Τί φεγγάρι ἀπόψε !

 

Θὰ πιῶ ἀπόψε τὸ φεγγάρι 

Καὶ θὰ μεθύσω καὶ θὰ πῶ 

Ἀφοῦ πονᾶς γιὰ κάποιον ἄλλον 

ῥῖξε μαχαίρι νὰ κοπῶ 

*

Κι᾿ ὅταν μὲ κόψει τὸ μαχαίρι 

Μετανοιωμένη θὰ μοῦ πῇς

πᾶρε τοῦ φεγγαριοῦ τὸ δάκρυ 

ἀπὸ τὸ αἷμα νὰ πλυθῇς 

*

Κι᾿ ἐγὼ θὰ κόψω τὸ φεγγάρι 

θὰ στὸ καρφώσω στὰ μαλλιά 

καὶ σὰν πλαγιάσουμε θὰ ἔχω 

τὸν οὐρανὸ στὴν ἀγκαλιά 

*

Κι᾿ ὅταν ξυπνήσουμε καὶ πᾶμε 

ξανὰ στὰ στέκια τὰ παλιά 

σκέψου τί ὄμορφη ποὺ θὰ 'σαι 

μεὲ τὸ φεγγάρι στὰ μαλλιά 

(  Στίχοι -Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική - Μίμης Πλέσσας, τραγουδᾶ ὁ ἀνεπανάληπτος καί μοναδικός Γιάννης Πουλόπουλος ) 

Θα φέρῃ ἡ θάλασσα πουλιά

κι᾿ ἄστρα χρυσά τ’ ἀγέρι

νά σοῦ χαϊδεύουν τά μαλλιά

νά σοῦ φιλοῦν τό χέρι.

*

Χάρτινο τό φεγγαράκι

ψεύτικη ἀκρογιαλιά

ἄν μέ πίστευες λιγάκι

θά ‘σαν ὅλα ἀληθινά.

*

Δίχως τήν δική σου ἀγάπη

δύσκολα περνᾳ ὁ καιρός.

Δίχως τήν δική σου ἀγάπη

εἶναι ὁ κόσμος πιό μικρός.

*

Χάρτινο τό φεγγαράκι

ψεύτικη ἀκρογιαλιά

ἄν μέ πίστευες λιγάκι

θά ‘σαν ὅλα ἀληθινά.

( Στίχοι -Νῖκος Γκάτσος, μουσική- τοῦ μεγάλου,ἀξεπέραστου, καταπληκτικοῦ Μάνου Χατζιδάκι ,τραγουδᾷ ἡ μοναδική,καταπληκτική,ὑπέροχη Νάνα Μούσχουρη )

Τρεῖς μέρες χώρισα ἀπό σένα

 τρεῖς νύχτες μένω μοναχή 

Σάν τά βουνά ποέ στέκουν τώρα δακρυσμένα

ὅταν τά βρέχουν οἱ οὐρανοί

*

Διῶξε τήν λύπη παλληκάρι

πᾶμε μιά βόλτα στό φεγγάρι.

*

Πῶς νά ᾿βγω καί νά περπατήσω

τά λόγια του νά θυμηθῶ

Μέ τό φεγγάρι πῶς νά τραγουδήσω

Μέ τό φεγγάρι πῶς νά παρηγορηθῶ

*

Διῶξε τήν λύπη παλληκάρι

πᾶμε μιά βόλτα στό φεγγάρι.

( Στίχοι -Νώτης Περγιάλης, μουσική - Μάνος Χατζιδάκις, τραγουδᾷ ἡ Νάνα Μούσχουρη ) 

Τὸ φεγγάρι εἶναι κόκκινο 

τὸ ποτάμι εἶναι βαθύ 

κι ἡ ἀγάπη μου στὰ χέρια σου 

εἶναι κάτασπρο πουλί. 

*

Τὸ φεγγάρι εἶναι πράσινο 

τὸ ποτάμι εἶναι γαλάζιο 

ἔλα ἀγάπη μου καὶ χόρεψε 

ἴσα μ' αὔριο τὸ πρωί. 

*

Τὸ φεγγάρι πῆγε κι ἔπεσε 

στὸ ποτάμι τὸ βαθύ 

κι ἡ ἀγάπη μου κιτρίνισε 

σὰν τὴ φλόγα στὸ κερί. 

*

Ἔλα ἀγάπη μου καὶ χόρεψε 

ἴσα μ' αὔριο τὸ πρωί. 

(Στίχοι καί μουσική - Μάνος Χατζιδάκις,τραγουδᾷ ἡ ΜΕΓΑΛΗ Σοφία Βέμπο ! ) 

Τόλης Βοσκόπουλος,ἕνα ὄνομα,μία μεγάλη ἱστορία στό τραγούδι ! 

(φωτό)

Καί ἀφοῦ ἀπολαύσουμε τά τραγούδια τοῦ φεγγαριοῦ, μετά σάν καλά παιδιά ὅλοι γιά ὕπνο νά ὀνειρευτοῦμε ...

Ἄφησέ με ναρθῶ μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε! Εἶναι καλὸ τὸ φεγγάρι, – δὲ θὰ φαίνεται ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου. Τὸ φεγγάρι θὰ κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δὲ θὰ καταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

Ὅταν ἔχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οἱ σκιὲς μὲς στὸ σπίτι, ἀόρατα χέρια τραβοῦν τὶς κουρτίνες, ἕνα δάχτυλο ἀχνὸ γράφει στὴ σκόνη τοῦ πιάνου λησμονημένα λόγια – δὲ θέλω νὰ τ᾿ ἀκούσω. Σώπα.

Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου λίγο πιὸ κάτου, ὡς τὴ μάντρα τοῦ τουβλάδικου, ὡς ἐκεῖ ποὺ στρίβει ὁ δρόμος καὶ φαίνεται ἡ πολιτεία τσιμεντένια κι ἀέρινη, ἀσβεστωμένη μὲ φεγγαρόφωτο τόσο ἀδιάφορη κι ἄϋλη, τόσο θετικὴ σὰν μεταφυσικὴ ποὺ μπορεῖς ἐπιτέλους νὰ πιστέψεις πὼς ὑπάρχεις καὶ δὲν ὑπάρχεις πὼς ποτὲ δὲν ὑπῆρξες, δὲν ὑπῆρξε ὁ χρόνος κ᾿ ἡ φθορά του. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

( Γιάννης Ῥίτσος : Ἡ Σονάτα τοῦ Σεληνόφωτος) 

Ἡ σελίς τοῦ Ἀναγνωστικοῦ ἀπό ἐδῶ,τό ποίημα ἀπό ἐδῶ

Ἡ Πελασγική