Πῶς ἡ CIA ἀποσταθεροποιεῖ τόν Κόσμο

Γράφει ὁ  Jeffrey D. Sachs

 Μακάρι οι παράνομες επιχειρήσεις της CIA να είχαν καταγραφεί στην ιστορία ως αποτέλεσμα των εγκλημάτων που αποκάλυψε η Επιτροπή Church ( Επιτροπή Επιλογής της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Μελέτη Κυβερνητικών Επιχειρήσεων σε σχέση με τις Δραστηριότητες Πληροφοριών... Με πρόεδρο τον Γερουσιαστή του Αϊντάχο Frank Church  ... ΕΔΩ ), ή τουλάχιστον να είχαν θέσει την CIA υπό το κράτος δικαίου και τη δημόσια λογοδοσία. Αλλά αυτό δεν έπρεπε να γίνει.

Υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα με τη CIA: οι στόχοι, οι μέθοδοι και η ανευθυνότητα. Οι επιχειρησιακοί της στόχοι είναι ό,τι η CIA ή ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ σε μια
δεδομένη στιγμή, ανεξάρτητα από το διεθνές δίκαιο ή το δίκαιο των ΗΠΑ. Οι μέθοδοι είναι μυστικοπαθείς και διττές. Η απουσία λογοδοσίας της σημαίνει ότι η CIA και ο πρόεδρος διαχειρίζονται την εξωτερική πολιτική χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο. Το Κογκρέσο είναι για το θεαθήναι.

Όπως είπε ένας πρόσφατος διευθυντής της CIA, ο Μάικ Πομπέο, για την εποχή του στη CIA : «Ήμουν διευθυντής της CIA. Είπαμε ψέματα, απατήσαμε, κλέψαμε. Κάναμε ολόκληρα μαθήματα κατάρτισης. Σας θυμίζει τη δόξα του αμερικανικού πειράματος».

Η CIA ιδρύθηκε το 1947 ως διάδοχος του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS). Το OSS είχε παίξει δύο διακριτούς ρόλους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, την κατασκοπεία και την ανατροπή. Η CIA ανέλαβε και τους δύο ρόλους. Από τη μία πλευρά, η CIA επρόκειτο να παρέχει πληροφορίες στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Από την άλλη, η CIA επρόκειτο να ανατρέψει τον «εχθρό», δηλαδή όποιον ο πρόεδρος ή η CIA όριζε ως εχθρό, χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα μέτρων: δολοφονίες, πραξικοπήματα, οργανωμένες αναταραχές, οπλισμό ανταρτών και άλλα μέσα.

Είναι ο τελευταίος ρόλος που έχει αποδειχθεί καταστροφικός για την παγκόσμια σταθερότητα και το κράτος δικαίου των ΗΠΑ. Είναι ένας ρόλος που η CIA συνεχίζει να επιδιώκει σήμερα. Στην πραγματικότητα, η CIA είναι ένας μυστικός στρατός των ΗΠΑ, ικανός να δημιουργήσει χάος σε όλο τον κόσμο χωρίς καμία απολύτως ευθύνη.

Όταν ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ αποφάσισε ότι ο ανερχόμενος πολιτικός αστέρας της Αφρικής, ο δημοκρατικά εκλεγμένος Πατρίς Λουμούμπα του Ζαΐρ (τώρα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), ήταν ο «εχθρός», η CIA συνωμότησε στη δολοφονία του το 1961, υπονομεύοντας έτσι τις δημοκρατικές ελπίδες για την Αφρική. Δύσκολα θα ήταν ο τελευταίος Αφρικανός πρόεδρος που ανατράπηκε από τη CIA.

Η έκταση του συνεχιζόμενου χάους που προέκυψε από τις επιχειρήσεις της CIA που στράβωσαν είναι εκπληκτική.

Στην 77χρονη ιστορία της, η CIA έχει τεθεί σε σοβαρή δημόσια λογοδοσία μόνο μία φορά, το 1975. Εκείνη τη χρονιά, ο γερουσιαστής του Αϊντάχο Φρανκ Τσερτ ηγήθηκε μιας έρευνας της Γερουσίας που αποκάλυψε τη συγκλονιστική οργή της CIA με δολοφονίες, πραξικοπήματα, αποσταθεροποίηση, παρακολούθηση και Βασανιστήρια τύπου Μένγκελε και ιατρικά «πειράματα».

Η αποκάλυψη από την  Επιτροπή Church   της σοκαριστικής κακοποίησης της CIA έχει πρόσφατα καταγραφεί σε ένα υπέροχο βιβλίο του ερευνητή δημοσιογράφου James Risen, The Last Honest Man: The CIA, το FBI, η Μαφία και οι Κένεντι - και το One Senator's Fight to Save Δημοκρατία .

Αυτό το μεμονωμένο επεισόδιο επίβλεψης συνέβη λόγω μιας σπάνιας συρροής γεγονότων.

Το έτος πριν από την Επιτροπή Church, το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ είχε ανατρέψει τον Ρίτσαρντ Νίξον και είχε αποδυναμώσει τον Λευκό Οίκο. Ως διάδοχος του Νίξον, ο Τζέραλντ Φορντ ήταν μη εκλεγμένος, πρώην μέλος του Κογκρέσου και απρόθυμος να αντιταχθεί στα εποπτικά προνόμια του Κογκρέσου. Το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, που διερευνήθηκε από την Επιτροπή Έρβιν της Γερουσίας, είχε επίσης εξουσιοδοτήσει τη Γερουσία και απέδειξε την αξία της επίβλεψης της Γερουσίας για τις καταχρήσεις εξουσίας του Εκτελεστικού Κλάδου. Το σημαντικό είναι ότι η CIA διοικείτο από τον διευθυντή Γουίλιαμ Κόλμπι, ο οποίος ήθελε να καθαρίσει τις επιχειρήσεις της CIA. Επίσης, διευθυντής του FBI J. Ο Έντγκαρ Χούβερ, συγγραφέας διαδεδομένων παρανομιών που επίσης αποκαλύφθηκαν από την Επιτροπή Church, είχε πεθάνει το 1972.

Τον Δεκέμβριο του 1974, ο ερευνητής ρεπόρτερ Seymour Hersh , τότε όπως και τώρα σπουδαίος ρεπόρτερ με πηγές μέσα στη CIA, δημοσίευσε έναν απολογισμό παράνομων επιχειρήσεων πληροφοριών της CIA εναντίον του αντιπολεμικού κινήματος των ΗΠΑ. Ο ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας εκείνη την εποχή, Μάικ Μάνσφιλντ, ένας ηγέτης με χαρακτήρα, διόρισε στη συνέχεια την Τσερτς να ερευνήσει τη CIA. Ο ίδιος ο Τσερτς ήταν ένας γενναίος, ειλικρινής, έξυπνος, ανεξάρτητος και ατρόμητος Γερουσιαστής, χαρακτηριστικά που χρονίως ελλείπουν στην πολιτική των ΗΠΑ.

 Μακάρι οι παράνομες επιχειρήσεις της CIA να είχαν καταγραφεί στην ιστορία ως αποτέλεσμα των εγκλημάτων που αποκάλυψε η Επιτροπή Church, ή τουλάχιστον να είχαν θέσει την CIA υπό το κράτος δικαίου και τη δημόσια λογοδοσία. Αλλά αυτό δεν έπρεπε να γίνει.. Η CIA γέλασε τελευταία -ή καλύτερα να πούμε, προκάλεσε πολύ πόνο στον κόσμο- διατηρώντας τον εξέχοντα ρόλο της στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της υπερπόντιας ανατροπής.

Από το 1975, η CIA διεξάγει μυστικές επιχειρήσεις υποστηρίζοντας ισλαμιστές τζιχαντιστές στο Αφγανιστάν που κατέστρεψαν τελείως το Αφγανιστάν ενώ δημιούργησαν την Αλ Κάιντα. Η CIA πιθανότατα διεξήγαγε μυστικές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια κατά της Σερβίας, στον Καύκασο κατά της Ρωσίας και στην Κεντρική Ασία με στόχο την Κίνα, αναπτύσσοντας όλες τζιχαντιστές που υποστηρίζονται από τη CIA. Τη δεκαετία του 2010, η CIA διεξήγαγε θανατηφόρες επιχειρήσεις για την ανατροπή του Μπασίρ αλ Άσαντ της Συρίας, και πάλι με ισλαμιστές τζιχαντιστές. Για τουλάχιστον 20 χρόνια, η CIA έχει εμπλακεί βαθιά στην υποκίνηση της αυξανόμενης καταστροφής στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της βίαιης ανατροπής του προέδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς τον Φεβρουάριο του 2014 που πυροδότησε τον καταστροφικό πόλεμο που τώρα κατατρώει την Ουκρανία.

Τι γνωρίζουμε για αυτές τις λειτουργίες; Μόνο τα στοιχεία που ήταν πρόθυμοι ή ικανοί να μας πουν οι πληροφοριοδότες, λίγοι ατρόμητοι ερευνητές ρεπόρτερ, μια χούφτα γενναίοι μελετητές και κάποιες ξένες κυβερνήσεις, με όλους αυτούς τους πιθανούς μάρτυρες να γνωρίζουν ότι μπορεί να αντιμετωπίσουν σοβαρή τιμωρία από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Υπήρξε ελάχιστη έως καθόλου λογοδοσία από την ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ ή ουσιαστική εποπτεία ή περιορισμός που επιβλήθηκε από το Κογκρέσο. Αντίθετα, η κυβέρνηση έχει γίνει ολοένα και πιο εμμονικά μυστικοπαθής, επιδιώκοντας επιθετικές νομικές ενέργειες κατά της αποκάλυψης απόρρητων πληροφοριών, ακόμη και όταν ή ειδικά όταν αυτές οι πληροφορίες περιγράφουν τις παράνομες ενέργειες της ίδιας της κυβέρνησης.

Καμιά φορά, ένας πρώην αξιωματούχος των ΗΠΑ διαρρέει πράγματα, όπως όταν ο Zbigniew Brzezinski αποκάλυψε ότι είχε παρακινήσει τον Jimmy Carter να αναθέσει στη CIA να εκπαιδεύσει ισλαμιστές τζιχαντιστές για να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση του Αφγανιστάν, με στόχο να παρακινήσει τη Σοβιετική Ένωση να εισβάλει εκείνη στη χώρα.

Στην περίπτωση της Συρίας, μάθαμε από μερικές ιστορίες στους New York Times το 2016 και το 2017 για τις ανατρεπτικές επιχειρήσεις της CIA για την αποσταθεροποίηση της Συρίας και την ανατροπή του Άσαντ, όπως διέταξε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Εδώ είναι η περίπτωση μιας τρομερά άστοχης επιχείρησης της CIA, κατάφωρα κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, που οδήγησε σε μια δεκαετία χάους, έναν κλιμακούμενο περιφερειακό πόλεμο, εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και εκατομμύρια εκτοπισθέντες, και όμως δεν έχει υπάρξει μια και μόνη ειλικρινής αναγνώριση αυτής της καταστροφής υπό την ηγεσία της CIA από τον Λευκό Οίκο ή το Κογκρέσο.

Στην περίπτωση της Ουκρανίας, γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ διαδραμάτισαν σημαντικό μυστικό ρόλο στο βίαιο πραξικόπημα που κατέστρεψε τον Γιανουκόβιτς και που σάρωσε την Ουκρανία σε μια δεκαετία αιματοχυσίας, αλλά μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες. Η Ρωσία πρόσφερε στον κόσμο ένα παράθυρο για το πραξικόπημα παρεμποδίζοντας και στη συνέχεια δημοσιεύοντας μια τηλεφωνική κλήση μεταξύ της Βικτόρια Νούλαντ , τότε Βοηθού Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ (τώρα υφυπουργού Εξωτερικών) και του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ουκρανία Τζέφρι Πάιατ (τώρα Βοηθός Υπουργού Εξωτερικών). που σχεδίαζαν τη μεταπραξικοπηματική κυβέρνηση. Μετά το πραξικόπημα, η CIA εκπαίδευσε κρυφά δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων του καθεστώτος μετά το πραξικόπημα που οι ΗΠΑ είχαν βοηθήσει να έρθει στην εξουσία. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν η μαμά για τις μυστικές επιχειρήσεις της CIA στην Ουκρανία.

Έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι στελέχη της CIA πραγματοποίησαν την καταστροφή του αγωγού Nord Stream , σύμφωνα με τον Seymour Hersh , ο οποίος είναι τώρα ανεξάρτητος ρεπόρτερ.

Το να κρατήσεις την CIA υπό δημόσιο έλεγχο είναι φυσικά μια δύσκολη δουλειά . Οι Πρόεδροι και το Κογκρέσο δεν προσπαθούν καν. Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν ερευνούν τη CIA, προτιμούν αντ' αυτού να αναφέρουν «ανώτερους ανώνυμους αξιωματούχους» και την επίσημη συγκάλυψη. Τα συστημικά ΜΜΕ είναι τεμπέληδες, δωροδοκούνται , φοβούνται τα διαφημιστικά έσοδα από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, απειλούνται, έχουν άγνοια ή όλα τα παραπάνω; Ποιός ξέρει.

Υπάρχει μια μικρή αχτίδα φωτός. Πίσω στο 1975, η CIA ηγήθηκε από έναν μεταρρυθμιστή. Σήμερα, η CIA διευθύνεται από τον William Burns, έναν από τους μακροχρόνιους κορυφαίους διπλωμάτες της Αμερικής. Ο Μπερνς γνωρίζει την αλήθεια για την Ουκρανία, αφού υπηρέτησε ως Πρέσβης στη Ρωσία το 2008 και ενημέρωσε την Ουάσιγκτον για το σοβαρό λάθος της προώθησης της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Λαμβάνοντας υπόψη το ανάστημα και τα διπλωματικά επιτεύγματα του Μπερνς, ίσως θα υποστήριζε την επειγόντως αναγκαία λογοδοσία.

Η έκταση του συνεχιζόμενου χάους που προέκυψε από τις επιχειρήσεις της CIA που στράβωσαν είναι εκπληκτική. Στο Αφγανιστάν, την Αϊτή, τη Συρία, τη Βενεζουέλα, το Κοσσυφοπέδιο, την Ουκρανία και πολύ πιο πέρα, οι περιττοί θάνατοι, η αστάθεια και η καταστροφή που εξαπέλυσε η ανατροπή της CIA συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και το Κογκρέσο θα πρέπει να διερευνούν αυτές τις επιχειρήσεις στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους και να απαιτούν τη δημοσιοποίηση εγγράφων για να καταστεί δυνατή η δημοκρατική λογοδοσία.

Το επόμενο έτος είναι η 50ή επέτειος των ακροάσεων της Επιτροπής Church. Πενήντα χρόνια μετά, με το προηγούμενο, την έμπνευση και την καθοδήγηση της ίδιας της Επιτροπής Church, είναι επειγόντως καιρός να ρίξουμε φώς, να αποκαλύψουμε την αλήθεια για το χάος υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και να ξεκινήσουμε μια νέα εποχή στην οποία η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ γίνεται διαφανής, υπόλογη , που υπόκειται στο κράτος δικαίου τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές, και στοχεύει στην παγκόσμια ειρήνη και όχι στην υπονόμευση υποτιθέμενων εχθρών.

Ἀπό : unz.com

Μία συλλογή ἀπό δημοσιεύσεις μας, γιά τήν ὕαινα Νούλαντ καί τήν δράσιν της στήν Οὐκρανία : 

Ε Δ Ω 

Ἡ Πελασγική