" ...μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι..." Σωκράτης

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !


Σάββατο 30 Ιουλίου 2022

Οἱ βαθιές ῥίζες τῆς τουρκο-ἰσραηλινῆς σχέσεως ( μέρος ΙΑ΄ )

Χάρτης τῆς Κύπρου,τοῦ 1571. Ὑπό τοῦ Balthasar Ienichen ( ἀπό ἐδῶ)

 Γιά νά μήν μποῦμε σέ λεπτομέρειες σχετικῶς μέ τήν Ἅλωσιν τῆς Κύπρου ὑπό τῶν ὀθωμανῶν,  ἄν καί πάρα πολύ σημαντικό κεφάλαιον τῆς Ἱστορίας μας, ὁ Γρηγόριος Μπέλλος ἔχει συμπεριλάβει τό χρονικό τῆς Ἁλώσεως τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Κυπριανοῦ,( ἀπό τό βιβλίο του : " Ἱστορία χρονολογική τῆς νήσου Κύπρου...", μπορεῖτε νά διαβάσετε τό βιβλίο ἐδῶ)    στίς σελ. 231-254, θά τήν δώσουμε περιληπτικῶς ἀπό τό βικιπαίδεια : 

« ...Το καλοκαίρι του 1570, οι Τούρκοι χτύπησαν ξανά, αλλά αυτή τη φορά με μια πλήρη εισβολή και όχι με επιδρομή. Περίπου 60.000 στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένου του ιππικού και του πυροβολικούυπό τη διοίκηση της Λαλά Μουσταφά Πασά, έκαναν απόβαση κοντά στη Λεμεσό στις 2 Ιουλίου 1570 και πολιόρκισαν τη Λευκωσία. Η πόλη έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου 1570. 20.000 Λευκωσιανοί δολοφονήθηκαν και κάθε εκκλησίαδημόσιο κτίριο και παλάτι λεηλατήθηκε. Μόνο οι γυναίκες και τα αγόρια που συνελήφθησαν για να πωληθούν ως δούλοι, σώθηκαν.

Ὁ μαρυτρικός θάνατος τοῦ Ἐνετοῦ διοικητοῦ τῆς Ἀμμοχώστου, Μαρκαντόνιο Μπραγκαντίν, ἀπό τίς ὀρδές τῶν τουρανομογγόλων. ( ἀπό :  Κύπρος 1571 ... Ἡ απίστευτη τουρκική θηριωδία κατά τῶν χριστιανῶν

 Η σφαγή εξαπλώθηκε και λίγες μέρες αργότερα ο Μουσταφά πήρε την Κερύνεια χωρίς να χρειαστεί ν' ανοίξει πυρ. Ωστόσο, υπήρξε αντίσταση κατά την Πολιορκία της Αμμοχώστου και η υπεράσπιση της πόλης κράτησε από το Σεπτέμβριο του 1570 έως τον Αύγουστο του 1571. (  Πελασγική : Σέ δύο ἡμέρες εἶναι ἡ ἐπέτειος τῆς παραδώσεως τῆς Ἀμμοχώστου,1η Αὐγούστου 1571. Διαβᾶστε τίς ὡμότητες τῶν βαρβάρων ὀθωμανῶν κι᾿ ΕΔΩ) . Η πτώση της Αμμοχώστου (με το θάνατο του Βενετού διοικητή Μαρκαντόνιο Μπραγκαντίν) σηματοδότησε την έναρξη της οθωμανικής περιόδου στην Κύπρο.

Δύο μήνες αργότερα, οι ναυτικές δυνάμεις του ιερού συνασπισμού, αποτελούμενες κυρίως από βενετικά, ισπανικά και παπικά πλοία υπό τη διοίκηση του Δον Χουάν της Αυστρίας, νίκησαν τον τουρκικό στόλο στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου σε μία από τις αποφασιστικές μάχες της παγκόσμιας ιστορίας. Ωστόσο, η νίκη επί των Τούρκων ήρθε πολύ αργά για να βοηθήσει την Κύπρο και η νήσος παρέμεινε υπό οθωμανική κυριαρχία για τους επόμενους τρεις αιώνες.

Το 1570 οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κύπρο και ο Λάλα Μουσταφά Πασάς έγινε ο πρώτος Τούρκος κυβερνήτης της Κύπρου, αμφισβητώντας τους ισχυρισμούς της Βενετίας. Ταυτόχρονα, ο Πάπας σχημάτισε συνασπισμό μεταξύ των παπικών κρατών, της Μάλτας, της Ισπανίας, της Βενετίας και αρκετών άλλων ιταλικών κρατών, χωρίς πραγματικό αποτέλεσμα. Το 1573 οι Βενετοί έφυγαν, αφαιρώντας την επιρροή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας... (Κύπρος ὑπό ὀθωμανική κυριαρχία)

Η πιο εβραιο-πυκνοκατοικημένη περιοχή της Παλαιστίνης ήταν η περιοχή Σαφέντ με τις πόλεις Σαφέντ, Τιβεριάς, Άκρα…για το 1525 μ.Χ. συνολικά 230 περίπου οικογένειες Εβραίων οι οποίες κατοικούσαν σε 4 συνοικίες αναλόγως τόπου καταγωγής. Οι αυτόχθονες αραβόφωνοι Εβραίοι αποτελούσαν το 58% περίπου του συνολικού εβραϊκού πληθυσμού…Η απογραφή όμως του 1555 μ.Χ. έδειξε ότι κάτι συνέβη τα τελευταία 30 έτη κι εσημειώθη πληθυσμιακή έκρηξις με μεγάλη αύξησι του εβραϊκού στοιχείου αφού έχουμε τώρα συνολικά 716 οικογένειες οι οποίες ήταν χωρισμένες σε 12 ενορίες αναλόγως προελεύσεως. Οι αυτόχθονες αραβόφωνοι Εβραίοι απετέλουν τώρα μόλις το 15% περίπου του συνολικού εβραϊκού πληθυσμού. Παρατηρούμε δηλαδή ότι σε 30 χρόνια ανάμεσα στις απογραφές η αύξησις πληθυσμού ήταν μεγαλύτερη από 200% η οποία προήλθε από μετανάστευσι. 

Σαφώς πρέπει να αποδοθή στην σιωνιστική δραστηριότητα και προπαγάνδα των Νάσι περί δημιουργίας Ισραηλινού κράτους. Δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη από Εβραίους επαρχία ήταν η Ιερουσαλήμ με 199 οικογένειες το 1525 μ.Χ. ενώ το 1553 μ.Χ. αυξήθηκαν σε πιο πολλές από 320 οπότε κι εδώ εσημειώθη αύξησις πληθυσμού άνω του 60% οφειλομένη κι αυτή στην κατευθυνομένη υπό των Νάσι μετανάστευσι. Συνολικά, στα τέσσερα σαντζάκια της Παλαιστίνης, (Ναμπλούς, Σαφέντ, Γάζα, Ιερουσαλήμ) υπήρχαν στην τελευταία απογραφή πιο πολλές από 1400 οικογένειες οι οποίες εκτός των γεωργοκτηνοτροφικών εργασιών ήσαν παραγωγοί, βαφείς και έμποροι υφασμάτων κυρίως . Οι Εβραίοι ιστορικοί ανεβάζουν τον συνολικό αριθμό των Εβραίων στην Παλαιστίνη του 1560 περίπου στις 10.000 άτομα από τα οποία το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό προέκυψε εκ της δράσεως του δικτύου διαφυγής του Οίκου Μεντέζ.         

Παρ᾿όλα αυτά είδαμε την απογοήτευσι των Νάσι από τον μικρό αριθμό Εβραίων οι οποίοι επέλεξαν ως νέα πατρίδα τους "την γη της  επαγγελίας" παρά τα έντονα κηρύγματα και κίνητρα. Το ίδιο χρονικό διάστημα οι Εβραίοι που επέλεξαν την Θεσσαλονίκη για μόνιμη κατοικία ήταν πολύ περισσότεροι... Αυτό το γεγονός, δηλαδή της αποτυχίας δημιουργίας μεταναστευτικού ρεύματος προς "την γη της επαγγελίας" δεν μπορούμε να το χρεώσουμε φυσικά στους Νάσι αλλά οπωσδήποτε ήταν το πιο απτό και ζωντανό παράδειγμα για τους μελλοντικούς σιωνιστές οι οποίοι εδιδάχθησαν το ότι εκουσίως οι Εβραίοι δεν επρόκειτο ποτέ να επιλέξουν σαν κατοικία τους την Παλαιστίνη παρά μόνο εάν εδημιουργείτο κάπου ένα φρικτό αδιέξοδο...

...ο ουσιαστικός κυβερνήτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Ιωσήφ Νάσι εσχεδίασε το αυτονόητο. Δηλαδή τα σχέδια δημιουργίας άρχουσας κοινωνικής και οικονομικής τάξεως στην Κύπρο η οποία θα απαρτίζετο φυσικά από Εβραίους. Τοιουτοτρόπως θα ετίθεντο τα απαραίτητα ισχυρά θεμέλια για μεγαλυτέρους εβραϊκούς εποικισμούς και σταδιακή εβραιοποίησι της νήσου. Για να υλοποιηθή το σχέδιο έπρεπε να κανονίση ώστε να εκδοθούν σουλτανικά φιρμάνια τα οποία θα διέταζαν Οθωμανούς αγρότες και κτηνοτρόφους να μεταναστεύσουν στο νησί ώστε αφ’ ενός να τερματισθή η πληθυσμιακή και πολιτισμική ελληνικότης του και αφ’ ετέρου η παραγωγή τροφής να ευρίσκεται σε ελεγχόμενα μη ελληνικά χέρια. Οι Οθωμανοί μετανάσται θα απήρτιζαν την κατωτέρα τάξι μαζύ με τους αυτόχθονες χριστιανούς. Ταυτοχρόνως το φιρμάνι έπρεπε να διατάζη πλούσιες οικογένειες Εβραίων να εγκατασταθούν στην νήσο. Πιο κοντινή περιοχή με εβραϊκό πληθυσμό οποίος θα ηδύνατο να μετοικίση ήτο η περιοχή Σαφέντ της Παλαιστίνης από όπου σχετικά εύκολα θα μπορούσαν να μετακομίσουν με την κινητή και ακίνητη περιουσία τους στην Κύπρο …


... Όλα θα είχαν ακολουθήσει τον προγραμματισμό του Νάσι αν δεν ακολουθούσε σταυροφορία των Δυτικών αμέσως μετά την κατάληψι της Κύπρου, όπου Βενετικά και Ισπανικά κυρίως πλοία, έπλευσαν προς συνάντησιν του οθωμανικού στόλου. Ευρέθησαν αντιμέτωποι στις 7 Οκτωβρίου 1571 στο Λεπάντο όπου έλαβε χώρα η ιστορική ναυμαχία της Ναυπάκτου (Λεπάντο). Οι Δυτικοί κατεβύθισαν τον οθωμανικό στόλο ο οποίος είχε τεράστιες απώλειες σε έμψυχο υλικό. Οι πηγές αναφέρουν 100.000 νεκρούς και 20.000 κωπηλάτες , χριστιανούς αλυσσοδεμένους που απελευθερώθηκαν. Οι οξυδερκείς και καλοπληροφορημένοι Βενετοί εννόησαν εξ αρχής ότι ο Νάσι και ο εβραϊκός παράγων ήσαν οι πρωταίτιοι της μεθοδεύσεως του Κυπριακού πολέμου. Βγήκαν λίγο πιο σοφοί από αυτόν τον πόλεμο και το δίδαγμα της εβραϊκής συμπεριφοράς έγινε αμυντική φιλοσοφία με εφαρμογή στην Κρήτη όπου περιώρισαν οι Ενετοί την εμπορικο-κατασκοπευτική δράσι των Εβραίων κι έτσι η νήσος εγλύτωσε την τουρκοποίησι για πολλές δεκαετίες. 

Η νίκη στην Ναύπακτο ενθουσίασε τους Δυτικούς οι οποίοι δεν θεωρούσαν πλέον τους Οθωμανούς τόσο τρομερούς στον πόλεμο. Οπωσδήποτε εταπείνωσε τους Οθωμανούς και δικαίωσε τον κύριο και θανάσιμο αντίπαλο του Νάσι στην Υψηλή Πύλη, τον μεγάλο Βεζύρη Μεχμέτ Σοκολού. Ο Σοκολού επέμενε στην αναμέτρησι με την Ισπανία πρώτα και ακολούθως με την Βενετία, θεωρώντας ότι το οθωμανικό ναυτικό υστερούσε έναντι των Δυτικών ενώ ο Νάσι  τυφλωμένος ίσως από φιλοδοξία και εκδίκησι ήλπιζε σε νίκη των Οθωμανών εναντίον του Δυτικού συνασπισμού. Οι εξελίξεις εδικαίωσαν τον Σοκολού και ο Νάσι έγινε όχι μόνο υπαίτιος της πρώτης μεγάλης οθωμανικής ήττας αλλά και αυτός που με την λανθασμένη πολιτική του, ένωσε τους αλληλοσπαρασσομένους Ευρωπαίους σε επιτυχή πόλεμο. Μετά την οθωμανική καταστροφή, ο Σοκολού με τους εμπίστους του δεν είχαν κανένα πρόβλημα να τεκμηριώσουν το πόσο επιζήμιος ήταν πλέον ο Νάσι για τα οθωμανικά συμφέροντα αφού έκαναν πασίγνωστη την ευθύνη του στην καταστροφή…

Σελήμ Β΄ὁ μέθυσος 
…Γεννημένος ο Εσκενάζι ( ἱατρός τοῦ Σουλτάνου ) σε Ενετική κτήσι και άρα Ενετός, γνώστης και της γλώσσας, εχρησιμοποιήθη από τον Βεζύρη ως διαπραγματευτής. Μάλιστα, τον καιρό των εχθροπραξιών προς κατάληψι της Κύπρου, διεκόπησαν οι σχέσεις με την Βενετία, η Ενετική παροικία της Κωνσταντινουπόλεως κατεστράφη, ο περιουσίες κατεσχέθησαν και οι Ενετοί εφυλακίσθησαν εκτός ενός, Του ιατρού Εσκενάζι ο οποίος κυκλοφορούσε παντού… Όταν δε, ήλθε η ώρα για διαπραγματεύσεις με τον Ενετό μπάιλο Μαρκαντόνιο Μπάρμπαρο, ο οποίος τελούσε σε κατ' οίκον περιορισμό, ο Βεζύρης αλλά κυρίως ο Νάσι ήθελαν κάποιον παρασκηνιακά έμπιστο να διαπραγματεύεται μαζύ του. Τότε, όλως συμπτωματικώς, "απέθανε" ο επίσημος διερμηνεύς του Μπάρμπαρο και "προσελήφθη" ο Εσκενάζι… Τελικά, οι Ενετοί, για πολιτικο οικονομικούς λόγους συνεφώνησαν σε συμμαχία με τον Σοκολού τον Μάρτιο του 1573 παρά την αντίθεσι του σχετικά αποδυναμωμένου Ιωσήφ Νάσι.

Μετά την συμμαχία αυτή με τους Ενετούς, άρχισε ο αγών του Νάσι για την επιβίωσί του ως συμβούλου του Σελήμ Β΄ αφού ετόνιζε τον συμβουλευτικό ρόλο του στον σουλτάνο για την κατάληψι της Κύπρου. .. Παρ' όλα αυτά, ο Βεζύρης τον κατηγόρησε ευθέως για φιλο-ισπανική πολιτική και άρχισε φιλικές διαπραγματεύσεις με τους Γάλλους τελειώνοντας οριστικά το σχέδιο του Νάσι για συμμαχία με τις χώρες του βορρά. Το 1573 ο Ενετός πρέσβυς έγραφε στην Βενετία ότι ο μισητός εχθρός του διατηρείται στην θέσι του με μεγάλες δωροδοκίες. Επιπροσθέτως, ο Βεζύρης ανέδειξε ως οικονομικό παράγοντα του μεγέθους του Νάσι τον Μιχαήλ Καντακουζηνό αναθέτοντάς του την γενική είσπραξι φόρων, κλπ. 

Η πράξις αυτή εσήμανε την αρχή του τέλους των εσόδων του Νάσι από το Οθωμανικό κράτος και την αρχή της δημιουργίας οικονομικών παραγόντων εξ Ελλήνων οι οποίοι εκυριάρχησαν τελικά. Μετά βίας εκράτησε ο Νάσι το μονοπώλειο οίνου κι αυτό χάρις στις προσπάθειες της ευνοουμένης Εβραίας σουλτάνας Νουρ Μπανού . Εν συνεχεία ο Σοκολού, επικέντρωσε τις προσπάθειές του στο κυπριακό και έκανε τεράστιο αγώνα να πείση τους πάντες και κυρίως τον πεθερό του τον Σουλτάνο ότι είναι ανήκουστο να διοική Εβραίος βασιλέας πιστούς Μουσουλμάνους. Επίσης ετόνισε ότι οι Δυτικοί δεν θα ανεχόντουσαν ένα εβραϊκό βασίλειο και υπήρχε περίπτωσις νέας σταυροφορίας. Αυτά τα καταλυτικά επιχειρήματα έσωσαν την Κύπρο από Εβραίο βασιλέα αν και ο αγών για εβραιοποίησι εσυνεχίζετο με αιχμή του δόρατος πλέον τον Εσκενάζι.

…Τον δε Δεκέμβριο του ιδίου έτους – 1574 – ο άθλιος Σουλτάνος Σελήμ Β΄ ο Μέθυσος, εις κατάστασιν μέθης από τα κρασιά του προστατευομένου του Νάσι, έπεσε στο λουτρό του και ετραυματίσθη θανασίμως… Ο θάνατος του Σελήμ ήταν η χαριστική βολή για τα οράματα του Νάσι και οριστικός αποχαιρετισμός στις βασιλικές φιλοδοξίες του στην Κύπρο


…Ο νέος σουλτάνος Μουράτ Γ΄, εξ αρχής καλά πληροφορημένος από τον Σοκολού, επέστρεψε τα πλούσια δώρα που τού έστειλε ο Νάσι για την ενθρόνισί του δηλώνοντας τοιουτοτρόπως ότι άρχιζε νέα εποχή συμμαχιών. Το ραδιουργικό αλλά έμπειρο μυαλό του Ιωσήφ κατενόησε ότι του απεκλείσθη η πρόσβασις στον νέο Σουλτάνο αλλά όχι η πρόσβασις στην ευνοουμένη του χαρεμιού, Κερκυραία σουλτάνα Σαφιέ ( Ἀριστερή φωτό : ἡ ὁποία ἦταν ἡ πρώτη γυναίκα τοῦ Μουράτ. Βενετικῆς καταγωγῆς. Λένε ὅμως πώς μπορεῖ νά ἦταν καί Ἀλβανικῆς. Ἀλλά αὐτή ἡ κατάλευκη ἐπιδερμίδα,τό κοκκινωπό μαλλί μόνον ἀλβανικά χαρακτιριστικά δέν προδίδουν. Σίγουρα ὅμως κάτι σέ πιό ...χαζαρικό νά τό πῶ ;  Σαφιγιέ Σουλτάν ) …

ως Κερκυραία η Σαφιέ ήταν φιλοβενετή και προωθούσε την Τουρκο-βενετική φιλία αφ' ενός επηρεάζοντας τον Μουράτ και μαθαίνοντας τα απόρρητα και αφ' ετέρου συνεννοουμένη με τον Ενετό πρέσβυ χρησιμοποιώντας ως σύνδεσμο την εβραία κυρα-Εστέρ.

Από την μία η κυρα-Εστέρ κι απ' την άλλη ο Εσκενάζι βοήθησαν ώστε τα ήδη έτοιμα σουλτανικά διατάγματα περί εποικισμού της Κύπρου να εφαρμοσθούν τελικώς το 1576 έστω κι αν ο Νάσι ήταν παραμερισμένος…

8 Οκτωβρίου 1576

 Διαταγή προς τον έπαρχο (σαντζάκ-μπέη) και ιεροδικαστή (καδή) του Σαφέντ

… Επί του παρόντος διατάζω να καταγραφούν από την πόλι και περιοχή Σαφέντ 1.000 Εβραίοι και να αποσταλούν στην Αμμόχωστο της Κύπρου. Διατάζω, μόλις ληφθή η παρούσα, χωρίς καθυστέρησι και σύμφωνα με το σουλτανικό φιρμάνι, να καταγράψετε 1.000 πλουσίους και ευημερούντες Εβραίους και να τους στείλετε, με όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία τους και τις οικογένειές τους, με κατάλληλη προστατευτική συνοδεία στην παραπάνω πόλι

22 Αυγούστου 1577

 Διαταγή προς τους ιεροδικαστές (καδή) της Μανσούρας και Κνέτρα 

Επί του παρόντος διατάζω 500 πλούσιες και ευκατάστατες οικογένειες Εβραίων από τις πλουσιώτερες των Εβραίων της περιοχής Σαφέντ να αποσταλούν στην Κύπρο.  Διατάζω, με την άφιξι του Σουλεϊμάν Τσαούς, αυτός να ορισθή υπεύθυνος, εσείς προσωπικά θα πάτε επί τόπου και θα καταγράψετε 500 οικογένειες από τις πλούσιες και ευκατάστατες οικογένειες της εβραϊκής κοινότητος της περιοχής Σαφέντ για να μεταβούν και ζήσουν στην Κύπρο. .. Εγκαταστήστε τους εκεί και πάρτε απόδειξι από τον τοπικό Μπεηλέρμπεη πιστοποιώντας ότι όλοι αφίχθησαν και εγκατεστάθησαν εκεί και στείλτε μας την απόδειξι. Αν υπάρξουν κάποιοι Εβραίοι οι οποίοι αντιληφθέντες από πριν την κατάστασι διασκορπίστηκαν στις γειτονικές περιοχές, να τους ανακαλύψετε, να διερευνήσετε την περίπτωσί τους, να καταγράψετε αυτούς που σύμφωνα με τις διαταγές μου πρέπει να μετακομίσουν και να τους αποστείλετε. Το ζήτημα είναι σοβαρό. Προσέξτε καλά μήπως σας διαφύγει, να μην εκβιάσετε πλουσίους Εβραίους και δωροδοκηθείτε για διαγραφή τους από τις καταστάσεις και στείλετε πτωχούς Εβραίους ή τελικά προστατεύοντας κάποιους στείλετε λιγώτερους. Να μην υποτιμήσετε αυτή την αποστολή. Εάν βρεθή κανείς να καταγγείλη ότι οι πλούσιοι προστατεύτηκαν και οι πτωχοί κατεγράφησαν, οι δικαιολογίες δεν θα γίνουν αποδεκτές και θα τιμωρηθήτε. Αυτά να ξέρετε.

22 Αυγούστου 1577

 Διαταγή στον Μεηλέρμπεη της Κύπρου. 

Για το συμφέρον της νήσου, έστειλα γραπτή διαταγή στον Καδή της Ιερουσαλήμ να καταγράψη και αποστείλη 500 οικογένειες από τους Εβραίους του Σαφέντ και ο Τσαούσης Σουλεϊμάν ετέθη επικεφαλής. Μόλις οι παραπάνω Εβραίοι καταγραφούν και σύμφωνα με την διαταγή μου καταφθάσουν στο νησί, να πάτε στην αποβάθρα, να στείλετε κάθε φορά άλλη γαλλέρα από τον στόλο σας, να τους φέρετε στο νησί και να τους εγκαταστήσετε σε πόλι που θεωρείτε ότι πρέπει. Γράψτε και αναφέρτε μου τα μέτρα που λάβατε.

Η απροθυμία των Εβραίων να μετοικίσουν, η αδυναμία του Νάσι να επηρεάση τον Μουράτ και η κλονισμένη κατάστασι της υγείας του έστειλαν οριστικά το 2ο σιωνιστικό κίνημα στις καλένδες σώζοντας από εβραιοποίησι την Κύπρο κυριολεκτικά στο παρά πέντε… 

Ο Ιωσήφ Νάσι, προφανώς απογοητευμένος, απέθανε το 1579 στην Κωνσταντινούπολη. Θα είχε παρηγορηθή αν εγνώριζε ότι αμέσως μετά τον θάνατό του εξετελέσθη ο Μιχαήλ Καντακουζηνός και λίγο αργότερα εδολοφονήθη και ο Σοκολού. Η κυρα-Εστέρ, συνηθισμένη στις ίντριγκες, δωροδοκήθηκε για τον διορισμό κάποιου σε ανωτάτη στρατιωτική θέσι. Ο αντίπαλος όμως, πιο ισχυρός, ξεσήκωσε τους σπαχήδες οι οποίοι το 1595, κατέσφαξαν την γυναίκα και το χονδρό κουφάρι της τόφαγαν τα σκυλιά. Την επομένη ημέρα έσφαξαν τον μεγάλο της γιό ενώ ο άλλος εδήλωσε Τούρκος κι εγλύτωσεΗ σύζυγος του Ιωσήφ Νάσι, η Ρεϊνά, δεν ανεμείχθη στα πολιτικά και απέθανε τιμωμένη και ευκατάστατη το 1599 δίχως απογόνους αφού η μοναδική θυγατέρα της πέθανε μωρό το 1564. Αυτός ήταν ο επίλογος της οικογενείας Μεντέζ-Νάσι

Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γρ. Μπέλλου : " Διαχρονική Συνωμοσία : Αἰσχρόν ἐστί σιγᾶν τῆς Κύπρου Ἀδικουμένης" . Ἀποσπάσματα ἀπό τίς σελ. 255-264) 









Ἡ Πελασγική 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου