Ἀποτελεῖ ἱστορική βεβαιότητα ὅτι οἱ ἑβραῖοι μισοῦν τήν Μακεδονία

Ἐξ' αἰτίας τῆς Μακεδονίας οἱ Ἑβραῖοι γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία τους πήγαιναν στά γυμνα­στήρια. Γιά πρώτη φορά πλένονταν. Γιά πρώτη φορά ἐρω­τεύονταν ἐλεύθερα. Γιά πρώτη φορά ἀμφισβητοῦσαν τούς «ἀλάθητους» ὁδηγούς τῆς ἐρήμου. Γιά πρώτη φορά ἀμφι­σβη­τοῦσαν τήν ἀξία τῆς ἑβραϊκῆς τους καταγωγῆς. Ἑλληνικά μιλοῦσαν μεταξύ τους καί στήν ἑλληνική γραμ­ματεία ἀναζητοῦσαν ἀπαντήσεις στά θεμελιώδη ζητήματα πού τούς ἀφοροῦσαν.

Ἄμα σᾶς λέω ἐγώ πώς τό μῖσος κρατᾶ χιλιετίες,νά μέ ἀκοῦτε.

Δέν εἶναι ἀστεῖα πράγματα,ἀλλα σοβαρότατα καί ἔχουν ἱστορικό ὑπόβαθρον καί στοιχεῖα ἀδιάσειστα !

Ἐδῶ ἔχουμε νά κάνουμε μέ πολύ συντονισμένες ἐνέργειες πού βασίζονται σέ σχέδια τοὐλάχιστον ἑκατονταετίας καί πού βῆμα -βῆμα ἐκτελοῦνται τά τελευταῖα 45 χρόνια.

Κουμουτσάκος τῆς ΝουΔου καί αὐτός ὅπως ὁ Κουΐκ καί ὁ Γαβρόγλου,ἄναψε τό κερί στήν Χάνουκα

Βεβαίως τό μῖσος ἀφορᾶ ὁλόκληρον τόν Ἑλληνισμό καί εἶναι χιλιετηρίδων,ὅμως γιά τήν Μακεδονία συγκεκριμένως ἔχουν εἰδικό σχέδιον ἀπό τόν προηγούμενο αἰῶνα,πού ἔχει φθάσῃ σχεδόν στήν ὁλοκλήρωσίν του.

Ἄν τά καταφέρουν ; Αὐτό ἐναπόκειται σ'ἐμᾶς καί στό μέγεθος καί τήν δύναμιν τῆς ἀντιστάσεώς μας.

Ἄς δοῦμε ὅμως,ἀκόμη μία φορά τό θέμα Μακεδονία καί τό μῖσος τῶν ἑβραίων γι'αὐτήν, ἀπό τό βιβλίο τοῦ Παναγιώτη Τραϊανοῦ  «Ἀρμαγεδών» καί τό κεφάλαιον : Ἀντίοχος καί Μακκαβαίοι.

Η Μακεδονία αποτέλεσε τον πιο ισχυρό εχθρό του εβραϊσμού, γιατί τον απείλησε με τον ανεξέλεγκτο εξελ­ληνι­σμό των Εβραίων, που άφηνε τους ραβίνους χωρίς "ποίμνια". Αφαιρούσε από το σύστημά τους Εβραίους. "Αφυδάτωνε" από έμψυχο δυναμικό το εβραϊκό σύστημα. Τους έκανε Έλληνες.

Εξαιτίας της Μακεδονίας οι Εβραίοι για πρώτη φορά στην ιστορία τους πήγαιναν στα γυμνα­στήρια. Για πρώτη φορά πλένονταν. Για πρώτη φορά ερω­τεύονταν ελεύθερα. Για πρώτη φορά αμφισβητούσαν τους "αλάθητους" οδηγούς της ερήμου. Για πρώτη φορά αμφι­σβη­τούσαν την αξία της εβραϊκής τους καταγωγής.

Ελληνικά μιλούσαν μεταξύ τους και στην ελληνική γραμ­ματεία αναζητούσαν απαντήσεις στα θεμελιώδη ζητήματα που τους αφορούσαν.

Αυτό ήταν τρομερό για το πρώτο και πιο αυθεντικό έθνος στον κόσμο.

Τα παιδιά "απαρνούνταν" τους γονείς τους. Τα παιδιά δεν ήθελαν την πολιτισμική τους "κληρο­νομιά". Ο κρίκος του αίματος, που συνέδεε μεταξύ τους τα μέλη του έθνους, είχε πλέον σπάσει. Αυτό ήταν κάτι το οποίο έθιγε απόλυτα τους ηγέτες του και δεν μπορούσαν να το αποδεχθούν. Θα έμεναν χωρίς λαό. Στα σκουπίδια της ιστορίας θα κατέληγαν.

Οι ίδιοι άνθρωποι που αποφά­σι­σαν κάποτε ότι "συμφέρει" το έθνος να θανατωθεί ο Ιησούς, γιατί τους έπαιρνε τον λαό, αποφά­σισαν ότι εθνι­κός τους εχθρός είναι οι Έλληνες, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Τον Ιησού Τον σταύρωσαν για να Τον "ξεφορτωθούν", ενώ τους Έλληνες ως λαό, απλά προσπα­θούν να τον μπλέκουν σε περιπέτειες, για να μην ισχυρο­ποιηθεί ξανά και τους απειλήσει.

Στη Χανουκά γιορτάζουν τα κατορθώματα των Μακκαβαίων. Μα τι έκαναν επιτέλους αυτοί οι Μακκαβαίοι; Γιατί μπαίνουν τόσο πολύ στην καθημερινότητα των Εβραί­ων μετά από δύο χιλιάδες χρόνια; Γιατί άλλαξαν τόσο πολύ την ιεράρχηση των θρησκευτικών γιορτών σε ένα έθνος με άπειρους "αγίους" και "προφήτες";

Μήπως αντιστάθηκαν σε έναν πανίσχυρο εισβολέα και διασφάλισαν την ελευθερία των συμπατριωτών τους, όπως έκανε για παράδειγμα ο Λεωνίδας; Μήπως επαναστάτησαν εναντίον ενός κατακτητή, εξασφαλίζοντας ένα ανεξάρτητο κράτος για τους συμπατριώτες τους, όπως έκανε για παρά­δειγμα ο Κολοκοτρώνης; Αυτοί όλοι είναι εθνικοί ήρωες, γιατί υποτίθεται εξυπηρέτησαν τα εθνικά συμφέ­ρον­τα του λαού στον οποίον ανήκαν.

Οι Μακκαβαίοι προφα­νώς είναι κάτι παραπάνω από τους συμβατικούς εθνικούς ήρωες, γιατί σχεδόν λατρεύονται σαν άγιοι και όχι απλά σαν εθνικοί ήρωες.

Τι έκαναν λοιπόν οι Μακκαβαίοι και οι Εβραίοι τους λατρεύουν στην κυριολεξία; Η ιστορία λέει ότι υπό μακε­δονική κατοχή επαναστάτησαν και κατέλαβαν για κάποιο ελάχιστο χρονικό διάστημα τον Ναό του Σολομώντα. Στα χρόνια του Αντίοχου του Δ’ του Επιφανή πήγαν υπό την καθοδήγηση του Ιούδα του γιου του Ματαθία και κατέλα­βαν τον Ναό του Σολομώντα. Με βάση μια συμβατική εθνική πολιτική δεν έκαναν τίποτε το σπουδαίο. Στρατιω­τικά, οικονομικά και πολιτικά θα έλεγε κανείς ότι έκαναν μια "τρύπα" στο νερό.

Μια ομάδα θρησκόληπτων κακομοίρηδων πήγε και έκανε μια προβοκάτσια εναντίον της επίσημης αρχής. Μερικοί άπλυτοι και δυστυχισμένοι "περιθωριακοί" της κοινωνίας έφυγαν από το χωριό τους και πήγαν και "κατέ­λαβαν" τον ναό στην Ιερουσαλήμ. Σε ένα χαλαρό από πλευράς εξουσίας σύστημα πήγαν κάποιοι φανατικοί και έκαναν μια συμβολική κίνηση. Δεν είχαν μαζί τους ούτε καν μια λίστα αιτημάτων. Δεν απαίτησαν ούτε ανεξαρτησία ούτε αυτοδιάθεση. Δεν απαίτησαν καν μια πιο ευνοϊκή φορολογική πολιτική. Πήγαν και με δολοφονικό τρόπο προ­κά­λεσαν ένα πρόβλημα, για να δρομολογήσουν κάποιες εξελίξεις. Τα γνωστά εβραϊκά κολπάκια.

Οι Μακκαβαίοι με την προβοκάτσια τους έβαλαν το "ψωμί" τους μπροστά στους Μακεδόνες και αυτοί από την άγνοιά τους έβαλαν πάνω σ' αυτό το πολυπόθητο "βού­τυρο". Οι αγράμματοι προκάλεσαν την εχθρότητα των εξουσια­στών απέναντι στους μορφωμένους και εξελληνι­σμένους Εβραίους και τους συσπείρωσαν γύρω από την αγράμματη και θρησκόληπτη ηγεσία τους. Έχυσαν αίμα μακεδονικό, για να προκαλέσουν τα αντίποινα και άρα να προκαλέσουν αιμορραγία στον εβραϊκό κορμό. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Στόχος τους δεν ήταν οι Μακεδόνες. Στόχος τους ήταν οι ανυπάκουοι Εβραίοι, που μέχρι τότε τους ξέφευγαν και μπορούσαν να "μαντρωθούν" μόνον υπό την απειλή των μακεδονικών όπλων.

Όλα αυτά τα εξασφάλισαν με μια απλή προβοκάτσια. Οι νεαροί Εβραίοι ξαφνικά μέσα σε έναν εξελληνισμένο κόσμο έπαψαν να είναι και οι ίδιοι Έλληνες. Έγιναν και πάλι Εβραίοι. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Να πάψουν να συνα­να­στρέφονται ξένους και κυρίως τους Έλληνες. Να πά­ψουν να υιοθετούν τις συνήθειές τους. Να πάψουν να πηγαίνουν στα γυμναστήρια, για να είναι όμοιοι με τους καχεκτικούς πατέρες τους. Να πάψουν να πλένονται, για να είναι όμοιοι με τους βρομύλους πατέρες τους. Να πάψουν να μιλάνε ελληνικά, για να καταλαβαίνουν μόνον τους αγράμματους πατέρες τους. Να πάψουν να μορφώ­νονται, για να μαθαίνουν την "αλήθεια" από τους ιερείς τους.

Με λίγα λόγια να επιστρέψουν στον "πάγκο" του πατέρα. Οι Εβραίοι έπρεπε να βλέπουν μόνον τους συγ­γενείς και τους ιερείς τους ως δικούς τους ανθρώπους.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της προβοκάτσιας.

Ακόμα και η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ δεν αποτελεί ξεχωριστή εθνική επιτυχία γι' αυτούς. Δεν την γιορτάζουν ως τέτοια. Είναι ένα ακόμα εθνικό "πρότζεκτ", που ενισχύει τα συμφέροντα του εβραϊσμού παγκοσμίως. Για κάποιους Εβραίους το κράτος του Ισραήλ δεν σημαίνει τίποτε σημαντικό και γι' αυτόν τον λόγο δεν υπάρχει στο εορτολόγιό τους με την ανάλογη έκταση. Για όλους όμως τους Εβραίους ανεξαιρέτως οι Μακκαβαίοι είναι οι εθνικοί ήρωες. Στο κράτος του Ισραήλ "διαπρέπουν" οι κάθε λογής Μακάμπι. Το έθνος προοδεύει όπως αποφάσισαν εκείνοι οι Μακκαβαίοι και απλά το Ισραήλ είναι μέρος αυτής της προόδου και όχι το θεμέλιό της, όπως θα ήταν για ένα συμβατικό έθνος.

Βλέποντας λοιπόν ο αναγνώστης όλα αυτά, καταλα­βαίνει τα πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο. Εθνικός εχθρός των Εβραίων είναι αυτός τον οποίον όρισαν οι εθνικοί του ήρωες ως τέτοιον. Εχθρός τους είναι η Μακε­δονία και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει. Εχθρός τους είναι ο ελληνισμός, που απειλεί μόνιμα το εβραϊκό έθνος και καθιστά τον αγώνα των Μακκαβαίων παντοτινά επίκαι­ρο. Όταν γνωρίζεις ποιος είναι ο εχθρός τους, μπορείς να καταλάβεις και ποιοι είναι οι "σωστοί" Εβραίοι με βάση τα πρότυπά τους. Με βάση τα πρότυπα που για οκτώ ημέρες κάθε χρόνο θα τους υπενθυμίζονται. Με βάση τα μνημόσυνα των "σωστών" Εβραίων, που για οκτώ ημέρες θα υπενθυμίζονται στους υπολοίπους.''

εἰκών ἀπό ἐδῶ

"Σωστός" Εβραίος είναι ο Ιωσήφ "Τίτο", που έβαλε τα "θεμέλια", για να κάνει ζημιά στη Μακεδονία. "Σωστός" Εβραίος είναι ο Μπεναρόγια, που δημιούργησε το μετέ­πειτα ΚΚΕ ως μοχλό πρόκλησης έντασης στη Μακεδονία. "Σωστός" Εβραίος είναι ο Κίσινγκερ, που έκανε ζημιά στον ελληνισμό με την Κύπρο. "Σωστός" Εβραίος είναι ο Νίμιτς, που παριστάνει τον διαπραγματευτή, για να εξασφαλίσει τα εβραϊκά συμφέροντα εις βάρος των εχθρών του. "Σωστός" Εβραίος είναι ο Σόρος, που χρηματοδοτεί τον κάθε πιθανό ή απίθανο παράγοντα, που μπορεί να κάνει κακό στη Μακεδονία. "Σωστός" Εβραίος είναι ο Γιωργάκης, που, ως υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας, αναγνώρισε "ίχνη" μακεδονικού έθνους στη σημερινή Ελλάδα. 

Όλοι αυτοί είναι "σωστοί" όχι μόνον γιατί πρόσφεραν κέρδη στο έθνος τους, αλλά γιατί δεν ξέχασαν να κάνουν ζημιά και στους εχθρούς του. Όλοι αυτοί "τιμούνται" στη Χανουκά, γιατί είναι γνήσιοι "Μακκαβαίοι".

Διαβᾶστε τό θέμα ὁλόκληρο ὅπως τό δημοσιεύσαμε παλαιότερα ἐδῶ 

Ἡ Πελασγική