Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος ΣΤ΄)

φωτό

Μια και όλοι οι Εβραίοι τελούσαν (σε μεγάλο βαθμό και σήμερα) γάμους αυστηρά μεταξύ των, το 1528 ο Φρανσίσκο Μεντέζ ή Σεμά Μπενβενίστε,τυπικώς χριστιανός αλλά στα κρυφά ραββίνος (εκπληκτικό... τύποις χριστιανός και στα κρυφά Εβραίος και μάλιστα ραββίνος είναι κάτι που μόνο αυτός ο λαός επιτυγχάνει ακόμη και σήμερα* ) και μιας κάποιας ηλικίας (εγεννήθη το 1482 άρα ήτο 46 ετών στον γάμο), ενυμφεύθη μία γόνο αριστοκρατικής κρυπτοεβραϊκής οικογενείας, την  δεκαοκτάχρονη Βεατρίκη Ντε Λούνα στα φανερά, ή Γκρασία Νάσι στα εβραϊκά (Γκρασία στα ισπανικά=(Χ)Άννα στα εβραϊκά =Χάρη στα ελληνικά). Η Βεατρίκη ντε Λούνα, θυγατέρα του Αλβάρο και της Φιλίππα, ανήκε σε πλουσιωτάτη πολυμελή οικογένεια προερχομένη εξ Αραγωνίας η οποία κατεγίνετο κυρίως με εμπόριο αργύρου και η οποία κατείχε ειδική άδεια παραμονής επ' αόριστον στην Πορτογαλία. 

Πρόγονός της ο πανίσχυρος Αλβάρο Ντε Λούνα, πρωθυπουργός του βασιλέως Χουάν Β΄ της Καστίλλης το 1420-1450 περίπου και ο οποίος ετοποθέτησε κρυπτοεβραίους σε όλες τις αξιόλογες κυβερνητικές θέσεις του βασιλείου. 

Πρόγονή της η Τολοσάνα σύζυγος του πλουσιωτέρου Εβραίου της Αραγωνίας του Δον Βενβενίστε ντε λα Καβαλλερία, η οποία αφιέρωσε όλη την περιουσία της το 1443 στην Συναγωγή και η οποία είχε ωνομάσει τις θυγατέρες της Βεατρίκη, Μπριάντα και Ρεϊνά, ονόματα τα οποία κυριαρχούν στην οικογένεια Μεντέζ. Η Μπριάντα Ντε Λούνα ήταν η μικρή "απείθαρχη και κακομαθημένη" αδελφή της Γκρασίας-Βεατρίκης η οποία έλαχε να μοιρασθή τις περιπέτειες της αδελφής της δια βίου. 

 Τα ονόματα Μπενβενίστε και Ντε Λούνα μπερδεύτηκαν αρκετά στην ιστορία αφού ο Αλβάρο Ντε Λούνα, πρωθυπουργός της Καστίλλης είχε διωρίσει τον Αβραάμ Μπενβενίστε υπουργό Δικαιοσύνης και Οικονομικών αλλά και η Τολοσάνα ντε Λούνα είχε υπανδρευθή επίσης Μπενβενίστε. Όμως η ιστορία είχε συνέχεια μια και γνωρίζουμε ότι ο Φρανσίσκο Μεντέζ-Μπενβενίστε είχε κατά τρία έτη μικρότερο αδελφό τον Ντιόγκο αλλά είχε και δύο αδελφές εκ των οποίων η μία είχε δύο υιούς, τους Ιωσήφ και Σαμουήλ Νάσι ενώ η άλλη ήταν η μητέρα των Βεατρίκης-Γκρασίας και Μπριάντας Ντε Λούνα. 

( Ἀριστερά ἡ Χάνα/Γκαρσία Νάσι. Ἕνα ἔργο τῆς Cynthia von Buhler.-Ἡ συγκεκριμένη καλλιτέχνις εἶναι ἕνα παράξενο ἄτομο πού διεκδικεῖ καί αὐτή τίτλο εὐγενείας μέ δεσμό ἀπό τόν  Οἶκο Σφόρτζα τοῦ Μιλάνου- Παρατηρεῖστε πώς μέ τό δεξί χέρι δείχνει τό ἄστρο τοῦ Δαυΐδ,καρφιτσωμένο στό μέρος τῆς καρδιᾶς. Κάτω στά πόδια της ἕνα δρακάκι/φιδάκι. Καί βεβαίως ὅλες αὐτές οἱ διασυνδέσεις-νήματα ἤ ἱστός ἀράχνης, πού ἀπορρέουν ἀπό τό σέ κάδρο ὄνομα τῆς Χάνα...Αὐτή ἡ «σπουδαία» γυναίκα παντρεύτηκε τόν ἀδελφό τῆς μάνας της. Στήν δέ κόρη της ἔδωσε γιά ἄνδρα τόν ἀνηψιό τοῦ ἄνδρα της και δικό της. Μία οἰκογένεια,ὅπως ὅλες οἱ δρακο-οἰκογένειες, πού σκοπός τους εἶναι ὅ,τι ἀποκτήσουν νά μένῃ ἀποκλειστικῶς στήν δική τους φάρα ...ἀπό ἐδῶ)

Αυτό είναι... γαργαλιστικό διότι ο Φρανσίσκο Μεντέζ ενυμφεύθη την 18χρονη κόρη της αδελφής του! Η απορία η οποία αυθορμήτως προκύπτει είναι αν τέτοιοι γάμοι είναι θεμιτοί. Η απάντησις είναι θετική διότι ο Ιουδαϊκός Νόμος (Μίσνα) και το Ταλμούδ προτρέπουν σε τέτοιους γάμους με το σκεπτικό ότι η αγάπη για την αδελφή μπορεί να μετατραπή σε αγάπη για την ανηψιά ενώ σαφώς αντιλαμβανόμεθα ότι το βαθύτερο σκεπτικό είναι η διατήρησις της περιουσίας μέσω απολύτου εμπιστοσύνης. Το σκεπτικό αυτό υπονοεί ακόμη και ερωτική αγάπη κάτι το οποίο επίσης ήτο θεμιτό για τους παλιούς Εβραίους. (Ας μην ξεχνούμε ότι η Σάρα ήτο ετεροθαλής αδελφή του Αβραάμ, Γένεσις 11-13132). Επομένως ο γάμος της Γκρασίας με τον θείο της Φρανσίσκο δεν εθεωρείτο από κανέναν του κύκλου τους ανήθικος. Το αντίθετο μάλιστα. 

Το όνομα Νάσι δεν είναι τυχαίο οικογενειακό όνομα αλλά τίτλος τιμής και ευγενείας και έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εβραϊκή κοινωνία αφού σημαίνει πρίγκιψ. Νάσι ή αρχηγοί ή αρχιραββίνοι του Σανχεντρίν υπήρξαν διαρκώς τουλάχιστον από τον 2ο αι.μ.Χ. και μετέπειτα στην εβραϊκή ιστορία. 

Ο ραββίνος Judah Ha-Nasi συνέταξε τον 2ο αι. μ.Χ, το Μίσνα. Τον τίτλο έπαιρναν όσοι έπειθαν ότι ήταν άξιοι ηγέτες των Ισραηλιτών και μερικές φορές ο τίτλος ανεγνωρίσθη από χριστιανούς κυβερνήτες. Στην Ισπανία επί παραδείγματι, τον 11ο μ.Χ. αιώνα, Νάσι ήταν ο ραββίνος Σολομών και ο γιός του Σεσέτ οπότε φαίνεται ότι καθιερώθη το Νάσι σαν οικογενειακό επώνυμο και από αυτούς κατήγετο η Ντόνα Γκρασία Νάσι και η οποία θα καθιερωθή ως η ηρωικώτερη γυναίκα της σύγχρονης εβραϊκής ιστορίας ίσως και της αρχαίας. 

Στα χρόνια του διωγμού η οικογένεια Νάσι πήρε για τα μάτια του κόσμου το επώνυμο Μιγκέζ. Απ’ τον γάμο του ζάπλουτου Φρανσίσκο ή Σεμά με την Βεατρίκη ή Γκρασία ενώθηκαν δύο εκπρόσωποι δύο μεγάλων καταξιωμένων οικογενειών, με τίτλους, με ιστορία αλλά κυρίως με βαθύτατη εβραϊκή κουλτούρα και γνώσι του εβραϊσμού και των πεπρωμένων του. Ο ένας ήδη ιδιαιτέρως επιτυχημένος οικονομικώς και κοινωνικώς ενώ η άλλη θα κατέπλησσε στο μέλλον με τις ικανότητές της. Και οι δύο είχαν επίγνωσι της δικής τους σιωνιστικής αποστολής αλλά και του λαού των. Διέθεταν δε οικονομική αφθονία και αστείρευτους πόρους προς υλοποίησιν της "υψηλής" γι' αυτούς αποστολής. Για την ώρα έθεσαν ως στόχο τον απεγκλωβισμό του λαού τους από την ιερά εξέτασι και σταδιακή μεταφορά τους στην Οθωμανική γη (όπου και το Ισραήλ και κοντά εκεί δυστυχώς και η Κύπρος). 

Το μέγα ζήτημα της ιεράς εξετάσεως απησχόλη εντόνως τους Μεντέζ, οι οποίοι κατενόουν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τους Εβραίους στην χριστιανική Ευρώπη. Η θρησκευτική κατάστασις όπως εξελίσσετο στην Ισπανία και Πορτογαλία μπορούσε να εξελιχθή παντού στην Ευρώπη. Στην Πορτογαλία ο διωγμός είχε αρχίσει αναγκάζοντας τους Γερμανούς (όσους είχαν προσχωρήσει στον Λουθηρανισμό) να αποχωρήσουν σταδιακώς (εννοείται προς όφελος των Μεντέζ) ενώ το 1530 κάποιος Γερμανός έμπορος εκατηγορήθη ότι έφαγε κρέας την ημέρα του Αγίου Βαρθολομαίου .

Ἡ ἱστορία τῶν Converso

Ταυτοχρόνως ο νεοδιορισθείς το 1530 περιφερειάρχης στην Αμβέρσα, συνέλαβε τον Φεβρουάριο του 1531, σαν αιρετικούς, τον Ντιόγκο ή Μαΐρ και άλλους δύο συνεργάτες τους. Δείχνοντας όμως τις εγγυητικές επιστολές τις οποίες είχαν καταφέρει προνοούντες να πάρουν από τον αυτοκράτορα προ πενταετίας, αφέθησαν την ίδια μέρα ελεύθεροι. 

 Ένα χρόνο αργότερα, το 1532 τον Ιούλιο, αντιμετώπισαν την προδοσία διότι οι Εφιάλτες δεν υπάρχουν μόνον στους Έλληνες αλλά υπάρχουν σε όλους τους λαούς και όλες τις εποχές. Η σύζυγος ενός Εβραίου γιατρού από την Λισσαβώνα εχρησιμοποίησε το μυστικό δίκτυο διαφυγής του Οίκου Μεντέζ κυρίως για να διαζευχθή από τον άνδρα της και κατέληξε στην Αμβέρσα. Εν συνεχεία, το δίκτυο την προώθησε με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της, στην Θεσσαλονίκη. Το 1532, ένα από τα παιδιά που ενηλικιώθηκαν πλέον, επανήλθε στην Αμβέρσα προς αναζήτησιν του πατρός του. Αφού έμαθε με λεπτομέρεια τον τρόπο με τον οποίον το δίκτυο Μεντέζ εμμέσως εβοήθησε ώστε να διαζευχθούν οι γονείς του εθεώρησε τον Ντιόγκο υπεύθυνο. Επρόδωσε με κάθε λεπτομέρεια τις δραστηριότητες του Ντιόγκο στους Ιεροεξεταστάς. Όταν ο Αυτοκράτωρ Κάρολος Ε΄ έμαθε τι ακριβώς συνέβαινε με το δίκτυο Μεντέζ και τις σχέσεις τους με τους Οθωμανούς, διέταξε όπως ήταν φυσικό, την άμεση σύλληψι του Ντιόγκο ο οποίος δέσμιος μετεφέρθη στις φυλακές των Βρυξελλών και εξεδώθη αμέσως αυτοκρατορική διαταγή απαγορεύουσα την είσοδο νεο-χριστιανών κρυπτο-Εβραίων στις Κάτω Χώρες. Να σημειωθή ότι αυτό το καλοκαίρι επολιόρκησαν την Βιέννη 400.000 Οθωμανοί και οι Εβραίοι, όπως πάντα, εκέρδιζαν κα από τις δύο πλευρές χωρίς πολεμικούς κινδύνους . 

Στον συναγερμό που εσήμαναν οι Εβραίοι για απελευθέρωσι του Ντιόγκο ανταπεκρίθησαν "αυθορμήτως" όλοι οι οικονομικώς εξαρτημένοι έμποροι και ηγεμόνες. Η παγκόσμια συντονισμένη δράσις των απανταχού Εβραίων και κυρίως των παρακμιακών εβραιοεξαρτημένων εγύρισε κυριολεκτικά τον κόσμο ανάποδα. Ποτέ τόσοι επίσημοι μαζύ δεν υπεστήριξαν την αθωότητα ενός ανθρώπου, και μάλιστα του πλουσιωτέρου ίσως ανθρώπου του κόσμου ο οποίος βέβαια είχε φήμη γαλαντόμου και ίσως εκεί οφείλεται η υποστήριξις. 

Αρχικά οι κυβερνώντες την Αμβέρσα ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησαν τον αυτοκράτορα ότι παρενόμησε και ότι μόνο αυτοί και κανείς άλλος δεν μπορούσε να κρίνη τον Ντιόγκο. Συντονισμένα οι πρέσβεις της Ισπανίας, της Γένοβας και της Φλωρεντίας απηύθυναν διαμαρτυρίες. Φυσικά όλοι εδωροδοκήθησαν αδρά. Ο Πορτογάλος Βασιλεύς διεμαρτυρήθη με επανειλημμένες επιστολές στον αυτοκράτορα Κάρολο ότι χωρίς τις δραστηριότητες του "πολύ αφοσιωμένου υπηρέτη του Ντιόγκο" δεν θα μπορέσουν να εξοφλήσουν τα 200.000 δουκάτα που χρωστούσαν. (Τα δουκάτα χρωστούσε ο Φρανσίσκο στον Πορτογάλο βασιλέα ο οποίος ήδη τα είχε υποσχεθή στον κουνιάδο του Κάρολο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της προαναφερθείσης οικονομικής εξαρτήσεως της Πορτογαλίας...).

ἐδῶ

Δύο επιφανείς Εβραίοι ξεσήκωσαν και την βασίλισσα Μαρία της Ουγγαρίας. Ο βασιλεύς Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας κατέθεσε επίσημα υπέρ της αθωότητος του Ντιόγκο! Μέσα στην τεχνητή γενική, ενορχηστρωμένη άριστα από τους Εβραίους κατακραυγή, τον Σεπτέμβριο του 1532 και μετά δίμηνη φυλάκισι, το κενό εξουσίας με τον άβουλο Κάρολο Ε΄ ελειτούργησε ώστε να αθωωθή πανηγυρικά ο Ντιόγκο πληρώνοντας κάποιο “πρόστιμο”. 

 Επιβεβαιώθηκε λοιπόν η δύναμις των Μεντέζ αφού ο αυτοκράτωρ υπέκυψε και μάλιστα η ειδική οδηγία που είχε εκδώσει, περί μη εισόδου νεο-χριστιανών από Ιβηρική, έπαυσε να ισχύη. Το χρήμα εξηγόρασε την προδοσία! 

 Κατά τα τέλη του 1534 ο Φρανσίσκο Μεντέζ απέθανε αφήνοντας χήρα την εικοσιεξάχρονη ανηψιά-σύζυγό του Ντόνα Γκρασία και βρέφος την κόρη του με το φανερό χριστιανικό όνομα Μπριάντα και για “εσωτερική” χρήσι το όνομα Ρεϊνά (βασίλισσα). Σύμφωνα με την διαθήκη του, η τεράστια περιουσία του εμοιράσθη ανάμεσα στην σύζυγό του Ντόνα Γκρασία Νάσι ή Βεατρίκη Ντε Λούνα-Μιγκέζ και στον αδελφό και συνεταίρο του, Ντιόγκο.

Ἀπό τό βιβλίο « Αἰσχρόν ἐστί σιγᾶν,τῆς Κύπρου ἀδικουμένης»,τοῦ Γρηγορίου Μπέλλου,

* Παραδείγματα δράσεως επιφανών κρυπτοεβραίων σε θέσεις επιρροής υπάρχουν πάμπολλα αλλά παραθέτουμε το παρακάτω ως εκ των πλέον χαρακτηριστικών. Κατά λέξιν μετάφρασις από το βιβλίο "SECRET JEWS", εκδόσεις Random House, New York, 1973, του πρώην αρχιραββίνου της Γερμανίας Ιωακείμ Πρινζ στο οποίο, στην σελίδα 12, ο ίδιος γράφει για μία ενδιαφέρουσα συνάντησή του: 

"...κατά τα πρώτα χρόνια του Χιτλερικού καθεστώτος, προσεκλήθην να επισκεφθώ τον επικεφαλής ενός παλαιού Τραπεζικού Οργανισμού ο οποίος ιδρύθη κατά την πρώτη δεκαετία του 19ου αι. από τους υιούς του Εβραίου φιλοσόφου Μόσες Μέντελσον. (είς εκ των οποίων ήτο ο πατήρ του Φελίξ Μέντελσον-Μπαρθόλντυ, του συνθέτου που είχε βαπτισθή μόλις εγεννήθη). Όταν στην εξουσία ήλθε ο Χίτλερ, ο επικεφαλής της Τραπέζης, Φράνς Φον Μέντελσον, σαν δισέγγονο χριστιανών, ήτο Πρόεδρος των Λουθηρανικών Εκκλησιών Γερμανίας. Με εδέχθη στο γραφείο του... "Αισθάνομαι", μου είπε, μεγάλη συναισθηματική φόρτισι, ότι ένας απόγονος του μεγάλου φιλοσόφου Μόσες Μέντελσον δεν μπορεί πια να προσποιείται (τον χριστιανό)". 

Ο ραββίνος Ιωακείμ Πρινζ ήταν διάσημος διότι μετανάστευσε πριν το 1939 στις ΗΠΑ όπου έγινε πρόεδρος των εβραϊκών οργανώσεων και επετέλεσε για λογαριασμό του σιωνισμού τον ξεσηκωμό των αφροαμερικανών καθοδηγώντας τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ως εκ τούτου το βιβλίο του είναι ιδιαιτέρως σημαντικό.

Οἱ βαθιές ῤίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως... ( μέρος Α΄) 

Οἱ βαθιές ῤίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως... ( μέρος Β΄)

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος Γ΄) 

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος Δ΄) 

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος Ε΄) 

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος Ζ΄) 

Οἱ βαθιές ῤίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως... ( μέρος Η΄) 

Οἱ βαθιές ῤίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως... ( μέρος Θ΄) 

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος Ι΄ )

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος ΙΑ΄ )

Ἡ Πελασγική