Ἀπό σχόλιον ἀναγνώστου,ἐδῶ :
«Έχετε υπ' όψιν σας ότι, ειδικά στην Ελλάδα, το φίδι είναι καί μιά αλληγορία γιά το dna, όπως πχ στο κηρύκειον του Ερμή. Οι Ασιάτες, τους οποίους ανέφερε η σχολιάστρια παραπάνω, παίρνουν το φίδι ως κυριολεκτικό σύμβολο (διότι τόσο καταλαβαίνουν) - κι αυτή είναι η διαφορά μας. Άρα, η "καθαρή γενιά" του Ερεχθέα, η καταγόμενη από μισόν άνθρωπο μισό φίδι, δείχνει κάτι άλλο - πλήν κυριολεξίας. Στο κάτω-κάτω, είναι θέμα λογικής: δεν έχουμε καμμία βιολογική συγγένεια με τα φίδια. Άρα, πώς θα μπορούσε να προέλθει άνθρωπος απ' αυτά; (Άρα, ισχύει το "κάτι άλλο".)»
Ἡ ἐνδοξοποίησις τοῦ κακοῦ,πού παίζει τόσο σημαντικό ῥόλον μεταξύ τῶν συγχρόνων ἐπαναστατικῶν κινήσεων ( Σημείωσις Πελασγικῆς : βλέπε ἀναρχικούς,τρομοκρατικές ὀργανώσεις κ.λπ. Θυμηθεῖτε τί εἶχε πῇ ὁ Φραγκίσκος Ῥαγκούσης,δικηγόρος τοῦ ἀρχιδολοφόνου Χριστοδούλου Ξηροῦ,γιά τήν δρᾶσιν τοῦ ἐγκληματία : «Οι συγκυρίες, κάποια κοινωνικά αιτήματα, οι ευαισθησίες που έχει ως επαναστάτης τον οδήγησαν στο να αφήσει τον εφησυχασμό και να περάσει πάλι στις αξίες του, στην ελευθερία, τη δύναμη και τη δράση»!!! ) ἀποτελοῦσε τήν πίστιν τῶν Ὀφιτῶν,οἱ ὁποῖοι ἐλάτρευαν τόν ὄφιν,διότι ἐπαναστατοῦσε κατά τοῦ Ἰεχωβᾶ,στόν ὁποῖον ἀνεφέροντο μέ τό Καμπαλιστικό ὄνομα τοῦ «Δημιουργοῦ». (Ἀπό τό βιβλίον τοῦ Ἰωάννου Ἀντωνοπούλου : Παγκόσμιος Συνωμοσία)
Αὐτοί ( οἱ Ὀφῖτες)προέρχονταν ἀπό τούς Γνωστικούς (Γνωστικισμός=ἑβραϊκός μυστικισμός-Καμπάλα),στίς θεωρεῖες τῶν ὁποίων βασίσθηκαν ὅλες οἱ μυστικές ὁργανώσεις μέχρι σήμερα. Μία νεώτερη μορφή του ἀπετέλεσε ὁ Διαφωτισμός καί ὅλοι οἱ ἐκφραστές του «φιλόσοφοι»,ἕως τῶν ἡμερῶν μας. Σύμπτωσις,ὅτι ἡ συντριπτική πλειοψηφία αὐτῶν εἶναι ἑβραῖοι τῇ καταγωγῇ ;...
Ὅλα αὐτἀ τα περί Κηρυκείου καί dna,θά ἔλεγα πώς ὁμοιάζουν μέ γνωστικιστικές μπαροῦφες (συγγνώμη γιά τήν λέξιν), πού ἄλλα πράγματα θέλουν νά ἐπιτύχουν. Ἄλλως τε καί τά ποτάμια ἐλικοειδή σχηματισμό ἔχουν...
Ὁ ὄφις ἔχει πολύ συγκεκριμένη συμβολική.Πολύ συγκεκριμένη.Μᾶς τό δείχνει ἡ ἴδια ἡ φύσις.Τό κακό καί μόνον.Τό καλόν,ἐξ αὐτῶν,θά μπορούσαμε νά ποῦμε πώς εἶναι τό δηλητήριό του πού χρησιμοποιεῖ ἡ ἱατρική.(ἐδῶ καί ἡ σχέσις τοῦ Κηρυκείου).
Νά σημειώσουμε ἐδῶ πώς ἡ Πάνδροσος,κόρη τοῦ Κέκροπος (ἐπίσης διφυής)εἶναι αὐτή πού λαμβάνει ἐκ τῆς Ἀθηνᾶς τήν ἐντολή τῆς προστασίας τοῦ Ἐριχθονίου. Τό φιδόμορφο ὄν ἐκ τοῦ σπέρματος τοῦ Ἠφαίστου πού ἔπεσε στόν μηρό τῆς Ἀθηνᾶς (ἡ συμβολική τοῦ μηροῦ ἔχει σημασία-θυμηθεῖτε τήν πάλη τοῦ Ἰακώβ μέ τόν Θεό ὅταν τόν ὀνόμασε Ἰσραήλ-)καί ἐκείνη σκουπίζοντάς το,τό πέταξε στήν γῆ ὅπου ἐγεννήθη ὁ Ἐριχθόνιος.Αὐτή ἡ Πάνδροσος μέ τόν θεό Ἐρμῆ γέννησε τόν Κήρυκα.
Ἄρα,ἔχουμε Ἐρμῆς-Πάνδροσος-Κήρυκας-Ἀθηνᾶ-Ἐριχθόνιος φιδόμορφος.
Ὁ Ἐριχθόνιος ἔδιωξε τόν Ἀμφικτύωνα,3ο βασιλιᾶ τῆς Ἀττικῆς καί πῆρε τήν βασιλεία.Πρίν τόν Ἀμφικτύωνα ἦταν ὁ Κραναός,ἀγνώστων στοιχείων,πού παντρεύηκε τήν κόρη κάποιου Λακεδαίμονα (γιατί ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ;!!!). Μία ἀπό τίς τρεῖς κόρες τοῦ Κραναοῦ παντρεύτηκε ὁ Ἀμφικτύων πού μέ ...ἐπανάσταση πῆρε τήν βασιλεία ἀπό τόν πεθερό του Κραναό.Αὐτόν τόν Άμφικτύωνα,κάποιοι τόν λένε αὐτόχθονα,κάποιοι ὡς τόν υἱο τοῦ Δευκαλίωνα (εἰσαγώμενος κι᾿αὐτός) (Ἀπολλόδωρος Γ΄ιδ΄5-7,Παυσανίας ,Ἀττικά Β΄5,Λα 2).Ἐρωτῶ :Γιατί ὁ Ἐρμῆς ὀνομάζει τό παιδί πού γεννᾶ μέ τήν Πάνδροσο,κόρη τοῦ φιδόμορφου Κέκροπα,Κήρυκα;Φίδι καί κηρύκειον...Καί ἡ Πάνδροσος ἐπιλέγεται ὡς ἡ πλέον κατάλληλος γιά τήν φύλαξη(κρυφή ἀνατροφή τοῦ μωροῦ) τοῦ ἄλλου φιδόμορφου,υἱοῦ τῆς Ἀθηνᾶς,Ἐριχθονίου; Οἱ δύο ἀδερφές της ( Ἄγραυλος καί Ἔρση)πού δέν μπόρεσαν νά κρατήσουν τό μυστικό φονεύθησαν. Γιατί ἄρα γε;
Γράφει ὁ Σταγειρίτης στήν Ὠγυγία (Ὠγυγίας μέρος Στ΄ κεφ.Δ΄ Περί τοῦ Ἐριχθονίου δ΄ βασιλέως τῶν Ἀθηναίων καί τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ.) «...Ἡ Ἄγραυλος ἐτιμήθη μεγάλως,ἔκτισαν καί ναόν αὐτῆς καί εἰς τόν ναόν τοῦτον καί εἰς τό ὄνομα αὐτῆς ἐγίνετο ὁ ὅρκος τῶν παίδων,ὅτε ἐγράφοντο εἰς τούς ἄνδρας...Ὁ δέ ὅρκος ἦτον,ὡς τό ἔργον καί ἡ πίστις τῆς Ἀγραύλου.ὅτι μένουσι πιστοί εἰς τήν πατρίδα νά πολεμήσωσιν,ὑπέρ αὐτῆς μέχρι θανάτου,ἐπειδή ἡ Ἄγραυλος ἐφονεύθη,μή δεχόμενη τόν Ἐρμῆν,τόν πρέσβυν τῶν ἐναντίον,περί τῆς προδοσίας...»
Πρέσβης,δῆλα δή Κήρυκας,τῶν ἐναντίον,τῶν ἐχθρῶν(ποίων;)...Τί ἦρθε νά κηρύξῃ ὁ Ἐρμῆς ; Καί ἀπό ποῦ ὥστε νά θεωρεῖτε ἐνάντιος;
Μετά τόν Ἐριχθόνιο ἔρχεται ὁ υἱός του Πανδίων.Στήν βασιλεία αὐτοῦ ἔχουμε καί τήν νέα εἰσαγωγή θεῶν :Δήμητρα καί Διόνυσος ! Αὐτός παντρεύτηκε τήν θεία του,τήν ἀδερφή τῆς μάνας του ! Μέ αὐτή ἔκανε τά δίδυμα,Ἐρεχθέα καί Βούτην. Ὁ ἕνας γίνεται βασιλιᾶς καί ὁ ἄλλος ἱερέας καί ἐξ αὐτοῦ τό γένος τῶν ἱερέων Ἐτεοβουτάδων.
Ἀγαπητέ μου ἀναγνώστη,ἀπό αὐτούς ψάχνεις τό «κάτι ἄλλο» ; Σίγουρα,ἀφοῦ οἱ ἀδερφές τοῦ Ἐρεχθέα,Πρόκνη καί Φιλομήλα (μήν γράψουμε ὅλη τήν ἱστορία πῶς,ἀλλά τήν ἀνόσια πρᾶξιν τους),ἔσφαξαν τὀν υἱό τῆς Πρόκνης,τόν μαγείρεψαν καί τόν παρέθεσαν ὡς δεῖπνο στόν πατέρα του καί σύζυγο τῆς Πρόκνης,Τηρέα.
Ὁ Ἐρεχθεύς ἔσφαξε τόν Εὔμολπο,πού εἶχε καλέσῃ πρός βοήθεια προφανῶς γιά τήν ...διαμεσολάβησίν του στό Μαντεῖο γιά χρησμό (πόλεμο μέ τούς Ἐλευσινίους). Φοβερός χρησμός,νά θυσιάσῃ τήν κόρη του...Ἀλλά ἤξερε τό Μαντεῖο τί πρόσταζε.Ἐπεί δή οἱ ἀδερφές ἦσαν ὁρκισμένες ἐάν χαθῆ ἡ μία νά χαθοῦν καί οἱ ἄλλες μέ αὐτοχειρία !Ἄρα μ᾿ἕνα σμπάρο τέσσερα τρυγόνια,ἀφοῦ 4 ἦσαν οἱ ἀδερφές.
Ἀφοῦ νίκησε τούς Ἐλευσινίους,ὁ Ἐρεχθεύς ἔσφαξε τόν Εὔμολπο,υἱό τοῦ Ποσειδῶνος,πού τόν περιποιήθηκε ἀναλόγως.Κατακεραύνωσε τόν Ἐρεχθέα καί τόν οἶκον του( διαμαχη τῶν ἱερατείων καί τῶν ἐκλεκτῶν τους...).Οἱ Ἀθηναῖοι ὅμως τόν τίμησαν καί ἔφτιαξαν καί τό Ἐρεχθεῖον πρός τιμήν αὐτοῦ ! Μή καί ξεχάσουν τήν περίφημη γενιά ! ! !
Πῶς σᾶς φαίνονται λοιπόν,οἱ δρακογενιές τῶν Ἀθηναίων; Κατ᾿ἀρχήν πολύ Ἑλληνικές,ἔτσι;
Συνεχίζετε νά ἔχετε τήν ἄποψιν περί ὄφεως καί dna;Ναί,θά συμφωνήσω. Μέ τήν ἀντίθετη ὅμως συμβολική,αὐτή τοῦ εἰσαγωμένου καί οὐδόλως αὐτόχθονος...
Πῶς τό εἶπε ὁ ἀναγνώστης μας; «η "καθαρή γενιά" του Ερεχθέα, η καταγόμενη από μισόν άνθρωπο μισό φίδι, δείχνει κάτι άλλο».
Συμφωνῶ. Κάτι πολύ ἄσχημο,κακό καί ὕποπτον...
Ὅντως,«κοινή λογικήν» θέλει,ὅπως λέει καί ὁ ἀναγνώστης.Μόνον πού χρειάζεται καί πολύ ἔρευνα,τό ὁποῖον σημαίνει διάβασμα,πολύ διάβασμα,ἀγαπητέ ἀναγνώστη.
Δέν εἶναι ἄλλως τε,καθόλου τυχαῖον πώς ὁ ὄφις χρησιμοποιήθηκε μέσῳ τῆς λαϊκῆς σοφίας,ἀλλά καί τοῦ ἐμπειρισμοῦ ὡς σύμβολον τοῦ κακοῦ.
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου