Τί ρόλο παίζει ἡ ἑβραϊκή συνιστῶσα στήν σύγκρουση στήν Οὐκρανία ;

 

φωτό

Του Peter Haisenko

Στην Παλαιστίνη, οι Εβραίοι διεκδικούν ένα δικαίωμα πατρίων εδαφών που λέγεται ότι πηγαίνει 2.000 χρόνια πίσω. Αλλά αυτό μπορεί να ισχύει μόνο για τους Σεφαραδίτες, και δεν αποτελούν περισσότερο από το 20 τοις εκατό των Ισραηλινών. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ισραηλινών είναι Χαζάροι και η πατρίδα τους ήταν η νοτιοανατολική Ουκρανία πριν νικηθούν από τους Βάραγγους και διασκορπιστούν σε όλο τον κόσμο. Αυτό συνέβη πριν από περίπου 1.000 χρόνια. Μπορεί από αυτό να κατασκευαστεί ένα πιο πρόσφατο πατρικό δίκαιο;

Πριν ασχοληθούμε με την εβραϊκή συνιστώσα της σύγκρουσης της Ουκρανίας, εξηγώ εν συντομία την προέλευση των διαφόρων εβραϊκών φυλών. Παραθέτω από το έργο μου η  Αγγλία, οι Γερμανοί, οι Εβραίοι και ο 20ός αιώνας:

Σχετικά με την προέλευση των Εβραίων και γιατί οι ειδωλολατρικοί Χάζαροι, ένας λαός Ούννων, έγιναν οι πραγματικοί πρόγονοι των σημερινών Εβραίων

Πριν από περίπου 5.000 χρόνια, μια συμμορία αραβικής καταγωγής με επικεφαλής τον ηγέτη τους Χαμπρ ξεκίνησε από μια περιοχή περίπου όπου η σημερινή Υεμένη. Πέρασαν την Ερυθρά Θάλασσα στην Αιθιοπία και σύντομα ονομάστηκαν Εβραίοι από τον αρχηγό τους. Προχώρησαν και εγκαταστάθηκαν στη σημερινή Ουγκάντα. Οι περιστάσεις θα έλεγαν ότι οι Εβραίοι είχαν μια σύγκρουση με τους Αιγύπτιους. Ξέσπασε πόλεμος και οι νικητές Αιγύπτιοι υποδούλωσαν τους Εβραίους, όπως ήταν το έθιμο της εποχής. Μετά ήρθε η ιστορία του Μωυσή, η οποία είναι γνωστή. Αυτή είναι η καταγωγή των Αράβων, δηλαδή των Σημιτικών Εβραίων. Αναφέρονται επίσης ως «σεφαραδίτικοι» Εβραίοι.

Η ιστορία του άλλου κλάδου των Εβραίων, των Εβραίων «Ασκενάζι», παραθέτω απευθείας από την Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια:

«Οι Χαζάροι είναι ένας λαός τουρκικής καταγωγής του οποίου η ζωή και η ιστορία είναι συνυφασμένες με τη διαμόρφωση της εβραϊκής ιστορίας στη Ρωσία. Με καταγωγή από την Τουρκία, οι Χαζάροι ήταν μια ομάδα νομάδων των στεπών των οποίων οι ζωές αποτελούνταν από λεηλασίες και βεντέτες. Στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα, οι Χάζαροι μετακινούνταν δυτικά και εγκαταστάθηκαν σε όλη τη νότια Ρωσία, πολύ πριν από την εμφάνιση της ρωσικής μοναρχίας των Βαράγγων (μ.Χ. 855), οπότε το βασίλειο των Χαζάρων βρισκόταν στο απόγειό του. ιστορία και βρέθηκε σταθερή Δεν υπήρχε σχεδόν κανένα χρονικό διάστημα, από την εμφάνιση των Χαζάρων,που να μην ήταν σε πόλεμο. Η αυτοκρατορία των Χαζάρων κυβέρνησε τεράστιες περιοχές από τη Μαύρη μέχρι την Κασπία Θάλασσα και από τον Καύκασο μέχρι τον Βόλγα.

Στα τέλη του 8ου αιώνα ο Τσαγκάν, ο βασιλιάς των Χαζάρων, οι άρχοντες του και ένα μεγάλο μέρος του λαού του προσηλυτίστηκαν στην εβραϊκή θρησκεία. Ο λόγος για αυτό ήταν μια επισφαλής κατάσταση μεταξύ της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των νικητών οπαδών του Μωάμεθ. Και οι δύο απαιτούσαν από τους Χαζάρους να ενταχθούν στη θρησκεία τους (χριστιανική ή ισλαμική), αλλά οι Χαζάροι, απορρίπτοντας ένα από τα δύο, επέλεξαν τον Ιουδαϊσμό. Στους δύο επόμενους αιώνες, όχι μόνο ένα μεγάλο μέρος του λαού των Χαζάρων ασπάστηκε την εβραϊκή θρησκεία, αλλά μέχρι τα μέσα του ένατου αιώνα, όλοι οι Χαζάροι είχαν ασπαστεί πραγματικά την εβραϊκή θρησκεία.

Ήταν ένας διάδοχος του θρόνου του Μπουλάν ονόματι Obadiah που ανανέωσε το βασίλειο και ενίσχυσε την εβραϊκή θρησκεία. Κάλεσε Εβραίους μελετητές να εγκατασταθούν στο βασίλειό του και ίδρυσε συναγωγές και σχολεία. Οι άνθρωποι μυήθηκαν στη Βίβλο, το Μισνά και το Ταλμούδ και οι Χαζάροι χρησιμοποιούσαν την εβραϊκή γραφή. Στη γλώσσα, όμως, επικράτησε η μητρική γλώσσα των Χαζάρων.

Ο Αβδιάς παρέδωσε τον θρόνο του στον γιο του Εζεκία, ο οποίος με τη σειρά του τον παρέδωσε στον γιο του Μανασσή και ο Μανασσής στον Χανουκά, έναν άλλο γιο του Αβδιά. Ο Hannukah παρέδωσε τον θρόνο του στον γιο του Ισαάκ, ο Ισαάκ στον γιο του Μωυσή (ή Manasseh II), ο οποίος με τη σειρά του στον γιο του Nisi και ο Nisi στον γιο του Aaron II. Ο ίδιος ο βασιλιάς Ιωσήφ ήταν γιος του Ααρών και ανέβηκε στο θρόνο μετά το δικαίωμα της διαδοχής των Χαζάρων.

Οι Ρώσοι Βάραγγοι εγκαταστάθηκαν στο Κίεβο μέχρι την τελική μάχη κατά των Χαζάρων. Μετά από μια σκληρή μάχη, οι Ρώσοι νίκησαν τους Χαζάρους και τέσσερα χρόνια αργότερα οι Ρώσοι κατέκτησαν ολόκληρη την αυτοκρατορία των Χαζάρων ανατολικά του Αζόφ.

Πολλά μέλη της βασιλικής οικογένειας των Χαζάρων μετανάστευσαν στην Ισπανία, μερικά πήγαν στην Ουγγαρία, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του λαού παρέμεινε στα εδάφη τους». (Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος IV, άρθρο για τους Chazars, σελίδες 1-5). – Unquote.

Θέλουν οι Χαζαρο- Εβραίοι να ανακτήσουν τα εδάφη όπου κυριαρχούσαν κάποτε ;

Ο David Cherkasskyi και ο πατέρας του Asher προσεύχονται με τις ουκρανικές στρατιωτικές στολές τους (Ἀπό τό θέμα :  Γνωρίστε τους πολεμιστές εβραίους που μάχονται κατά του Πούτιν)

Οι Χαζαρο- Εβραίοι δεν συγχώρεσαν ποτέ τους Βάραγγους, τους Ρώσους. Ήταν επίσης πάντα μια καταπιεσμένη μειονότητα στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Ωστόσο, η κομμουνιστική επανάσταση στη Ρωσία κυριαρχήθηκε από Εβραίους/Χαζάρους.

  Όλοι οι ηγέτες υπό τον Λένιν ήταν Εβραίοι και το έργο τους μετέτρεψε τη Ρωσία, ως Σοβιετική Ένωση, σε ένα καταπιεστικό κράτος που δεν μπορούσε πλέον να αναπτυχθεί ελεύθερα για περισσότερες από επτά δεκαετίες. Μέχρι το 1990, η πλειοψηφία των Ρώσων Εβραίων είχε πάει στη Δύση και στο Ισραήλ. Στην Ουκρανία, που ιδρύθηκε πρόσφατα ως ανεξάρτητο κράτος, η μείωση της εβραϊκής κοινότητας δεν ήταν τόσο μεγάλη.

Και στην Ουκρανία και στη Ρωσία, όλοι οι ολιγάρχες εκεί είναι Εβραίοι. Έλαβαν τεράστια υποστήριξη από τους ομοπίστους τους στη Δύση για να χτίσουν την περιουσία τους. Ενώ ο Πούτιν έσπασε την εξουσία των Ρώσων ολιγαρχών όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, αυτό δεν συνέβη στην Ουκρανία. Οι δύο τελευταίοι πρόεδροι μετά το πραξικόπημα είναι Εβραίοι/Χαζάροι. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να υποθέσει ότι αυτοί οι Χαζάροι θέλουν να ξανακατακτήσουν τις αρχικές τους κυριαρχίες;

Το ανείπωτο μίσος των Εβραίων για τους Ρώσους έγινε φανερό αμέσως μετά την άνοδο του Ποροσένκο στην εξουσία.

Απαγόρευσε τη ρωσική γλώσσα στην Ουκρανία, πυροδοτώντας τη σύγκρουση με τους κυρίως Ρωσόφωνους Ανατολικο-ουκρανούς. Ο Εβραίος Igor Kolomoiski και οι μισθοφόροι του, οι λεγόμενες «Αζοφικές Ταξιαρχίες», μαίνονταν στην ανατολική Ουκρανία, καταστρέφοντας υποδομές, συμπεριλαμβανομένου του νεόκτιστου αεροδρομίου στο Ντόνετσκ. Το θέμα είναι ότι το Ντονμπάς και η Κριμαία ήταν τα ίδια τα κέντρα της κυριαρχίας των Χαζάρων, και εκεί είναι που οι Ρώσοι τείνουν περισσότερο. Θα μπορούσε λοιπόν αυτός να είναι ένας λόγος για τον οποίο οι κυβερνώντες στο Κίεβο είναι τόσο ανένδοτοι στο να ματαιώσουν όλες τις προσπάθειες της συμφωνίας του Μινσκ για ειρήνη;

Γεγονός είναι ότι η Ουκρανία κυβερνάται από Χαζάρους Εβραίους, πολιτικούς και ολιγάρχες. Θα μπορούσε ο στόχος τους να είναι η δημιουργία ενός «Χαζαρικού Ισραήλ» στο έδαφος της Ουκρανίας που μπορεί να ενεργεί μόνο σε διαρκή εχθρότητα με τους απογόνους των Βαράγγων, τους σημερινούς Ρώσους; 

Η κυριαρχία των ολιγαρχών δεν έχει οδηγήσει σε τίποτα καλό

Ας ρίξουμε μια ματιά στον Πούτιν. Αν και δεν το βλέπω απαραίτητα ως τη μοναδική αιτία, αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι ότι οι εκστρατείες μίσους εναντίον του Πούτιν ξεκίνησαν αφότου έδιωξε τους Χαζάρους ολιγάρχες από τη Ρωσία. 

Η κατάσταση υπό τον Γέλτσιν ήταν ότι η νεαρή ρωσική ομοσπονδία βρισκόταν σχεδόν πλήρως υπό τον έλεγχο αυτών των ολιγαρχών και βρίσκονταν στη διαδικασία να πουλήσουν την υπόλοιπη ρωσική εθνική οικονομία στους φίλους τους στη Δύση. Θα μπορούσατε λοιπόν να πείτε ότι αυτοί οι ολιγάρχες εκδικήθηκαν τη Ρωσία για τη ντροπή πριν από 1.000 χρόνια και ο κακός Πούτιν τους εμπόδισε. Έτσι κινητοποίησαν τους φίλους τους σε όλο τον κόσμο για να το αναθεωρήσουν.

Αυτό ήταν ακόμη πιο εύκολο καθώς οι στόχοι τους συνέπιπταν με τους γεωπολιτικούς στόχους των ΗΠΑ.

Όποιος θέλει να με δυσφημήσει ως αντισημίτη θα πρέπει να διαβάσει το έργο μου  «Η Αγγλία, οι Γερμανοί, οι Εβραίοι και ο 20ος αιώνας»  πριν εμβαθύνει σε κάτι που είναι αβάσιμο. Δηλώνω επίσης κατηγορηματικά εδώ ότι είναι μόνο ένα πολύ μικρό μέρος των Χαζάρων που επιδίδονται σε κακές μηχανορραφίες.

Είναι το ίδιο με τους Εβραίους/Χαζάρους όπως και με κάθε εθνική ομάδα: μερικά τοις εκατό είναι αβυσσαλέοι κακοί χαρακτήρες, διψασμένοι για εξουσία ψυχοπαθείς. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι αδίστακτοι απατεώνες έχουν καταφέρει να χαράξουν παντού θέσεις που τους επιτρέπουν να επιβάλλουν την πολεμική τους ατζέντα στο 95% των αξιοπρεπών.

Γενικά, πρέπει να πω ότι ολόκληρη η Δύση, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, κυριαρχείται από ολιγάρχες. Η Ρωσία όχι πια. Βλέπουμε ότι η κυριαρχία αυτών των κεφαλαιουχικών κολοσσών δεν έχει οδηγήσει σε τίποτα καλό. Στην Ουκρανία, ωστόσο, αυτή η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα. Οι ολιγάρχες κυβερνούν τη χώρα και είναι Χαζάροι με ιστορία αιώνιων πολέμων.

Έτσι, εάν πρόκειται να βρεθεί ειρήνη σε αυτήν την περιοχή συγκρούσεων, αυτοί οι ολιγάρχες θα πρέπει πρώτα να απομακρυνθούν από την κυβέρνηση, σύμφωνα με το μοντέλο που επέδειξε ο Πούτιν και έτσι έσωσε τη χώρα του. Με τη Μέρκελ δεν έχει παραιτηθεί κανένας ολιγάρχης, αλλά είναι ο μεγαλύτερος χορηγός. Για να μην ξεχνάμε ότι και η Μέρκελ έχει χαζαρικές ρίζες, όπως όλοι όσοι αυτοαποκαλούνται Εβραίοι αλλά δεν είναι Σημίτες.

Το χάος στην Ουκρανία διαμορφώνεται φυσικά και από τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Ποια είναι όμως τα μυαλά πίσω από αυτό; Εξάλλου, μια συνέπεια του πραξικοπήματος του Μαϊντάν είναι ότι ο Χάζαρος Ποροσένκο έγινε πρόεδρος και δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει ολιγάρχης και πρόεδρος χωρίς την υποστήριξη δυτικών φίλων. Η βοήθεια στο μίσος που πρέπει να υπομείνει η ανατολική Ουκρανία είναι το εξίσου αιωνόβιο μίσος των Δυτικών Ουκρανών για τους Ρώσους της Μόσχας, τους οποίους αποκαλούσαν «Μοσκάλι» κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και σκότωναν όποτε μπορούσαν. Ακόμη και οι Πολωνοί δεν ήταν ασφαλείς από τη λαγνεία τους για φόνο. Άλλωστε, οι Δυτικο Ουκρανοί άδραξαν γρήγορα την ευκαιρία το 1945 και σκότωσαν περίπου 60.000 Πολωνούς.

Μπορώ μόνο να γελάσω όταν οι Ουκρανοί στο Κίεβο αποκαλούν την Πολωνία τους φίλους τους σήμερα.

Η Ουκρανία στα σημερινά της σύνορα είναι ένα έργο τέχνης που δεν θα έπρεπε ποτέ να υπάρχει. Ας μην ξεχνάμε ότι δημιουργήθηκε από το Γερμανικό Ράιχ ήδη από το 1917 ως μέσο σύγκρουσης κατά της Τσαρικής Αυτοκρατορίας. Μετά τη Ρωσία, η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης σε έκταση με σχετικά λίγους κατοίκους. Υποθέτω ότι η διαρκής ειρήνη σε αυτήν την περιοχή μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν το έδαφος της Ουκρανίας διαιρεθεί σε τουλάχιστον δύο μέρη.

Περίπου κατά μήκος του ποταμού Δνείπερου. Όλα τα εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων 30 ετών δείχνουν ξεκάθαρα ότι στα ανατολικά και δυτικά της χώρας οι εκλογές ήταν πάντα αντίθετες, σε αναλογία 80 προς 20 τοις εκατό. Θα ήταν λοιπόν λογικό να διαιρεθεί η χώρα κατά μήκος αυτών των «εκλογικών συνόρων». ...τότε ακριβώς το ανατολικό τμήμα θα είναι φιλορωσικό και αυτό είναι η πρώην «καρδιά» των Χαζάρων. Θα δείξουν ποτέ αυτό το μέγεθος ώστε να αποφασίσουν να το αποχωριστούν;  Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο σήμερα...

Ἀπό ἐδῶ

Ἡ Πελασγική