4ήμερο ; Μά, οὔτε κἄν ἐθνικό ...δέν ἔπρεπε

 Κάθε φορά πού ἀναχωρεῖ πρός τόν δημιουργό του ( ὅπως κι᾿ἄν τόν ἐννοοῦν αὐτόν) ἕνας ἀπό τούς μεταπολιτευτικούς "σωτῆρες", μεγάλος, μικρός, ἐνδιάμεσος ὅ,τι κι᾿ἄν τοῦ ἔδωσαν ὡς ἐπιθετικό προσδιορισμό μεγέθους τῆς "σωτηρίας" πού ...προσέφερε στόν δύσμοιρο αὐτό τόπον, θά ἀνακηρύσσουν, οἱ ἐκ τῶν μετόπισθεν πού προχωροῦν εἰς τίς ἔμπροσθεν κενές θέσεις πού ἔχουν δημιουργήσει, ἀνακυρήσσουν λοιπόν ἐθνικό πένθος καί μάλιστα ὀρίζουν τήν ἀπώλεια ἀναλόγως ἀπό μικρή, μεγάλη, ἐνδιάμεσον σέ 2ημερη, 3ήμερη, 4ήμερη. Ἐμένα προσωπικῶς αὐτό μέ παραπέμπει κατ᾿εὐθείαν,καθώς τ᾿ἀκούω, στίς ἐκδρομές πού κάναμε στό Λύκειο ( στό Γυμνάσιο ἦταν μονοήμερες ). Καί ἀφοῦ μέ παραπέμπουν ἐκεῖ ἡ συναισθηματική φόρτισις γίνεται ἀποφόρτισις μέ ὄμορφες ἀναμνήσεις ἀπό χαρούμενα περιστατικά, γέλια, ἀστεϊσμούς, τραγούδια ( κάτι σάν ἐκεῖνα πού τραγουδοῦσε ἡ Ἀλίκη στό σχολικό λεωφορεῖο ) καί γενικῶς εὔθυμον διάθεσιν. 

Τώρα γιά τήν συγκεκριμένη ἀπώλειά τους, τί νά πρωτοθυμηθῇ κανείς ; Θά ἔλεγα πώς ἐκείνη ἡ φωτό πού ἀνεμίζει τό εὑρωχαρτονόμισμα ἔχει μείνει ἱστορική. Καί ἔχει μείνει ὡς τέτοια ὄχι ἀπό εὐγνωμοσύνη ἤ ὡς πρᾶξιν ἐθνικῆς εὐεργεσίας ἀπεναντίας . Μᾶλλον καταβαράθρωσιν τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας θά τό ἔλεγα πού ἐπέφερε τόσο κακό φθάνοντας μέχρι καί μνημόνια,ξεπουλήματος τῆς ἐθνικῆς περιουσίας, ὀργανισμῶν, λιμανιῶν, ἀρχαιολογικῶν τόπων καί γενικῶς τέτοιου μεγέθους ξεπουλήματος πού ψάχνουμε μέ τό φανάρι σάν τόν Διογένη, νά βροῦμε κάτι πού νά ἔχει ἀπομείνει στήν ἐθνική περιουσία. Τί λέω ; Μά δέν ὑφίσταται πλέον ἐθνική πειριουσία ! Κι᾿ἐκείνη ἡ φωτό τῆς "σωτηρίας" ἐντάξεως τῆς χώρας στό εὑρωνόμισμα, τῆς διαγραφῆς διά παντός τοῦ δικοῦ μας ἑλληνικοῦ νομίσματος, τῆς δραχμούλας μας, θά μείνη παρακαταθήκη γιά τούς μελλοντικούς Ἕλληνες ( αὐτούς τούς ἐλαχίστους πού θά ὑπάρχουν 50 χρόνια ἀργότερα) νά τούς θυμίζει πώς πέρασε ἀπό τόν τόπο αὐτόν ἕνας ἀκόμη "σωτῆρας" τῆς μεταπολιτεύσεως, ἔνας ἀκόμη ὑπερήφανος δημοκράτης, τῆς τρομο-ληστοσυμμορίας πού κατεγράφη ὡς "ἕλληνες" πολιτικοί πού "ἔσωσαν " τήν χώρα ἀπό τήν ἐπάρατον στρατιωτική κυβέρνησιν ἤ ἀλλέως τήν «χούντα» ὅπως ἀρέσκεται νά καταγράφεται ἀπό τούς στηλοβάτες τῆς μεταπολιτευτικῆς περιόδου, τά μμε τῆς ἑλλαδικῆς.

Τί ἄλλο νά θυμηθοῦμε ; Ἄ, ναί : « Εὐχαριστῶ τούς Ἀμερικανούς» Ποιός μπορεῖ νά τό ξεχάσῃ αυτό ; Ἐννοῶ, ποιός Ἕλλην μπορεῖ νά τό ξεχάσῃ αὐτό ; Ξέρεις τί εἶναι νά λές δημοσίως καί μάλιστα μέσα ἀπό τό κοινοβούλιον πώς εἶσαι ὑποχρεωμένος σέ μία ξένη δύναμιν ἐπεί δή διαμεσολάβησε ὥστε νά βάλῃς τήν οὐρά στά σκέλια μπροστά στήν πρόκλησιν μιᾶς ξένης δυνάμεως, μέσα στήν ἐδαφική σου κυριαρχίαν κι᾿ἀφοῦ εἶχαν συντελέσει ἤδη μία πολεμική πρᾶξιν καταρρίπτοντας ἔνα ἐλικόπτερον τῆς Ἑλληνικῆς Ἀεροπορίας πού εἶχε πάει νά προασπίσει τά πάτρια ἐδάφη ; Πόσο ἐλάχιστος μπορεῖ νά εἶναι ἕνας τέτοιος "πολιτικός" ; Πόσο κακομοίρης, χέστης, ῥίψασπις κι᾿ἐν τέλει προδότης ; Ναί, ἦταν ὅλα αὐτά ὅμως ὁ λαός αὐτός τόν ἐπιβράβευσε μέ μία δεύτερη θητεία κυβερνητική γιά νά καταγραφῇ ὡς " ἔλλην" πρωθυπουργός πού ...ἀξιζε τήν 4ήμερον ( ὄχι ἐκδρομή, πένθος...). 

Μπορῶ ὅμως νά θυμηθῶ καί πολλά ἀκόμη γιά τόν Ἀβουρί πού ἔμεινε μόνον Σημίτης :

«...Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης αλλάζει δια μιας πορείαν. Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της εμίσθου ραστώνης, του οποίου και χτες ακόμη ήτο αυτός υπέρ πάντα άλλον ο εκλεχτός, βαίνει βιαίως προς την δύσην του. Και ο υπερεξύπνος κ. Γεώργιος Σημίτης κάμνει τι; Απλούστατα: Εγκαταλείπε οικεία θελήσει, ως αφήνει να πιστεύεται, τα οχυρά του, θέλομεν να είπωμεν τας παντοειδείς θέσεις του, και μεταπηδά εις το στρατόπεδον, όθεν, καθώς τον συμβουλεύει η αλάθητος όσφρησίς του, φαίνεται εγγίζουσα του κρατούντος οικονομικού συστήματος η ανατροπή (ἐδῶ)

Π.χ. Τόν μπαμπᾶ του καί τήν μαμά του πού σ᾿ὅλη τήν διάρκεια τῆς κατοχῆς τῆς χώρας ἀπό τούς Γερμανούς αὐτοί καλοπερνοῦσαν σέ κρατικές θέσεις καί λίγο πρό τῆς διαφαινομένης ἐπερχομένης ἤττας πῆραν τά βουνά καί ἀλά μπρατσέτα τόν Θανάση Κλάρα ἤ Βελουχιώτη ἤ μιζέρια ἤ Σουλτάνα ...

Καί μετά θυμήθηκαν καί πάλι τήν Γερμανία καί ἔφυγαν διά παντός. Οἱ κομμουνιστές πού " μάχονταν " κατά τῶν γερμανῶν κατακτητῶν ! Ὅμως ἡ ὑποκρισία τους εἶχε ἤδη ἀποδειχθεῖ περιτράνως 3 χρόνια πρό τῆς γερμανικῆς εἰσβολῆς στήν Ἑλλάδα πού ὁ μικρός Κώστας βαπτίζεται ἀπό τόν πρίγκιπα Χριστόφορον ! 

Παρ' ὄλον τό κομμουνιστικό ...ἰδεολογικό ὑπόβαθρον τοῦ ζεύγους,ὁ Γεώργιος Σημίτης,πατήρ τοῦ πρώην πρωθυπουργοῦ, διατηρεῖ προσωπική φιλία μέ τόν πρίγκιπα Νικόλαο καί  κουμπαριάζουν μέ τήν βασιλική οἰκογένεια,διά τῆς βαπτίσεως τοῦ τέκνου τους,Κωνσταντίνου,ἀπό τόν πρίγκηπα Χριστόφορο  ! ( ἐδῶ)

Καμαρώνει ἡ οἰκογένεια Σημίτη,στίς πολυτέλειες τῆς Φρανκφούρτης,τό 1960.Στενές οἱ σχέσεις,πάντα,μέ τούς γερμαναράδες...

Ὁ Μᾶρκος Βεντούρα-Ἀβουρί, Σημίτης...Ἀπό τό θέμα μας :  Ἅπαντες εἰς τήν ὑπηρεσία τῆς «ποντικομαμῆς»...

Μέχρι τήν ἡμέρα πού ὁ Κώστας Ἀβουρί, Σημίτης ὠς Βεντούρα ( ἑβραῖος καί αὐτός) πλέον ἔρχεται στήν Ἑλλάδα. Ἀλλά ἡ "σωτήριος" πορεία θά ξεκινήσῃ ἀπό τήν γνωριμία μέ τόν ἐφιάλτη τῆς Ἑλλάδος, τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου. 

Ἐδῶ σχετικῶς μέ τούς ἀριστερο-σοσιαλιστικο-κεντρώους δεσμούς τῶν ἑλλήνων πολιτικάντηδων πού ὅλοι ταιριάζουν σ᾿ἕνα πρᾶγμα : εἶναι δημοκραταραίοι !!!Στό θέμα μας, ΕΔΩ

Εἶναι τόσα πολλά ! Τί νά πρωτοθυμηθῆ κανείς ! Ἄς περάσουμε ἀπό εδῶ ὅπου ἔχομε καταγράψει τά περισσότερα : Σημίτης 

Καί ἐν τέλει ἕνας ἐπί πλέον σοβαρός λόγος πού δέν θά πενθήσουν οἱ Ἕλληνες ( οἱ Ἕλληνες -Ἕλληνες ) εἶναι αὐτό τό ἐπίθετον πού σέ πάει κατ᾿εὐθείαν καί χωρίς κανέναν ἀπολύτως ἐνδιάμεσον σταθμόν , σ᾿ἐκείνους πού ἐνῷ δέν θέλουν νά χαρακτηρίζονται ὡς ἀνήκοντες γενικῶς στήν φυλή τῶν Σημιτῶν,παρ᾿ὅλα αὐτά ἔχουν δώσει ὡς χαρακτηρισμό μιᾶς ἐχθρότητος πού αὐθορμήτως βγαίνει ἀπό τούς λαούς στούς ὀποίους κολλᾶνε ὡς τσιμπούρια, "ἀντισημιτισμό". Θἐσπισαν καί νόμους,σ᾿ὅλο τόν κόσμο, μέ τό ἔτσι θέλω γιά νά τό ἀντιμετωπίσουν μέ ποινές μέχρι καί φυλακίσεως ! 

Ἐκεῖ παραπέμπει τό ἐπίθετον τῆς " ἐθνικῆς ἀπωλείας", ἀλλά καί τό πραγματικό πού ἐν τῷ μεταξύ εἶχε κανονίσει ν᾿ἀλλάξῃ ὁ παππούς, ὅπως ἄλλαξε καί τόπον διαμονῆς, γύρευε γιά ποιούς λόγους, κυνηγημένος...

Ἔτσι λοιπόν ἄς ἀφήσουμε στούς "σωτῆρες" τῆς μεταπολιτεύσεως τό ...καθῆκον νά τιμήσουν μέ 4ἠμερον πένθος τόν Ἀβουρί- Σημίτη. Ἄς τόν ἁγιογραφήσουν ( πού θά τό κάνουν ), ἀλλά ὅλοι ἐμεῖς θά ξέρομε γιά τί εἴδους "σωτῆρα" τῆς Ἑλλάδος ἐπρόκειτο...

Ἡ Πελασγική