Ζελένσκυ καλύτερα νά εἶχες μείνει σπίτι ...

φωτό

Γράφει ὁ  Philip M. Giraldi

 Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν καταλαβαίνουν πώς λειτουργούν τα Ηνωμένα Έθνη, ή δεν λειτουργούν ανάλογα με την περίπτωση, προτιμώντας να τα θεωρούν ως ένα είδος κοινωνίας  όπου τα 193 κράτη μέλη που εκπροσωπούν την παγκόσμια κοινότητα μπορούν μέσω συζητήσεων να ξεκαθαρίσουν θέματα πάνω στα οποία σπάνια έχουν τον έλεγχο. Ωστόσο, παρά τον χείμαρρο των λέξεων και την έλλειψη οποιουδήποτε πραγματικού προγράμματος, είναι πάντα ενδιαφέρον να παρακολουθούμε και να ακούμε την ετήσια συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο. Η φετινή συνάντηση ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα καθώς ολοκληρώθηκε με έναν μεγάλο πόλεμο που φλέγεται στην Ανατολική Ευρώπη καθώς και με πολιτική αναταραχή στην Αφρική και αυξανόμενη ένταση με την Κίνα. Παρουσιάζει επίσης τις φωνές που προέρχονται από ένα νέο αναδυόμενο παγκόσμιο οικονομικό κίνημα, τους λεγόμενους BRICS που αναπτύσσονται ως πρωταθλητές μιας πολυπολικής παγκόσμιας νομισματικής πρόκλησης στο διεθνές νομισματικό και τραπεζικό σύστημα όπου κυριαρχεί το αμερικανικό-ευρωπαϊκό δολάριο.

Και με την οικονομική ένωση, υπάρχει επίσης κάποια πολιτική αναδιάταξη, με την Κίνα να ενισχύει τους δεσμούς της με τον αναπτυσσόμενο κόσμο και τη Ρωσία να συνάπτει αμυντικές ρυθμίσεις με το Ιράν. Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα συναντηθούν στο Πεκίνο αργότερα αυτόν τον μήνα για να συζητήσουν κοινές ανησυχίες. Και, ως συνήθως, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου εμφανίστηκε για να εκτονώσει την εχθρότητά του προς το Ιράν ζητώντας να αντιμετωπιστεί στρατιωτικά το υποτιθέμενο «πυρηνικό πρόγραμμα» αυτής της χώρας και όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο, όπως ισχυρίζεται τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Πράγματι, αρκετές παρασκηνιακές ιστορίες που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της φετινής συνάντησης την έκαναν περισσότερο από συνήθως ενδιαφέρουσα. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky ήλπιζε να μετατρέψει τη συγκέντρωση σε ένα αντι-ρωσικό φεστιβάλ μίσους, αλλά παρόλο που υπήρχαν πολλά παράπονα για την επίθεση της Μόσχας στην Ουκρανία προερχόμενη από τα κράτη της Βαλτικής και άλλες χώρες, το έδαφος συνεχίζει να αλλάζει κατά του Zelensky λόγω ανησυχιών ότι ο πόλεμος έχει γίνει μια τρύπα που καταπίνει χρήμα και που θα μπορούσε εύκολα να κλιμακωθεί σε πυρηνική αντιπαράθεση. Μιλώντας πριν από μια σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Ζελένσκι άσκησε αυστηρή κριτική στον ίδιο τον ΟΗΕ για αποτυχία να αποτρέψει ή να επιλύσει συγκρούσεις προτού ζητήσει από τη Μόσχα να αφαιρεθεί το δικαίωμα αρνησικυρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ο Ζελένσκι, με τη φωνή του να υψώνεται από θυμό, παραπονέθηκε πως «Είναι αδύνατο να σταματήσει ο πόλεμος επειδή ο επιτιθέμενος ασκεί βέτο σε όλες τις ενέργειες». Οι παρατηρητές διαπίστωσαν αμέσως ότι η καταγγελία του Ζελένσκι δεν βοήθησε τον σκοπό του. Ενώ υπήρξαν εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις των Ηνωμένων Εθνών στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος βέτο, η ύπαρξη του βέτο για περιορισμένο αριθμό μεγαλύτερων εξουσιών μετά το 1945 ήταν ο μόνος λόγος που τα Ηνωμένα Έθνη θα μπορούσαν να δημιουργηθούν εξαρχής.

Ο Ζελένσκι έκανε επίσης πραγματική ζημιά στη θέση του όταν είπε ότι ενώ οι Ουκρανοί πρόσφυγες στην Ευρώπη «αντιμετωπίστηκαν καλά . . . και είμαστε ευγνώμονες» σε αυτούς που τους έδωσαν καταφύγιο, δεν θα ήταν «καλή ιστορία» για την Ευρώπη εάν μια ουκρανική ήττα «οδηγούσε τον λαό στη γωνία». Λογικά λοιπόν θεωρήθηκε από τους επικριτές ως μια απειλή πιθανής αναταραχής που παράγει εγχώρια τρομοκρατία καθώς και μια πιθανή εσωτερική εξέγερση ανεξέλεγκτη από οποιαδήποτε ουκρανική κυβέρνηση επιζεί από την ήττα. Τέτοιες αναταραχές ενδέχεται να αφορούν εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες χωρίς σπίτια και θέσεις εργασίας σε άλλα ευρωπαϊκά έθνη, εάν δεν δοθεί στον Ζελένσκι όλη η υποστήριξη που προφανώς πιστεύει ότι του αναλογεί.

Το πραγματικό μήνυμα του Ζελένσκι στη Γενική Συνέλευση δεν ήταν τόσο εμπρηστικό και παρορμητικό όσο οι άλλες αλληλεπιδράσεις του κατά την επίσκεψή του, αλλά πρόσφερε ελάχιστα νέα. Σύμφωνα με πληροφορίες, έτυχε υποχρεωτικής «θερμής υποδοχής» από τους παρευρισκόμενους, αλλά «έκανε την ομιλία του σε μία μισογεμάτη αίθουσα, με πολλές αντιπροσωπείες να αρνούνται να εμφανιστούν και να ακούσουν τι είχε να πει». Προειδοποίησε τους παρευρισκόμενους ότι «Ο στόχος του παρόντος πολέμου εναντίον της Ουκρανίας είναι να μετατρέψει τη γη μας, τους ανθρώπους μας, τις ζωές μας, τους πόρους μας σε όπλο εναντίον σας, ενάντια στη διεθνή τάξη πραγμάτων που βασίζεται σε κανόνες. Πρέπει να το σταματήσουμε. Πρέπει να δράσουμε ενωμένοι για να νικήσουμε τον επιτιθέμενο». Ο Ζελένσκι έκανε την υπέρβαση όταν αναφέρθηκε στη Ρωσία και τους Ρώσους ως «κακούς» και «τρομοκράτες» και τους κατηγόρησε ότι διέπραξαν «γενοκτονία» κατά της Ουκρανίας. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ απάντησε στα σχόλια τόσο του προέδρου Τζο Μπάιντεν όσο και του Ζελένσκι, στρέφοντας το επιχείρημα και παρατηρώντας ότι είναι οι ΗΠΑ και οι «μαριονέτες» του ΝΑΤΟ που ήδη «κάνουν πόλεμο εναντίον μας».

φωτό

Η απογοήτευση του Ζελένσκι βρήκε διέξοδο στην Ουάσιγκτον την επόμενη μέρα, όπου συναντήθηκε τόσο με τον Μπάιντεν όσο και με ορισμένα μέλη του Κογκρέσου και επίσης έπεσε από το Πεντάγωνο και άφησε λουλούδια στο Εθνικό Μνημείο του Πενταγώνου της 11ης Σεπτεμβρίου στο Άρλινγκτον Βιρτζίνια. Η συνάντησή του στον Λευκό Οίκο με τον πρόεδρο πήγε σχετικά καλά με την ανακοίνωση ενός νέου πακέτου βοήθειας στα σκαριά που περιλαμβάνει «σημαντικές δυνατότητες αεράμυνας» και, σύμφωνα με μια έκθεση, ακόμη και μερικά από τα πολυπόθητα πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς ATACMS . Ωστόσο, προς έκδηλη απογοήτευσή του, ο Ζελένσκι δεν έτυχε της υποδοχής ήρωα όπως του έγινε πέρυσι. Συναντήθηκε ιδιωτικά με τον Kevin McCarthy, πρόεδρο της Βουλής, και πολλά άλλα γεράκια του GOP που θα συμβάλουν καθοριστικά στην έγκριση οποιασδήποτε βοήθειας, καθώς και με τους γερουσιαστές Mitch McConnell και Chuck Schumer που υποσχέθηκαν να είναι «στη γωνία του». Ο Μακάρθι ρώτησε με τόλμη τι χρειαζόταν ο Ζελένσκι για να κερδίσει τον πόλεμο και να παράσχει στους νομοθέτες «ένα όραμα ενός σχεδίου νίκης».

Ωστόσο, φαίνεται ότι πολλοί συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι και ορισμένοι προοδευτικοί Δημοκρατικοί έχουν βαρεθεί τον πόλεμο και ανησυχούν για την έλλειψη λογοδοσίας σε συνδυασμό με το πολύ εμφανές επίπεδο διαφθοράς εντός της ουκρανικής κυβέρνησης. Υπάρχουν κινήσεις από ορισμένους στο GOP για διαχωρισμό της χρηματοδότησης της Ουκρανίας από άλλες αμυντικές πιστώσεις, που απαιτούν ξεχωριστή ψηφοφορία και άλλες προτάσεις από τον Λευκό Οίκο για να εγγυηθούν τα χρήματα ακόμη και αν η κυβέρνηση κλείσει. Αναρωτιέται κανείς αν κάποιος είχε το θράσος να ρωτήσει τον Ζελένσκι πόσες επαύλεις έχει στο Ισραήλ, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αυτό ακριβώς είναι το είδος της ιστορίας που γράφεται όλο και περισσότερο για τον κωμικό της Ουκρανίας που έγινε ήρωας πολέμου, δείχνοντας ότι το κοινό και ακόμη τα μέσα ενημέρωσης έχουν βαρεθεί την παρωδία. Μια συνεχιζόμενη ταμειακή ροή πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που θεωρήθηκε από τον Τζο Μπάιντεν ως απαραίτητη για να συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι τις εκλογές του 2024 για να δικαιώσει την πολιτική του, είναι ακόμα πιθανή, αλλά δεν είναι πλέον ένα slam-dunk.

Δύο άλλα δίκτυα ΜΜΕ υποδηλώνουν επίσης ότι η δυσαρέσκεια για τον Ζελένσκι και ο πόλεμος διαπερνά την αυτοεπιβεβλημένη αποδεκτή αφήγηση για τον πόλεμο, ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ένας επιτιθέμενος χωρίς καμία πραγματική πρόκληση από το Κίεβο, ένας τύραννος και το ανθρώπινο τέρας. Το ένα προήλθε απροσδόκητα από τους New York Times και προφανώς είναι μια διαρροή από τον Λευκό Οίκο ή το Πεντάγωνο για μια επίθεση με πυραύλους της 6ης Σεπτεμβρίου στο ουκρανικό χωριό Kostiantynivka που σκότωσε τουλάχιστον 18. Η επίθεση χαρακτηρίστηκε γρήγορα από τον Zelensky ως έγκλημα πολέμου που διενεργήθηκε από Ρώσους «τρομοκράτες», κάτι που απηχήθηκε από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, αλλά μια έρευνα, που προφανώς διεξήχθη από τον αμερικανικό στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών χρησιμοποιώντας δορυφορικές και άλλες τεχνικές μεθόδους, κατέληξε τώρα στο ότι ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από την Ουκρανία. Αυτό είναι παρόμοιο με την πυραυλική επίθεση που έπληξε την Πολωνία τον Νοέμβριο του 2022, η οποία επίσης κατηγορήθηκε από τον Ζελένσκι στη Ρωσία, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν από την Ουκρανία, και τα δύο περιστατικά αντικατοπτρίζουν πόσο πρόθυμος είναι ο Ζελένσκι να πει ψέματα και να εξαπατήσει για να πάρει μια επέμβαση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας με τη Ρωσία, που θα μπορούσε εύκολα να γίνει πυρηνική.

Η άλλη ιστορία λέει πώς η Πολωνία δεν θα παρέχει άλλα όπλα στην Ουκρανία, εν μέρει επειδή χτίζει τώρα τις δικές της άμυνες και επίσης λόγω των προσπαθειών της Ουκρανίας να πλημμυρίσει την πολωνική αγροτική αγορά με φτηνά σιτηρά χαμηλής ποιότητας που δεν μπορεί να πουλήσει αλλού. Το να περιγράψουμε την πολωνική ενέργεια ως απογοητευτική για τον Ζελένσκι θα ήταν υποτιμητικό, αλλά είναι μια ακόμη ένδειξη ότι πολλοί πρώην σύμμαχοι βλέπουν τώρα την Ουκρανία ως χαμένη υπόθεση και προσβλέπουν στη δική τους εθνική ασφάλεια και οικονομικά συμφέροντα. 

Το ταξίδι του Ζελένσκι στη Βόρεια Αμερική τελείωσε στην Οττάβα, όπου προφανώς ανέκτησε μέρος από την επίπληξή του κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στην καναδική κυβέρνηση και το κοινοβούλιο, η οποία οδήγησε σε χειροκροτήματα. Ή έτσι φαινόταν. Οι Καναδοί παρήγαγαν έναν 98χρονο Ούγγρο βετεράνο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ονόματι Yaroslav Hunka, ο οποίος είχε πολεμήσει εναντίον των Ρώσων και μετανάστευσε στον Καναδά μετά το τέλος του πολέμου. Και αυτός επευφημήθηκε από τους συγκεντρωμένους Καναδούς πολιτικούς. Η πρόθεση ήταν ξεκάθαρα να παρουσιαστεί μια αφήγηση ενός γενναίου Ουκρανού που πολέμησε γενναία για να απελευθερώσει τη χώρα του από τη ρωσική κυριαρχία, αλλά δεν τα κατάφερε. Για να πολεμήσει τους Ρώσους χρειαζόταν να είναι στις ένοπλες δυνάμεις της Ναζιστικής Γερμανίας και αποδείχθηκε ότι ο Χούνκα είχε υπηρετήσει στην 14η Μεραρχία Γρεναδιέρων Waffen-SS, γνωστή και ως Μεραρχία Γαλικίας, μια εθελοντική μονάδα που αποτελείται κυρίως από Ουκρανούς που διοικούνταν από Γερμανούς αξιωματικούς. Δικαιολογημένα ή αδίκως πιστώθηκαν μια σειρά από φρικαλεότητες εν καιρώ πολέμου εναντίον Ρώσων, Πολωνών και Εβραίων. Οι στρατιώτες της μεραρχίας ορκίστηκαν προσωπικό όρκο πίστης στον Αδόλφο Χίτλερ Η κακή κρίση που έδειξε η καναδική κυβέρνηση για την παραγωγή του Χούνκα χωρίς να διερευνήσει πλήρως την ιστορία του προκάλεσε στη συνέχεια τεράστια αναταραχή στον Καναδά, με τον επικεφαλής του κοινοβουλίου να παραιτείται, τον πρωθυπουργό Τζάστιν Τριντό να αντιμετωπίζει βαθιά πολιτικά προβλήματα και την πολωνική κυβέρνηση να απαιτεί την έκδοση του Χούνκα σε αυτούς. για μια δίκη εγκλημάτων πολέμου. Υπήρξαν κάποιες υποψίες ότι ο Ζελένσκι μπορεί να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διευθέτηση της υπόθεσης, προσδοκώντας ότι θα ενίσχυε την καναδική υποστήριξη για τον σκοπό του. Αντίθετα, πέτυχε το αντίστροφο και ο Ζελένσκι επέστρεψε στο σπίτι με ελάχιστα ή τίποτα.

Ο Ζελένσκι πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει πίσω στην πατρίδα έναν πόλεμο που χάνει αποφασιστικά και μια χώρα σε ερείπια. Και ο Τζο Μπάιντεν κατέστησε σαφές στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ότι οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τον τερματισμό των μαχών στην Ουκρανία δεν θα ληφθούν υπόψη. Ο Τζο υποσχέθηκε να υποστηρίξει τη σύγκρουση μέχρι να παραδοθεί η Ρωσία: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τους συμμάχους και τους εταίρους μας σε όλο τον κόσμο, θα συνεχίσουν να στέκονται στο πλευρό του γενναίου λαού της Ουκρανίας καθώς υπερασπίζονται την κυριαρχία και την εδαφική τους κυριαρχία. την ακεραιότητα και την ελευθερία τους… Η Ρωσία φέρει μόνη την ευθύνη για [τον πόλεμο]. Η Ρωσία από μόνη της έχει τη δύναμη να τερματίσει αυτόν τον πόλεμο αμέσως. Και είναι μόνο η Ρωσία που στέκεται εμπόδιο στην ειρήνη, γιατί το τίμημα της Ρωσίας για την ειρήνη είναι η συνθηκολόγηση της Ουκρανίας, το έδαφος της Ουκρανίας και τα παιδιά της Ουκρανίας». Εν ολίγοις, η ομιλία έμοιαζε πολύ με τον Τζο Μπάιντεν και την ομάδα των απατεώνων που έχει μαζέψει γύρω του στον Λευκό Οίκο, βαριά πολεμική αλλά χωρίς σοβαρό σχεδιασμό ή στρατηγική για να γίνει ο κόσμος και αυτή η χώρα ένα καλύτερο μέρος. . Ο Τζο θα ήθελε να δει τον πόλεμο να συνεχίσει να φέρνει το τέλος του πολύ πιο κοντά στις αμερικανικές εκλογές, όπου ελπίζει να αυτοπροσδιοριστεί ως ισχυρός ηγέτης και «νικητής» που θα αντιμετωπίσει τους εχθρούς της Αμερικής. Καλή τύχη Τζο.

Ἀπό : unz.com

Ἡ Πελασγική