Ἕνα τό σενάριο,75 χρόνια ...

Τό Ἰσραήλ ἔχει μάθει καλά αὐτό τό μάθημα. 

...από το προσωπικό ημερολόγιο του Moshe Sharett, του πρώτου Υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ από το 1948-1956 και του πρωθυπουργού από το 1953-1955.

Σύμφωνα με αυτό το ημερολόγιο που οι Ισραηλινοί προσπάθησαν να καταστείλουν, η εικόνα του Ισραήλ για ευάλωτη θέση ήταν τέχνασμα. Το Ισραήλ πάντα σχεδίαζε να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή και «εφηύρε κινδύνους» για να προκαλέσει πολέμους και να εξαπατήσει τους πολίτες του να τους πολεμήσουν.

Στο ημερολόγιό του, ο Sharett παραθέτει μια συνομιλία με τον Αρχηγό του Επιτελείου Στρατού Moshe Dayan τον Μάιο του 1955:

Η παρέλαση της ανεξαρτησίας στις 27 Απριλίου 1955. Από αριστερά προς τα δεξιά: Moshe Dayan (CEM), Moshe Sharett (Πρωθυπουργος), Yitzhak Ben-Zvi (Πρόεδρος), David Ben-Gurion (Ὑπουργός Ἀμύνης) και Zvi Ayalon (Κεντρική Διοίκηση IDF ) ( φωτό ) 

«Δεν αντιμετωπίζουμε κανέναν απολύτως κίνδυνο ενός αραβικού πλεονεκτήματος βίας για τα επόμενα 8-10 χρόνια... Οι ενέργειες αντιποίνων που δεν θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε αν ήμασταν δεσμευμένοι σε ένα σύμφωνο ασφαλείας είναι ζωτικής σημασίας ... το κάνουν είναι δυνατόν να διατηρήσουμε υψηλό επίπεδο έντασης στον πληθυσμό μας και στον στρατό. Χωρίς αυτές τις ενέργειες θα είχαμε πάψει να είμαστε μάχιμος λαός...»

Ο Sharett καταλήγει: " Το κράτος πρέπει να δει το ξίφος ως το κύριο αν όχι το μοναδικό όργανο για να διατηρήσει το ηθικό του ψηλά και να διατηρήσει την ηθική του ένταση. Προς αυτόν τον σκοπό μπορεί -- όχι ΠΡΕΠΕΙ -- να εφεύρει κινδύνους , και για να γίνει αυτό πρέπει να υιοθετήσει τη μέθοδο της πρόκλησης και της εκδίκησης... Και πάνω απ' όλα, ας ελπίσουμε σε νέο πόλεμο με τις αραβικές χώρες για να απαλλαγούμε επιτέλους από τα δεινά μας και να αποκτήσουμε τον χώρο μας».

Ὁλόκληρο τό θέμα, ΕΔΩ 

Ἐπίσης διαβάζουμε πάλι τό θέμα μας : Κάτι δέν πάει καλά στό ἀφήγημα Χαμάς κατά Ἰσραήλ ...

Ἡ Πελασγική