Ποιοί εἶναι οἱ πραγματικοί ἐχθροί τῶν ΗΠΑ ;

 

ἐδῶ

Γράφει ὁ PHILIP GIRALDI

Eίναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πώς, τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει όχι μόνο συμμετέχοντες σε πολέμους σε διάφορα μέρη του πλανήτη, αλλά έχουν επίσης εξελιχθεί σε πρωταρχικό εμπνευστή του μεγαλύτερου μέρους στις ένοπλες συγκρούσεις. Γυρνώντας πίσω στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990 και προχωρώντας στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, τον Λίβανο και τη Σομαλία, υπάρχει σχεδόν πάντα ένας πρωταγωνιστικός ῥόλος των Αμερικανών όπου υπάρχουν πόλεμοι, βομβαρδισμοί και δολοφονίες. Και όπου δεν υπάρχει πραγματικός πόλεμος, υπάρχουν απειλές και κυρώσεις που έχουν σχεδιαστεί για να γονατίσουν άλλα έθνη, είτε στη Λατινική Αμερική όπως η Βενεζουέλα, είτε το Ιράν στη Μέση Ανατολή, είτε η Βόρεια Κορέα στην Ασία. Και μετά υπάρχει η εντελώς παράλογη πράξη μετατροπή σημαντικών ανταγωνιστών όπως η Ρωσία και η Κίνα, σε εχθρούς όπως βλέπουμε τώρα, με έναν πόλεμο "αντιπροσώπων" που μαίνεται στην Ουκρανία και με απειλές προς την Ταϊβάν, και ο κόσμος πλησιάζει ένα βήμα πιο κοντά σε μια πυρηνική καταστροφή.

Μου φαίνεται ότι η μετάβαση από μια Αμερική που βυθίζεται στον πόλεμο και η τρέχουσα κατάσταση όπου διεξάγονται πόλεμοι φυσικά συμπίπτει με μια ορισμένη πολιτική εξέλιξη στις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι η άνοδος των νεοφιλελεύθερων ως καθοδηγητές της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής ασφαλείας (σ.μ. των ΗΠΑ) και στα δύο μεγάλα κόμματα. Αυτό αναπτύχθηκε μαζί με την εξέλιξη της άποψης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να κάνουν κανένα λάθος εξ ορισμού, πράγματι, ότι έχουν ένα μοναδικό και εκ Θεού δικαίωμα να "νομοθετούν" και να αστυνομεύουν τον κόσμο μέσω κάτι που επινόησαν κι  εκμεταλλεύονται, ομομάζοντας το, «Διεθνής τάξη βασισμένη σε κανόνες».

( φωτό ἀριστερά) 

Ποιος θα το φανταζόταν ότι ένα μάτσο Εβραίων φοιτητών-ακτιβιστών, κυρίως κομμουνιστών, που αρχικά συνωμοτούσαν σε μια γωνιά της καφετέριας στο City College της Νέας Υόρκης, θα δημιουργούσαν έναν τύπο λατρείας που τώρα φιλοδοξεί να κυβερνήσει τον κόσμο;

Οι "νεοσυντηρητικοί" έγιναν πολιτικά πιο δραστήριοι στη δεκαετία του 1960 και τελικά ορισμένοι από αυτούς προσχώρησαν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα υπό τον Ρόναλντ Ρήγκαν, δηλώνοντας ότι η εξέλιξή τους είχε προκύψει επειδή ήταν «φιλελεύθεροι που κατακλύζονταν από την πραγματικότητα». Ο νεοσυντηρητικός χαρακτηρισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να περιγράψει την πολιτική τους φιλοσοφία το 1973. Έκτοτε, διαφοροποιήθηκαν και πέτυχαν να πλασάρουν την άποψή τους σε ένα δικομματικό κοινό ότι οι ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσουν μια επιθετική παρεμβατική εξωτερική πολιτική και πρέπει να είναι ο παγκόσμιος ηγεμόνας. Σίγουρα η επιθυμία τους για συντριπτική στρατιωτική ισχύ έχει διαμορφωθεί έντονα από τη φυλετική τους συνοχή, η οποία τροφοδότησε τον εξαναγκασμό την Ουάσιγκτον να υπηρετεί ως αιώνιος προστάτης το Ισραήλ, αλλά η ηγεμονική προσέγγιση έχει αναπόφευκτα οδηγήσει σε επέκταση των συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο και σε μια προθυμία να αμφισβητήσει, να αντιμετωπίσει και να νικήσει άλλες υπάρχουσες μεγάλες δυνάμεις. Εξ ου και η υποστήριξη για έναν τυχοδιωκτικό και άσκοπο πόλεμο στην Ουκρανία για την «αποδυναμώση της Ρωσίας» και μια αυξανόμενη σύγκρουση με την Κίνα για την Ταϊβάν για να κάνει το ίδιο στην Ασία.

Για να βεβαιωθείτε ότι οι Ρεπουμπλικάνοι δεν αμφιταλαντεύονται σε αυτή την αποστολή, ο κορυφαίος νεοσυντηρητικός Bill Kristol συγκέντρωσε πρόσφατα 2 εκατομμύρια δολάρια για να ασκήσει μεγάλη παρασκηνιακή πίεση ώστε να διασφαλίσει ότι θα παραμείνουν στην ίδια σταθερή πορεία για αντιμετώπιση του Κρεμλίνου στην Ευρώπη.

Μία από τις κορυφαίες οικογένειες νεοσυντηρητικών είναι οι εβραίοι Κάγκαν, οι οποίοι έχουν διεισδύσει με επιτυχία και κυριαρχούν στα κατεστημένα κέντρα εξωτερικής πολιτικής τόσο στο Ρεπουμπλικανικό όσο και στο Δημοκρατικό Κόμμα.

Η Victoria Nuland (σ.μ. πραγματικό όμομα Nudelman), η σύζυγος του Robert Kagan, είναι εδραιωμένη στο State Department όπου είναι τώρα η αναπληρώτρια γραμματέας, η νούμερο δύο θέση. Μέχρι πρόσφατα, ήταν ένας από τους τρεις κορυφαίους αξιωματούχους του ΥΠΕΞ ΗΠΑ, οι οποίοι ήταν και είναι Εβραίοι Σιωνιστές. Πράγματι, υπό τον Τζο Μπάιντεν, οι σιωνιστές Εβραίοι κυριαρχούν στη δομή εθνικής ασφάλειας, για να περιλαμβάνουν το ανώτατο επίπεδο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τον επικεφαλής της Εσωτερικής Ασφάλειας, τον Γενικό Εισαγγελέα, τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, τον Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, τον Αρχηγό του Επιτελείου του Προέδρου, και τον Αναπληρωτή Διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. 

Η επιθετική έκκληση της Νούλαντ είναι προφανώς δικομματική καθώς έχει υπηρετήσει σε ανώτερες θέσεις υπό τον Μπιλ Κλίντον, τον Ντικ Τσένι, τον Τζορτζ Μπους, τον Μπαράκ Ομπάμα και τώρα τον Τζο Μπάιντεν. Ως σύμβουλος του Τσένι, ήταν κορυφαίος υπέρμαχος του πολέμου με το Ιράκ, συνεργαζόμενος με άλλους Εβραίους νεοσυντηρητικούς Νταγκ Φέιθ και Πολ Γούλφοβιτς στην Άμυνα και επίσης με τον Σκούτερ Λίμπι στο γραφείο του Αντιπροέδρου. Καθώς δεν υπήρχε πραγματική απειλή για τις ΗΠΑ από τον Σαντάμ Χουσεΐν, αυτή και οι συνάδελφοί της επινόησαν μια, τα Οπλα Μαζικης Καταστροφης (ΟΜΚ) που πούλησαν στα (σ.μ. δικά τους) μέσα ενημέρωσης και σε ηλίθιους όπως η Υπουργός Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις. Η Νούλαντ θεωρείται επίσης ότι έχει στενή επαφή με τη Χίλαρι Κλίντον και την πρόσφατα εκλιπούσα, φρικιαστική πρώην υπουργό Εξωτερικών εβραια, Μαντλίν Ολμπράιτ. Όλες οι κυβερνητικές της αποστολές περιελάμβαναν είτε την εισβολή είτε την αυστηρή επιβολή κυρώσεων σε κάποια χώρα που η ίδια και οι συνάδελφοί της θεωρούσαν εχθρική.

Μισεί ιδιαίτερα τους Ρώσους και όποιον είναι εχθρικός προς το Ισραήλ.

το ιστορικό της Νούλαντ ότι έκανε σοβαρά λάθη ( δεῖτε τό βίντεο ΕΔΩ)

Προφανώς, το ιστορικό της Νούλαντ ότι έκανε σοβαρά λάθη στις πολιτικές που προώθησε, βοήθησε μόνο στη βελτίωση του βιογραφικού της στο επιθετικό κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον και όταν "δόθηκε" στον Μπάιντεν η προεδρία, διορίστηκε στην τρίτη θέση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ως Υφυπουργός του γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων. Η επιστροφή της στην εξουσία με τους Δημοκρατικούς μπορεί επίσης να οφείλεται εν μέρει στον ακτιβισμό του συζύγου της Ρόμπερτ, επί του παρόντος ανώτερου συνεργάτη στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους neocons που συμμετείχε στον όχλο του NeverTrump το 2016 όταν προωθούσε την Χίλαρι Κλίντον για πρόεδρο των ΗΠΑ η οποία  μιλούσε σε έναν έρανο στην Ουάσιγκτον, διαμαρτυρόμενη για την «απομονωτική» τάση στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, στοχεύοντας τον Τραμπ. Ο Ρόμπερτ δεν έχει δει ποτέ πόλεμο που να έχει αποδοκιμάσειι και, ενώ παρότρυνε την Ευρώπη να κάνει περισσότερες αμυντικές δαπάνες, σχολίασε ότι "όταν πρόκειται για χρήση στρατιωτικής δύναμης οι Αμερικανοί είναι από τον Άρη και οι Ευρωπαίοι από την Αφροδίτη". Ο αδελφός του Ρόμπερτ, Φρέντερικ, ανώτερος συνεργάτης στο νεοσυντηρητικό Ινστιτούτο Αμερικανικών Επιχειρήσεων, (American Enterprise Institute) και η σύζυγος του Φρέντερικ, Κίμπερλι, η οποία ηγείται ενός περίεργου ονομαζόμενου Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου, θεωρούνται επίσης ως βασιλιάδες των νεοσυντηρητικών.

Η Νούλαντ είναι ιδιαίτερα γνωστή για το ότι ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από την αλλαγή καθεστώτος στην Ουκρανία το 2014, η οποία αντικατέστησε τον νόμιμα εκλεγμένο αλλά συμπαθή προς τη Ρωσία Πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς με έναν επιλεγμένο υποψήφιο που ήταν πιο φιλικός προς τις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη. Η Ουκρανία, η πιο διεφθαρμένη χώρα στην Ευρώπη, ήταν ασταθής έκτοτε και ο τρέχων πόλεμος, που ξεκίνησε επίσης από παρεμβάσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, έχει προκαλέσει θανάτους και τραυματισμούς περίπου μισού εκατομμυρίου Ουκρανών και Ρώσων.

Η Nuland βρέθηκε πρόσφατα στην Αφρική, αναζωπυρώνοντας τις εξελίξεις στον Νίγηρα, ο οποίος γνώρισε ένα πρόσφατο στρατιωτικό πραξικόπημα που απομάκρυνε έναν πρόεδρο διεφθαρμένο αλλά και φίλο των ΗΠΑ και της Γαλλίας, οι οποίες έχουν στρατεύματα στη χώρα. Καθώς γράφω αυτό, ορισμένα αφρικανικά έθνη (ECOWAS) φιλικά προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Γαλλίας στην περιοχή συγκεντρώνουν τη δική τους στρατιωτική δύναμη για να αντιστρέψουν το πραξικόπημα, αλλά υπάρχει ελάχιστος ενθουσιασμός περί τούτου. Θα δούμε πώς θα γίνει αυτό, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο, η Νούλαντ διαφημίζει μια πιθανή παρέμβαση ως «αποκατάσταση της δημοκρατίας».

Η μυστική επίσκεψη της Victoria Nuland στον Νίγηρα

Και υπάρχουν περισσότερα στον ορίζοντα με νεοσυντηρητικούς όπως ο εβραίος  Υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken και η Nuland υπεύθυνη για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και υποστηρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος του Κογκρέσου και μια εβραϊκή κυριαρχούμενη βιομηχανία μέσων ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Ο Τζο Μπάιντεν είναι πολύ αδύναμος και πολύ κάτω από την μπότα του Ισραηλινού Λόμπι για να ακολουθήσει οποιαδήποτε πολιτική που θα ήταν επωφελής για τον αμερικανικό λαό γενικά, επομένως η πορεία θα καθοριστεί από την τρέχουσα συγκομιδή των ζηλωτών, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ καθοδηγήθηκε απ' τους χριστιανοσιωνιστές συμβούλους του.

Αν θέλετε να καταλάβετε ακριβώς ΤΙ έχει απομείνει από τη δημοκρατία μας σκεφθείτε  ένα λεωφορείο που οδηγείται πάνω από τον γκρεμό από μια ομάδα που δεν σέβεται τους πολίτες της χώρας στην οποία κατοικούν, αρκεί να διαβάσετε μερικά από αυτά που περνούν ως "έρευνες-αναλύσεις" απ τους νεοσυντηρητικούς για το τι πρέπει να γίνει, ώστε να γίνει η Αμερική «ασφαλής».

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι περιλαμβάνει επίσης ΚΑΙ το Ισραήλ και έναν πόλεμο για λογαριασμό του εβραϊκού κράτους.

Ένα εκπληκτικά τολμηρό άρθρο που εμφανίστηκε στις 13 Αυγούστου στο The Hill με τίτλο «Εάν το Ισραήλ χτυπήσει το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, οι ΗΠΑ πρέπει να βάλει πλάτη», δίνει στο Ισραήλ την επιλογή να ξεκινήσει πόλεμο για οποιονδήποτε ή κανένα λόγο και με τις Ηνωμένες Πολιτείες να είναι υποχρεωμένες να συμμετάσχουν στην υποστήριξη. Ήταν γραμμένο από κάποιον  Michael Makovsky, πολύ γνωστός Εβραίος νεοσυντηρητικός, και τον Chuck Wald.

Ο Μακόφσκι είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Εβραϊκού Ινστιτούτου Εθνικής Ασφάλειας της Αμερικής (JINSA), ενώ ο Γουόλντ είναι πρώην στρατηγός που επίσης συνδέεται με αυτήν την ομάδα ως «διακεκριμένος συνεργάτης», που σημαίνει ότι πληρώνεται γενναιόδωρα για να χρησιμεύσει ως φερέφωνο αξιοπιστίας για την ομάδα.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το The Hill, είναι ένα διαδικτυακό περιοδικό που χρηματοδοτείται από εργολάβους άμυνας εντός της ζώνης που προσποιείται ότι είναι σοβαρό, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σιωνιστικού και πολεμικού δικτύου κατά παραγγελία του status quo. Το ότι το Εβραϊκό Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας είναι «της Αμερικής» είναι, φυσικά, ένας χαρακτηριστικά έξυπνος ευφημισμός. Το άρθρο ξεκινά με το εξής: 

( ὑπουργός Ἄμυνας Ἰσραήλ Yoav Gallant ἡ φωτό ἀπό τό ἄρθρο)

«Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να διδαχθεί από την απροετοιμασία της για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και να αρχίσει να προετοιμάζεται για μια μεγάλη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν. Η κυβέρνηση πρέπει να παραμερίσει τις διαφορές της με την ισραηλινή κυβέρνηση, να ξεπεράσει την αποστροφή της για σύγκρουση με το Ιράν και να αρχίσει να συνεργάζεται στενά με την Ιερουσαλήμ για να προετοιμαστεί για την αυξανόμενη πιθανότητα ότι το Ισραήλ θα αισθανθεί ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να ξεκινήσει μια στρατιωτική εκστρατεία κατά του Ιράνικού πυρηνικού προγράμματος του. Στο «No Daylight», μια νέα έκθεση από το Εβραϊκό Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας της Αμερικής (JINSA)…απόστρατοι ανώτεροι στρατιωτικοί και "ειδικοί" σε θέματα εθνικής ασφάλειας εξηγούν ότι όποιες διαφορές μπορεί να έχουν τώρα οι ΗΠΑ με το Ισραήλ σχετικά με την πολιτική του Ιράν, τα συμφέροντα των δύο χωρών μας θα ευθυγραμμιστεί μετά από ισραηλινό χτύπημα. Ως εκ τούτου, κατά την προετοιμασία της απάντησής τους, η κατευθυντήρια αρχή των ΗΠΑ θα πρέπει να είναι «ούτε μια μέρα καθηστέρησης με το ισραήλ», για να διασφαλιστεί η στρατιωτική επιτυχία του Ισραήλ, να μετριαστούν τα ιρανικά αντίποινα και να περιοριστεί το εύρος της σύγκρουσης - ζωτικά συμφέροντα και για τις δύο χώρες».

Το ότι ο πόλεμος με το Ιράν είναι «ζωτικό συμφέρον» για τις Ηνωμένες Πολιτείες, φυσικά, δεν εξηγείται πραγματικά, καθώς το θέμα είναι να αφήσουμε το Ισραήλ να αποφασίσει για το ζήτημα  πολέμου και  ειρήνης για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια, το άρθρο ξεκαθαρίζει το παλιό επιχείρημα της «αξιοπιστίας», δηλαδή ότι αν δεν πάμε σε πόλεμο, κανείς δεν θα εμπιστευτεί ποτέ τις εγγυήσεις ασφαλείας μας: «Μια προδοσία των ΗΠΑ στον στενό ισραηλινό συμμάχου τους, σε μια εποχή μεγάλου κινδύνου για το εβραϊκό κράτος, θα ήταν «μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές όλων των εποχών», μας είπε πρόσφατα ένας Άραβας ηγέτης.

Επειδή το Ισραήλ θεωρείται ευρέως ως στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, η στάση των ΗΠΑ καθώς το Ισραήλ κινδυνεύει με χιλιάδες θύματα για την υπεράσπιση της ίδιας του της ύπαρξής του, θα έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. Η ισχυρή αμερικανική υποστήριξη θα καθησυχάσει τους συμμάχους από τη Βαρσοβία μέχρι το Άμπου Ντάμπι και την Ταϊπέι. Η αμερικανική αμφιβολία θα καταστρέψει την αξιοπιστία της Ουάσιγκτον και θα ενθαρρύνει τους αντιπάλους από την Τεχεράνη μέχρι τη Μόσχα και το Πεκίνο». Θα ήθελε κανείς να μάθει ΠΟΙΟΣ είναι ο ανώνυμος Άραβας ηγέτης που ανησυχεί τόσο πολύ για το Ισραήλ και, φυσικά, το εβραϊκό κράτος δεν είναι στην πραγματικότητα σύμμαχος των ΗΠΑ, εκτός από τη γόνιμη φαντασία των μελών του Κογκρέσου, των εβραϊκής ιδιοκτησίας ΜΜΕ και του Λευκού Οίκου. Και το Ισραήλ θα χρειαστεί, φυσικά, περισσότερα όπλα και χρήματα από τους φορολογούμενους των ΗΠΑ για να συμπεριλάβει «την ταχεία παράδοση στο Ισραήλ δεξαμενόπλοιων KC-46A, πυρομαχικών ακριβείας, αεροσκαφών F-15 και F-35, καθώς και αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας…. Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να επιταχύνει την οικοδόμηση ολοκληρωμένων περιφερειακών αεροπορικών, πυραυλικών και θαλάσσιων άμυνων έναντι των επίμονων ιρανικών απειλών». Και η Αμερική πρέπει να είναι έτοιμη να επεκτείνει τον πόλεμο: «Ιδιωτικά, η ηγεσία του Ιράν και της Χεζμπολάχ θα πρέπει να προειδοποιηθούν ότι τα βαριά αντίποινα εναντίον του Ισραήλ...θα προκαλέσουν σοβαρές ισραηλινές ή/και αμερικανικές απαντήσεις που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ισχύ τους. Με την έναρξη ενός ισραηλινού πλήγματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ανεφοδιάσουν αμέσως το Ισραήλ με αναχαιτιστές Iron Dome, πυρομαχικά ακριβείας, πυρομαχικά και ανταλλακτικά και να αναπτύξουν αεράμυνα Patriot στο Ισραήλ…» 

Επομένως, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι έτοιμες να παραδώσουν την εθνική τους ασφάλεια στο Ισραήλ με αντάλλαγμα ποιο κέρδος για τους Αμερικανούς;

Εν μέρει, προφανώς θα συνεπαγόταν «εξεύρεση μόνιμης λύσης στο παράνομο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν», το οποίο βασίζεται σε ένα ψέμα, ακόμη κι αν ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου επαναλαμβάνει για περισσότερα από 20 χρόνια ότι το Ιράν απέχει μόλις έξι μήνες από την ατομική βόμβα. Τόσο η CIA όμως όσο και η Μοσάντ έχουν επιβεβαιώσει ότι το Ιράν δεν έχει τέτοιο πρόγραμμα, ενώ το Ισραήλ έχει ένα μυστικό παράνομο πυρηνικό οπλοστάσιο που κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας εμπλουτισμένο ουράνιο και πυρηνικές πυροκροτητές που έχουν κλέψει οπι εβραίοι  από τις ΗΠΑ. Το άρθρο ολοκληρώνεται με μια άλλη αναφορά στο ανύπαρκτο πρόγραμμα, υποστηρίζοντας ότι «ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν έχει ήδη διατυπωθεί από τον Πρόεδρο Μπάιντεν και κοινοποιήθηκε από τον πρέσβη της Αμερικής στην Ιερουσαλήμ: «Το Ισραήλ μπορεί και πρέπει να κάνει ό,τι χρειάζεται για να αντιμετωπίσει αυτό, και θα τους στηρίξουμε».

Υποστήριξη των ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου δεν είναι ο σωστός τρόπος.

Όπως το θέτει σωστά ο Chris Hedges, δεν υπάρχει επιτακτικό αμερικανικό συμφέρον να βλάψει τον εαυτό του υποστηρίζοντας τυφλά το Ισραήλ, το αντίθετο μάλιστα: «Ο μακρύς εφιάλτης της καταπίεσης των Παλαιστινίων δεν είναι ένα αμφισβητούμενο ζήτημα. Είναι ένα ασπρόμαυρο ζήτημα ενός αποικιακού κράτους που επιβάλλει στρατιωτική κατοχή, φρικτή βία και απαρτχάιντ, με την υποστήριξη δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, στον αυτόχθονα πληθυσμό της Παλαιστίνης. 

Είναι ο πανίσχυρος εναντίον του εντελώς αδύναμου. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί τα σύγχρονα όπλα του εναντίον ενός αιχμάλωτου πληθυσμού που δεν έχει στρατό, ναυτικό, αεροπορία, μηχανοποιημένες στρατιωτικές μονάδες, διοίκηση και έλεγχο και βαρύ πυροβολικό, ενώ προσποιείται ότι οι διαλείπουσες πράξεις χονδρικής σφαγής είναι "πόλεμος". Και, φυσικά, ενώ το Ισραήλ εμπλέκεται σε σφαγές και βασανιστήρια, απεικονίζεται πάντα ως το θύμα που ασχολείται μόνο με τη μάχη κατά των «τρομοκρατών».( ἐδῶ)

Έχω μια πολύ καλύτερη ιδέα για το πού πρέπει να πάμε με όλα αυτά. Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα πρέπει να παραπεμφθεί σε δίκη για καθαίρεση επειδή αγνόησε τη νομοθεσία για τις πολεμικές εξουσίες και δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να θυσιάσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ και να σκοτώσει Αμερικανούς στρατιώτες, λίγοι ή εύλογα κανένας από τους οποίους δεν θα είναι πραγματικά Εβραίοι, καθώς δεν είναι ένα επάγγελμα που τους προσελκύει, για να ευχαριστήσει και να υποστηρίξει μια φανερά κακιά ξένη κυβέρνηση.

Εν τω μεταξύ, μεταφέρετε τον Μακόφσκι και τον Γουόλντ μαζί με τους φίλους τους της Επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων Αμερικής-Ισραήλ (AIPAC),  της Ένωσης Anti-Defamation League (ADL) στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και βαλτε τους στη φυλακή για παραβίαση του Νόμου περί Εγγραφής ξένων πρακτόρων του 1938. (FARA) με την κατηγορία  ότι ενεργούν εσκεμμένα ως πράκτορες μιας ξένης κυβέρνησης και λειτουργούν διεφθαρμένα για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα αυτής της ξένης κυβέρνησης.

Οι εγκληματίες της AIPAC χρησιμοποιούν ήδη τα τα συγκοινωνούντα δοχεία των PAC τους για να εκδιώξουν στοχευμένα μέλη του Κογκρέσου για επανεκλογή το 2024, τα οποία με οποιονδήποτε τρόπο ασκούσαν κριτική στο Ισραήλ ή είναι φιλοπαλαιστίνιοι. Και ενώ είστε σε αυτό, κύριε Γενικέ Εισαγγελέα Merrick Garland nee Garfinkel, παρακαλούμε να πείτε στον κ. Blinken και στην κα Nuland  μια κουβέντα μόνο για αρχή και να δείτε πόσο μακριά μπορείτε να κάνετε τους νόμους να ισχύουν για όσους βρίσκονται στην εξουσία.

Υπάρχει κάποια σύγχυση εδώ, καθώς το Ισραήλ δεν είναι μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ανεξάρτητα από το πόσο πολιτικά κυρίαρχο και πλούσιο μπορεί να είναι το λόμπι του.

Καιρός να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την ανοησία και να την αποκαλέσουμε για αυτό που είναι: ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ἀπό : unzcom

Εὐχαριστῶ ΕΑΦ ! 

Ἡ  Πελασγική