Διεθνεῖς Τραπεζίτες καί FED (μέρος α΄)

Μετά τήν εἴδησιν περί ἐλέγχου τῆς FED ἀπό τήν κυβέρνησιν Τράμπ (Ο Τραμπ «χτύπησε» την FED και παίρνει τον έλεγχό της) εἶναι λογικό νά ἔχῃ στραφεῖ τό  ἐνδιαφέρον τοῦ κόσμου στό τί μπορεῖ νά ἔχῃ ὡς συνέπεια,σέ παγκόσμιον ἐπίπεδον,μία τέτοια «σύγκρουσις».

Πολλοί εἶναι αὐτοί πού βιάστηκαν νά προβλέψουν τήν τύχη τοῦ Τράμπ,συγκρίνοντάς τον μέ τόν Τζόν Φιτζέραλντ Κένεντι,ὁ ὁποῖος τό 1963,μέ τόν νόμο 11110,προσπάθησε νά πάρη τίς ἐξουσίες τῆς FED,μ᾿ἀποτέλεσμα τήν δολοφονία του. Ἐγώ θά κρατήσω κάποιες ἀποστάσεις ἀπό μία τέτοια ἄποψιν,γιά τόν ἁπλούστατον λόγον πώς μία τέτοια κίνησις ἐκ μέρους τοῦ Τράμπ πού γνωρίζει ἄριστα τί σημαίνει διεθνεῖς τραπεζίτες καί FED,δέν πρέπει νά ἔχῃ ἡρωϊκή ἀφετηρία...Πιθανῶς νά ὑπάρχει μία ἄλλη ...συνωμοσία πίσω ἀπό αὐτήν καί γιατί ὄχι σχεδιασμένη καί πάλιν ἀπό τούς ἰδίους...

 Γι᾿αὐτό θά δημοσιεύσουμε μία σειρά ἀναρτήσεων,πρωτίστως γιά τό τί εἶναι ἡ FED,δῆλα δή ἡ Κεντρική Τράπεζα τῆς Ἀμερικῆς,ἀπό ποιούς δημιουργήθηκε καί ποιός ὁ πραγματικός της σκοπός. 

Οἱ πληροφορίες εἶναι ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰωάννη Ἀντωνόπουλου :Παγκόσμιος Συνωμοσία,τό ὁποῖο θεωρῶ ἕνα ἐκ τῶν σπουδαιοτέρων βιβλίων ἐπί τοῦ θέματος παγκόσμια συνωμοσία. 

Γιά ἀρχή ἄς δοῦμε τί σημαίνει Διεθνεῖς Τραπεζίτες καί πῶς λειτουργοῦν.

Γρἀφει ὁ Ἰωάννης Ἀντωνόπουλος :

Ἀφοῦ ὁ μεγαλύτερος μοχλός τῶν συνωμοτῶν εἶναι οἰκονομικές χρηματικές,ὁ ἀναγνώστης διά νά ἀντιληφθῇ τόν μηχανισμόν τῶν συνωμοτῶν,θά πρέπει νά ἔχη βασικές γνώσεις τραπεζικῆς καί ἰδιαίτερα διεθνοῦς τραπεζικῆς.Τό κοινό πιστεύει ὅτι οἱ κυβερνήσεις του δανείζονται δανείζονται ἀπό τόν λαόν μέσω τῶν ὁμολογιῶν. Ἐν τῇ πράξει ὅμως ἕνα ἐλάχιστον ποσοστόν καλύπτεται ὑπό τῶν ἰδιωτῶν. Τό μεγαλύτερον ποσοστόν τῶν ὁμολογιῶν τούτων καλύπτεται ὑπό κολοσσιαίων τραπεζικῶν ἑταιρειῶν γνωστῶν ὡς Διεθνῶν Τραπεζιτῶν.

Τό εὔλογον ἐρώτημα εἶναι τί ἐγγυήσεις δίδει μία κυβέρνησις ἤ ἕνας βασιλεύς ὅταν δανείζεται ἀπό μίαν διεθνῆ τράπεζαν.Ὅπως καί εἰς μίαν ἐπιχείρησιν μία κυβέρνησις διά νά δυνηθῇ νά δανεισθῇ χρήματα,πρέπει νά παραχωρήση ἕνα μέρος ἀπό τήν κυριαρχίαν της εἰς τόν πιστωτήν διά ἐγγύησιν.Ὁ πιστωτής τραπεζίτης διά νά ἐξαναγκάση τήν κυβέρνησιν νά τοῦ ἐπιστρέψη τό Κεφάλαιον καί τούς τόκους δύναται νά χρησιμοποιήση τόν ἐχθρόν ἤ ἀντίπαλόν της.Ἐάν ὁ Μονάρχης ἤ τό Κράτος δέν ἔχει ἐχθρούς θά πρέπει νά τοῦ δημιουργήση ὁ τραπεζίτης.

Ἀπό τούς πρώτους Εὐρωπαίους Διεθνεῖς τραπεζίτες,ἦσαν οἱ Ἰππότες Ναΐτες,οἱ ὁποῖοι ἦσαν κάτοικοι τῶν περσσοτέρων Εὐρωπαϊκῶν πόλεων καί διέθεταν ἀρκετά κεφάλαια ἀπό τίς εἰσφορές τῶν πιστῶν,οἱ ὁποῖες ἦσαν τόσο πολλές ὥστε νά ἀποτελέσουν κι᾿ἕνα βασικό λόγον τῆς ἐκτροπῆς τῆς ἀποστολῆς των.

Mayer Amschel Rothschild

Ἐξαίρετος παίκτης αὐτοῦ τοῦ παιχνιδιοῦ ἦτο ὁ περίφημος Οἶκος τῶν Ῥότσιλντ. Ὁ ἱδρυτής του,ὁ ἑβραῖος Μέϋρ Ῥότσιλντ (1743-1812),εἰς Φρανκφούρτην,ἐκράτησεν ἕναν ἀπό τούς πέντε υἱούς του εἰς Φρανκφούρτην γιά νά διευθύνη τήν Τράπεζαν τῆς Φρανκφούρτης καί ἔστειλε τούς ἄλλους εἰς τό Λονδῖνον,Παρίσι,Βιέννην καί τήν Νάπολιν. Οἱ Ῥότσιλντἐπλούτισαν ἀπίστευτα κατά τήν διάρκεια τοῦ ΙΘ΄αἰῶνος,χρηματοδοτοῦντες τίς κυβερνήσεις διά νά πολεμοῦν ἡ μία τήν ἄλλην.
Ὁ καθηγητής Στιοῦαρτ Κραίην,λέγει :

«Ἐάν ἐξετάσης κάθε πόλεμον τοῦ ΙΘ΄αἰ. εἰς τήν Εὐρώπην θά ἴδης ὅτι πάντοτε ἐτερμάτιζεν μέ τήν ἀποκατάστασιν ἑνός ἰσοζυγίου δυνάμεων.Μέ κάθε ἀνακατάταξιν ὑπῆρχεν ἕνα ἰσοζύγιον δυνάμεων,εἰς μίαν νέαν ὁμάδα γύρω ἀπό τόν οἶκο τῶν Ῥότσιλντ εἰς τήν Ἀγγλίαν,Γαλλίαν ἤ Αὐστρίαν.Κατέτασσαν τά ἔθνη κατά τοιούτον τρόπον,ὥστε ἐάν κάποιος βασιλεύς δέν συνεμορφοῦτο ἔνας πόλεμος θά ἐξέσπα καί τό ἀποτελέσμά του θά ἀπεφασίζετο ἀπό τό ποιά πλευρά θά ἐχρηματοδοτεῖτο.Ὁ ἔλεγχος τῆς δανειστικῆς καταστάσεως τῶν ἐμπολέμωνἐθνῶν ἀποτελεῖ συνήθως καλήν ἔνδειξιν τοῦ ποῖος ἔπρεπε νά τιμωρηθῇ».

Ὁ καθηγητής Κουΐγκλεϋ μᾶς λέει ὅτι,οἱ Ῥότσιλντ καί οἱ ἄλλοι διεθνεῖς τραπεζίτες ἦσαν διαφορετικοί ἀπό τούς συνηθισμένους τραπεζίτες. Ἦσαν κοσμοπολιτικοί καί διεθνεῖς.Ἦσαν πολύ κοντά στίς κυβερνήσεις καί ἰδιαιτέρως ἐνδιαφερόμενοι γιά τά κρατικά χρέη,περιλαμβανομένων καί τῶν διεθνῶν κυβερνητικῶν χρεῶν.Αὐτοί οἱ τραπεζίτες καλοῦνται «Διεθνεῖς Τραπεζίτες».

Τίποτε δέν ὁδηγεῖ μίαν κυβέρνησιν εἰς χρέος περισσότερον ἀπό ἕναν πόλεμον.Δέν ἦτο καθόλου ἀσυνήθιστη ἡ πρακτική αὐτῶν νἀ χρηματοδοτήσουν καί τά δύο μέρη τῶν πλέον αἱμοσταγῶν πολεμικῶν συγκρούσεων.Ἒπί παραδείγματι,κατά τήν διάρκειαν τοῦ Ἀμερικανικοῦ Ἐμφυλίου πολέμου,οἱ Βόρειοι ἐχρηματοδοτοῦντο ὑπό τῶν Ῥότσιλντ μέσω τοῦ ἀμερικανοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ Ἀ. Μπέλμοντ καί οἱ Νότιοι μέσω τῶν Ἐρλάγκερ συγγενῶν τῶν Ῥότσιλντ.

Δύνασαι νά ἐλέγχης μία κυβέρνησιν ἐάν σοῦ ὀφείλη.Ὁ δανειστής δύναται νά ζητῆ  καί νά λαμβάνη δικαιώματα μονοπωλίων,ἀπό μία κυβέρνησιν σέ ἐθνικές τράπεζες,πηγές ἐνέργειας,συγκοινωνίες κ.λπ. Οἱ διεθνεῖς τραπεζίτες κατορθώνουν νά ἔχουν τό μονοπώλιον τοῦ ἐθνικοῦ χρήματος.Ἐν τῇ πράξει αὐτῇ κατεῖχαν ὡς ἰδιωτικοί ὀργανισμοί,τίς Κεντρικές τράπεζες τῶν διαφόρων εὐρωπαϊκῶν ἐθνῶν. Οἱ Κεντρικές Τράπεζες τῆς Ἀγγλίας,Γαλλίας,Γερμανίας ἦσαν ἰδιοκτησία τῶν μονοπωλίων παραχωρημένων ὑπό τῶν κυβερνήσεων συνήθως ὡς ἐπιστροφή τῶν δανείων των.

Ὅταν ἡ «Ὁμάς τῶν Δικαίων Ἀνδρῶν» προσέλαβε τόν Κάρλ Μάρξ νά γράψη τό σχεδιάγραμμα τῆς κατακτήσεως,καλούμενον Κομμουνιστικόν Μανιφέστο,στό 5 μέρος ἔλεγε :«συγκέντρωσις τῆς πίστεως στά χέρια τοῦ κράτους μέσω μίας Ἐθνικῆς Τραπέζης μέ Ἐθνικόν Κεφάλαιον καί ἀποκλειστικότητα μονοπωλίου». Ὁ Λένιν εἶπε ἀργότερα ὅτι, ἡ ἵδρυσις μίας Κεντρικῆς Τραπέζης ἦτο τό 90% τῆς κομμουστικοιποιήσεως μιᾶς χώρας. Οἱ συνωμότες αὐτοί ἐγνώριζαν ὅτι δέν δύνανται νά ἔχουν τήν κυριαρχίαν ἑνός ἔθνους ἄνευ στρατιωτικῆς δυνάμεως ἐκτός ἐάν αὐτό τό ἔθνος ἔχει Κεντρική Τράπεζαν,μέσω τῆς ὁποίας δύναται νά κυριαρχήση τῆς οἰκονομίας του. Ὁ ἀναρχικός Μπακοῦνιν παρατηροῦσε σαρκαστικός γιά τούς ὁπαδούς τοῦ Μάρξ : «ἔχουν τό ἕνα πόδι μέσα στήν τράπεζα καί τό ἄλλο πόδι στήν σοσιαλιστική κίνησιν»

Ὁ καθηγητής Κουΐγκλεϋ,λέει : ...οἱ σημαντικές οἰκονομικές δυνάμεις τοῦ κόσμου ἦσαν στά χέρια αὐτῶν τῶν τραπεζῶν ἐπενδύσεων,οἱ ὁποῖες παραμένουν κυρίως εἰς τά παρασκήνια στίς ἴδιες ἀφανεῖς ἰδιωτικές τράπεζές των. Αὐτοί ἐσχημάτισαν ἕνα σύστημα διεθνοῦς συνεργασίας καί ἐθνικῆς κυριαρχίας,περισσότερον ἰσχυράν καί περισσότερον μυστικήν ἀπό ὅ,τι τῶν ἀντιπροσώπων των στίς Κεντρικές Τράπεζες.

