Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά (μέρος ε΄)

Ἰωάννης Καρατζᾶς ὁ θεῖος τοῦ Μαυροκορδάτου

Κάποια ὁνόματα ἀκόμη ἀπό τούς …πατριώτες ἀγωνιστές πού τριγυρνοῦσαν στήν Αἴγινα ἐπιζητοῦντες διακαῶς …ἀναγνώρισιν και ἐξουσίαν πάνω ἀπό ὅλα! 

 Ὁ Μαυροκορδᾶτος ! ( ἐδῶ  ἔχουμε νά κάνουμε μέ μεγάλο «καρχαρία»! Τί νά πρωτογράψῃς ; Πάει πολύ μακρυά ἡ βαλίτσα,στά βάθη τῆς ἱστορίας, ἀπό τά 1550,ἴσως καί πιό πίσω… Μιλάει καί τό Φανάρι ! Ἔχουν καί οἰκόσημον ! Καί βεβαίως ἀπό ὅλα τά …καλά ἔχει ὁ μπαξές … Και συμπεθεριά με ὅλα τά μεγάλα ὁνόματα. Ἀπό τούς Καρατζάδες,Σούτσους,τούς Σκαρλάτους ἤ ἐπί τό σωστότερον De Scarlati, τους Σκυλίτση,τους Γκίκα,τους Κατακουζηνούς,τους Μουρούζη,τους Ἀργυρόπουλους,τους Ρώκ (πού τώρα ἔγιναν Ρόκου),τούς Μελᾶδες, τούς Μπαλτατζῆδες,τούς Τρικούπηδες και πάρα πολλούς με ξένην ἐθνικότητα ἀλλά πάντα με μεγάλο …ὅνομα ! 

Διαβᾶστε:

 « ἐνεφάνιζε τά γεγονότα κατά τόν συμφέροντα εἰς αὐτόν τρόπον,ἐπέρριπτε πάντοτε τάς κοινάς εὐθύνας ἐπί τῶν ὤμων τρίτων,ἰδιοποιεῖτο τάς ἀγαθάς πράξεις τῶν ἄλλων,ηὐτέλιζε τούς ἀντιπάλους του καί ἔσειεν ὑπούλως τήν ἀπειλήν- αὐτά ἦσαν τά ὅπλα του...» ( Διον. Κοκκίνου : Ἑλληνική Ἐπανάστασις 1821) 

« Ὁ Μαυροκορδᾶτος ξεκίνησε γιά τήν Ἑλλάδα μέ συγκεκριμένη ἀποστολή :νά ὑπονομεύση τόν Ὑψηλάντη καί νά προετοιμάση τήν κάθοδο στόν Μοριά τοῦ Ἰωάννη Καρατζᾶ καί τοῦ Ἰγνατίου,γιά νά ἀναλάβουν τήν ἡγεσία...

Τά σχέδια τοῦ Μαυροκορδάτου εἶχαν ἀριστοτεχνικά ἐκτελεσθῆ καί οἱ σκοποί του εἶχαν πραγματοποιηθῆ, ὄχι μόνον στήν Στερεά Ἑλλάδα,ἀλλά καί στήν Πελοπόννησο...Μέ τόν Νέγρη εἶχαν ἀναλάβει ἀνώτατα ἀξιώματα καί ἔγιναν ῥυθμιστές τῆς καταστάσεως,ἀφοῦ οἱ ὑπουργοί ἀνῆκαν στήν δική τους παράταξη...» (Κων/νου Παπαρηγοπούλου :  Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ἐκδοτικῆς Ἀθηνῶν) 

Κι'ὅπως πολύ σοφά ἔλεγε ὁ Ὁδυσσεύς Ἀνδροῦτσος γιά τούς Μαυροκορδᾶτο,Νέγρη,Κωλλέτη : «Βλέπετε αὐτούς τούς καλαμαρᾶδες; Αὐτοί θά μᾶς φᾶνε τό κεφάλι μίαν ἡμέραν» 

Ἰγνάτιος (πώ,πώ κάτι διαβολικά μάτια ! )

Ὅσον ἀφορᾶ τον Οὐγγαροβλαχίας  Ἰγνάτιο,τόν κολλητό τοῦ Μαυροκορδᾶτου,πάρετε μία γεύσιν περί τοῦ ποιός ἦταν. Ἀπόσπασμα ἀπό ἐπιστολή του πρός τόν Δημήτριον Ὑψηλάντη, στίς 22 Σεπτεμβρίου 1821 :

« Ὡς  Ἕλλην δέν ἠμπορῶ νά ἀγαπῶ τόν αὐτάδελφόν σου Ἀλέξανδρον,τόν ὁποῖον ὡς Μητροπολίτης τῆς Ῥωσσίας θά ηὐχόμην νά μήν γνωρίσω. Ποτέ οἱ Γραικοί δέν ἤθελον κινηθῆ( σ.σ.τό βδεληρό ὑποκείμενον ἀγνοοῦσε ἤ προφασιζόταν πώς ἀγνοοῦσε,ὅτι οἱ «Γραικοί» εἶχαν πραγματοποιήσει δεκαπέντε κινήματα πρίν ἀπό τό 1821), ἄν δέν ἐφαίνετο κατά κακήν τύχην ἕνας Ὑψηλάντης. Ἰδού διατί τόν μισῶ καί θεωρῶ αὐτόν μόνον αἴτιον κακοῦ ( σ.σ. τό «κακόν» ἦταν ἡ δρομολόγηση τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ Μαρτίου 1821),τό ὁποῖον ἔκαμεν ὄχι μόνον ἀνοήτως,ἀλλά καί μέ κακίαν,ὡς φαίνεται εἰς τάς προκηρύξεις του καί ἐγώ θέλω φυλαξει αἰωνίαν ἀπέχθειαν,διότι ἔβλαψεν ἕν Ἔθνος ὁλόκληρον...» ( σ.σ. Ὅταν ὁ ῥασοφόρος ἐκεῖνος ἀνθρωπίσκος ἀναφερόταν στήν «βλάβη τοῦ Ἔθνους», γνώριζε ἤδη τήν σειρά τῶν νικῶν τῶν Ἑλλήνων καί τήν ( τεραστίας σημασίας) ἅλωση τῆς Τριπολιτσᾶς)

(  Ἀπό τό ἔργο τοῦ Κων/νου Μπαρμπῆ :Τσακάλια καί ὕαινες τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς. Οἱ σημειώσεις εἶναι τοῦ συγγραφέως)

Ζαχαρίτσας ( γιά τήν οἰκογένεια Ζαχαρίτσα βρίσκουμε πληροφορίες σχετικά μέ δύο πολιτικούς πού διετέλεσαν δήμαρχοι Ἀθηνῶν. Ὁ Νικόλαος για ἑννέα μῆνες Νοέμβριος 1950- Αὔγουστος 1951,καί : το έργο του υπήρξε φτωχό σε πράξεις. Τα αναγκαία δημοτικά έργα που προτάθηκαν με τον προϋπολογισμό έμειναν άπρακτα, ο προϋπολογισμός αποδείχτηκε λανθασμένος και απραγματοποίητος. Ο δήμαρχος πολλές φορές εκτελούσε έργα χωρίς την γνωμοδότηση του Συμβουλίου. Ο Ζαχαρίτσας παύτηκε με Βασιλικό Διάταγμα, κατόπιν συκοφαντίας για δήθεν έκδοση ψευδών πιστοποιητικών δημοτών.ἀπό ἐδῶ

Ὁ ἕτερος, Περικλῆς,περίπου 12 χρόνια ἀργότερα( εἶχε φύγῃ ὁ Ὄθων),ἀκόμη  χειρότερος : ανέλαβε τα δημαρχικά καθήκοντα όταν πέθανε ο δήμαρχος Εμμανουήλ Κουτσικάρης. Διετέλεσε δήμαρχος το 1865 - 1866 επί διαστήματος επτά μηνών, χωρίς να εκτελέσει ουδεμία αξία λόγου δημοτική εργασία. Γενικά η δημοτική περίοδος από το 1863 ως το 1866 χαρακτηρίζεται από την πλήρη εξάρθρωση της διοικητικής μηχανής, την μακρά έλλειψη Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ ούτε προϋπολογισμός, ούτε και απολογισμός διαχειρίσεως γινόταν. Οι λογαριασμοί ως επι το πλήστον δεν πληρώνονταν και τα χρέη του Δημοσίου σχεδόν διπλασιάστηκαν. Οι δημοτικοί υπάλληλοι εκτελούσαν εισπράξεις και πληρωμές χωρίς την γνώση του Δήμαρχου, ενώ και ο Δήμαρχος διέταζε πληρωμές χωρίς να ενημερώνει τον Νομάρχη.Στην επταμηνία του Ζαχαρίτσα ο φωτισμός της Αθήνας ήταν ανεπαρκής, οι βλάβες των δρόμων δεν επιδιορθώνονταν, σημειώθηκε έλλειψη νερού και η καθαριότητα παραμελήθηκε. ἀπό ἐδῶ

Καλλιφρονᾶς Δημ.

 Ὁ Καλλιφρονᾶς Δημήτριος, ἄλλος δήμαρχος Ἀθηνῶν καί αὐτός ! Λέει το βιογραφικό του στο βικιπαίδεια :Τήν περίοδο τῆς ἐπανάστασης κατέφυγε στήν Αἴγινα ! Κατέφυγε; Δῆλα δή,τον κυνηγοῦσε κάποιος ; Καί τί ἔκανε ἐκεῖ ; Πειρατής ἔγινε ; Βρέ μπάς καί πῆγαν γιά πειρατία ὅλοι ἐκεῖ ; Τέλος πάντων συνεχίζουμε. Μετά,λέει, πῆγε μέ τόν Φαβιέρο. Και βρῆκε τόν δρόμο του ὁ ἄνθρωπος, σάν πολιτικός. Ἔγινε Δήμαρχος Ἀθηνῶν το 1837, ἀλλά ὡς δημοκράταρος κι’αὐτός φυλακίστηκε ἀπό τους κακούς Βαυαρούς. Ἔτσι ἔλαβε μέρος μέ τούς ἄλλους ἀρχιδημοκράταρους στήν ἐπανάστασιν  τῆς 3^ης Σεπτεμβρίου 1843. Ἀντίδωρον:Πρόεδρος τῆς Βουλῆς και ὑπουργιλίκια μέχρι τά βαθυά του γεράματα. Πέθανε 97 χρονῶν. Διαβάζουμε : Πέθανε σε ηλικία 97 ετών στην Αθήνα και τάφηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, σε τάφο στον οποίο υπάρχει η προτομή του. Στην περιοχή που σήμερα είναι η οδός Καλλιφρονά, στην Κυψέλη, η οικογένειά του είχε στην κατοχή της αμπέλια.ἀπό ἐδῶ

 

Ἄφησε καί …καλούς ἀπογὀνους  γιά νά μήν χαθῆ ἡ σπορά:  Λάμπρος Καλλιφρονᾶς : Γιος του δημάρχου Αθηναίων και προέδρου της Βουλής, Δημήτρη Καλλιφρονά, ο Λάμπρος Καλλιφρονάς κατήλθε για πρώτη φορά στην πολιτική σε ηλικία 42 ετών, με την υποστήριξη του κόμματος του Δηλιγιάννη. Ήταν δήμαρχος Αθηναίων (1895-1899) την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 και βουλευτής Αττικής το 1902, το 1905, το 1906, το 1910 και το 1915^]. Χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, από τις 22 Ιουνίου 1905 ως τις 21 Δεκεμβρίου 1905, στην κυβέρνηση του Δημητρίου Ράλλη.Ήταν παντρεμένος με την Αναστασία Καλλιφρονά και είχε 4 παιδιά. Η πολιτεία τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε έναν δρόμο της πόλης & συγκεκριμένα στην Κυψέλη. Στην περιοχή εκείνη είχε μεγάλες εκτάσεις. ἀπό ἐδῶ

οἱ Φίλιππος Ἰωάννου ( καθηγητής,πολιτικός και εὐεργέτης ! Στήν Φιλική Ἑταιρίαν κι’αὐτός μέ σπουδές στό ἐξωτερικό καί φυσικά πολλές τιμές ἀπό τό ἑλλαδικό κράτος. Ἄ, εἶχε διατελέσει καί Πρόεδρος τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρίας…), Σπυρίδων Τρικούπης (γνωστός και μη ἐξαιρεταίος, ἔχουμε ἀναφερθῆ ἀνωτέρῳ), Χριστόδουλος  Κλωνάρης ( νομικός και πολιτικός ἀπό την Ἤπειρον. Πρῶτος Πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου. Τον καιρό τῆς ἐπανάστασης ζοῦσε στήν Αἴγινα ἀλλά ἀσκοῦσε δικηγορία στό Ναύπλιον(…). Δημοκράταρος κι’αὐτός δεν μποροῦσε νἀ λείπῃ ἀπό την ἐπανάστασιν τῆς 3^ης Σεπτεμβρίου. Διαβάστε ἄν θέλετε γιά τίς τιμές πού εἶχε λάβῃ, ἀκόμη καί ἐπί  Ὄθωνος πού ἀπό εὐγνωμοσύνη τόν πολέμησε : ἀπό ἐδῶ

Βενιαμίν Λέσβιος

 Μάρκος Δραγούμης ( Ὁ γενάρχης τῆς οἰκογένειας Δραγούμη. Πολιτικός και ἔμπορος. Μυημένος καί αὐτός στήν Φιλική Ἑταιρίαν. Αὐτός δέν πῆρε ὀφίτσια ἀλλά ἄφησε τό κληρονομικῷ δικαιώματι στά παιδιά του,γι’αὐτά.), ὁ Βενιαμίν Λέσβιος ( Μοναχός και λόγιος μυημένος καί στήν Φιλικήν Ἑταιρίαν, και ἐπεί δή κατηγορήθηκε ὡς ἄθεος ἀπό την ἑκκλησία τό γύρισε στήν …πολιτικήν ; Πολύ-μορφωμένος και πολύ-ταξειδεμένος κι’αὐτός, ἔμαθε πολλά ἀναγεννησιακά ἐξ’ οὗ καί ἡ τάσις τῆς ἀθεΐας! Νά πῶ καί τήν κακία μου τώρα ; Τό Λέσβιος προφανῶς εἶναι λόγῳ καταγωγῆς και ὄχι ἐπίθετον. Ἀπό τό Βενιαμίν νά ὑποθέσουμε πώς ἦταν ἑβραῖος ; Πιθανῶς…).

Καί ἀφήνοντας τά πολύ παλαιά (ὄχι ὅμως καί ξεχασμένα,ἀφοῦ οἱ φάρες του μέχρι καί σήμερα μᾶς ἐξουσιάζουν σχεδόν ΠΑΝΤΟΥ),θά περάσουμε στά σύγχρονα,τά πολύ κοντινά μας χρόνια γιά νά δοῦμε τά «μπουμπούκια» πού  συνεχίζουν ἐπαξίως ἐκεῖνο τό ἔργο τῆς ἐξουσίας πού σχεδιάζεται καί προγραμματίζεται ἐν Αἰγίνῃ ! Σέ μίαν Αἴγινα, πού ὄχι παραδόξως,προτιμοῦν καί οἱ ἀναρχο-ἀριστερο-τρομοκράτες ! Μήν ξεχνᾶτε πώς τήν χαρακτήριζε ὁ Μιχαήλ Ἀκομινᾶτος :  «σφηκοφωληά καί καταφύγιον κοινόν, πειρατῶν».

συνεχίζεται...

Ἑλλάς Αἰώνιον

Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά ! ( Μέρος α΄),   Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά  (μέρος β΄), 

 Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά (μέρος γ΄),      Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά (μέρος δ΄) 

 Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά (μέρος στ΄),

Αἴγινα ἡ ...σφηκοφωληά (μέρος ζ΄, τελευταῖον ; ...)