Οι Ρώσοι έχουν τους πιο ασυνήθιστους τρόπους να ονομάσουν τα οπλικά τους συστήματα. Τα ονομάζουν από λουλούδια: γεράνι, υάκινθος, τουλίπα. Τους δίνουν γυναικεία ονόματα: Katyusha, Tatjana. Μπορεί να χρησιμοποιήσουν το ψευδώνυμο μιας αγαπημένης κούκλας, όπως ο Πινόκιο. Τώρα είναι ο Hazel, μεταφρασμένος στα ρωσικά ως Oreshnik, ο τελευταίος υπερηχητικός βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς με πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές. Αυτό το κομμάτι δοκιμάστηκε πρόσφατα στο εργοστάσιο Yuzhmash στο Dnepropetrovsk (ή «Dnepr», όπως αποκαλείται από τους Ουκρανούς). Είναι ένα θανατηφόρο θηρίο που κανένα δυτικό αμυντικό σύστημα δεν μπορεί να το σταματήσει καθώς πλησιάζει με την εκπληκτική ταχύτητα των 10 Μαχ. Όλοι οι στρατοί του κόσμου άρχισαν να αναρωτιούνται για την πρώτη του επιχειρησιακή πτήση, αλλά μόλις εφοδιαστεί με πυρηνικές κεφαλές – θα είναι πραγματικά τρομακτικό.
Ποιος θα ήταν ένας άξιος στόχος για ένα τόσο καταστροφικό τέρας; Ποιος πρέπει να είναι πρώτος που θα εξαλειφθεί μόλις ξεκινήσει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος; Μοιάζει με υπερβολική δύναμη για να σπαταληθεί στους Ουκρανούς. Ποιος αξίζει πραγματικά το όλο βάρος του Oreshnik; Ποια χώρα απειλεί περισσότερο την επιβίωση της Ρωσίας; Ομοφώνως καταλήγουμε στην επιλογή μεταξύ των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Ρώσοι ειδικοί και φιλόσοφοι συζητούν τακτικά το θέμα. Ποιος είναι χειρότερος; Ποιος συνέβαλε περισσότερο στην επερχόμενη τραγωδία; Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε τις ΗΠΑ, αλλά υπάρχει μια ξεχωριστή σχολή σκέψης που καταδικάζει την ύπουλη Αλβιώνα, ακόμη και για την αμερικανική επιθετικότητα. Στις ΗΠΑ, ο αείμνηστος Lyndon LaRouche ανέλυσε τις βρετανικές συνωμοσίες και έδειξε πώς το Σίτι του Λονδίνου χειραγωγούσε με συνέπεια την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ως άλογο καταδίωξης για την επίτευξη των βρετανικών στόχων. Στη Ρωσία, ο δημοφιλής συγγραφέας Dmitri Galkovsky κηρύττει στους όλο και περισσότερους οπαδούς του να προφυλαχθούν από τα σχέδια της Βρετανίας.
Ο δικός μας Ron Unz, ένας σπουδαίος μελετητής της μυστικής ιστορίας του 20ου αιώνα , μας διδάσκει ότι η βρετανική πολεμική ξεκίνησε εδώ και πολύ καιρό. Για παράδειγμα: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Woodrow Wilson ήθελε να φέρει την ειρήνη στην Ευρώπη μετά από δύο χρόνια σφαγής. Η Γερμανία ήταν έτοιμη να συνάψει ειρήνη και την πρότεινε το 1916. Αλλά ο Βρετανός υπουργός Πολέμου David Lloyd George —ο οποίος ήταν αρχικά ο κορυφαίος υπέρμαχος της αμερικανικής ειρηνευτικής επιλογής— άλλαξε ξαφνικά πλευρά και δήλωσε ότι η Βρετανία δεν θα δεχόταν ποτέ μια «συμβιβαστική ειρήνη » και αντ' αυτού αναφώνησαν ότι ήταν πρόθυμοι να πολεμήσουν για είκοσι χρόνια εάν χρειαζόταν για να επιτύχουν μια συνολική στρατιωτική νίκη. Ξαφνικά, οτιδήποτε λιγότερο από ένα «νοκ άουτ» ήταν «αδιανόητο».
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βρετανία ήταν αυτή που ώθησε τη Γερμανία να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη Πολωνία κατά πολύ σύμφωνα με τις γραμμές που δημιουργήθηκε η χώρα της Ουκρανίας πενήντα χρόνια αργότερα. «Οι Γερμανοί αποφάσισαν να αναστήσουν μια ανεξάρτητη Πολωνία ως γερμανικό πελατειακό κράτος περισσότερο από έναν αιώνα αφότου είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη, μια γεωγραφική αλλαγή που θα αποδυνάμωνε πολύ τη Ρωσία», γράφει ο Ron Unz. Αμέσως μετά, Βρετανοί πράκτορες άρχισαν να ενθαρρύνουν την πολωνική αδιαλλαξία εναντίον της Γερμανίας. Οι βρετανικές προσπάθειες υπονόμευσαν σκόπιμα όλες τις προσπάθειες για συμβιβασμό μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας για το Danzig (Κρίσις τοῦ Danzig ). Όχι ότι η Αμερική ήταν πιο αθώα: «Ο Ρούσβελτ διέταξε τους διπλωμάτες του να ασκήσουν τεράστια πίεση τόσο στη βρετανική όσο και στην πολωνική κυβέρνηση για να αποφύγουν οποιαδήποτε διευθέτηση με τη Γερμανία κατόπιν διαπραγματεύσεων, οδηγώντας έτσι στο ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1939», γράφει ο Unz.
Μόλις τελείωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (αφού η Αγγλία σώθηκε χάρη στην τεράστια θυσία των Ρώσων στρατιωτών) το Λονδίνο κάλεσε αμέσως την καταστροφή της Ρωσίας μέσῳ της Operation Unthinkable . Μόνο η ήττα των εκλογών από τους Τόρις έσωσε τη Ρωσία το 1945 από μια κρυφή επίθεση από τις συνδυασμένες δυνάμεις της γερμανικής Βέρμαχτ και «έως και 47 βρετανικές και αμερικανικές μεραρχίες στην περιοχή της Δρέσδης , στη μέση των σοβιετικών γραμμών. .»
Παλιές ιστορίες, θα πείτε. Έγινε και τελείωσε ! Καθόλου – πριν από λίγες μέρες ο Βρετανός δημοσιογράφος ερευνητής Kit Klarenberg αποκάλυψε στον ιστότοπό του GrayZone την ολοκαίνουργια Operation Alchemy . Σύμφωνα με τα λόγια του,
«Τα έγγραφα που διέρρευσαν από το The Grayzone αποκάλυψαν την ύπαρξη μιας βρετανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, η οποία σχεδίαζε από την έναρξη του πολέμου διαμεσολαβητών στην Ουκρανία να παρατείνει τη σύγκρουση «πάση θυσία». Γνωστό ως Project Alchemy, ο μυστικός πυρήνας συγκλήθηκε υπό την εποπτεία του βρετανικού Υπουργείου Άμυνας και υπό την επίβλεψη ενός υψηλόβαθμου Αντιστράτηγου, του Charlie Stickland.
«…Το Project Alchemy παρουσίασε μια σειρά από εξαιρετικά επιθετικά σχήματα, από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο έως «διακριτικές επιχειρήσεις» μέχρι την απόλυτη τρομοκρατία εμπνευσμένη από τη διαβόητη Επιχείρηση Gladio, την πανευρωπαϊκή CIA της εποχής του Ψυχρού Πολέμου και τον φασιστικό τρομοκρατικό στρατό «stay-behind» της MI6. Ο δηλωμένος στόχος της ήταν να «κρατήσει την Ουκρανία στον πόλεμο» για όσο το δυνατόν περισσότερο, ανεξάρτητα από το κόστος».
«Συμπληρώνοντας τις εκκλήσεις του για κρυφές επιθέσεις τύπου ειδικών δυνάμεων σε ρωσικό έδαφος, το Project Alchemy πρότεινε ένα επιθετικό προπαγανδιστικό blitzkrieg ( κεραυνοβόλος πόλεμος), κάτω από το ήπιο έμβλημα των «επιχειρήσεων πληροφόρησης». Προκειμένου να διαχειριστούν [το] δυτικό κοινό, το οποίο ήταν πιθανό να στραφεί ενάντια σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο, εάν το οικονομικό του κόστος αυξανόταν πολύ, οι σκευωροί έφτιαξαν έναν κατάλογο κακοήθων επιθέσεων σε ανατρεπτικά μέσα ενημέρωσης μέσω μιας εκστρατείας νομικής παρενόχλησης».
Δεν ήταν απλώς άσκοπος σχεδιασμός. Τον Φεβρουάριο του 2022, καθώς ο ρωσικός στρατός στεκόταν στις πύλες του Κιέβου, η ουκρανική ηγεσία εκλιπαρούσε για ειρήνη. Ο Πούτιν απάντησε αμέσως σε αυτό το κάλεσμα και επετεύχθη η Συμφωνία της Κωνσταντινούπολης, η οποία διευθετούσε την ειρήνη μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας με πολύ ευνοϊκούς όρους για την Ουκρανία. Αυτή την κρίσιμη στιγμή, ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον πήγε στο Κίεβο και είπε στους Ουκρανούς να αρνηθούν τη συμφωνία και να συνεχίσουν τις μάχες. Εδώ είμαστε δύο χρόνια αργότερα, μισό εκατομμύριο Ουκρανοί μαχητές είναι νεκροί και η ειρήνη είναι, όπως λένε οι Βρετανοί, «αδιανόητη».
Και έτσι η Βρετανία το έκανε για άλλη μια φορά: η παλιά Αυτοκρατορία αρνείται να υποχωρήσει ακόμη και μπροστά σε βέβαιη ήττα. Φαντάζονται να πιέζουν τη Ρωσία, να την σπρώχνουν συνεχώς προς την Ανατολή. Πρώτα, αποκόβουν την Πολωνία, μετά την Ουκρανία, έως ότου η Ρωσία θρυμματιστεί σε μικρά κομμάτια που μπορούν να αφομοιωθούν μεμονωμένα από την Αγγλοαμερικανική Αυτοκρατορία και στη συνέχεια να λεηλατηθούν ανελέητα. Αυτός είναι ο συνήθης τρόπος λειτουργίας για αυτούς. Ας μην ξεχνάμε ότι η Βρετανία είναι ένοχη για την υποκίνηση του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου μεταξύ των πολιτειών. Το Λονδίνο ετοιμαζόταν να στείλει το Βρετανικό Ναυτικό για να βοηθήσει τον Συνομοσπονδιακό Στρατό μέχρι να παρέμβουν οι Ρώσοι και να σώσουν την Ένωση. Ο ρωσικός στόλος πέρασε τον χειμώνα του 1868 στη Νέα Υόρκη και το Σαν Φρανσίσκο και είπε στους Βρετανούς να απομακρυνθούν.
Η πλήρης ιστορία της βρετανικής επιθετικότητας είναι πολύ μεγάλη για να πούμε, αλλά ας καλύψουμε μερικά σημαντικά σημεία. Ήταν ο Λόρδος Balfour που υποσχέθηκε να δώσει την Παλαιστίνη στους Εβραίους. Ο ίδιος άνδρας έστειλε τον βρετανικό στρατό να πολεμήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, καταστρέφοντας την Παλαιστίνη. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι οι Βρετανοί δημιούργησαν τον Σιωνισμό, όπως αποδείχθηκε από τον καθηγητή Ould-Mey . Για περισσότερα, δείτε το κομμάτι μου Γιατί η Παλαιστίνη είναι σημαντική.
Ο William Henry Hechler (1845-1931) ήταν «ο βρετανός πράκτορας που στην πραγματικότητα ήταν πατέρας του Σιωνισμού στην Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία», ο άνθρωπος που μετέτρεψε τον Leo Pinsker σε Σιωνιστή και αργότερα καθοδήγησε τον Theodor Herzl. Στη δεκαετία του 1930, οι Βρετανοί κατέστειλαν όλες τις προσπάθειες των Παλαιστινίων να αποκτήσουν ανεξαρτησία. Στη δεκαετία του 1940, οι Βρετανοί έκαναν εκατομμύρια Ινδούς να πεθάνουν από την πείνα, χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο που χρησιμοποιούσαν για να λιμοκτονήσουν εκατομμύρια Ιρλανδούς τον 19ο αιώνα. Οι Βρετανοί επιχείρησαν γενοκτονία πολλές φορές: στη Βόρεια Αμερική, σκοτώνοντας τους ιθαγενείς Αμερικανούς, στην Αυστραλία, εξοντώνοντας τους Αβορίγινες, στη Νέα Ζηλανδία δολοφονώντας τους Μαορί.
Προφανώς υπάρχουν πολλοί σοβαροί λόγοι για την κατασκευή πυραύλων Hazel (Oreshnik) που θα κρατούν πάνω από τα κεφάλια αυτών των εκ γενετής επιθετικών Βρετανών. Τι γίνεται όμως αν η Ρωσία (για οποιονδήποτε λόγο) αναγκαστεί να πατήσει τη σκανδάλη; Μην μιλάτε για μίσος, ω όχι! Δεν είναι ότι οι Βρετανοί εμπνέουν μίσος. Καθόλου. Είναι τόσο ωραίοι όσο ο λύγκας και εξίσου άγριοι και θανατηφόροι. Αλλά ας το παραδεχτούμε: μάλλον ο κόσμος θα είναι καλύτερος χωρίς την κακόβουλη παρουσία των Βρετανών. Οι γείτονές τους στο νησί, οι Σκωτσέζοι και οι Ουαλοί, θα ευημερήσουν όταν φύγει από την μέση.
Και οι δικοί τους Εβραίοι, τόσο ένθερμοι για τα δικά τους σχέδια παγκόσμιας κατάκτησης, θα πέσουν ένας-δύο , γνωρίζοντας όπως ξέρουν ότι αυτοί ήταν που αφαίρεσαν τον ειρηνοποιό Jeremy Corbyn από τη θέση που του άξιζε στην κορυφή του κόμματος των Εργατικών ( πού σἠμερα θά ἦταν αὐτός πρωθυπουργός τῆς Ἀγγλίας μέ ὅ,τι θά σήμαινε κάτι τέτοιο, ἰδίως γιά τόν πόλεμο στήν Οὐκρανία ...) .
Αυτή είναι μια δουλειά για έναν σοβαρό άνθρωπο, και είναι μια δουλειά που μπορούμε να εμπιστευτούμε στον κ. Πούτιν. Ως αφοσιωμένος άνθρωπος της ειρήνης, θα κάνει ό,τι χρειάζεται, και όπως πάντα θα το κάνει τακτοποιημένο και καθαρό. Και μετά αφήστε τον κόσμο να απολαύσει τους καρπούς του κόπου του! Τέτοια δημιουργική καταστροφή είναι πραγματικά αυτό που τους αξίζει!
Ἀπό : unz.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου