Εἶδα χτὲς βράδυ στ’ ὄνειρό μου
Εἶδα χτὲς βράδυ στ’ ὄνειρό μου
τὸ γεννημένο μας Χριστό.
Τὰ βόδια ἐπάνω του φυσοῦσαν
ὅλο τὸ χνῶτο τους ζεστό.
τὸ γεννημένο μας Χριστό.
Τὰ βόδια ἐπάνω του φυσοῦσαν
ὅλο τὸ χνῶτο τους ζεστό.
Τὸ μέτωπό του ἦταν σὰν ἥλιος
καὶ μέσα ἡ φάτνη ἡ φτωχικὴ
ἄστραφτε πιὸ καλὰ ἀπὸ μέρα
μὲ κάποια λάμψη μαγική.
Στὰ πόδια του ἔσκυβαν οἱ μάγοι
κι ἔμοιαζε τ’ ἄστρο ἀπὸ ψηλά,
πὼς θὰ καθίση σὰν κορώνα
στῆς Παναγίτσας τὰ μαλλιά!
κι ἔμοιαζε τ’ ἄστρο ἀπὸ ψηλά,
πὼς θὰ καθίση σὰν κορώνα
στῆς Παναγίτσας τὰ μαλλιά!
Βοσκοὶ πολλοὶ καὶ βοσκοποῦλες
τὸν προσκυνοῦσαν ταπεινά.
Ξανθόμαλλοι ἄγγελοι στεκόνταν
κι ἔψαλλαν γύρω του: ᾽Ωσαννά!
Μά κι' ἀπό ἀγγέλους κι' ἀπό μάγους,
δέν ζήλεψα ἄλλο πιό πολύ,
ὅσο τῆς Μάνας Του τό στόμα,
καί τό ζεστό - ζεστό φιλί.
δέν ζήλεψα ἄλλο πιό πολύ,
ὅσο τῆς Μάνας Του τό στόμα,
καί τό ζεστό - ζεστό φιλί.
Τέλλος Ἄγρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου