή τη Ρωσοφοβία και το μίσος για τον Πούτιν. Έτσι, δεν είναι απλά τυχαίο. Δεν είναι κάποια παράλογη αλλαγή από σοβιετική αγάπη σε Ρωσοφοβία. Είναι κάτι βαθύτερο, θα έλεγα. Έτσι πιστεύω.
Tucker - Είναι ξεκάθαρα κάτι, είναι σαφώς κάτι βαθύτερο. Θεωρήσαμε ότι ήταν σημαντικό οι ιδέες σας να μεταδοθούν στα Αγγλικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, απλώς και μόνο επειδή πιστεύουμε στην ανοιχτή μετάδοση ιδεών. Υποθέτω ότι είμαστε φιλελεύθεροι έτσι. Είμαστε λοιπόν ευγνώμονες που μας αφιερώσατε χρόνο, κύριε Dugin. Ευχαριστώ.
Aleksandr Dugin - Σας ευχαριστώ πολύ.
Ἀπό : helleniscope.com
Ἀγαποῦμε τόν Ντούγκιν ! Ἀγαποῦμε τήν Ῥωσσία ! Ἀγαποῦμε τόν Ποῦτιν !
Ὅσο γιά τό μῖσος τῶν λίμπεραλς τῆς Δύσεως, θά γυρίσῃ πίσω, θά τό καταπιοῦν καί θά κάνουν μπάμ .
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου