Ἡ Δημοκρατία ἐναντίον τοῦ Ἔθνους ( ὅταν στήν Ἱστορία ἄλλάζουν μόνον τά ...ὀνόματα)

Τοῦ Corneliu Zelea Codreanu (1899 - 1939)

Επειτα από τις εκλογές αυτές μπήκα στο Κοινοβούλιο- ήμουν μόνος μέσα σε ένα εχθρικό κόσμο, δίχως την πείρα αυτής της κοινοβουλευτικής ζωής, δίχως το χάρισμα της δημαγωγίας που συμπεριλαμβάνει πολλές άδειες, αλλά και μεστές από έμφαση φράσεις, δίχως τις προετοιμασμένες μπροστά στον καθρέπτη κινήσεις, δίχως μιά ισχυρή δόση αναιδείας, προτερήματα που ανοίγουν τον δρόμο και σε κάνουν να ξεχωρίζεις αλλά που ο Θεός δεν θέλησε να μου δώσει, πιθανότατα για να με απαλλάξη από οποιονδήποτε πειρασμό που θα μ’ έσμπρωχνε να τα χρησιμοποιήσω για να τραβήξω μπροστά.

 

Όλο αυτό τον καιρό που βρισκόμουν στο κοινοβούλιο δεν παρεβίασα ποτέ τους νόμους της καλής ανατροφής, ούτε μου έλειψε ο σεβασμός για τους γηραιοτέρους, έστω και αν αυτοί ήσαν οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί μου.

Δεν ειρωνεύτηκα, δεν πήρα μέρος σε συνομωσίες, δεν κοροΐδεψα, ούτε προσέβαλα κανένα: κατά συνέπεια δεν κατόρθωσα ποτέ να εξελιχθώ σ’ ένα αναπόσπαστο τμήμα της ζωής αυτής.

Αργά ένα άπόγευμα, όταν η συνεδρίαση βρισκόταν προς το τέλος της και τα έδρανα ήσαν σχεδόν άδεια, μου επετράπη να μιλήσω. Προσεπάθησα να αποδείξω ότι η χώρα μας είχε ύποστεί εβραϊκή εισβολή και ότι όπου αυτή παρουσιαζόταν με μεγαλύτερη ένταση επικρατούσε η πλέον τρομακτική ανθρώπινη δυστυχία....ότι η έναρξη της εβραϊκής πολιορκίας στην χώρα μας συνέπιπτε με την αρχή του θανάτου των Ρουμάνων, ότι στο μέγεθος που θα ηύξανε ο αριθμός τους εμείς θα αφανιζόμασταν. Τέλος κατήγγειλα ότι οι διευθύνοντες το Ρουμανικό έθνος, οι άνθρωποι αυτοί του αιώνος της Δημοκρατίας και των κομμάτων, στον αγώνα αυτό είχαν προδώσει το γένος τους τιθέμενοι στην υπηρεσία της μεγάλης Εθνικής ή Διεθνιστικής Εβραϊκής Οικονομίας.

 

 

Απέδειξα ότι στους καταλόγους της Τραπέζης Marmorosch Blank, αυτής της εβραϊκής σπηλιάς της συνομωσίας και της διαφθοράς είχε καταγραφεί ένα μεγάλο μέρος πολιτικών ανδρών, ανδρών στους οποίους η τράπεζα είχε «δανείσει» χρήματα (σχ. ΚΟ: Η Τράπεζα Μarmorosch Bank ιδρύθηκε το 1848 από τον Εβραίο Iakob Marmoroch και υπήρξε η τράπεζα με την μεγαλύτερη επιρροή στη Ρουμανία. Το 1948 πέρασε στο κράτος).

 

Ο κ. BRANDSCH υφυπουργός των εξωτερικών : 111.000 λέϋ.

Η Αγροτική Τράπεζα του DA VILLA : 4.677.000 λέϋ

Ο κ. IONIAN : 407.000 λέϋ

Ο κ. MADGEARU : 401.000 λέϋ

Ο κ. FILIPPRSCU : 1.265.000 λέϋ

Ο κ. RADUCANU : 3.450.000 λέϋ

Η  Τράπεζα RADUCANU : 10.000.000 λέϋ

Ο κ. PANGAL : 3.800.000 λέϋ

Ο κ. TITULESCU : 19.000.000 λέϋ

Όλοι αυτοί ήσαν επιφανείς άνδρες της πολιτικής ζωής. Πέραν από αυτούς ήσαν και άλλοι, πολλοί άλλοι, αλλά δεν μπόρεσα να αποκτήσω τον κατάλογο.

—Κάποιος από αυτούς με διέκοψε:

—«Είναι χρήματα δανεικά. Θα πληρωθούν.»

—Απάντησα:

 

—«Θα πληρωθούν ή δεν θα πληρωθούν αυτό δεν το γνωρίζω. Αλλά εγώ ένα πράγμα σας λέω: όταν συνάπτονται δάνεια με παρόμοιους οικονομικούς κύκλους υπάρχει η υποχρέωση να εξυπηρετούνται οι κύκλοι αυτοί όταν οι δανειζόμενοι ευρίσκονται στην αντιπολίτευση, με λίγα λόγια να μην τους ενοχλεί κανείς ακόμη και όταν θεωρείται αναγκαίο κάτι τέτοιο».

 

Στην συνέχεια ανέγνωσα έναν κατάλογο με τον οποίον απεδείκνυα δίχως δυνατότητα διαψεύσεως ότι από τον πόλεμο μέχρι σήμερα το Ρουμανικό κράτος, κάτω από την διακυβέρνηση της Δημοκρατίας, «το τελειότατο και τιμιότατο σχήμα διακυβερνήσεως του λαού» είδε να «κάνουν φτερά» 50.000.000.000 Λέϋ.

Η κυβέρνηση της Δημοκρατίας βασιζόμενη στην αρχή του συνεχούς «ελέγχου» του λαού είχε δει το μεγάλο ελεγκτή να κατακλέβεται μέσα σε μια περίοδο 15 χρόνων με το μυθικό ποσόν των 50 δισεκατομμυρίων Λέΰ.

 

Στην συνέχεια έκανα κριτική στην Δημοκρατία και τέλος διατύπωσα 7 αιτήματα:

 

1. Η καθιέρωση της θανατικής ποινής για τους υπευθύνους της απατηλής διαχειρήσεως του δημοσίου χρήματος.

 

Εδώ με διέκοψε ο κ. Ispir, καθηγητής τής θεολογίας.

« - Κύριε Κοντρεάνου λέτε ότι είστε Χριστιανός και υπερασπιστής της Χριστιανικής ιδέας! Σας θυμίζω ότι οποίος υποστηρίζει παρόμοια αρχή είναι αντιχριστιανός.

Απάντησα

«- Κύριε καθηγητά, όταν πρόκειται για την εκλογή ανάμεσα στον θάνατο της χώρας μας και σ’ εκείνον του κλέφτη, εγώ προτιμώ τον θάνατο του κλέφτη. Πιστεύω ότι είμαι καλύτερος χριστιανός αν δεν επιτρέψω στον κλέφτη να οδηγήσει την χώρα μου στον θάνατο». 

  2. Ο έλεγχος και η κατάσχεση της περιουσίας όλων εκείνων που είχαν κατακλέψει την  χώρα.

 

3. Η ποινική ευθύνη για όλους τους πολιτικούς άνδρες για τους οποίους υπήρχαν αποδείξεις ότι είχαν ενεργήσει εναντίον των συμφερόντων της χώρας, τόσο με την υποστήριξη σκοτεινών υποθέσεων όσο και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

 

4. Η απαγόρευση στο μέλλον της συμμετοχής σε διοικητικά συμβούλια διαφόρων τραπεζών ή επιχειρήσεων όλων των πολιτικών ανδρών.

 

5. Την απομάκρυνση από τις τράπεζες των αδίστακτων παρασίτων που ήλθαν στην γη μας για να καρπωθούν τον πλούτο του εδάφους ή την εργασία των χεριών μας.

 

6. Η διακήρυξη του ρουμανικού εδάφους σαν αναπαλλοτρίωτη και ανεξάλειπτη ιδιοκτησία της Ρουμανικής φυλής..

 

7. Η υποχρέωση για εργασία όλων των κομματαρχών και η εγκαθίδρυση μιας μοναδικής διοικήσεως στην οποία θα όφειλε να υποταχθεί καθολικά κάθε τι Ρουμανικό.

 

Αυτές ήσαν οι πρώτες απόπειρες να προτείνω δημοσίως μερικά πολιτικά μέτρα πού θεωρούσα επείγοντα.

 

Δεν αποτελούσαν καρπό μιας παρατεινόμενης περίσκεψης, μιας βαθύτατης ιδεολογικής αναζητήσεως, αλλά το αποτέλεσμα των αμέσων φροντίδων πάνω σ’ ότι είχε σήμερα επειγόντως ανάγκη το Ρουμανικό Γένος.

ΚΟ: Ο Corneliu Zelea Codreanu (Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου) υπήρξε το κυρίαρχο πρόσωπο του Ρουμανικού Εθνικισμού, ιδρυτής της «Λεγεώνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ» ή «Σιδηράς Φρουράς» (‘Garda de Fier’). 

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1899 και δολοφονήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1938. 

Ο Codreanu ήταν ένας αφοσιωμένος μαχητής για το ρουμανικό έθνος, καθώς και ένας αφοσιωμένος Χριστιανός. Η Λεγεώνα ανέπτυξε μια επαναστατική θεωρία επικεντρωμένη γύρω από την χριστιανική πνευματικότητα, την αγάπη για το έθνος, τη θυσία, την ιεραρχία και την προσωπική ευθύνη για την εξάλειψη της πολιτικής διαφθοράς και του καθαρισμού του έθνους. 

Ο Ρουμάνος θρησκειολόγος, λογοτέχνης και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Mircea Eliade, είχε πει: «Εάν, όπως λέγεται, ο εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται πάνω στο έθνος και ο φασισμός πάνω στο κράτος, τότε το κίνημα των Λεγεωνάριων έχει το δικαίωμα να αξιώνει να είναι ο μοναδικός χριστιανικός μυστικισμός που μπορεί να καθοδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μία χριστιανική επανάσταση, μία πνευματική επανάσταση, ασκητική και ανδρεία που δεν έχει ιδωθεί ποτέ πριν στην ευρωπαϊκή ιστορία».

 Ο Codreanu έλεγε χαρακτηριστικά «αυτή η χώρα πεθαίνει λόγω έλλειψης Ανδρών, όχι προγραμμάτων». Ο Κοντρεάνου έγραψε για τα πολιτικά κόμματα της εποχής του: 

«Δεν υπήρχε καμία θεμελιώδης διαφορά μεταξύ τους. Πέραν των τυπικών διαφωνιών τους, που οφείλονταν στα προσωπικά συμφέροντα των εκάστοτε προσωπικοτήτων, ήταν όλα όμοιες υπάρξεις με διαφορετικό περιτύλιγμα. Δε μπορούσες να πεις καν πως εξέφραζαν διαφορετικές απόψεις. Το μόνο πραγματικό τους κίνητρο, ήταν το πάθος για προσωπικό κέρδος».

 

 Αυτό που έκανε το κίνημά των Λεγεωνάριων διαφορετικό από τα άλλα εθνικιστικά κινήματα ήταν η προσήλωση στην Ορθοδοξία την οποία συνδύαζε με τις εθνικιστικές του αντιλήψεις. 

Η οργάνωση του απαρτιζόνταν στην πλειονότητά της από εργάτες, νέους ενθουσιώδεις φοιτητές και συντηρητικούς αντικομμουνιστές. 

Παρά τις συνεχόμενες βαρύτατες διώξεις η Λεγεώνα αύξανε συνεχώς σε δημοτικότητα. 

Ο ιστορικός Eugene Weber είχε γράψει ότι «κανένα από τα άλλα εθνικιστικά κινήματα δεν ήταν τόσο λαϊκό». 

 

Τον Δεκέμβριο του 1937 η Λεγεώνα κατεβαίνει στις εκλογές με το όνομα «Όλα για την Πατρίδα» (Totul Pentru Ţară) και γίνεται η τρίτη δύναμη της χώρας. Ο βασιλιάς Κάρολος Β' όμως, που ερωμένη του ήταν μία Εβραία ονόματι Μάγδα Λουμπέσκου (Magda Lupescu, πρώην Grunsberg) μισούσε τον Κοντρεάνου. Τον Φεβρουάριο του 1938 ο βασιλιάς κλείνει την βουλή καταργεί το Σύνταγμα, απαγορεύει τα πολιτικά κόμματα και υποχρεώνει όλους να ανήκουν σε ένα κόμμα που το ονομάζει «Μέτωπο Εθνικής Ανανέωσης». 

Λίγο αργότερα ο υπουργός δικαιοσύνης Καλινέσκου συλλαμβάνει τον Κοντρεάνου και στο δικαστήριο που ακολούθησε, καταδικάζεται σε 10 χρόνια φυλακή. 

Στις 29 Νοεμβρίου του 1938, μέσα στη νύχτα, ο Κοντρεάνου και 13 άλλοι Λεγεωνάριοι, μεταφέρονται από τη φυλακή σε ένα δάσος, όπου με τα χέρια δεμένα, στραγγαλίζονται και εν συνεχεία πυροβολούνται στο κεφάλι. Οι δολοφόνοι ρίχνουν στα πτώματά τους οξύ και τοποθετούν από πάνω τους επτά τόνους μπετόν. Η επίσημη εκδοχή που δίνεται για το θάνατό τους, ήταν πως σκοτώθηκαν κατά την απόπειρά τους να δραπετεύσουν.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Το κείμενο είναι από το βιβλίο «Ο Ρουμανικός Εθνικισμός» του Γιάννη Σορώτου, εκδόσεις Πρωτοβουλία,1988 - Άρθρα στα ελληνικά στο διαδίκτυο για τον Κοντρεάνου εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. Περί Σιδηράς Φρουράς και τον ρόλο της στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εδώ.

Διαβᾶστε ἐπίσης :  Γιά πρώτη φορά στά ἑλληνικά τό βιβλίο «Γιά τούς Λεγεωνάριους μου» τοῦ Κορνήλιου Κοντρεάνου