ΠΑΛΙ… ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ, ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΣΤΕΣ ΝΟΗΜΑΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.

Ο αγαπητός Αλέξης συνηθίζει πάντα και παντού να εκπλήσσει με την ιδιόρρυθμη και δυσνόητη διαλεκτική του. Ειλικρινά η ρητορική του ασάφεια και οι Δελφικοί, τύπου χρησμών αφορισμοί του, είναι ανεξάντλητοι και παροιμιώδεις. Και πάντα φυσικά άπτονται θεμάτων γενικού ενδιαφέροντος.

Εξαίρεση φυσικά των ανωτέρω δεν θα αποτελούσε η επίσκεψή του στην Ρωσία.

Ας αναπαράγουμε λοιπόν το κύριο μέρος των δηλώσεών του σχολιάζοντάς τες.

«Δεν είμαι φιλοαμερικανός όταν επισκέπτομαι τις ΗΠΑ και δεν γίνομαι φιλορώσος όταν πηγαίνω στη Ρωσία. Βέβαια, η επιλογή του χρόνου δεν είναι τυχαία. Δείχνει ότι στην Ευρώπη υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται να συνομιλήσουν -πολύ περισσότερο να συνεργαστούν- με νεοναζιστές». Τελικά τι είστε κύριε Τσίπρα; Μήπως μπορείτε να το αποσαφηνίσετε, ή ούτε και εσείς γνωρίζετε;

Στην Αμερική συναντηθήκατε με στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Εβραϊκού λόμπυ. Δειπνήσατε και μιλήσατε μαζί τους. Είσαστε μειλίχιος και πράος απέναντι στην κατεξοχήν Ιμπεριαλιστική δύναμη του πλανήτη, εσείς ένας υποτιθέμενος κοινωνικός επαναστάτης. Σφίξατε τα χέρια των δολοφόνων του ιδεολογικού σας ινδάλματος Τσέ Γκεβάρα και όταν κάνατε δηλώσεις δεν αναφερθήκατε ουσιαστικά και συγκεκριμένα στα προβλήματα και τα δεινά του δυστυχισμένου αυτού τόπου, αλλά υπερφίαλα δηλώνατε ότι ντρέπεστε που στο Ελληνικό κοινοβούλιο έχετε απέναντί σας ανθρώπους που χαιρετάνε με υψωμένη την δεξιά, νοσταλγούς του Χίτλερ (σύμφωνα με την δική σας πάντα λογική).

Τώρα στην Ρωσία αντί να συζητήσετε επί της ουσίας, αφού υποτίθεται ότι έχετε πολλές πιθανότητες (φτού!!!!!!) να χρηματίσετε πρωθυπουργός της Χώρας, αντί να θέσετε τις βάσεις, ή έστω τις προοπτικές για μια μελλοντική στρατηγική συνεργασίας σε οικονομικό, επιστημονικό και στρατιωτικό επίπεδο, πάλι ξεκινήσατε να μιλάτε για νεοναζισμό και νεοναζιστές. Γι αυτό πήγατε τελικά στην Ρωσία; Για να επαινέσετε τα αντιναζιστικά τους αισθήματα;

Αλλά να μου πείτε τι άλλο θα μπορούσατε να συζητήσετε με την πρόεδρο της Άνω Βουλής, κυρία Βαλεντίνα Μετβιένκο που είχε διαταχθεί να σας υποδεχτεί;

Βλέπεις  οι Ρώσοι δεν είναι «Αμερικανάκια» και ως εκ τούτου γνωρίζουν απόλυτα το ποιόν σας ως πολιτικού προσώπου, όσον αφορά την φερεγγυότητα και την σταθερότητα των απόψεων και των θέσεων σας. Γι αυτό ούτε ο υπουργός εξωτερικών κύριος Λαβρόβ σας δέχτηκε, ούτε φυσικά ο πρόεδρος Πούτιν. Ειδικά ο τελευταίος ούτε καν σε άτυπη συνάντηση στο Κρεμλίνο.

Και κάτι ακόμη απλά προς ενημέρωσή σας. Εσείς επιμένετε να μας αποκαλείτε «ναζί». Και όταν επαινούσατε τους Ρώσους για την άρνηση διαλόγου και συνεργασίας με νεοναζί το πλέον πιθανόν ήταν να εννοούσατε και εμάς.

Οι Ρώσοι όμως το κόμμα της Χρυσής Αυγής δεν το χαρακτηρίζουν ως ναζιστικό, αλλά ως ριζοσπαστικό. Στα επίσημα ΜΜΕ όταν αναφέρονται σε εμάς μας χαρακτηρίζουν με τον όρο ριζοσπάστες και όχι ναζί, ή φασίστες. Επίσης ο Ρώσος καθηγητής κύριος Αλεξάντερ Ντούγκιν, στενός σύμβουλος του Ρώσου προέδρου, έχει επικοινωνήσει μέσω αλληλογραφίας, με τον άδικα και παράνομα φυλακισμένο Αρχηγό μας, Νίκο Μιχαλολιάκο.

Αλλά ας πάμε σε ένα άλλο σημείο των δηλώσεών σας.

«Και θέλω να σας υπενθυμίσω ότι άλλο η ισορροπία και άλλο οι ίσες αποστάσεις. Εμείς δεν κρατάμε ίσες αποστάσεις ανάμεσα στο φασισμό και τη Δημοκρατία».

Τώρα το να μιλάει για ισορροπία ο πρόεδρος του κόμματος των κατ εξοχήν ανισόρροπων, μόνο θυμηδία και γέλωτες προκαλεί. Ακόμη και τις παραμονές των εκλογών, ακόμη και έμπροσθεν της κάλπης, δεν παύουν στιγμή οι δηλώσεις και οι θέσεις του ενός στελέχους σας, να αναιρούν τις προγενέστερες κάποιου άλλου, ακόμη και σε ζητήματα απλά, όπως ο καθορισμός του κατώτατου μισθού.

Όσον αφορά δε τις ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον φασισμό και την δημοκρατία, αυτό είναι απόλυτα βέβαιο ότι δεν τις τηρείτε. Αλλά ούτε κινείσθε προς την μια πλευρά, ή την άλλη.

Διότι εσείς τηρείτε ίσες αποστάσεις μόνο ανάμεσα στο Καλάσνικωφ, το πιστόλι και την «επαναστατική» διαλεκτική , στον ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό, την μολότωφ, και την «έμπρακτη» κριτική, την ένοπλη ληστεία και την «απαλλοτρίωση» της καπιταλιστικής υπεραξίας, την δολοφονία, τον βιασμό, τον βασανισμό και το χρώμα επιδερμίδας και την καταγωγή του θύτη.   

Εκεί ναι τηρείτε ίσες αποστάσεις ερμηνεύοντας και βαφτίζοντας το έγκλημα, ως καθαγιασμένη επαναστατική πράξη, απόρροια της κοινωνικής ανισότητας.   

Αγαπητέ κύριε Τσίπρα, δυστυχώς μετά τα διάφορα ταξίδια σας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, και τις ανακόλουθες δηλώσεις σας, δεν σας λαμβάνουν πλέον σοβαρά.

Όπως την δεκαοκτάρα που πασπατεύεται με τον καθένα στα πίσω καθίσματα των αυτοκίνητων.

ethnikismos.net