Ἦτο φυσικόν ἐκεῖνοι πού εξουσίαζαν τίς Κεντρικές Τράπεζες τῆς Εὐρώπης νά ἐπιθυμοῦν νά ἐφαρμόσουν ἕνα παρόμοιο κατεστημένο καί στίς ΗΠΑ. Ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς Ἀμερικανικῆς ἀνεξαρτησίας,οἱ Πατέρες τοῦ Ἔθνους ἐφοβοῦντο τήν ἐξουσίαν τῆς Ἀμερικῆς μέσω χειρισμῶν τοῦ χρήματος καί ἠωνίζοντο ἐναντίον τῶν διεθνῶν τραπεζιτῶν. Ὁ Τόμας Τζέφερσον ἔγραψε στόν Τζών Σμίθ : «...εἰλικρινῶς πιστεύω ὅπως καί ἐσύ ὅτι οἱ τραπεζικές ἐγκαταστάσεις εἶναι περισσότερον ἐπικίνδυνες ἀπό σταθμευμένους στρατούς...»

Ὁ Γουσταῦος Μέϋερς ἀποκαλύπτει: «...κάτω ἀπό τήν ἐπιφάνειαν οἱ Ῥότσιλντ ἔχουν μίαν δυναμικήν ἐπήρειαν εἰς τό νά ἐπιβάλλουν οἰκονομικούς νόμους...»

John Pierpont Morgan Sr.

Διά νά ἀποδείξουν τήν ἀνάγκην ὑπάρξεως μιᾶς Κεντρικῆς Τραπέζης,οἱ διεθνεῖς τραπεζίτες ἐδημιούργησαν μίαν σειράν ἀπό πανικούς εἰς ἐπίδειξιν τῆς δυνάμεώς των,μίαν προειδοποίησιν πρός τούς ἄλλους τραπεζίτας διά τό τί θά συνέβαινε ἐάν δέν συνεμορφοῦντο. Ὁ ἐκτελεστής αὐτῶν τῶν μαθημάτων ἦτο ὁ Τζών Π. Μόργκαν,ἀμερικανός γεννημένος ἀλλά ἐκπαιδευμένος στήν Ἀγγλίαν καί τήν Γερμανίαν. Ὁ Μόργκαν ἐφέρετο ὡς ἀντιπρόσωπος εἰς τήν Ἀμερικήν τῶν Ῥότσιλντ τῆς Ἀγγλίας.

Paul Moritz Warburg

Ὁ ἄνθρωπος πού ἐπρόκειτο νά παίξη τόν πλέον σημαντικό ῥόλον εἰς τήν δημιουργία αὐτῆς τῆς Κεντρικῆς Τραπέζης τῆς Ἀμερικῆς,ἦτο ὁ Πώλ Βάρμπουργκ,ὁ ὁποῖος ἀπό καιροῦ εἶχε μεταναστεύσει εἰς τήν Ἀμερικήν μαζί μέ τόν ἀδερφό του Φέλιξ,ἀπό τήν Γερμανία,τό 1902. Ἄφησαν τόν ἀδελφό τους Μάξ εἰς τήν Φρανκφούρτην γιά νά διευθύνη τήν ἐκεῖ οἰκογενειακήν τράπεζαν.

Jakob Heinrich Schiff

Ὁ Πώλ Βάρμπουργκ ἐνυμφεύθη τήν Νίνα Λόεμπ,κόρην τοῦ Σολομῶντος Λόεμπ τῆς «Κούν Λόεμπ καί Σία»,τῆς πλέον δυναμικῆς άμερικανικῆς διεθνοῦς τραπεζικῆς ἑταιρείας. Ὁ ἀδελφός Φέλιξ ἐνυμφεύθη τήν Φρίντα Σίφφ,κόρη τοῦ Ἰακώβου Σίφφ,τοῦ ἐξουσιαστῆ πίσω ἀπό τήν «Κούν Λόεμπ καί Σία». Κατά τόν ΙΗ΄αίῶνα,οἱ Σίφφ καί Ῥότσιλντ ἔμεναν στήν ἴδια διπλοκατοικία στήν Φρανκφούρτην. Εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ Σίφφ ἀγόρασε τήν ἑταιρικήν του μερίδα εἰς τήν Κούν Λόεμπ,μέ χρήματα τοῦ Ῥότσιλντ. Ὁ Πωλ καί ὁ Φέλιξ Βάρμπουργκ ἔγιναν ἑταῖροι εἰς τήν «Κούν Λόεμπ καί Σία».

Solomon Loeb

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 

(FRS,Federal Reserve System- Ὁμοσπονδιακόν Ἀποθεματικόν Σύστημα-)

Τό 1907 ὁ Πώλ Βάρμπουργκ ἀφιέρωσεν ὅλο τοόν χρόνον του μιλώντας γράφοντας καί δίνοντας διαλέξεις γιά τήν ἀνάγκη τῆς τραπεζικῆς ἀναθεωρήσεως στίς ΗΠΑ. Μαζί του εἰργάζετο καί ὁ Νέλσων Ὤλντριντς, γνωστός ὡς ὁ «ὁ ἄνθρωπος τοῦ Μόργκαν εἰς τήν Γερουσίαν». Ἡ κόρη τοῦ Ὤλντριντς, ἡ Ἄμπυ, ἐνυμφεύθη τὀν Τζών Δ. Ροκφέλλερ τόν νεώτερον. Μετά τόν πανικόν τοῦ 1907, (δημιούργημα τοῦ Τζ. Π. Μόργκαν), ὁ Ὤλτριντς ἐτοποθετήθη ἀπό τήν Γερουσίαν νά κατευθύνη τήν Ἐθνικήν Οἰκονομικήν Ἐπιτροπήν (!). Ὅταν ἦσαν ἕτοιμοι, οἱ Βάρμπουργκ καί οἱ Ὤλντριντς, ἄνευ οὐδεμιᾶς ἄλλης ἀνακοινώσεως, μαζί καί μέ ἄλλους διεθνεῖς τραπεζίτες, διοργάνωσαν μίαν ἀπό ίις πλέον σημαντικές μυστικές συνεδριάσεις εἰς τήν ἱστορίαν τῶν ΗΠΑ.

John Davison Rockefeller Jr.

Τό σκηνικόν ἐλέγχετο πλήρως καί κάτω ἀπό τόν ἔλεγχόν των ἦτο ὁλόκληρος ἡ οικονομία. Ὁ Γερουσιαστής Ὤλντριντς ἔστειλε μυστικές προσκλήσεις εἰς τούς:

1) Χ.Π. Νταίηβισον, τῆς Τζ. Π. Μόργκαν &Σία, 2) Φ.Α. Βάντερλιπ, Πρόεδρον της National City Bank, ἰδιοκτησίας τῶν Ροκφέλλερ, 3) Α.Π. Ἄντριου, Ὑφυπουργόν Οἰκονομικῶν, 4) Βενιαμίν Στρόνγκ, της Τράπεζικῆς Διαχειριστικῆς Ἐταιρείας τῶν Μόργκαν και 5) Πώλ Βάρμπουργκ.

Ἡ συνεδρίασις ἔγινε στήν λίμνη Τζέκυλ τῆς Πολιτείας τῆς Γεωργίας. Σκοπός τους ἦτο νά γράψουν, (οὐσιαστικά νά ἐγκρίνουν), τίς τελικές εἰσηγήσεις διά τήν ἵδρυσιν τῆς Κεντρικῆς Τραπέζης τῆς Ἀμερικῆς. Ἐπειδή ὁ ὅρος Κεντρική Τράπεζα ἀντηχοῦσε δυσμενῶς εἰς τό κοινόν, τήν ὡνόμασαν «Ὁμοσπονδιακόν Ἀποθεματικόν Σύστημα» (FEDERAL RESERVE SYSTEM).

φωτό

Ὅταν τό νομοσχέδιον δέν ἦτο δυνατόν νά προωθηθῆ εἰς τό Κογκρέσσον ἐφήρμοσαν νέα τακτική. Τό Ρεπουμπλικανικόν κόμμα ἦτο πολύ συνδεδεμένο μέ τήν Γουώλ Στρήτ, τό Χρηματιστήριο τῆς Ν. Ὑόρκης. Ἡ μόνη ἐλπίς ἦτο νά τό συγκαλύψουν καί νά τό ἐπαναφέρουν ἀπό τούς Δημοκρατικούς, σάν ἕνα μέτρο νά γυμνώσουν τήν Γουώλ Στρητ ἀπὀ τήν δύναμή της. Ἡ εὐκαιρία ἦλθε μέ τό πλησίασμα τῶν προεδρικῶν ἐκλογῶν τοῦ 1912. Χρηματοδότης καί ἐξουσιαστής ὅλων τῶν ὑποψηφίων ἦτο ὁ Τζ. Π. Μόργκαν.

Ὁ δημοκράτης Γούντρω Οὐΐλσων ἦτο «ἰδιοκτησία του Μόργκαν ». Ἀπό τό 1907 ἀπεδέχετο τήν πρότασιν τῆς δημιουργίας Κεντρικῆς Τραπέζης καί ἐξῆρε τόν ρόλον τοῦ Μόργκαν εἰς τήν Ἀμερικανικήν Κοινωνίαν.

Κατά τήν προεκλογικήν του ἐκστρατείαν ὁ Οὐΐλσων διεκήρυττε: «εἴμεθα ἐναντίον τοῦ νομοσχεδίου γιά τήν δημιουργίαν μιᾶς Κεντρικῆς Τραπέζης». Ἀλλά τά «μεγάλα παιδιά» ἤξεραν ποιόν ἔχουν ἀγοράσει. Χρηματοδότης τοῦ Οὐΐλσων, ἐκτός ἀπό τόν Μόργκαν, ἦσαν καί ὁ Ἰακώβ Σίφφ, Β. Μπαρούχ, Χ. Μοργκεντάου, Τ.Φ. Ράϊαν καί ὁ ἐκδότης τοῦ Νιού Γιόρκ Τάϊμς, Ἀδόλφος Ὄχς.

«Μαντρόσκυλο» τοῦ Κατεστημένου, γιά νά ἐξουσιάζη τόν Οὐΐλσων, καί αὐτός πού ὠδήγησε τό πρόγραμμα μέσω τοῦ Κογκρέσσου, ἦτο ὁ μυστήριος «Συνταγματάρχης» Ε.Μ. Χάουζ, υἱός ἑνός ἀντιπροσώπου τῆς Ἀγγλίας, μέ οἰκονομικά ἐνδιαφέροντα τῆς Ἀμερικῆς τοῦ Νότου, ἐκπαιδευμένος στήν Ἀγγλία. Ὁ τίτλος ἦτο τιμητικός διότι ὁ Χάουζ οὐδέποτε ὑπηρέτησε στόν στρατό. Ἦτο ἄνθρωπος τῶν παρασκηνίων, ὁ κινών τά νήματα καί θεωρεῖται ἀπό πολλούς ἱστορικούς, ὡς ὁ πραγματικός πρόεδρος τῆς Ἀμερικῆς, κατά τήν θητεία τοῦ Οὐΐλσων. Ὁ Χάουζ σ᾿ἕνα βιβλίο του ἔγραφε: γιά τήν «ἐφαρμογή τοῦ σοσιαλισμοῦ κατά τό ὄνειρο τοῦ Κάρλ Μάρξ» .

 Wilson καί  Edward Mandell House ἡ ...νυφίτσα στά δεξιά

Ἰωάννη Ἀντωνόπουλου : Παγκόσμιος Συνωμοσία (ἔκδοσις 1988,σελ. 215-219)

Συνεχίζεται

Σημείωσις : Περιττόν,φαντάζομαι νά σᾶς πῶ,ὅτι ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν ἀνωτέρω ἀναφερομένων προσώπων,ἄν ὄχι ὅλα,εἶναι ἑβραϊκῆς καταγωγῆς. Μέ ὅτι μπορεῖ νά σημαίνει αὐτό...

Διεθνεῖς Τραπεζίτες καί FED (μέρος β΄) 

Ἡ Πελασγική