Τί ἔχει ἐν συνεχείᾳ ἡ ἀτζέντα «Μεγάλο Ἰσραήλ» ;

 

Γράφει ὁ Philip M. Giraldi

Ο διαπρεπής Ρωμαίος ιστορικός Publius Cornelius Tacitus σε μια βιογραφία του επιφανούς πεθερού του Gnaeus Julius Agrippa έγραψε περίφημα « Auferre, trucidare, rapere, falsis nominibus imperium, atque, ubi solitudinem faciunt, pacem appellant». Το οποίο μεταφράζεται στην έκδοση Loeb Classical Library ως «Για να λεηλατήσουν, να σφάξουν, να κλέψουν, αυτά τα πράγματα τα ονομάζουν λάθος αυτοκρατορία: κάνουν μια ερήμωση και το λένε ειρήνη». Ο Λόρδος Βύρων, στο ποίημά του, η Νύφη της Αβύδου , απέδωσε τα λατινικά του Tacitus ως «Σημειώστε εκεί που οι σφαγές και οι κατακτήσεις του παύουν! Κάνει μια μοναξιά και την αποκαλεί - ειρήνη». Σύμφωνα με αναμφίβολα δεύτερο χέρι του Τάκιτου, τα λόγια αρχικά ειπώθηκαν από τον Καληδόνιο οπλαρχηγό Καλγάκο, ο οποίος απευθυνόταν στους συγκεντρωμένους πολεμιστές του σχετικά με την ακόρεστη όρεξη της Ρώμης για κατάκτηση και λεηλασία. Το συναίσθημα του αρχηγού μπορεί να αντιπαραβληθεί με το pax in terra «ειρήνη στη γη» που μερικές φορές αναγραφόταν στα ρωμαϊκά μετάλλια ( phalera ) που απονέμονταν στους στρατιώτες που επέστρεφαν από τους αυτοκρατορικούς πολέμους.

...Αν ο εχθρός είναι πλούσιος, είναι αρπακτικό. Αν είναι φτωχός, λαχταρά την κυριαρχία. ούτε η ανατολή ούτε η δύση μπόρεσαν να τους ικανοποιήσουν. Μόνοι μεταξύ των ανθρώπων ποθούν με την ίδια προθυμία τη φτώχεια και τον πλούτο. Στη ληστεία, τη σφαγή, τη λεηλασία δίνουν το ψευδώνυμο της αυτοκρατορίας. κάνουν μια ερήμωση και την λένε ειρήνη... Calgacos,αρχηγός της Καληδονιακής Συνομοσπονδίας που πολέμησε τον ρωμαϊκό στρατό του Gnaeus Julius Agricola στη μάχη του Mons Graupius στη βόρεια Σκωτία το 83 ή 84 μ.Χ. Ὁλόκληρος ὁ λόγος του,ἐδῶ 

Η περιγραφή του Τάκιτου για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Πρώτου Αιώνα χρησιμοποιώντας μια μεταφορά θα πρέπει να χτυπήσει συγχορδία στους σύγχρονους Αμερικανούς παρατηρητές της σφαγής που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή. Το μόνο ερώτημα θα ήταν αν η περιγραφή ταιριάζει καλύτερα στο Ισραήλ ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ή, μήπως, ισχύει και για τα δύο, αφού τα δύο έθνη τον τελευταίο καιρό στην πράξη διοικούνται εκτός Τελ Αβίβ; Το Ισραήλ είναι ένα εθνοθρησκευτικό κράτος που φιλοδοξεί να κυριαρχήσει στην περιοχή για να δημιουργήσει αυτό που αναφέρεται ως Eretz Israel, Greater Israel, ένα εθνικό κράτος που βασίζεται στην άποψη του απαρτχάιντ ότι μόνο οι Εβραίοι, ως εκλεγμένοι από τον Θεό, μπορούν να κυβερνούν και να έχουν πλήρη δικαιώματα στην περιοχή που ελέγχουν. Το σύγχρονο όραμα του τι θα περιλάμβανε αυτό, όπως φαντάζονται οι εξτρεμιστές υποστηρικτές της επέκτασης του εβραϊκού κράτους θα εκτείνεται από τον ποταμό Νείλο στην Αίγυπτο έως τον ποταμό Ευφράτη στο Ιράκ, μαζί με τον Νότιο Λίβανο μέχρι τον ποταμό Λιτάνι. Έθνη όπως η Ιορδανία και η Συρία θα απορροφηθούν από τη διαδικασία και δεν θα υπάρχουν Παλαιστίνιοι.

Ορισμένοι παρατηρητές υποστηρίζουν τη θεωρία ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος υπέταξε τα πραγματικά αμερικανικά συμφέροντα στα συμφέροντα του Ισραήλ κατά την πρώτη του θητεία, θα παίξει τώρα σκληρά μπαλάκια με τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου μόνο και μόνο για να διατηρήσει την αυτοαποκαλούμενη φήμη του ως πρωταθλητή του κόσμου στην ειρήνη, ( «εἰρηνοποιός-ἑνοποιός » ὅπως ὁ ἴδιος τό εἶπε στήν ὁμιλία ὀρκωμοσίας του) την επίλυση διεθνών συγκρούσεων με τη σύναψη «συμφωνιών» και όχι με τη μάχη. Η διαμεσολάβηση για μια συμφωνία για το Ισραήλ-Παλαιστίνη θα ήταν ένα επίτευγμα που έχει αποδειχθεί πέρα ​​από κάθε προηγούμενη κυβέρνηση και σίγουρα θα του κέρδιζε το Νόμπελ Ειρήνης. Η αρχική του θέση το 2016 ήταν ακριβώς αυτή, να κάνει μια συμφωνία που θα ήταν αποδεκτή και από τις δύο πλευρές, έως ότου το Ισραηλινό Λόμπι τον τιμώρησε γι' αυτό και τον ανάγκασε να υποχωρήσει.

Πράγματι, ο Τραμπ κάνει τώρα ένα από τα χαρακτηριστικά του, ένα βήμα μπροστά δύο βήματα πίσω με την πρότασή του να απελευθερωθεί η Γάζα από τους κατοίκους της Γάζας που θα πρέπει να μεταφερθούν βολικά στην Ιορδανία και την Αίγυπτο «για να καθαριστεί το όλο θέμα». Αυτό θα ήταν κάτι σαν μια τέλεια λύση για τον Benjamin Netanyahu, αλλά η πρόταση δεν έτυχε καλής υποδοχής ούτε στο Αμμάν ούτε στο Κάιρο. Παρόλα αυτά, ο Τραμπ αξίζει σίγουρα πολλά εύσημα για όσα έχει επιτύχει. Οι υποστηρικτές του επισημαίνουν την εκεχειρία που ξεκίνησε πρόσφατα με τη Γάζα, η οποία προέκυψε λόγω της πίεσης του Τραμπ στον Netanyahu σε μια αυτοσχέδια επίσκεψη του ειδικού απεσταλμένου Steve Witkoff, πετυχαίνοντας έναν στόχο που απέτυχε η αδέξια και που επέτρεψε την γενοκτονία, κυβέρνηση Μπάιντεν για 15 μήνες. Αν και είναι αλήθεια ότι ο Witkoff προκάλεσε έναν απρόθυμο Netanyahu να αποδεχθεί μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός, δεν έχουν αποκαλυφθεί πιθανές παραχωρήσεις εκτός τραπεζιού προς το Ισραήλ που έκαναν τη συμφωνία να λειτουργήσει. Η ειδική θέση του Ισραήλ στο τραπέζι της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής παραμένει προφανώς, με μια πρόσφατη πρωτοβουλία του Τραμπ να αναστείλει κάθε εξωτερική βοήθεια για ενενήντα ημέρες συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας αλλά εξαιρούσε το Ισραήλ. Πράγματι, το επίπεδο εργασίας της κυβέρνησης του Τραμπ είναι μετρήσιμα πιο μανιωδώς φιλοσιωνιστικό από τους ομολόγους τους υπό τον Τζο Μπάιντεν. Ο νέος πρεσβευτής στο Ισραήλ Ziocon Mike Huckabee αρνείται ότι υπάρχουν ακόμη και Παλαιστίνιοι και μοιάζει πολύ με ηγέτη εποίκων που κάνει κάποιον να αναρωτιέται αν θα υπερασπιστεί καθόλου τα αμερικανικά συμφέροντα. Εάν υπάρξει ώθηση για να σπρώξει τους νέους άνδρες και γυναίκες που έχουν αναλάβει όχι μόνο θα υποστηρίξουν την προσάρτηση μέρους ή ολόκληρης της Δυτικής Όχθης, αλλά και δεν θα κάνουν τίποτα για να σταματήσουν ή να μετριάσουν την επανέναρξη της γενοκτονίας στη Γάζα.

Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλά κίνητρα για τον Τραμπ να θέλει να αποφύγει την επιστροφή στη γενοκτονία της εποχής Μπάιντεν. Το να περιτριγυρίζεται από φιλοϊσραηλινούς φανατικούς δεν θα βοηθήσει, αλλά δύο άλλοι παράγοντες μπορεί να εξακολουθούν να παίζουν στη λήψη αποφάσεων, κυρίως η κοινή γνώμη των ΗΠΑ, η οποία συνεχίζει να μετατοπίζεται προς την Παλαιστίνη και μακριά από το Ισραήλ και η πιθανότητα ο Τραμπ να μπει σε μια άμεση προσωπική σύγκρουση με τον Netanyahu, ο οποίος μπόρεσε να αγνοήσει δημόσια, ακόμη και να ταπεινώσει τον Λευκό Οίκο τα τελευταία τέσσερα χρόνια, χωρίς καμία συνέπεια. Δεδομένων των αντίστοιχων εγωισμών, οποιαδήποτε διαφωνία μεταξύ των δύο θα μπορούσε εύκολα να κλιμακωθεί σε πραγματική ρήξη. Ο Τραμπ δεν είναι πολιτικός καριέρας με δεκαετίες υποταγής σε ισχυρά λόμπι και επίσης δεν μπορεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα. Η παγκόσμια και εθνική γνώμη μετατοπίζεται γρήγορα εναντίον του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της βάσης του στη MAGA, με πρόσωπα όπως ο Tucker Carlson και η Candice Owens να αποκαλούν τους Ισραηλινούς φανατικούς ως προωθητές πολιτικών που είναι αντίθετες με τις αξίες τους. Εάν το Ισραήλ συνεχίσει την επίθεσή του σε όλη την Παλαιστίνη και σε ολόκληρη την περιοχή με τεράστια οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, θα μπορούσε να βλάψει τη δημοτικότητα και την κληρονομιά του Τραμπ. 

( φωτό ἀριστερά )

Ενάντια σε όλα αυτά, ο Netanyahu είπε στους υποστηρικτές του και στους πολιτικούς του συμμάχους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα στηρίξουν το Ισραήλ εάν επιλέξει να αναστείλει την αντιδημοφιλή κατάπαυση του πυρός και να επαναλάβει την επίθεση λόγω «παραβιάσεων της Χαμάς», που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κατασκευαστούν ή ακόμα και θα επισημανθούν πονηρά ψευδώς. Στην πραγματικότητα, ο Netanyahu κάνει ήδη αυτό ακριβώς για να εμποδίσει την επιστροφή των κατοίκων της Βόρειας Γάζας στα κατεστραμμένα σπίτια τους. Η Χαμάς θα είναι προσεκτική για να αποφύγει να πέσει περαιτέρω στην παγίδα του Μπίμπι, αλλά ο μύλος προπαγάνδας του Ισραήλ είναι πολύ πιο αποτελεσματικός στο να προσεγγίσει το παγκόσμιο κοινό από αυτό των Παλαιστινίων και η αφήγηση σίγουρα θα είναι λασπωμένη. Το Ισραήλ καλύπτει επίσης όλα τα βασικά διατηρώντας την κατοχή του στο νότιο Λίβανο, η οποία υποτίθεται ότι θα τελείωνε την Κυριακή 26 Ιανουαρίου , σε μια κατάπαυση του πυρός και εκεχειρία που καθιέρωσε και εγγυήθηκε η Ουάσιγκτον, χωρίς ούτε ένα κίχ από την κυβέρνηση Τραμπ, παρόλο που ο Ισραηλινός Στρατός πυροβολεί και σκοτώνει Λιβανέζους που προσπαθούσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Το Ισραήλ έχει επίσης επεκτείνει την κατοχή του στις περιοχές του Γκολάν και του όρους Ερμών στη γειτονική Συρία. Ωστόσο, το πιο σημαντικό, ο Netanyahu έχει εντείνει την πίεση στις παλαιστινιακές περιοχές στη Δυτική Όχθη ως προετοιμασία για την πλήρη προσάρτηση εντός του επόμενου έτους. Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές και μονάδες του στρατού έχουν σκοτώσει Παλαιστίνιους στη Τζενίν και τις γύρω περιοχές και έχουν επίσης εισβάλει στο κέντρο της πόλης χρησιμοποιώντας τανκς και αεροπορικές επιδρομές, μετατοπίζοντας ουσιαστικά τη σφαγή στη Γάζα σε σφαγή στη Δυτική Όχθη όσο ισχύει η κατάπαυση του πυρός.

Και πάλι, δεν υπήρξε ούτε μια σκληρή λέξη από την Ουάσιγκτον σχετικά με τις δολοφονίες Τζενίν και ο Λευκός Οίκος άρει ακόμη και τις κυρώσεις σε εξτρεμιστικές ομάδες εποίκων στη Δυτική Όχθη που έχουν κάνει τις ζωές των Παλαιστινίων τόσο άθλια ώστε να τους ενθαρρύνουν να μεταναστεύσουν. Ισραηλινοί δρόμοι μόνο για Εβραίους διασχίζουν τη Δυτική Όχθη με ένοπλους στρατιώτες και αστυνομικούς ελέγχους και πρόσφατα έμαθα ότι οι Παλαιστίνιοι δεν επιτρέπεται να μαζεύουν νερό της βροχής για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους! Το νερό ανήκει στο Ισραήλ! Και πέρα ​​από αυτό, η νέα κυβέρνηση προφανώς επιβράβευσε τον Netanyahu άροντας την απαγόρευση προμήθειας ορισμένων κατηγοριών όπλων που είχε μπλοκάρει η κυβέρνηση Μπάιντεν, συμπεριλαμβανομένων 1800 από τις καταστροφικές βόμβες MK-84 των 2.000 λιβρών που κατέστρεψαν τόσο αποτελεσματικά τη Γάζα.

Το Ιράν, το οποίο είναι ο απόλυτος στόχος του Ισραήλ και πιθανώς και των Ηνωμένων Πολιτειών, κρίνοντας από τις «συζητήσεις» που προφανώς έχουν γίνει, γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει και προετοιμάζεται για πόλεμο κρύβοντας και πηγαίνοντας βαθιά στην υπόγεια ζωτικής σημασίας στρατιωτικές και ενεργειακές εγκαταστάσεις του. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι ο κύριος ισχυρισμός που διατυπώνεται τόσο από το Ισραήλ όσο και από γεράκια της κυβέρνησης των ΗΠΑ, όπως ο γερουσιαστής Lindsey Graham της Νότιας Καρολίνας, ότι η Τεχεράνη ενδέχεται να αναπτύξει πυρηνικό όπλο εντός μιας εβδομάδας, εάν το επιλέξει, διαψεύστηκε από τον απερχόμενο διευθυντή της CIA, William Burns. ο οποίος ισχυρίζεται ότι οι Ιρανοί δεν έχουν πυρηνικά όπλα και δεν έχουν τη δυνατότητα να τα παράγουν γρήγορα, ούτε έχουν καμία επιθυμία να αποκτήσουν πυρηνικό όπλο.

Το θετικό της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα είναι ότι ορισμένοι Παλαιστίνιοι, εκτός από αυτούς που έχουν αποκλειστεί, μπόρεσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, το 92% των οποίων έχουν καταστραφεί ή υποστεί σοβαρές ζημιές, για να ξεθάψουν τα πτώματα των οικογενειών και των γειτόνων. Φορτηγά με τρόφιμα, σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, αρχίζουν πράγματι να φτάνουν σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς για τον λιμοκτονούντα πληθυσμό της Γάζας που παραμένει. Αλλά εάν το Ισραήλ ανανεώσει την επίθεσή του στη Γάζα, θα μπορέσει να σταματήσει την ανθρωπιστική βοήθεια κυριολεκτικά εν μία νυκτί, όπως έχει κάνει στο παρελθόν.

ἐδῶ

Τι θα μπορούσε λοιπόν να συμβεί; Εάν το Ισραήλ συνεχίσει να υλοποιεί τα σχέδιά του για εθνοκάθαρση, γενοκτονία, εδαφική επέκταση και ξένη επίθεση με άνευ όρων υποστήριξη των ΗΠΑ, αυτό μπορεί να παρακινήσει άλλες χώρες και ορισμένους διεθνείς θεσμούς να συνεχίσουν να στρέφονται εναντίον του Ισραήλ, ιδιαίτερα καθώς η ισχύς και η επιρροή των ΗΠΑ βρίσκονται σε ταχεία πτώση λόγω της ανόδου της Κίνας και των BRICS. Όλες αυτές οι τάσεις βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη: το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα θα εξελιχθούν σε πολιτικές. Αλλά μια νέα ισραηλινή επίθεση σε μια ήδη κατεστραμμένη Γάζα που τροφοδοτείται από δισεκατομμύρια δολάρια θα μπορούσε να οδηγήσει σε ολοένα και ευρύτερη λαϊκή διαμαρτυρία στις ΗΠΑ παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να καταστείλει τους φιλοπαλαιστίνιους διαδηλωτές. Θα σημαίνει επίσης ότι η νέα φάση της σύγκρουσης θα γίνει ο πόλεμος του Τραμπ, όχι του Μπάιντεν ή της Χάρις ότι οι Δημοκρατικοί που έμειναν σιωπηλοί για να μην πληγώσουν τη νέα κυβέρνηση θα έχουν ξαφνικά ένα ισχυρό κίνητρο να την επικρίνουν. Εναλλακτικά, ο Τραμπ βρίσκεται σε μοναδική θέση να έχει τη «στιγμή του Νίξον-πηγαίνει στην Κίνα», η οποία θα είχε τρομερά θετικά για αυτόν πολιτικά και προσωπικά οφέλη. 

Φυσικά, το Ισραήλ και οι υποστηρικτές του θα ξεσηκωθούν με θυμό (έχουν σκοτώσει ανθρώπους για λιγότερα), αλλά η αλλαγή της κοινής γνώμης των ΗΠΑ και της παγκόσμιας κοινής γνώμης θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά αυτή τη φορά, αν υπάρχει κάποιος στον Λευκό Οίκο που ακούει.

Ἀπό : unz.com

Ἡ Πελασγική