Υπάρχουν σημαντικές και ύπουλες δυνάμεις στο παιχνίδι όταν πρόκειται για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία. ένας κυκλώνας δεξαμενών σκέψης, παγκοσμιοποιητών και γραφειοκρατών κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να υποκινήσουν μια διεθνή σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ρωσίας. Ψάχνουν έναν ειδικό τρόπο να επηρεάσουν τον δυτικό πληθυσμό για να υποστηρίξει τον άμεσο και ανοιχτό πόλεμο.
Στην αρχή όλου αυτού, η προπαγάνδα ήταν πολύ αποτελεσματική στο να επευφημήσει την πολιτική αριστερά για τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ, με τους αριστερούς να ζητούν τον «αφανισμό» της Ρωσίας και να απαιτούν στρατό στο έδαφός για να την «σβήσουν από προσώπου Γης». Ένας από αυτούς τους λυσσασμένους ακτιβιστές (ο Ryan Routh) προσπάθησε ακόμη και να δολοφονήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, προφανώς επειδή ο Τραμπ υποσχέθηκε άμεσες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, εάν γίνει ξανά πρόεδρος.
Το Δημοκρατικό Κόμμα, που κάποτε θεωρούνταν το «αντιπολεμικό κόμμα», είναι τώρα το κόμμα πολεμοκάπηλο κόμμα. Προσθέστε σε αυτό ένα σωρό νεο-συντηρητικών (αριστεριστές και παγκοσμιοποιητές που παρουσιάζονται ως συντηρητικοί) όπως ο Lindsay Graham και ο Mitt Romney, και είναι δύσκολο να δούμε πώς θα μπορέσουμε να αποφύγουμε μια κλιμάκωση. Υπάρχουν άνθρωποι και στις δύο πλευρές που προσπαθούν να προκαλέσουν μεγαλύτερη αιματοχυσία και όποιος μιλά για ειρήνη απειλείται με δολοφονία.
Η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχουν τη δική τους ευθύνη και θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι το παράδειγμα ανατολής εναντίον δύσης είναι από μόνο του μια μάρκα θεάτρου. Ωστόσο, τα στοιχεία προς το παρόν κλίνουν σε μεγάλο βαθμό προς υποκίνηση παγκοσμιοποιημένων ομάδων σκέψης, που οδήγησαν στο πραξικόπημα του Μαϊντάν στην Ουκρανία το 2014, την πλημμύρα όπλων του ΝΑΤΟ και «συμβούλων» στη χώρα υπό την κυβέρνηση Ομπάμα και τη βαθιά ανάμειξη των Lindsay Graham, John McCain και το Ατλαντικό Συμβούλιο σε προσπάθειες να εξασφαλίσουν την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. μια κόκκινη γραμμή την οποία η Ρωσία προειδοποιούσε ανελλιπώς ότι θα οδηγούσε σε αντιπαράθεση.
Λάβετε υπόψη σας, η υπόσχεση που δόθηκε από το ΝΑΤΟ στη Ρωσία τη δεκαετία του 1990 ήταν ότι δεν θα επιχειρούσαν να μετακινηθούν ανατολικά μόλις η Ρωσία γκρεμίσει το Τείχος του Βερολίνου και ενοποιήσει τη Γερμανία. Οι δραστηριότητες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία παραβιάζουν αυτή την υπόσχεση με πολλούς τρόπους.
Τον Ιανουάριο του 2022 προέβλεψα ότι ο ανοιχτός πόλεμος στην περιοχή ήταν πολύ πιθανός δεδομένης της τελικής αποτυχίας των περιορισμών και των εντολών του Covid (The Great Reset plan). Το κατεστημένο χρειαζόταν μια νέα παγκόσμια κρίση για να ενσταλάξει τον φόβο στον κόσμο, και χρειαζόταν επίσης έναν αποδιοπομπαίο τράγο για τη συνεχιζόμενη στασιμοπληθωριστική πτώση στη Δύση. Είναι φυσικό να στραφούν στην κλασική εναλλακτική του παγκόσμιου πολέμου αφού η προηγούμενη ατζέντα τους δεν κατάφερε να πάρει τα αποτελέσματα που ήθελαν.
Τον Σεπτέμβριο του 2022, αφού το ΝΑΤΟ πλημμύρισε την Ουκρανία με όπλα και ξένους «μισθοφόρους», προέβλεψα ότι η Ρωσία θα υιοθετούσε μια στρατηγική πολέμου φθοράς με αυξημένες επιθέσεις στην υποδομή ισχύος της Ουκρανίας. Αυτή ήταν η στρατηγική τους από τότε και τώρα η Ουκρανία αντιμετωπίζει έναν χειμώνα με απώλεια 85% στο ηλεκτρικό της δίκτυο καθώς οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν μίλι προς μίλι στο ανατολικό και νότιο μέτωπο.
Οι ρωσικές δυνάμεις καταλαμβάνουν μακροχρόνια ουκρανικά οχυρά με πολύπλοκα αμυντικά έργα και η δύναμη των ουκρανικών στρατευμάτων μειώνεται. Η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο με κάθε μέτρο και τώρα προβλέπω ότι έχουν ένα χρόνο ή λιγότερο πριν από την πλήρη αμυντική κατάρρευση.
Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν θα μιλήσουν για αυτές τις εξελίξεις. Θα τις μειώσουν έως ότου η Ρωσία είναι στα πρόθυρα να κερδίσει ένα τεράστιο έδαφος και μετά θα αγανακτήσουν λέγοντας «Πώς μπόρεσε να συμβεί αυτό;» Μετά θα καλέσουν δυτικά στρατεύματα να μπουν στη μάχη (έχει ήδη αρχίσει).
Το μόνο πράγμα που μπορεί να σταματήσει αυτό το αποτέλεσμα είναι η υπόσχεση του Ντόναλντ Τραμπ να αναγκάσει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Κρεμλίνου και του Κιέβου την πρώτη ημέρα της κυβέρνησής του. Το πρόβλημα είναι ότι είναι άλλοι δύο μήνες μακριά και οι παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιούν αυτό το χρονικό διάστημα για να σαμποτάρουν οποιεσδήποτε μελλοντικές ειρηνευτικές προσπάθειες. Στόχος τους είναι να μετατρέψουν τον πόλεμο αντιπροσώπων σε μια ανοιχτή παγκόσμια πυρκαγιά.
Τον Αύγουστο στο άρθρο μου «Οι παγκοσμιοποιητές προσπαθούν να κλιμακώσουν τον πόλεμο της Ουκρανίας στον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν από τις εκλογές στις ΗΠΑ» περιέγραψα μια θεωρία σχετικά με το τι ήταν πιθανό να συμβεί εάν το κατεστημένο έβλεπε μια πιθανή αλλαγή στην διάθεση των ΗΠΑ και της ΕΕ προς τη συνέχιση της υποστήριξης προς την Ουκρανία:
« Αλλά πώς μετατρέπουν τον πόλεμο με αντιπροσώπους σε παγκόσμιο πόλεμο χωρίς να φαίνονται πως είναι οι κακοί ; Αυτό είναι το κόλπο, έτσι δεν είναι;
Ο αντιπρόσωπος (στην προκειμένη περίπτωση, η Ουκρανία) θα έπρεπε να λάβει μέτρα που προκαλούν τη Ρωσία σε ένα εκρηκτικό ξέσπασμα. Η Ρωσία θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τακτικές ή όπλα που θέτουν σε κίνδυνο έναν τεράστιο αριθμό αμάχων, απαιτώντας μεγαλύτερη συμμετοχή του ΝΑΤΟ και ίσως ακόμη και την επέμβαση του ΟΗΕ…»
Σημείωσα ότι το πράσινο φως για τη χρήση πυραυλικών συστημάτων μεγάλης εμβέλειας που παρέχονται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη θα μπορούσε να είναι το έναυσμα που αναζητούσαν οι παγκοσμιοποιητές:
« Τα πλήγματα μεγάλης εμβέλειας στη Ρωσία, πιστεύω, θα θέσουν σε κίνηση περισσότερα ρωσικά χτυπήματα σε μεγάλες πόλεις στη δυτική Ουκρανία, όπου ζει η πλειοψηφία του πληθυσμού. Αυτές οι περιοχές έχουν μείνει σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτες κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Πούτιν, παρά τα όσα υποστηρίζουν τα μέσα ενημέρωσης, φρόντισε να περιορίσει τη στόχευση μεγαλύτερων πολιτικών κέντρων. Αυτό θα τελειώσει αν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ πλήξουν ρωσικές πόλεις…»
« Η ιδέα ότι τα βαλλιστικά χτυπήματα στη Ρωσία χρησιμοποιώντας πυραύλους που παρέχονται από το ΝΑΤΟ δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα ο Πούτιν να χρησιμοποιεί MOAB ή πυρηνικά είναι πραγματικά τρελή. Λάβετε υπόψη ότι τα πλήγματα μεγάλης εμβέλειας στη Ρωσία δεν θα κάνουν τίποτα για να αλλάξουν τις συνθήκες στο έδαφος στο Ντονμπάς…»
Περιέγραψα γιατί αυτή η στρατηγική ήταν επωφελής για τα παγκοσμιοποιητικά think tank υπό το φως της επικείμενης προεδρίας Τραμπ.
« Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται όλο και πιο πιθανό να είναι ο νικητής της προεδρικής κούρσας. Έχω από καιρό υποστηρίξει ότι οι παγκοσμιοποιητές θα ολοκληρώσουν μια οικονομική κατάρρευση ή έναν παγκόσμιο πόλεμο και θα τα ρίξουν στην αγκαλιά του Τραμπ. Ήδη προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο με την πανδημία του Covid και την πληθωριστική κρίση.
« Η χρονική στιγμή της επίθεσης στο Κουρσκ και η έκκληση για πυραυλικές επιθέσεις στη Ρωσία δεν είναι τυχαία. Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι πρόθεσή του είναι να τερματίσει τον πόλεμο της Ουκρανίας όσο το δυνατόν γρηγορότερα μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του».
« Πρέπει να κλιμακώσουν τον πόλεμο σε κάτι μεγαλύτερο, κάτι που δεν μπορεί να αναιρεθεί. Αυτή τη στιγμή, ο πόλεμος μπορεί να τελειώσει – Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη διπλωματία και να αναγκαστεί η Ουκρανία να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να πάρουν πίσω το Ντονμπάς ή την Κριμαία, όσες ζωές κι αν θυσιάσουν. Αλλά αν υπάρχουν τεράστιες απώλειες αμάχων και από τις δύο πλευρές, η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη».
Θέλω να επισημάνω ότι δεν χρειάζεστε μια κρυστάλλινη σφαίρα για να προβλέψετε την πορεία αυτής της σύγκρουσης. τα στάδια και τα αποτελέσματα είναι σχετικά ξεκάθαρα αν κατανοήσετε τα κρυμμένα κίνητρα πίσω από τον πόλεμο. Τα περισσότερα από τα γεγονότα που περιέγραψα τον Αύγουστο έχουν συμβεί τώρα, αλλά μόνο επειδή αυτά είναι τα γεγονότα που ΠΡΕΠΕΙ να συμβούν για να φτάσουμε στο τέλος του παιχνιδιού του Γ΄Π.Π.
Μετά τη συντριπτική εκλογική νίκη του Τραμπ αυτόν τον μήνα, η κυβέρνηση Μπάιντεν απάντησε δίνοντας το πράσινο φως στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει ATACMS μεγάλης εμβέλειας βαθύτερα εντός της ρωσικής επικράτειας. Η απόφαση φέρεται να πάρθηκε για να «εμποδίσει τον Τραμπ» στον πόλεμο της Ουκρανίας και να αποτρέψει μια γρήγορη επίλυση πριν αναλάβει τα καθήκοντά του.
Το ATACMS δεν θα έκανε τίποτα για να αλλάξει τις άμεσες συνθήκες στο πεδίο της μάχης. Τα ATACMS είναι κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας σχεδιασμένα για χειρουργικά χτυπήματα σε στόχους υψηλής αξίας, δεν είναι πολύ χρήσιμα για τη νίκη σε έναν πόλεμο φθοράς. Ο λόγος που αυτά τα όπλα είναι τόσο αμφιλεγόμενα είναι επειδή ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να εκτοξευθούν χωρίς βοήθεια από τεχνικούς και δορυφόρους του ΝΑΤΟ. Δηλαδή, η απόφαση του Μπάιντεν αντιπροσωπεύει μια ανοιχτή κήρυξη πολέμου στη Ρωσία.
Σε απάντηση, το Κρεμλίνο φέρεται να εκτόξευσε έναν πυρηνικό πύραυλο IRBM (ένας πύραυλος RS-26 Rubezh) στην πόλη Dniprio. Το όπλο είχε πολλαπλές κεφαλές και βίντεο δείχνουν ότι όλες χτυπούσαν τον στόχο. Ευτυχώς, καμία από αυτές τις κεφαλές δεν μετέφερε πυρηνικό φορτίο.
Το χτύπημα σημειώθηκε αμέσως μετά την αλλαγή της πολιτικής πυρηνικής άμυνας της Ρωσίας από τον Πούτιν και αυτό φαίνεται να είναι μια τελευταία προειδοποίηση. Οι παγκοσμιοποιητικές δεξαμενές σκέψης όπως το Ατλαντικό Συμβούλιο συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι οι κόκκινες γραμμές του Πούτιν είναι μια «φάρσα» και ότι δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ πυρηνικά. Νομίζω ότι ξέρουν ότι ο Πούτιν δεν μπλοφάρει και ότι σκοπεύουν να χτυπήσουν την αρκούδα μέχρι να δεχτούν μια περιορισμένη πυρηνική επίθεση. Πιστεύω ότι οι πιθανότητες είναι πολύ υψηλές για τουλάχιστον ένα πυρηνικό χτύπημα εντός της Ουκρανίας, εάν οι συνθήκες συνεχίσουν να επιδεινώνονται με το ΝΑΤΟ.
Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί αυτό επειδή η Ρωσία θα εξαφανιζόταν από πυρηνικά αντίποινα. Υποψιάζομαι ότι μπροστά σε ένα πυρηνικό χτύπημα στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ δεν θα κάνει τίποτα. Σίγουρα δεν θα κλιμακωθούν σε μια παγκόσμια ανταλλαγή ICBM.
Οι παγκοσμιοποιητές δεν έχουν πολλά να κερδίσουν καταστρέφοντας απολύτως δουλειά δεκαετιών για την κατασκευή των συστημάτων μαζικής παρακολούθησης και της ψηφιακής οικονομικής υποδομής που χρειάζονται για τη «Νέα Παγκόσμια Τάξη» τους. Η Ουκρανία απλά δεν αξίζει τον κόπο. Αυτό που θα έκανε, ωστόσο, ένα τέτοιο περιστατικό είναι να ανοίξει την πόρτα σε ευρύτερο πόλεμο σε πολλαπλά μέτωπα μεταξύ ανατολής και δύσης.
Εάν ο πόλεμος κλιμακωθεί πέρα από το σημείο μηδέν προτού ο Τραμπ αναλάβει τα καθήκοντά του, τότε ο Τραμπ μπορεί να μην έχει άλλη επιλογή από το να δεσμεύσει τις ΗΠΑ στη σύγκρουση παρά την τεράστια δημόσια αποδοκιμασία. Θα ήταν καταστροφικό για τη διοίκησή του, καταστροφικό για τους συντηρητικούς και καταστροφικό για τον δυτικό κόσμο γενικότερα. Η πλειονότητα του κοινού ΔΕΝ θα προσφερθεί εθελοντικά να πολεμήσει για την Ουκρανία και η στρατολόγηση θα ήταν μια πρόσκληση σε εμφύλιες αναταραχές.
Οι αριστεροί μισούν τη Ρωσία επειδή έτσι τους λένε τα μέσα ενημέρωσης, αλλά δεν πρόκειται να ρισκάρουν τη ζωή τους για την Ουκρανία. Οι συντηρητικοί σίγουρα δεν πρόκειται να υποταχθούν σε ένα προσχέδιο και οι περισσότεροι από εμάς θα προτιμούσαμε να πάμε σε πόλεμο ενάντια στους παγκοσμιοποιητές.
Ο Πούτιν είναι αρκετά ενημερωμένος για να περιμένει τον Τραμπ να αναλάβει τα καθήκοντά του και να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις, αλλά η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι ότι πρόκειται να συμβεί κάτι που θα υπονομεύσει οποιοδήποτε ενδεχόμενο ειρηνευτικό σχέδιο. Μια επίθεση μεγάλης εμβέλειας από την Ουκρανία σε ένα σημαντικό κέντρο πολιτών, έναν πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής ή η δολοφονία μιας πολιτικής προσωπικότητας χρησιμοποιώντας όπλα του ΝΑΤΟ θα ήταν η μόνη σπίθα που χρειαζόταν για να ανάψει η πυριτιδαποθήκη. Ο Πούτιν θα κληθεί να δείξει ότι η Ρωσία δεν είναι αδύναμη και να ακολουθήσει τις απειλές του με την κόκκινη γραμμή.
Πιθανότατα να δούμε ένα σύννεφο μανιταριού πάνω από την Ουκρανία (ή γειτονική περιοχή) στο εγγύς μέλλον, εκτός εάν υπάρξει σοβαρή επέμβαση για την εκτόνωση της σύγκρουσης. Οι επόμενοι δύο μήνες θα είναι καθοριστικοί.
Ἀπό : alt-market.us
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου