Ποιά η Σχέση της Ραδιενέργειας με την Αντικαπνιστική Εκστρατεία;

Ποια η Σχέση της Ραδιενέργειας με την Αντικαπνιστική Εκστρατεία; 
 Κάθε χρόνο, χιλιάδες γιατροί και μέλη της «Αντικαπνιστικής Ιεράς Εξέτασης», ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια για να διαιωνίσουν αυτό που αναμφίβολα είναι η πιο παραπλανητική –αν και πετυχημένη – κοινωνική απάτη στην ιστορία. Με την ενθάρυνση των περισσοτέρων δυτικών κυβερνήσεων, Οργουελικοί Λομπίστες, καταδιώκουν τους καπνιστές με φανατικό ζήλο, ο οποίος επισκιάζει εντελώς την πανωλεθρία της ποτοαπαγόρευσης, η οποία ξεκίνησε το 1919 και διήρκεσε μέχρι το 1933.
Σήμερα κοιτάζουμε πίσω στην Αμερικανική απαγόρευση με δικαιολογημένη έκπληξη. Είναι πράγματι αλήθεια οτι, ένα ολόκληρο έθνος παραδόθηκε στην άρνηση μιας μπύρας ή ενός ουίσκυ από μία μικρή ομάδα φανατικών θρησκόληπτων, παρά την παντελή έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων οτι το αλκοόλ προκαλεί βλάβη στον άνθρωπο, εκτός αν καταναλώνεται σε αστρονομικές ποσότητες. Δυστυχώς, η ασφάλεια από την κατανάλωση του οινοπνεύματος, δεν ήταν αυτό που πραγματικά ενδιέφερε τους φανατικούς.
Ο πραγματικός τους σκοπός ήταν – και είναι- ο έλεγχος πάνω στους άλλους.
Οι Αμερικανοί ήταν εμφανώς «αμαρτωλοί» που απολάμβαναν μερικά αλκοολούχα ποτά και , οι πουριτανοί μεσολάβησαν για λογαριασμό του Θεού ώστε να τους κάνουν όλους να αισθανθούν άθλιοι. Αν και δεν υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στο αλκοόλ και τον καπνό, η ιστορία της αμερικανικής απαγόρευσης, μας βοηθάει να καταλάβουμε, πως ένας μικρός αριθμός φανατικών κατάφερε να ελέγξει τη συμπεριφορά και τις ζωές δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.
Σήμερα, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τους καπνιστές, αν και αυτή τη φορά το θέμα είναι στα χέρια των «Κυβερνητικών Φανατικών» καθώς και άσχετων γιατρών και, όχι στα χέρια φανατικών θρησκόληπτων.
Ορισμένες κυβερνήσεις, γνωρίζουν οτι οι οι προηγούμενες ενέργειές τους είναι άμεσα υπεύθυνες για την πρόκληση των περισσοτέρων από τους καρκίνους του πνεύμονα και του δέρματος στον κόσμο σήμερα, οπότε φθάνουν στα άκρα ώστε να αποποιηθούν τις ηθικές και οικονομικές ευθύνες τους και αντ’αυτών, να κατηγορήσουν τα τσιγάρα.
Όπως θα δούμε παρακάτω, τα οργανικά προϊόντα καπνού, δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούμε δικαιολογημένα να ισχυριστούμε οτι, είναι εκπληκτικοί προστάτες της υγείας.
Δεν έχουν όλες οι κυβερνήσεις παγκοσμίως το ίδιο πρόβλημα.

Η Ιαπωνία και η Ελλάδα, έχουν το παγκοσμίως υψηλότερο ποσοστό ενηλίκων καπνιστών αλλά, τη χαμηλότερη εμφάνιση καρκίνου του πνεύμονα.
Σε αντίθεση με αυτό, Αμερική, Αυστραλία, Ρωσσία και μερικά νησιά του Νοτίου Ειρηνικού, έχουν το χαμηλότερο αριθμό ενηλίκων καπνιστών στον κόσμο αλλά, την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα.
Αυτό, είναι το υπ’αριθμόν ένα στοιχείο για τη διελεύκανση αυτού του παραλόγου αλλά καλά οχυρωμένου ψέματος της δυτικής ιατρικής οτι, «το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα».
Η πρώτη Ευρωπαϊκή επαφή με τον καπνό ήταν το 1492, όταν ο Κολόμβος και ο συνάδελφός του εξερευνητής Rodriguo de Jerez, είδαν τους ιθαγενείς της Κούβας να καπνίζουν.
Την ίδια ακριβώς μέρα, ο de Jerez πήρε την πρώτη του ρουφηξιά και το βρήκε πολύ χαλαρωτικό, όπως ακριβώς τον είχαν διαβεβαιώσει οι ντόπιοι. Αυτή ήταν μια σημαντική ευκαιρία, διότι ο de Jerez ανακάλυψε αυτό που Κουβανοί και αυτόχθονες Αμερικανοί γώριζαν εδώ και αιώνες:
Οτι ο καπνός των πούρων και των τσιγάρων, δεν είναι μόνο χαλαρωτικός αλλά θεραπεύει τον βήχα και άλλες μικρές ασθένειες. Όταν ο de Jerez επέστρεψε σπίτι του, άναψε περήφανα ένα πούρο στο δρόμο και αμέσως συνελήφθη και φυλακίστηκε για 3 χρόνια από τη φρικτή Ιερά Εξέταση. Ο de Jerez έγινε το πρώτο θύμα του αντι-καπνιστικού λόμπι.
Σε λιγότερο από έναν αιώνα, το κάπνισμα έγινε μία αποδεκτή και απολαυστική συνήθεια σε όλη τηνΕυρώπη, με χιλιάδες τόνους καπνού να εισάγονται από αποικίες, ώστε να ικανοποιήσουν την αυξανόμενη ζήτηση. Ένας αυξανόμενος αριθμός συγγραφέων, εξήρε τον καπνό ως «πανάκεια για τα δεινά της ανθρωπότητας».
Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, σχεδόν ένα στα δύο άτομα κάπνιζε, αλλά η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα παρέμενε τόσο χαμηλή, που ήταν σχεδόν μη μετρήσιμη. Τότε κάτι εξαιρετικό συνέβη στις 16 Ιουλίου του 1945: ένα τρομακτικό κατακλυσμιαίο γεγονός, που θα μπορούσε τελικά να προκαλέσει τις δυτικές κυβερνήσεις, να νοθεύσουν την αντίληψη περί καπνίσματος για πάντα.
Ο K. Greisen θυμάται:
«Όταν η ένταση του φωτός μειώθηκε, κράτησα μακριά το γυαλί και κοίταξα προς το μανιτάρι που είχε σχηματίσει ο καπνός. Τότε κάποιος φώναξε ότι έπρεπε να παρατηρήσουμε το ωστικό κύμα που ταξίδευε κατά μήκος του εδάφους. Αυτό που εμφανίστηκε, ήταν μία φωτισμένη κυκλική περιοχή κοντά στο έδαφος, η οποία σιγά-σιγά απλωνόταν προς το μέρος μας. Είχε κίρινο χρώμα.
Η μονιμότητα του σύννεφου του καπνού ήταν κάτι που με εξέπληξε. Μετά την πρώτη γρήγορη έκρηξη, το κάτω μέρος του νέφους φάνηκε να λαμβάνει ένα σταθερό σχήμα και να παραμένει ακίνητο και κρεμασμένο στον αέρα. Το πάνω μέρος στο μεταξύ, συνέχισε να υψώνεται,ώστε μετά από Μερικά λεπτά να είναι 5 μίλια ψηλό. Αργά, δημιούργησε ένα τεθλασμένο σχήμα λόγο της μεταβαλλόμενης ταχύτητας του ανέμου σε διαφορετικά ύψη. Ο καπνός καθώς ανέβαινε, είχε διαπεράσει ένα σύννεφο και φάνηκε να παραμένει εντελώς ανεπηρέαστος απ’αυτό.»
Αυτό, ήταν το περιβόητο Trinity Test , το πρώτο βρώμικο πυρηνικό όπλο που εξεράγη στην ατμόσφαιρα. Μία μπάλα έξι κιλών πλουτωνίου, συμπιεσμένη με εκρηκτικούς φακούς. Η Trinity εξεράγη πάνω από το Νέο Μεξικό, με δύναμη ίση με 20.000 τόνους tnt. Μέσα σε δευτερόλεπτα, τα δισεκατομμύρια θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια απορροφήθηκαν στην ατμόσφαιρα, σε ένα ύψος 6 μιλίων, όπου τα υψηλής ταχύτητας αέρια ρεύματα, θα μπορούσαν να τα κυκλοφορήσουν πολύ μακριά.

Η Αμερικανική κυβέρνηση η οποία γνώριζε εκ των προτέρων για τη ραδιενέργεια, ήξερε πολύ καλά τη θανατηφόρα της δράση στους ανθρώπους, αλλά στα τυφλά και χωρίς περιστροφές, διέταξε τη δοκιμή με πλήρη αδιαφορία για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, επρόκειτο για ενοχή βαρειάς αμελείας αλλά αυτό δεν ενδιέφερε καθόλου την κυβέρνηση. Αργά η γρήγορα, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα έβρισκε κάποιον «ένοχο» για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που υπέστησαν οι πολίτες είτε τοπικά είτε σε απομακρυσμένες περιοχές.
Εάν ένα μόνο μικροσκοπικό ραδιενεργό σωματίδιο πέσει πάνω στο δέρμα μας, παθαίνουμε καρκίνο του δέρματος. Αν εισπνεύσουμε ένα τέτοιο ίδιο σωματίδιο, τότε ο θάνατος από καρκίνο του πνεύμονα είναι αναπόφευκτος, εκτός αν τυγχάνει να είμαστε καπνιστές. Το στερεό ραδιενεργό μικροσκοπικό σωματίδιο, θάβεται βαθιά στον πνευμονικό ιστό, κυριεύει εντελώς τα περιορισμένα αποθέματα του οργανισμού σε βιταμίνη Β17 και προκαλεί ανεξέλεγκτο και καλπάζων πολλαπλασιασμό των κυττάρων.

Πώς μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι, τα ραδιενεργά σωματίδια προκαλούν καρκίνο του πνεύμονα κάθε φορά που κάποιος εκτίθεται σε αυτά; Για τους πραγματικούς γιατρούς, σε αντίθεση με τους ιατρικούς τσαρλατάνους και τους προπαγανδιστές των κυβερνήσεων, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Για οποιαδήποτε θεωρία, προκειμένου να γίνει επιστημονικά αποδεκτή, πρέπει πρώτα να αποδειχθεί σύμφωνα με τις αυστηρές προδιαγραφές οι οποίες είναι αποδεκτές από τους επιστήμονες παγκοσμίως.
Πρώτα, πρέπει να απομονωθεί το ραδιενεργό σωματίδιο και μετά να χρησιμοποιηθεί σε ελεγχόμενα εργαστηριακά πειράματα ώστε να παραχθεί το απαιτούμενο αποτέλεσμα όπως για παράδειγμα «ο καρκίνος του πνεύμονα στα θηλαστικά»… Οι επιστήμονες, έχουν αδίστακτα θυσιάσει δεκάδες χιλιάδες ποντίκια και αρουραίους όλα αυτά τα χρόνια, αναγκάζοντάς τα εσκεμμένα σε υποχρεωτική επαγωγή ραδιενεργού υλικού στους πνεύμονές τους.
Τα τεκμηριωμένα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων είναι ταυτόσημα: Όποιο ποντίκι ή αρουραίος κάνει «σύμβαση» με καρκίνο του πνεύμονα, τότε κάθε ποντίκι ή αρουραίος πεθαίνει. Η θεωρία έτσι, έχει μετατραπεί σε άκαμπτο επιστημονικό γεγονός, κάτω από αυστηρά ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες. Ο ύποπτος παράγοντας ( ραδιενεργό υλικό ), προκάλεσε το διεκδικούμενο αποτέλεσμα ( καρκίνος του πνεύμονα ), όταν το εισέπνευσαν τα θηλαστικά.
Το συνολικό μέγεθος του κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα στους ανθρώπους από ατμοσφαιρικό ραδιενεργό νέφος, δε μπορεί να προσδιορισθεί. Στη Ρωσία, τη Βρετανία και την Αμερική, τον Αύγουστο του 1963 έγιναν δοκιμές, όπου πάνω από 4.200 κιλά πλουτωνίου απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα. Ξέρουμε ήδη ότι, ένα μικρογραμμάριο εισπνεόμενου πλουτωνίου προκαλεί μόνιμο καρκίνο του πνεύμονα, οπότε ξέρουμε ότι κάποιες «φιλικά προσκείμενες στον άνθρωπο κυβερνήσεις», απελευθέρωσαν 4,2 δισεκατομμύρια θανατηφόρες δόσεις ραδιενεργών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, τα οποία έχουν τουλάχιστον 50.000 χρόνια ζωής… Τρομακτικό;
Δυστυχώς σε λίγο γίνεται χειρότερο. Το πλουτώνιο που αναφέραμε, υπάρχει στο πυρηνικό όπλο πριν από τη δοκιμή αλλά, με μεγάλη διαφορά, ο μεγαλύτερος αριθμός ραδιενεργών σωματιδίων, είναι αυτός που προέρχεται από το χώμα ή την σκόνη που απορροφάται από το έδαφος και ακτινοβολημένα ταξιδεύουν κάθετα μέσα από την μπάλα φωτιάς του όπλου.
Τα σωματίδια αυτά, σχηματίζουν το μεγαλύτερο μέρος του «καπνού» που βλέπουμε σε κάθε φωτογραφία πυρηνικής έκρηξης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αρκετοί τόνοι ραδιενεργού υλικού απορροφούνται και μεταφέρονται αλλά, ας φανούμε συντηρητικοί και ας ισχυριστούμε ότι, απορροφούνται μόνο 1.000 κιλά σε κάθε πυρηνική δοκιμή.
Πριν υπάρξει απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών, σε Ρωσία, Βρετανία και Αμερική, είχαν διεξαχθεί 711 πυρηνικές δοκιμές, δημιουργώντας έτσι 711.000 κιλά θανατηφόρων ραδιενεργών σωματιδίων, στα οποία πρέπει να προστεθούν και τα 4.200 κιλά από τα όπλα, για ένα μεικτό συντηρητικό σύνολο 715.200 κιλών. Υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο θανατηφόρες δόσεις ανά χιλιόγραμμο, που σημαίνει ότι οι αρμόδιες κυβερνήσεις, μόλυναν την ατμόσφαιρα με πάνω από 715 δισεκατομμύρια τέτοιες δόσεις, αρκετές να προκαλέσουν καρκίνο του πνεύμονα ή του δέρματος, 117 φορές σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί του πλανήτη!
Πριν ρωτήσετε, σας απαντώ πως, ΟΧΙ, τα ραδιενεργά σωματίδια δεν εξαφανίζονται έτσι απλά. Τουλάχιστον όχι σ’αυτή τη ζωή, ή τη ζωή των παιδιών μας και των εγγονιών μας. Με ένα μέσο όρο ζωής 50.000 χρόνων, αυτά τα αμέτρητα τρισεκατομμύρια θανατηφόρων κυβερνητο-κατασκευασμένων ραδιενεργών σωματιδίων, είναι μαζί μας για πάντα.
Κυκλοφορώντας σε όλο τον κόσμο μέσω δυνατών αερίων ρευμάτων, αυτά τα σωματίδια εγκαθίστανται απρογραμμάτιστα οπουδήποτε αν και, σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις, σε απόσταση μερικών χιλιάδων μιλίων από τα σημεία των δοκιμών. Ένας απλός άνεμος, είναι αρκετός για να τα αναδεύσει και να δημιουργήσει κίνδυνο για όσους ζουν στα περίχωρα.

Colpo Grosso! Δώδεκα χρόνια μετά το κατακλυσμιαίο Trinity Test, στις δυτικές κυβερνήσεις ήταν πλέον εμφανές ότι, η κατάσταση ήταν απολύτως εκτός ελέγχου. Μία μελέτη του Βρετανικού Ιατρικού Συμβουλίου το 1957, έδειξε ότι: Οι παγκόσμιοι θάνατοι από καρκίνο του πνεύμονα, ήταν πάνω από διπλάσιοι κατά την περίοδο 1945 έως 1955, αν και καμία εξήγηση δεν προτάθηκε.
Κατά την ίδια περίοδο των 10 ετών, οι θάνατοι από καρκίνο στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τριπλασιάστηκαν. Μέχρι το τέλος των επισήμων ατμοσφαιρικών δοκιμών το 1963, τα κρούσματα καρκίνου του πνεύμονα στα νησιά του Ειρηνικού ήταν πενταπλάσια από αυτά του 1945. Εφόσον λοιπόν κατέστρεψαν το περιβάλλον για 50.000 χρόνια, ήρθε η ώρα για τις κυβερνήσεις να αρχίσουν «δυνατή αντιπερισπαστική δράση»
Πώς θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι δημιουργούν στον εαυτό τους καρκίνο του πνεύμονα και είναι ένοχοι για παράδειγμα ότι, αυτό-προκαλούν κάποια βλάβη, για την οποία η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να κατηγορηθεί ή να μηνυθεί? Η μόνη φανερή ουσία την οποία ο άνθρωπος εισπνέει στους πνεύμονες του, εκτός από τον αέρα, ήταν ο καπνός του τσιγάρου.
Έτσι, ο άγριος κυβερνητικός διωγμός κατά του καπνίσματος τέθηκε σε λειτουργία. Πλημμελώς αρμόδιοι ιατρικοί «ερευνητές», βρέθηκαν ξαφνικά να κατακλύζονται από μαζικές κυβερνητικές δωρεές, οι οποίες σκόπευαν στο να επιτευχθεί το ίδιο τελικό αποτέλεσμα: «Αποδείξτε ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα.»
Πραγματικοί επιστήμονες ( ειδικά κάποιοι αξιόλογοι πυρηνικοί φυσικοί ) μειδίασαν με τις πρώτες αξιολύπητες προσπάθειες του νεοσύστατου λόμπυ κατά του καπνίσματος.
Οι ντεμέκ ερευνητές, προσκλήθηκαν να αποδείξουν τους ψευδείς ισχυρισμούς τους, κάτω από τους ίδιους ακριβώς άκαμπτους επιστημονικούς κανόνες, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για να αποδειχθεί ότι, τα ραδιενεργά σωματίδια προκαλούν καρκίνο του πνεύμονα στα θηλαστικά.
Θυμηθείτε ότι, για να γίνει οποιαδήποτε θεωρία αποδεκτή επιστημονικά, πρέπει πρώτα να αποδειχθεί σύμφωνα με τις αυστηρές προδιαγραφές οι οποίες είναι αποδεκτές από τους επιστήμονες παγκοσμίως. Πρώτα, ο ύποπτος παράγοντας ( το κάπνισμα ) πρέπει να απομονωθεί, μετά να χρησιμοποιηθεί σε κατάλληλα ελεγχόμενα εργαστηριακά πειράματα για να δημιουργήσουν το ισχυριζόμενο αποτέλεσμα, για παράδειγμα καρκίνος του πνεύμονα στα θηλαστικά.
Η Αλήθεια: Παρά την έκθεση δεκάδων χιλιάδων ιδιαιτέρως ευάλωτων ποντικιών και αρουραίων, στο ισοδύναμο των 200 τσιγάρων ημερησίως επί χρόνια, η «ιατρική επιστήμη» δεν κατάφερε ούτε μία φορά να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα σε κανένα ποντίκι ή αρουραίο. Ναι, σωστά διαβάσατε. Επί 40 και πλέον χρόνια, χιλιάδες γιατροί εσκεμμένα μας λένε ψέματα.
Οι πραγματικοί επιστήμονες, έπιασαν τους ημι-επιστήμονες από το λαιμό διότι, συνδυάζοντας το πείραμα των θανατηφόρων ραδιενεργών σωματιδίων με το ‘καλοήθες’ πείραμα για τον καπνό, αποδείχθηκε οριστικά ότι, Το κάπνισμα δε μπορεί σε καμία περίπτωση να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα. Επιπλέον, σε ένα μεγάλο ‘τυχαίο’ πείραμα το οποίο δεν τους επιτράπηκε ποτέ να δημοσιοποιήσουν, οι πραγματικοί επιστήμονες απέδειξαν με εντυπωσιακή καθαρότητα ότι, Το κάπνισμα συμβάλλει στην προστασία κατά του καρκίνου του πνεύμονα.
Όλα τα ποντίκια και οι αρουραίοι, χρησιμοποιήθηκαν μία φορά στο συγκεκριμένο πείραμα και μετά καταστράφηκαν. Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές εξασφαλίζουν ότι, τα αποτελέσματα οποιασδήποτε ουσίας είναι υπό δοκιμή, δεν μπορούν να ‘μολυνθούν’ κατά λάθος από τα πραγματικά ή φανταστικά αποτελέσματα κάποιας άλλης ουσίας. Τότε, μια μέρα ως διά μαγείας, μερικές χιλιάδες ποντίκια που χρησιμοποιήθηκαν στο πείραμα για το κάπνισμα, ‘τυχαία’ βρέθηκαν στο πείραμα με τα ραδιενεργά σωματίδια, το οποίο στο παρελθόν είχε σκοτώσει όλα τα ποντίκια της δοκιμής.
Αυτή τη φορά όμως, εντελώς αντίθετα από κάθε πιθανότητα, το 60% των ποντικιών του πειράματος για το κάπνισμα, επέζησαν από την έκθεση στα ραδιενεργά σωματίδια. Η μόνη μεταβλητή, ήταν η προηγούμενη έκθεσή τους σε άφθονες ποσότητες καπνού του τσιγάρου… Η κυβερνητική πίεση εφαρμόστηκε αμέσως και τα στοιχεία απωσιωπήθηκαν αλλά, αυτό δεν ήταν αρκετό για να κάνει τους πραγματικούς επιστήμονες να σωπάσουν.

Με ειρωνεία, ο καθηγητής Schrauzer, Πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρίας των Βιο-ανόργανων Χημικών, κατέθεσε ενώπιον Αμερικανικής επιτροπής του Κογκρέσσου το 1982 οτι: είναι γνωστό εδώ και καιρό στους επιστήμονες πως συγκεκριμένα συστατικά του καπνού, δρουν ως αντι-καρκινικοί παράγοντες σε δοκιμές σε ζώα. Συνεχίζοντας είπε πως, όταν γνωστές καρκινογόνες ουσίες εφαρμοστούν στα ζώα, η εφαρμογή των συστατικών του καπνού του τσιγάρου τις αντιμετωπίζει.
Ο καθηγητής Schrauzer δε σταμάτησε εκεί. Κατέθεσε ενόρκως στην επιτροπή οτι:
«Αποδείχθηκε πως, κανένα συστατικό του καπνού των τσιγάρων δεν προκαλεί στους ανθρώπους καρκίνο του πλεύμονα και πρόσθεσε, κανείς δεν ήταν σε θέση να προκαλέσει στα πειραματόζωα καρκίνο του πνεύμονα από το κάπνισμα. Ήταν μια εύστοχη απάντηση σε ένα αρκετά πολύπλοκο πρόβλημα.»
Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτή η σκληρή αλήθεια οδήγησε την κυβέρνηση και τους ντεμέκ ιατρικούς ερευνητές σε έναν παροξυσμό οργής. Μέχρι το 1982, είχαν αρχίσει να πιστεύουν τη γελοία προπαγάνδα τους και δεν θα επέτρεπαν να φιμωθούν από τα επιφανή μέλη του επιστημονικού κατεστημένου.
Εντελώς ξαφνικά, έριξαν το φταίξιμο σε άλλα «μυστικά» συστατικά που οι καπνοβιομηχανίες βάζουν στα τσιγάρα. «ναι, αυτό πρέπει να είναι!» μουρμούριζαν έως ότου αρκετοί επιστήμονες πήραν τηλέφωνο και τους επεσήμαναν οτι, και αυτά τα «μυστικά συστατικά είχαν συμπεριληφθεί στα πειράματα με τα ποντίκια, άρα, επίσης είχε αποδειχθεί οτι δεν είναι ικανά να προκαλέσουν καρκίνο του πνεύμονα.
Τα πράγματα ήταν απελπιστικά για την κυβέρνηση και την ιατρική κοινότητα συνολικά. Δεδομένου οτι, η χρηματοδότηση της αντικαπνιστικής εκστρατείας είχε ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’60, δεκάδες χιλιάδες ιατροί που πέρασαν από την ιατρική σχολή, είχαν διδαχθεί οτι, το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα.
Οι περισσότεροι πίστεψαν στο ψέμα αλλά, είχαν αρχίσει να δημιουργούνται ρωγμές στο ‘δημιούργημα’. Ακόμη και οι πιο βλάκες γιατροί, δε μπορούσαν να συσχετίσουν τα στοιχεία και, όταν έθεταν ερωτήσεις, η απάντηση ήταν: «Μην κάνετε ηλίθιες ερωτήσεις. Το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα!». Φράση, που μετατράπηκε σε δόγμα, με σχεδόν τυφλή θρησκευτική πίστη, ως υποκατάστατο της απόδειξης.

Ακόμα και η τυφλή πίστη όμως χρειάζεται ένα σύστημα θετικής ενίσχυσης, το οποίο σε αυτή την περίπτωση ήταν οι διαφημιστικές εταιρίες και τα μέσα ενημέρωσης. Ξαφνικά, οι τηλεοπτικές οθόνες είχαν πλημμυρίσει με εικόνες των τρομερά μαυρισμένων πνευμόνων του καπνιστή. Με το συνοδευτικό μάντρα οτι θα πεθάνει μέσα σε φοβερή αγωνία αν δεν το κόψει τώρα.
Φυσικά, όλα αυτά ήταν αξιοθρήνητα σκουπίδια. Στο νεκροτομείο, οι πνεύμονες ενός καπνιστή και οι πνεύμονες ενός μη καπνιστή, έχουν το ίδιο ακριβώς ροζ χρώμα και, ο μόνος τρόπος για να μπορέσει ένας παθολόγος να σας πει αν είστε καπνιστής ή όχι, είναι αν βρει λεκέδες από νικοτίνη στα δάχτυλά σας, ή αν βρει ένα πακέτο τσιγάρα στην τσέπη σας, ή αν κάποιος συγγενής σας του το παραδεχθεί εμπιστευτικά.
Πολλοί άνθρωποι ρωτούν, πώς ακριβώς αυτά τα εργαστηριακά ποντίκια ήταν προστατευμένα από τα θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια και, ακόμη περισσότερο, διερωτώνται, γιατί τα στοιχεία δείχνουν οτι, πεθαίνουν πολλοί περισσότεροι μη καπνιστές από καρκίνο του πνεύμονα, απότι καπνιστές.
Ο καθηγητής Sterling του Πανεπιστημίου Simon Fraser του Καναδά, είναι ίσως πιο κοντά στην αλήθεια, χρησιμοποιώντας ερευνητικές εργασίες για να αιτιολογήσει οτι, το κάπνισμα προάγει το σχηματισμό ενός λεπτού στρώματος βλεννογόνων στους πνεύμονες, το οποίο σχηματίζει ένα προστατευτικό στρώμα που εμποδίζει τα καρκινινογόνα σωματίδια να εισέλθουν στον ιστό των πνευμόνων.
Αυτό πιθανώς, είναι ότι υπάρχει πιο κοντά στην αλήθεια σήμερα και το οποίο έχει πραγματικά επιστημονικό νόημα. Αν ένας καπνιστής, εισπνεύσει θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια, αυτά αρχικά θα παγιδευτούν από το βλεννογόνο στρώμα και στη συνέχεια θα αποβληθούν από το σώμα πριν μπορέσουν να εισέλθουν στον ιστό.
Η αντικαπνιστική Αλήθεια – Υποκρισία
Το Κάπνισμα Προστατεύει από τον Καρκίνο των Πνευμόνων : Πολλοί άνθρωποι ρωτάνε το πώς αυτοί που καπνίζουν προστατεύονται από τα ραδιενεργά σωματίδια, και ακόμη περισσότερο ρωτάνε γιατί οι αληθινοί αριθμοί δείχνουν ότι πολλοί περισσότεροι μη καπνιστές πεθαίνουν από καρκίνο των πνευμόνων από καπνιστές.
Ο καθηγητής Sterling του Simon Fraser University στον Canada, βρίσκεται πιθανώς πιο κοντά στην αλήθεια,
«Χρησιμοποιούμε ερευνητικά έγγραφα, πειραματιζόμαστε και βρίσκουμε ότι το κάπνισμα δημιουργεί λεπτές βλεννώδεις μεμβράνες στους πνεύμονες, που σχηματίζουν ένα προστατευτικό στρώμα που σταματά οποιαδήποτε καρκινογόνα σωματίδια από να εισέλθουν στον ιστό των πνευμόνων. Αυτό είναι πιθανώς όσο πιο κοντά μπορούμε να φτάσουμε στην αλήθεια -προς το παρόν- και το κάνουμε με την τέλεια επιστημονική έννοια του όρου. Τα θανατηφόρα ραδιενεργά σωματίδια που εισπνέονται από έναν καπνιστή αρχικά, παγιδεύονται από το στρώμα βλεννογόνου και στη συνέχεια αποβάλλονται από το σώμα πριν να μπορέσουν να εισέλθουν στον ιστό».
Όλα αυτά μπορεί να είναι λίγο καταθλιπτικά για τους μη καπνιστές, αλλά πιθανώς να μην υπάρχει κάποιος άλλος να σας τα πει. Τώρα αυτό δεν σημαίνει «βγείτε και καπνίστε» σε καμία περίπτωση και αυτή η επισήμανση είναι, για τον γνωστό λόγο του ό,τι «με διαβάζουν και βλάκες και ηλίθιοι» απλώς να μην ξεχνάτε κάθε φορά που κάμποσες Μη κυβερνητικές ομάδες κι ομαδούλες σας λένε ετούτο κι εκείνο …. τραβήξτε την κουρτίνα … έτσι για την χαρά του παιχνιδιού και στην τελική όπως είναι και το moto του terra papers ….
ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ

Ο Καπνός και η ιστορία του
«Δυνατές» διαφημίσεις κατά του καπνίσματος
Το κάπνισμα των… δύο φύλων
Διαβάζουμε στον τύπον: (Θανάσης Βέμπος) Τι βλακείες πίστευαν οι άνθρωποι πριν από εκατό χρόνια. Τι απαίσιες που ήταν τελικά εκείνες οι Παλιές Καλές Εποχές …
«Τον παρελθόντα Δεκέμβριον ο Αμερικανός καθηγητής Ουίλλιαμ Ριένχωφ εδήλωσε τα εξής: ‘Η συσχέτισις μεταξύ καπνίσματος και καρκίνου των πνευμόνων αποτελεί ανοησίαν άνευ προηγουμένου΄» (Απογευματινή 5.9.1955)
«Σε λίγο καιρό θα φθάσουν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι οι γιατροί είναι η αιτία του καρκίνου κι ότι για να θεραπευθή κανείς απ’ αυτή την αρρώστεια θα είναι απαραίτητο να μη προστρέξη στο έργο μας. Έτσι που πάμε, αύριο θα μας πουν πως και το…θήλασμα των μωρών οδηγεί στη λευχαιμία. Οι επιστήμονες εκείνοι που ανάβουν το ένα τσιγάρο ευθύς μετά το άλλο, βεβαιώνουν ότι ο καπνός προκαλεί τον καρκίνο, με κάνει να βάζω τα γέλια. Το κάπνισμα είναι μια παγκόσμια συνήθεια.
Με λίγη καλή θέλησι θα μπορούσαν να βεβαιώσουν βρίσκοντας εν ανάγκη επιχειρήματα κι από τις σχετικές στατιστικές ότι το κάπνισμα προκαλεί όχι μονάχα τον καρκίνο αλλά κι οποιαδήποτε άλλη πάθησι τους… καπνίση». (Αθηναϊκή 18.11.1958)
Τάδε προφητικά έφη ο Βρετανός καθηγητής Ουώλτερ Φέργκιουσον Χάνναιη. Και να σκεφτεί κανείς ότι τέτοιοι τσαρλατάνοι δίδασκαν και σε πανεπιστήμια.
«Αν ο καπνός επισπεύδη τον θάνατον, η ενέργειά του αυτή πρέπει να θεωρηθή τόσον σοβαρά ώστε να αποφασίση να θυσιάση μίαν του ευχαρίστησιν; Ημπορεί κανείς αν δεν καπνίζη, να ζη αιωνίως; Όχι βέβαια. Τότε ας αποθάνη καπνίζων ολίγους μήνας ή ολίγα έτη ενωρίτερον παρ’ ό,τι θα απέθνησκε χωρίς να καπνίζη. Τοιουτοτρόπως θα οικονομήση από τα έτη αυτά που θα ζη και το έξοδον του καπνού». (Χρόνος, 4.10.1908)
«Υπό του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου συνεζητήθη κατά την χθεσινήν συνεδρίασίν του το θέμα της σχέσεως μεταξύ καπνίσματος και καρκίνου του πνεύμονος…. Δια της εισηγήσεών των οι καθηγηταί δεν δέχονται ότι το κάπνισμα αποτελεί την γενεσιουργόν αιτίαν του καρκίνου του πνεύμονος». (Απογευματινή 5.4.1962)
«Οι δυο μεγάλοι κατηγορούμενοι, ο καφές και το τσιγάρο, αρχίζουν να εκδικούνται για τις αλλεπάλληλες κατηγορίες που εκτοξεύονται συνεχώς εναντίον τους. Σ’ ένα τελευταίο συνέδριο Γάλλων γιατρών υπεστηρίχθη ομοφώνως ότι η μετρία χρήσι τους βοηθάει αποτελεσματικά την πέψι και επομένως έχει πολύ ευεργετικό αντίκτυπο σε ολόκληρο τον οργανισμό». (Αθηναϊκή 1.6.1965)
Το γενικό συμπέρασμα των ερευνητών του υπουργείου Υγιεινής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ότι το μέτριον κάπνισμα είναι αβλαβές και μάλιστα ευεργετικόν λόγω της απολυμάνσεως των αναπνευστικών οδών από τα υποπροϊόντα της καύσεως του καπνού. Μόνον όταν καπνίζη κανείς πάνω από ένα πακέτο ημερησίως αρχίζουν να παρουσιάζωνται συμπτώματα καρδιακής κοπώσεως… Ένας υγιής άνθρωπος… δεν έχει ανάγκη να στερηθή την απόλαυσι του τσιγάρου του, υπό τον όρον να μη γίνη μανιακός» (Ακρόπολις 21.6.1967)
Δόξα τω Κθούλου, η Εποχή της Άγνοιας είναι πια Παρελθόν. Σήμερα κατέχουμε την ακλόνητη και επιστημονικώς αποδεδειγμένη γνώση ότι όλοι αυτοί οι ηλίθιοι «καθηγητές» και «επιστήμονες» ήταν στην καλύτερη περίπτωση πλανημένοι και στην χειρότερη υποχείρια των καπνοβιομηχανιών. Το αμάρτημά τους ήταν χειρότερο από έγκλημα. Ήταν το αμάρτημα της Απόλυτης Πεποίθησης. Εμείς πλέον ξέρουμε ότι «γελοίοι» και «επικίνδυνοι» είναι αυτοί που έγραφαν τέτοιες ανοησίες. Ευτυχώς είναι νεκροί προ πολλού…

ΠΗΓΗ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ- ΕΡΕΥΝΑ