Είναι νωρίς ακόμα. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ κινείται προς μια άμβλυνση με τη Ρωσία σχετικά με την Ουκρανία
Ένα καλό σημάδι είναι ότι ο Τραμπ δεν θα προσκαλέσει τον Μάικ Πομπέο ή τη Νίκι Χέιλι να συμμετάσχουν στο υπουργικό συμβούλιο όταν ορκιστεί ως ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου. Και οι δύο αυτές προσωπικότητες ήταν λυσσασμένα αντιρωσικά πολεμοχαρή αρπακτικά κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση του Τραμπ. Υπήρχαν προτάσεις ότι ο Πομπέο και η Χέιλι μπορεί να επιστρέψουν με ανώτερες θέσεις στη δεύτερη κυβέρνησή του. Όμως ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι στο ζευγάρι δεν θα προσφερθούν νέες θέσεις.
Ένα άλλο θετικό σημάδι είναι από ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στον στενό κύκλο του Τραμπ, οι οποίοι ενημερώνουν το καθεστώς του Κιέβου – άκοσμα– ότι απενεργοποιείται η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει ακόμη τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, σύμφωνα με το Κρεμλίνο. Όμως και οι δύο ηγέτες έχουν ήδη εκφράσει την προθυμία τους να διαπραγματευτούν μια ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Ένα άλλο υποσχόμενο σημάδι πιθανής ύφεσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας είναι ο απόλυτος πανικός μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών. Η είδηση της εκλογής του Τραμπ την περασμένη εβδομάδα έκανε τις περισσότερες ευρωπαϊκές ελίτ να τρέχουν πανικοβλημένοι σαν φοβισμένα παιδιά ακούγοντας «μπου!».
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν παρηγορούνται καλώντας την Ευρώπη να «συνενωθεί» στον απόηχο της εκπληκτικής εκλογικής νίκης του Τραμπ. Η κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης συνασπισμού του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς είναι ένα πρώιμο θύμα του αντίκτυπου του Τραμπ.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται ότι εάν ο Τραμπ αποσύρει τη στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου, θα μείνουν μόνοι κι᾿έρημοι να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας, τον οποίο οι αδύναμες ευρωπαϊκές οικονομίες δεν έχουν καμία πιθανότητα να συντηρήσουν.
Δεν είναι μυστικό ότι τα κύρια ευρωπαϊκά κράτη στοιχημάτιζαν στην υποψήφια των Δημοκρατικών Kamala Harris να κερδίσει την κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Η Χάρρις θα είχε εξασφαλίσει τη συνέχιση της υποστήριξης του ΝΑΤΟ στο καθεστώς του Κιέβου. Με τον Τραμπ να γίνεται πρόεδρος, ακυρώνονται όλα.
Το πολιτικό τίμημα θα είναι καταστροφικό για τους Ευρωπαίους ηγέτες που έχουν επενδύσει τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο στη διεξαγωγή πολέμου για να «υπερασπιστούν την Ουκρανία από τη ρωσική επιθετικότητα». Ο Τραμπ έχει δείξει σκεπτικισμό απέναντι σε αυτήν την ψευδή αφήγηση. Είπε ήδη στην Ευρώπη να προχωρήσει μόνη της αν θέλει. Και οι Ευρωπαίοι Ρωσόφοβοι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό.
Εάν ο Τραμπ τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση να διαπραγματευτεί με τον Πούτιν για μια διευθέτηση στην Ουκρανία, τότε οι Ευρωπαίοι θα μείνουν σοβαρά ταπεινωμένοι για όσες μπούρδες έχουν εκστομίσει.
Ένα πράγμα σχετικά με τον Τραμπ που απασχολεί τους Ευρωπαίους είναι η απογοήτευσή του που τους θεωρεί ως, κατά την άποψή του, παράσιτα της αμερικανικής προστασίας. Ένα άλλο είναι το εκδικητικό σερί του Τραμπ. Δεν πρόκειται να ξεχάσει ότι οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες ήθελαν να χάσει τις εκλογές.
.jpg)
Η εκλογή του Τραμπ είναι άσχημα νέα για τη Βρετανία και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Starmer προσπαθεί τώρα να επιδιορθώσει τις σχέσεις μετά το Brexit με την Ευρώπη ως αντιστάθμισμα έναντι της αναμενόμενης ψυχρότητας από την Ουάσιγκτον για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Όταν η Βρετανία αποχώρησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το δημοψήφισμα για το Brexit το 2016, υπήρχαν μεγάλες ελπίδες ότι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μια ειδική εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ . Αυτή η συμφωνία δεν λειτούργησε και φαίνεται ακόμη λιγότερο πιθανή τώρα. Ως εκ τούτου, ο Starmer ήταν απασχολημένος από την ανάληψη των καθηκόντων του στην Downing Street προσπαθώντας να αποκαταστήσει τις σχέσεις με την ΕΕ.
Αυτή την εβδομάδα, ο Βρετανός ηγέτης παρευρέθηκε στην τελετή ανακωχής στο Παρίσι για τον εορτασμό του τέλους του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η τελευταία φορά που ένας Βρετανός ηγέτης τίμησε αυτό το γεγονός στο Παρίσι ήταν το 1944 όταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ που επισκέφθηκε τη γαλλική πρωτεύουσα μετά την απελευθέρωσή της από τη ναζιστική κατοχή.
Ο Macron κάλεσε τον Starmer να καταθέσει στεφάνι στα Ηλύσια Πεδία και στην Αψίδα του Θριάμβου ( φωτὀ κἀτω).
Το θεατρικό καραγκιοζιλίκι της ευρωπαϊκής ενότητας είναι μια αντανάκλαση του πανικού που κυριεύει τους Ευρωπαίους ηγέτες μετά την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Αλλά όλα είναι στον αέρα για τους ευρωπαίους πολιτικούς. Ο Starmer κάνει ό,τι μπορεί για να ανανεώσει τις σχέσεις με τη Γερμανία ως έναν τρόπο να σφυρηλατήσει μια πιο θερμή σύνδεση μεταξύ του Λονδίνου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από χρόνια πικρίας μετά το Brexit, μόνο για να τεθεί υπό αμφιβολία.
Τον περασμένο μήνα πραγματοποιήθηκε μια συμφωνία ορόσημο για την ασφάλεια μεταξύ Βρετανίας και Γερμανίας, στην οποία η γερμανική εταιρεία όπλων Rheinmetall θα άνοιγε ένα νέο εργοστάσιο στη Βρετανία και η επίσης γερμανική Luftwaffe θα μπορούσε να πετάει πολεμικά αεροσκάφη από μια βάση της RAF στη Σκωτία. Η συμφωνία προβλήθηκε ως «ένα σημάδι κοινής ευρωπαϊκής ασφάλειας απέναντι στη ρωσική απειλή». ( Σημ. Πελασγικῆς : Πῶς ἀλλάζουν τά πράγματα ἔτσι ; Οἱ Γερμαναράδες πού [τάχα μου, τάχα μου ] ἤθελαν νά καταλάβουν τήν Ἀγγλία καί μέ τούς 2 μεγάλους πολέμους, τώρα εἶναι τά καλλίτερα φιλαράκια. Ὁ ἐχθρός τους ;Ἡ Ῥωσσία βεβαίως ! Ἡ Ῥωσσία στήν ὁποία τά ἐγγλεζάκια χρωστοῦν τήν εἰρήνη τους. Αὐτή πού πῆγαν νά ἑορτάσουν στά Ἠλίσια Πεδία μέ τόν καραγκιζάκο Μακρόν. Κακομοίρηδες...)
Με την κατάρρευση της κυβέρνησης στο Βερολίνο λόγω του αφόρητου οικονομικού κόστους του πολέμου της Ουκρανίας για τη γερμανική οικονομία, η βρετανική συνθήκη ασφαλείας μπορεί να μην υλοποιηθεί. Αυτό σημαίνει μεγάλη οπισθοδρόμηση στα σχέδια επαναφοράς του Starmer με την Ευρώπη.
Ο Ούγγρος Βίκτορ Όρμπαν και ο Σλοβάκος Ρόμπερτ Φίκο αποτελούν τη μειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτικών που χαιρέτισαν ειλικρινά την εκλογή Τραμπ ως ευκαιρία να τερματιστεί ο πόλεμος αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.
Από την άλλη πλευρά, οι ένθερμοι πολεμοκάπηλοι του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής αντιμετωπίζουν τώρα ένα απελπισμένο δίλημμα. Μαζί με τους ηγέτες της ΕΕ όπως η [μέδουσα] Φον ντερ Λάιεν και ο Ολλανδός αρχηγός του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, όλοι φαίνεται να θέλουν την συνέχισιν μεχρι ενός αυτού του απερίσκεπτου πολέμου αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας.
Ο Τραμπ φαίνεται να δείχνει καλή λογική όταν ακυρώνει αυτόν τον πόλεμο με αντιπροσώπους και βρίσκει έναν τρόπο να διαπραγματευτεί λογικά με τη Ρωσία για την ύφεση. Η Μόσχα θέλει να ικανοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα αιτήματά της για την ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένταξη στο ΝΑΤΟ για την Ουκρανία, τέλος στο νεοναζιστικό καθεστώς στο Κίεβο και αναγνώριση των ιστορικών εδαφών της στην Κριμαία και το Ντονμπάς.
Όλα αυτά είναι εξαιρετικά διαπραγματεύσιμα και ο Τραμπ μπορεί απλώς να είναι έτοιμος να συνάψει μια συμφωνία για να αποφύγει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως έχει επανειλημμένα υποδείξει ότι θα έκανε. Αυτό θα σήμαινε ότι ο Τραμπ απορρίπτει την ψευδή αφήγηση ότι ο Μπάιντεν, η Χάρις και οι Δημοκρατικοί –και οι Ευρωπαίοι υποτελείς τους– επινόησαν για την «υπεράσπιση της Ουκρανίας».
Αυτό θα άφηνε τους Ευρωπαίους λακέδες σε πολύ δύσκολη θέσιν. Πώς θα εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους την τριετή σφαγή στην Ουκρανία; Πώς θα δικαιολογήσουν τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ και τη στερλίνα που σπαταλήθηκαν για την προώθηση ενός πολέμου που όχι μόνο κατέστρεψε εκατομμύρια ζωές αλλά και τις οικονομίες τους;
Οι ηλίθιοι Ευρωπαίοι ηγέτες βρίσκονται σε κατάσταση πανικού, και αυτό είναι καλό.
Ἀπό : strategic.culture.su
Τά λέει ἄψογα ὁ ἀρθρογράφος Finian Cunningham . Προσυπογράφω.
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου