«τό ἔθνος ἡμῶν βλακίεται καί μαλακίεται»

Μουρούζης-Καραθεοδωρῆς-Μαυρογένης

Γράφει ὁ Χρίστος Γούδης


Λίγο πριν από την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, και την είσοδο στην Πόλη του Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ (του Σουλτάνου Μωάμεθ του Πορθητή), ο Βησσαρίων αποτύπωνε την επικρατούσα ατμόσφαιρα στην βασιλεύουσα, με την λιτή αλλά και τόσο επίκαιρη για τα σημερινά δεδομένα φράση του: «το έθνος ημών βλακίεται και μαλακίεται» !!! 
Ο διορατικός μαθητής του Πλήθωνος Γεμιστού («Έλληνες εσμέν το γένος ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί») προειδοποιούσε για την επερχόμενη τουρκική επέλαση, ως αποτέλεσμα του μακροχρόνιου διανοητικού αυνανισμού των Ελλήνων της εποχής του. 

Άξιοι συνεχιστές αυτής της παραδόσεως οι σύγχρονοι Έλληνες αναμένουν με νωθρότητα και μοιρολατρία τους βαρβάρους, ίσως επειδή πιστεύουν ότι ακόμη και αυτοί (οι Τούρκοι και οι άλλοι) «θα είναι μια κάποια λύση». 
Οι Τούρκοι έρχονται οσονούπω ξανά, στην συριζέϊκης εμπνεύσεως  «Ελλάδα των πολλών», που φέτος στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τιμά την Ινδία, ίσως επειδή η νέα φυλετική της φυσιογνωμία αντανακλά την «Ινδογρεκία» στην οποία μετασχηματιζόμαστε ταχύτατα, λόγω των συνεχών αφίξεων των λάθρα εισερχόμενων αφροασιανών ανθρώπινων μαζών.

Και μέσα στον ορυμαγδό των ημερών η Νέα Ινδοκρατία διέγραψε ένα στέλεχός της διότι απεκάλεσε έναν παράτυπο μετανάστη «πίθηκο» ή «μαϊμού», δεν κατέστη σαφές τι από τα δύο, προφανώς κάτω από την πίεση των ποικίλων εταιρειών προστασίας των ζώων, οι οποίες φρονούν, όπως και ο Νίτσε παλαιότερα, ότι πολλές φορές τα ζώα είναι πολύ ευγενικότερες υπάρξεις από τις ανθρώπινες «τοιούτες». Ορθώς έπραξε και ορθές οι διακηρύξεις των εταιρειών προστασίας των ζώων δια τα δικαιώματά τους στον πλανήτη, όμως καμιά εταιρεία προστασίας ανήλικων παιδιών δεν θα υπάρξει σε αυτήν την χώρα; Προστασίας τους έναντι των κρετίνων γονέων τους που τα επιτρέπουν να αναρριχώνται στον κάθε «γύρο του θανάτου» του κάθε «λούνα(τικ) παρκ» για να τα στριφογυρίζουν παθητικά οι όποιοι αλλοδαποί ή ημεδαποί χειριστές της άδολης ζωής τους, και κατόπιν, μετά τον εκσφενδονισμό τους να αναζητούν υπευθύνους άλλους πλην των ιδίων των γονέων τους.

Και εν τω μεταξύ οι βάρκες έρχονται, καλοδεχούμενες από το λιμενικό μας σώμα και τους φιλάνθρωπους αξιωματικούς του, για να γεμίσουμε αλλοφύλους, αλλοιώνοντας έτσι την έννοια του εθνικού μας κράτους («ένα έθνος, ένα κράτος» που με τόσους και τόσους αιματηρούς αγώνες είχαμε επιτύχει), για να γεμίσουμε με «μαύρους» εργάτες (υπό την έννοια της «μαύρης εργασίας» που χτυπάει βάναυσα τα λαϊκά στρώματα των Ελλήνων) και να ενισχύσουμε την ήδη ανθούσα εγκληματικότητα, απόρροια των άθλιων συνθηκών διαβίωσης αλλά και της αθλιότητας ορισμένων εξ αυτών, προσβάλλοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ζωή του καταταλαιπωρημένου Έλληνα πολίτη. «Γασασίν πεχλιβανλάρ». Μπράβο παλληκάρια μου!!! «Γκελ, γκελ, καϊξί». «Ος γκελντινίζ». Καλώς ορίσατε Τούρκοι διακινητές…

Μαρτῖνος-Ψυχάρης-Μελισσανίδης

Αν πρόκειται περί εισβολής (καμουφλαρισμένης ή μη) αφήστε τις ένοπλες δυνάμεις να πράξουν το καθήκον τους. Μην ρωτάτε το πώς. Δεν είναι δική σας δουλειά, υμών των δημοσιολογούντων και δημοσιογραφούντων (όλων αυτών που νομίζουν ότι είναι δημοσιογράφοι κατ’ αναλογία με την κολοκύθα που επειδή επιπλέει νομίζει ότι γνωρίζει κολύμπι). Σε μια, για παράδειγμα, εχθρική αεροπορική επίθεση, δεν πέφτει σε μας λόγος να προτείνουμε αν θα πρέπει να αναχαιτισθεί με αερομαχίες ή με πυραύλους εδάφους-αέρος. Έκαστος στο είδος του και ο Σόρος στους καφέδες, που λέει και η παλιά λαϊκή ρήση.

Αν πάλι πρόκειται για ειρηνική διέλευση, ενισχύστε τους διεθνείς Έλληνες λαθρέμπορους (αν υπάρχουν…) να σπρώξουν τους παρείσακτους σε άλλες θάλασσες, σε άλλα μέρη, για να δούμε επιτέλους πόσα απίδια χωράει ο ανθρωπιστικός σάκος των χωρών της Ευρώπης ή πόσες νάρκες, θαλάσσιες ή επίγειες, θα απλώσουν στα σύνορά τους για να μην «μολυνθούν», τη στιγμή που απαίτησαν από εμάς την αποναρκοθέτηση των συνόρων μας για «ανθρωπιστικούς» λόγους. 

Είστε ανθρωπιστές; Πάρτε τους στις χώρες σας και στα σπίτια σας, εσείς ευρωπαίοι γραμματείς και φαρισαίοι, οι διυλίζοντες τον κώνωπα και καταπίνοντες την (τουρκική) κάμηλο. Εξάλλου, ο τούρκικος παστρουμάς από καμήλα γίνεται!!!

«Η Κύπρος κείται μακράν»

Όσο για τις απειλές της Τουρκίας, στο διάβολο όλα τα φληναφήματα περί αμυντικής στρατηγικής μας. Το κυρίαρχο στρατηγικό μας δόγμα δεν πρέπει να είναι πώς θα κρατήσουμε τα νησιά μας που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα τουρκικά παράλια. Ας τα πάρουν για μερικές ώρες. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Γατί ναι, όντως «η Κύπρος κείται μακράν» αλλά η Κωνσταντινούπολη κείται εγγύς !!! Αρκετά τους ανεχτήκαμε. 

Τη στιγμή που δεν δέχονται ότι οι καλοί φίλοι πρέπει να έχουν μεταξύ τους καλούς και στέρεους τοίχους, δεν έχουμε άλλη διέξοδο. Έτσι που το πάνε, για να επιβιώσουμε οφείλουμε να τους σπάσουμε τα μούτρα. Μια και καλή. Σε αυτή την περίπτωση, ο καλός Τούρκος είναι ο σκοτωμένος Τούρκος. Αλλιώς αφήστε τούς εξ ημών γραικύλους να τα δώσουν όλα, όσο είναι καιρός. Ποτέ δεν είχαμε έλλειψη από ραγιάδες και φαναριώτες (που κρατούν το φανάρι). Η επιλογή αυτήν τη φορά θα πρέπει να είναι του ελληνικού λαού. 

Αλήθεια, γιατί οι τόσες και τόσες εταιρείες δημοσκοπήσεων δεν θέτουν το ερώτημα «να δώσουμε στον Τούρκο» για να έχουμε ειρήνη ή «μολών λαβέ» και ότι ήθελε προκύψει; Καιρός δεν είναι να μετρηθούμε και να δούμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη;

Και κάτι τελευταίο. Μην χαρίζετε στην καθημερινή ομιλία σας το όνομα Μακεδονία (και Μακεδόνες), έστω και υπό την σύνθετη μορφή της συμφωνίας των Πρεσπών, στους, κατά τον Ίωνα Δραγούμη, «σλαβανάκατους». Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια και ευρηματική σε συντμήσεις σύνθετων λέξεων. Μην λέτε Βόρεια Μακεδονία αλλά Βορακεδονία  και τους κατοίκους της Βορακεδόνες, βορά κατά κάποιον τρόπο της χλεύης της Ιστορίας. 
Και πάντα μέσα στα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας, να κοινωνείτε στα εκατομμύρια των ξένων καλοκαιρινών επισκεπτών μας τους όρους Noredonia και Noredonians ως νομότυπες συντμήσεις των North Macedonia και Northern Macedonians αντιστοίχως.

 Και μην ξεχνάτε ότι σε μας έρχονται – και θα έρχονται – κάθε χρόνο οι λαοί του κόσμου, σε αυτούς πηγαίνουν μόνον τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου.

Χρίστος Γούδης

Ἀπό : Ἐπίλεκτα