Ἄν ἡ κυβέρνησίς μας ἦταν πράγματι ἑλληνική ...

«Λυποῦμαι γιατί ἄφησα νά περάσῃ ἕνα πλατύ ποτάμι μέσα ἀπό τά δάχτυλά μου χωρίς νά πιῶ οὔτε μία στάλα. Τώρα βυθίζομαι στήν πέτρα. Ἕνα μικρό πεῦκο στό κόκκινο χῶμα, δέν ἔχω ἄλλη συντροφιά. Ὅτι ἀγάπησα χάθηκε μαζί μέ τά σπίτια πού ἦταν καινούργια τό περασμένο καλοκαίρι καί γκρέμισαν μέ τόν ἀγέρα τοῦ φθινοπώρου.»

Γιῶργος Σεφέρης «Μυθιστόρημα»

Πολλές φορές η ιστορία σού προσφέρει μια ευκαιρία και στο χέρι σου είναι αν θα την αδράξεις ή όχι. Συνήθως αυτή η ευκαιρία είναι και η μοναδική. Ή μάλλον, για να είμαστε πιο ακριβείς, η κάθε ευκαιρία είναι μοναδική. Όπως και το αποτέλεσμα που παράγει. Το ορίζει και ο Αριστοτέλης στο 4ο αξίωμά του περί αιτίας και αποτελέσματος. Αν αδράξεις την προσφερόμενη ευκαιρία, παράγεις ένα αποτέλεσμα. Αν όχι, παράγεις κάποιο άλλο. Διότι, εσύ είσαι μέρος και της αιτίας και του αποτελέσματος.

Μια τέτοια ευκαιρία προσφέρεται σήμερα στην Ελλάδα. Μια μοναδική ευκαιρία, που θα μπορούσε δυνητικά να οδηγήσει σε οριστική δικαίωση των εθνικών μας στόχων. Αρκεί βεβαίως να είχαμε κυβέρνηση διαθέτουσα κατά πρώτον, στρατηγική στόχευση και κατά δεύτερον, να μην ήταν δέσμια εξαρτήσεων και αίολων ιδεολογημάτων.

Το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, ανεξαρτήτως ταυτότητας και επιδιώξεων των οργανωτών του, πήρε μια τέτοια τροπή, όπου ένα δεύτερο πραξικόπημα  εκδηλώνεται στη γειτονική χώρα, αυτή την φορά από το ίδιο το καθεστώς. Κι αυτό το πραξικόπημα είναι τόσο απόλυτο και καταπελτικό, που ουσιαστικά καταλύει κάθε τι που χαρακτηρίζει ένα σύγχρονο συγκροτημένο κράτος. Στρατός, δημόσια διοίκηση, δικαστικό Σώμα, ο παιδαγωγικός ιστός της χώρας, και μαζί μ’ αυτά, δημοσιογράφοι, κληρικοί, συνδικαλιστές σύρονται σωρηδόν κατά χιλιάδες στα μπουντρούμια και στα κολαστήρια.

Ουσιαστικά εκεί, πέραν των ανατολικών θαλασσίων συνόρων μας, δεν υφίσταται καν κάποιο συγκροτημένο κράτος, παρά ένα απέραντο πεδίο αναμέτρησης ασύμμετρων παραεξουσιών και συμφερόντων. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σήμερα τουρκικό κράτος και είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει ποτέ ξανά στην μορφή που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Παλαιότερα λέγαμε ότι η Τουρκία δεν είναι μια χώρα που διαθέτει στρατό, αλλά ένας στρατός που εδράζεται σε μια χώρα. Σήμερα, με έναν στρατό υπό διωγμό, αποδεκατισμένο και αποσαρθρωμένο, με τους μισούς στρατιωτικούς είτε συλληφθέντες είτε επικηρυγμένους και το χειρότερο, σωματικά ανασκολοπισμένους και ψυχικά ατιμασμένους, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι υπάρχει Τουρκία; Όχι! 

Η Τουρκία που ξέραμε δεν υπάρχει πια. Η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη των Βαλκανίων έπεσε σαν χάρτινος πύργος. Και βασικός ολετήρας αυτής της πτώσης είναι ο κατεξοχήν θεσμικός στυλοβάτης της: ο σουλτάνος Ερντογάν.

Η ευκαιρία που μας προσφέρεται σήμερα είναι μοναδική. Στην ουσία πρόκειται για την ευκαιρία της χιλιετίας. Αρκεί βεβαίως να έχουμε πραγματικά ελληνική κυβέρνηση και όχι αυτά τα άβουλα και φοβικά σούργελα της καρπαζοαρπαχτής. Κυβέρνηση με όραμα συγκεκριμένους στόχους, με εθνικές προτεραιότητες και ξεκάθαρες και αποκρυσταλλωμένες αντιλήψεις περί του τι εστί εθνικό συμφέρον και πως αυτό προσδιορίζεται.

Τι θα έπρεπε να είχαμε κάνει ήδη

Δύο είναι τα μεγάλα αγκάθια στη σχέση-αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία. Το Αιγαίο και το Κυπριακό. Υπάρχει βέβαια και ένα τρίτο, που αφορά στη Θράκη, όμως εκείνο έχει ήδη οριοθετηθεί υπέρ μας, αρκεί να καταστήσουμε ακόμα πιο σαφές ότι δεν τίθεται κανένα θέμα εθνοτικών μειονοτήτων στην περιοχή. Το θέμα του τουρκικού προξενείου της Θράκης είναι κάτι που θα λυθεί αμέσως μετά τις δύο πρώτες φάσεις που αφορούν στην Κύπρο και στο Αιγαίο και θα αφορά βεβαίως στο κλείσιμό του.

Αιγαίον

Κίνηση 1η. Εγκατάσταση αξιόμαχων ναυτικών βάσεων σε όλα τα ακριτικά νησιά μας, από την Λήμνο μέχρι το Καστελόριζο.

Κίνηση 2η. Άμεση μονομερής ανακήρυξη ολόκληρου του Αιγαίου ως ελληνικό Αρχιπέλαγος.

Κίνηση 3η. Παν-ναυτική οργανωμένη επιχείρηση ανάρτησης της ελληνικής σημαίας σε όλα τα νησάκια και τις βραχονησίδες, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των Ιμίων.

Κίνηση 4η. Καταγγελία της πρόσφατης συμφωνίας ΝΑΤΟ, Γερμανίας, Τουρκίας και Ελλάδας για παραχώρηση του δικαιώματος φύλαξης των θαλασσίων συνόρων μας στο ΝΑΤΟ, απομάκρυνση όλων των ξένων δυνάμεων από το Αιγαίο και ανάληψη της ευθύνης διαφύλαξης των θαλασσίων συνόρων μας αποκλειστικά και μόνο από ελληνικές Δυνάμεις.

Κίνηση 5η. Ρηματική διακοίνωση προς την Τουρκία για άμεση κατάρριψη και καταβύθιση κάθε εχθρικού αεροσκάφους και κάθε πολεμικού ή μη πλοίου, που θα παραβιάζει τα χωρικά, εναέρια και θαλάσσια σύνορά μας.

Κύπρος

Το Κυπριακό, εκτός από χαρακτηριστική περίπτωση ξένης στρατιωτικής κατοχής και  συνεχούς μεθοδευμένου εποικισμού, συνιστά επίσης κατάφωρη και μαζική παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών από την Τουρκία, καθώς και συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στις κατεχόμενες περιοχές.

Το δικαίωμα του Κυπριακού και γενικά του Ελληνικού λαού για αντεπίθεση και ανακατάληψη των πατρίων εδαφών, παραμένει αναφαίρετο, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Σ’ αυτή την μεταπραξικοπηματική συγκυρία της Τουρκίας, μας προσφέρεται μια μοναδική ευκαιρία άσκησης του πιο πάνω δικαιώματος. Και μάλιστα με απόλυτα διασφαλισμένη την αίσια για τα εθνικά μας συμφέροντα κατάληξη. Πρώτον, επειδή θα έχουμε το διεθνές δίκαιο με το μέρος μας και δεύτερον, διότι η μοναδική χώρα που θα μπορούσε να αντιδράσει, η Τουρκία, σ’ αυτή τη φάση και για πολύ καιρό ακόμα, έχει αχρηστεύσει την στρατιωτική της ισχύ.

Χθες το βράδι είδα ένα παράξενο όνειρο. Γι’ αυτό και κάθησα και έγραψα αυτό το άρθρο. Άκου πράγματα. Ήταν Σάββατο χαράματα. Ξυπνήσαμε, λέει, στον ήχο εμβατηρίων. Βάλαμε ραδιόφωνο και έλεγε για μια πολυμέτωπη συντονισμένη επίθεση δια ξηράς, θαλάσσης και αέρος. Η Εθνοφρουρά της Κύπρου, μαζί με την ΕΛΔΥΚ, εξαπέλυσαν συντονισμένη επίθεση κατά μήκος της πράσινης γραμμής. Ταυτόχρονα μια αποβατική επιχείρηση τριών ελληνικών μεραρχιών αποβιβάζονταν σε Κερύνεια, Αμμόχωστο και Τηλλυρία, ενώ η ελληνική πολεμική αεροπορία σφυροκοπούσε ανελέητα στοχευμένες στρατιωτικές θέσεις των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων. Μέσα σε 24 ώρες ολόκληρο το νησί ελέγχεται απόλυτα από τον Ελληνο-Κυπριακό στρατό.

Όλη αυτή η επιχείρηση ήταν τόσο ζωντανή στο όνειρό μου, που θυμάμαι ακόμα και τις σπασμοδικές αντιδράσεις της Τουρκίας. Μια Τουρκία παντελώς ανίκανη για οποιαδήποτε κίνηση. Δεν χρειάστηκε καν να γίνουν εκτεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις. Οι κατοχικές δυνάμεις παραδίνονταν χωρίς αγώνα. Ποιος στρατός, άλλωστε, να κινηθεί; Ποιοι στρατηγοί; Ποιοι ναύαρχοι; Οι ατιμασμένοι; Οι ανασκολοπισμένοι με γκλομπς και κάνες όπλων; Ποιοι αεροπόροι; Εκείνοι που κρύβονται στις τρύπες και στις απάτητες βουνοκορφές για να αποφύγουν τη σύλληψη και τον διασυρμό; Και γιατί να πολεμήσουν όλοι αυτοί; Και για ποιον; Για ποιο κράτος; Για τον Erdogan efendi;

Παράξενο όνειρο, αλήθεια. Έγινε, λέει, και δημοφήφισμα στο νησί με το ερώτημα: Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Συντριπτική η επικράτηση του «ΝΑΙ». Την επόμενη μέρα συνεδρίασε εκτάκτως και η ελληνική Βουλή, η οποία και υπερψηφίζει την αποδοχή του αιτήματος του κυπριακού λαού γα Ένωση.

Όλα λειτούργησαν με το μέρος μας. Μέσα σε λιγότερο από δύο 24ωρα είχαν τελειώσει όλα. Άντε και μερικές εβδομάδες ακόμα για να διευθετηθούν και τα ζητήματα του δημοψηφίσματος και της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Άντε και μερικές ακόμα για την οριστική συνθηκολόγηση της νέας, μεταβατικής κυβέρνησης της Τουρκίας.

Ένα μόνο μειονέκτημα υπάρχει. Όλα αυτά δεν ήταν παρά ένα όνειρο. Ξύπνησα το πρωί στην οικτρή μας πραγματικότητα. Με μια κυβέρνηση που λέει ότι το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Αυτοί που ψήφισαν το σχέδιο Ανάν. Αυτοί που ακόμα και μέχρι σήμερα «παλεύουν» για διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία. Και μια αντιπολίτευση, που από τότε, το 1974, έλεγε ότι η Κύπρος είναι μακριά.

Κοίτα πως τα ‘φερε ο χρόνος. Να μας προσφέρεται μια τέτοια μοναδική ευκαιρία κι εμείς εδώ να έχουμε το πιο άθλιο, εθελόδουλο και ξεπουλημένο πολιτικό προσωπικό, με μοναδική τους έγνοια την διαιώνιση της εξουσίας τους.

Κι όμως. Μπορεί όλα αυτά να ήταν ένα όνειρο. Όνειρο θερινής νυκτός. Όμως ποιος σου λέει ότι και τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται καμιά φορά;

Του Γιώργου Ιεροδιάκονου

Τί ; Εἷσθε μπερδεμένοι; ΛΑΘΟΣ ! ΛΟΒΟΤΟΜΗΜΕΝΟΙ εἷσθε μαζάνθρωποι καί ἄξιοι τῆς μοίρας σας ! ! ! ( Ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι τί φταῖμε,ὅμως ;)

Μόρφαζε,ἔψαχνε ποιός ξέρει τί,στά οὐράνια,ξίνιζε τά μοῦτρα του στό ἄκουσμα τῆς λέξεως Θεός, φύσαγε ξεφύσαγε καί κοντολογίς ἔλεγε ἀπό μέσα του πότε θά τελειώσῃ τό ...μαρτύριον του ! 

Ἀπορεῖτε; ! Γιατί; Πιστέψατε πώς, ἔστω καί μίαν στιγμήν, θά μποροῦσε νά εἶχε μεταστραφῆ ἡ ἄποψίς του περί τῆς Πίστεως καί τοῦ Θεοῦ ; 

Μπερδευτήκατε ; 

Ξεμπερδευτεῖτε!  Ἄντε, νά τελειώνουμε ἐπιτέλους ! 

Ἑλλάς Αἰώνιον 

Πόσα ἀκόμη πρέπει νά δεῖτε καί ν' ἀκούσετε γιά νά καταλάβετε πώς κάνουν ὅ,τι εἶναι δυνατόν,γιά νά ἀφανίσουν τούς Ἕλληνες ; Πόσα ;

Ἡ παράταξις "Ἑλληνική Αὐγή γιά τήν Ἀττική" ἔφερε, στό πρόσφατο περιφερειακό συμβούλιο, ψήφισμα συμπαράστασης καί ἔμπρακτης στήριξης πρός τήν προσπάθεια πού ἐδῶ καί λίγες ἡμέρες ἔχουν ξεκινήσῃ κάτοικοι τοῦ Βοτανικοῦ καί τρεῖς σύλλογοι, πρός στήριξιν τῶν ἀναξιοπαθούντων Ἑλλήνων.

Τί φαντάζεστε πώς ἔγινε ; Τό εὔλογον ! Ἀπορρίφθη ὁμοφώνως ἀπό ΟΛΕΣ τίς παρατάξεις τοῦ ..."συνταγματικοῦ " τόξου ! 

Ὅταν καθημερινῶς βλέπουμε νά κάνουν τά πάντα,καί ἀκόμη περισσότερα, γιά τούς λαθρομετανάστες, ὅταν τούς βλέπουμε νά σκίζονται στήν κυριολεξία μήπως καί λείψει κάτι ἀπό τόν κάθε ἕναν λαθροέποικον πού μᾶς μαζεύτηκε καί μᾶς φορτώθηκε γιά τά καλά στήν καμπούρα μας, τότε τί νά σκεθφῆ ἀλήθεια κανείς στήν ἀρνητική στάσιν πρός στήριξιν τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν πού δοκιμάζονται,ὄχι ἀπό δική τους ὑπαιτιότητα ἀλλά ἐκ τῆς βάναυσης καί δολοφονικῆς μνημονιακῆς πολιτικῆς, πού ἐδῶ καί ἕξ χρόνια ἀσκεῖται ἀπό τούς ἐκφραστές τοῦ ...συνταγματικοῦ τόξου ! ! !

Τί ἄλλο μπορεῖ λοιπόν νά σκεφθῇ κανείς,πέραν τοῦ γεγονότος πώς διακαῶς ἐπιθυμοῦν τόν ἀφανισμόν τῶν Ἑλλήνων καί τήν ἀποκατάστασίν τους ἀπό κάθε λαθροεισβολέα ἐξ Ἀσίας καί Ἀφρικῆς.

Καί ἐσύ,ἕλληνα ψηφοφόρε, πού τούς ἔφερες στήν ἐξουσία καί αὐτούς,ὅπως τούς προηγουμένους ( πού θά τούς ΞΑΝΑφέρεις) ἐσύ τί καταλαβαίνεις ἀπό τέτοιες στάσεις; Πῶς ἀντιλαμβάνεσαι αὐτό τό μῖσος κατά τῶν Ἑλλήνων,στήν οὐσίαν κατά ἐσοῦ ( διότι θά ἔρθῃ καί ἡ δική σου σειρά,ἀναποφεύκτως) ;

Δέν νομίζω νά κατάλαβες καί πάλι τίποτα... Ἄλλος ἕνας κτύπος στοῦ ...κουφοῦ τήν πόρτα ...

Ἰδοῦ καί τό θέμα τῆς παρατάξεως « Ἑλληνική Αὐγή γιά τήν Ἀττική », πού ὁμοφώνως ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ οἱ ...δημοκράταροι ( πού γλεντοῦν ἀκόμη,42 χρόνια μετά στό ὅνομα τῆς δημοκρατίας τους καί ΠΑΝΤΑ είς βάρος σου ΚΟΡΟΪΔΟ ! )

Θέμα: «Ψήφισμα και λήψη απόφασης για την στέγαση και σίτιση αναξιοπαθούντων Ελλήνων στο κτίριο της Ιεράς Οδού 114 στον Βοτανικό»

Προς : Πρόεδρο περιφερειακού συμβουλίου, κα Περιφερειάρχη, όλες τις παρατάξεις

Όπως είναι ήδη γνωστό στο κτίριο της Ιεράς Οδού 114 στον Βοτανικό, έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετές ημέρες προσπάθεια κατοίκων της περιοχής και τριών τουλάχιστον συλλόγων προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος στέγασης και σίτισης Ελλήνων αναξιοπαθούντων οι οποίοι έχουν υποστεί τις συνέπειες των λεγόμενων μνημονιακών πολιτικών.

Πρόκειται για μία αξιέπαινη προσπάθεια η οποία αποδίδει καρπούς αφού στεγάζονται ήδη συμπολίτες μας εκεί ενώ καθημερινά σιτίζονται δεκάδες Έλληνες χωρίς σημειωτέων να υπάρχει καμία έμπρακτη συμπαράσταση από την πολιτεία.

Ζητάμε από το περιφερειακό συμβούλιο Αττικής να δηλώσει την συμπαράσταση του σε αυτή την ανθρωπιστική προσπάθεια και αντίστοιχα την περιφερειακή αρχή να συνδράμει με κάθε δυνατό τρόπο στην υλική υποστήριξη αυτής της ενέργειας.

«Ελληνική Αυγή για την Αττική»

Ἑλλάς Αἰώνιον

Ἀκόμη ἕνα ἔγκλημα κατά ἀμάχων,ἀπό τούς κουμμουνιστοσυμμορῖτες ( 29 Ἰουλίου 1944)

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΛΙ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΥΝΤΑ

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Στις 29 Ιουλίου του 1944 τα ξημερώματα, ο 6ος λόχος του 2ου Τάγματος του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου, ενισχυμένος στελέχη της ΟΠΛΑ, περικύκλωσε το χωριό Αραχναίο ή Χέλι του Ναυπλίου της Αργολίδας. Στο χωριό – σημειωτέον – δεν υπήρχε ένοπλο σώμα. Αντίθετα, το χωριό είχε αρχικά ταχθεί υπέρ του ΕΑΜ και μάλιστα λειτουργούσε εκεί και υποσταθμός της ΟΠΛΑ. Όμως, έπαυσε να είναι φιλικό λόγω των εκκαθαρίσεων της τελευταίας.

Αυτό αξιολογήθηκε ως «πρόβλημα» από τον ΕΛΑΣ, καθώς ο οικισμός βρισκόταν στο κέντρο της διαδρομής Ερμιόνη – Επίδαυρος – Φενεός, που χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις των τμημάτων του. Οι αντάρτες επιτέθηκαν στο χωριό. Στο κατηγορητήριο κατά του Α. Τ. (υπολοχαγός ΠΖ που προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και μετείχε στην επίθεση), διαβάζουμε:

«Εκ καταθέσεων εις την στρατιωτικών υπηρεσίαν προέκυψεν εις βάρος σου ότι: Την 29ην Ιουλίου 1944, επικεφαλής τμήματος ανταρτών του ΕΛΑΣ, μετέβητε εις το χωρίον Αραχναίον Ναυπλίου, το οποίον αφού κυκλώσατε, προέβητε εις τας κάτωθι ενεργείας.

1) Χωρίς να προταχθεί αντίστασης, δεδομένου ότι εις το χωρίον ούτε Γερμανοί υπήρχαν, αλλά ούτε και άλλον στρατιωτικό τμήμα (Τάγμα Ασφαλείας ή Χωροφυλακής), ήρξατε πυρών κατά του χωρίου και των εν αυτό κατοίκων και εν συνεχεία προέβητε εις τον εμπρησμό 40 περίπου οικιών.
  2) Αποτέλεσμα υπήρξε ο φόνος και ο δια πυρός θάνατος 23 κατοίκων, γερόντων, γυναικών, παιδιών και νηπίων
  3) Εν συνεχεία διατάξατε συγκέντρωση των κατοίκων αποτελουμένων από γέροντες και γυναικόπαιδα, καθότι οι άνδρες είχαν εγκαίρως διαφύγει. Η συγκέντρωση εγένετο εις το σχολείον του χωρίου, εκεί δε ενώπιον των αλλοφρόνων γυναικών των, προέβητε εις την σφαγήν του εξηκονταετούς γέροντος Σωτηρίου Τζαρίμα. Συγχρόνως δε οι άνδρες σας εξετράπησαν εις βιαιότητας, κακοποιήσεις και ξυλοδαρμούς των κατοίκων δια βαρέων οργάνων.
  4) Μετά ταύτα παραλάβατε αναχωρήσαντες 65 ομήρους, γέροντες, παιδιά, έξι γυναίκας τους οποίους αφού ενεκλωβίσατε εις συρμάτινον σκοινίον τους οδηγήσατε δίκην αγέλης εις το χωρίον Λυγουριό, ένθα και εγένετο η εκτέλεση δια μαχαίρας την 30ην Ιουλίου του 1944, του εβδομηνταετούς γέροντος Αθανασίου Μάρκου.
  5) Από το Λυγουριό οδηγήσατε τους υπολοίπους 64 ομήρους στο χωρίον Νέα Επίδαυρος, ένθα εξετελέσατε ετέρους δυο γέροντας, τους Αντώνιον Ζαφειρίου και Αθανάσιον Πασπαλιάρη και
  6) τους εναπομείναντες 62 ομήρους οδηγήσατε εις την τοποθεσίαν Αγνούντα όπου και συνετελέσθη η τελευταία φάση της τραγωδίας εκτελεσθέντων όλων. Κατά τας καταθέσεις, τα θύματα είχον δεμένας τας χείρας δια συρμάτων, εσφάγησαν δε δίκην προβάτων δια μαχαίρας».

Ο κατηγορούμενος, προσπάθησε στην κατάθεσή του να επιρρίψει την ευθύνη για τη σφαγή σε «καθοδηγητές».

Η ΕΝΟΧΗ

Όμως (όπως διαβάζουμε στο ιστολόγιο makivilla), στο βιβλίο του Ι. Πριόβολου δημοσιεύεται «αναφορά παραπόνων» του ίλαρχου Α. Ζ., που είχε χάσει τον αδελφό του στη σφαγή του Αραχναίου:

«Λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι παραπονούμαι δια την υπηρεσία, διότι ευρίσκεται εν υπηρεσία ο λοχαγός πεζικού Α. Τ. ο οποίος την 29ην Ιουλίου του 1944 επέδραμεν, επικεφαλής 300 ελασιτών, εναντίον της ιδιαιτέρας μου πατρίδος Αραχναίον Ναυπλίου και αφού εφόνευσεν περί τους δέκα χωρικούς, εκ των οποίων και τον αδελφό μου ηλικίας 19 ετών, σπουδαστή, συνέλαβαν 83 ετέρους, ως επί το πλείστον γυναικόπαιδα και γέρους, τους οποίους μετέφεραν εις ετέραν τοποθεσίαν πλησίον της Νέας Επιδαύρου ‘Αγνούντα’ και τους εξετέλεσαν δια σφαγής. Επί πλέον δε πλείστα οικήματα μεταξύ των οποίων και το δικό μου επυρπόλησαν.

Κατά την διάρκειαν του κινήματος, ο ανωτέρω λοχαγός συνελήφθη αιχμάλωτος, τραυματισθείς εις μάχην μετά της ΙΙΙης Ορεινής Ταξιαρχίας εις συνοικισμόν Ζωγράφου. Δια τους ανωτέρω λόγους, δια λόγους στοιχειώδους ηθικής, ο ανωτέρω αξιωματικός ουδεμίαν θέσιν δύναται να έχει εις το στράτευμα, αν και θα έπρεπε τουλάχιστον να έχει καταδικασθεί εκ της Δικαιοσύνης ως ηθικός αυτουργός των προαναφερθεισών ομαδικών σφαγών και ουχί να περιφέρεται εντός των Αθηνών εν στολή.
Δια τα ανωτέρω παρακαλώ υμάς όπως ευαρεστούμενοι πράξετε ότι δει και εκλείψει η ανωτέρω παρανομία, δεδομένου ότι κάθε άνθρωπος έχει μέχρι ορίου υπομονήν. Αλλ’ εφ’ όσον, δια λόγους τους οποίους αγνοώ, οι νόμοι δεν επιβάλλονται, μου δίδεται το δικαίωμα να τους επιβάλω ο ίδιος, εκδικούμενος τον αναίτιον θάνατον του αδελφού μου».

Ο Α. Τ. αμνηστεύτηκε ελέω νόμου, αλλά αποτάχθηκε από το στράτευμα, στο οποίο παρέμεινε ως το 1947.

ΟΙ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΣΦΑΓΗ

Παραθέτουμε απόσπασμα από το ρεπορτάζ της εποχής εκείνης, της τοπικής εφημερίδας της Αργολίδας «ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ»:

«Εκ της πολύωρου αυτοψίας διαπιστώθηκε ότι όλα τα πτώματα, σκελετομένα ήδη μετά παρέλευσιν έτους περίπου από της κατά την πρώτην Αυγούστου 1944 ομαδικής σφαγής των, έφερον ακόμη τα ενδύματα των, είχον κομμένο τον λαιμόν και δεμένας τας χείρας δια σύρματος εκ των όπισθεν, πολλά δε δεδεμένους και τους πόδας των.
 

ξεροπήγαδο Κρήπιζας -Ἀγνοῦντα (φωτό)

Το πλέον φρικτόν εκ του μακάβριου σωρού των κατακειμένων πτωμάτων ήτο το θέαμα των αγρίως σφαγιασθέντων μικρών παιδιών…Το έργον της αυτοψίας εξηκολούθησε και επί των πτωμάτων εκείνων τα οποία ακόμη ευρίσκοντο εντός του πλησίον ευρύτατου ξηροπηγάδου βάθους 4-5 μέτρων, οπόθεν ανεσύροντο δια να τεθούν και αυτά με την σειράν των εντός των φέρετρων. Την όλην συγκλονιστικήν σκηνήν της συγκεντρώσεως των πτωμάτων, της τοποθετήσεως των εντός των φέρετρων απηθανάτησε ο φωτογραφικός φακός.

Εδώ και εκεί όμιλοι απορφανισθέντων Χελιωτών και χαροκαμένων γυναικών, χηρών και κοριτσιών διηγούμενοι τας δραματικάς σκηνάς της κανιβαλικής επιδρομής των τετρακοσίων ανταρτοκομμουνιστών κατά του χωρίου των, της πυρπολήσεως των οικιών των, της σφαγής εντός του χωρίου ετέρων είκοσι Χελιωτών και της συλλήψεως εξήντα τριών άλλων, της μαρτυρικής πορείας τούτων, δεδεμένων όλων δια σύρματος, από του χωρίου των εις την πενταώρου εκείθεν απέχουσαν τοποθεσίαν ΑΓΝΑΝΤΑ,την εκτέλεσην καθ’ οδόν τριών υπερηλίκων, μη δυναμένων να ακολουθήσωσι τους πορευομένους προς το μαρτύριο της Αγνάντας, τη σύλληψη μεταγενεστέρως δύο άλλων Χελιωτών και την εκτέλεση αυτών στην ίδια περίπου τοποθεσία».

Νίκος Χιδίρογλου

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ

Ἑλλάς Αἰώνιον : Ἀναλυτικά μπορεῖτε νά διαβάσετε γιά τήν σφαγή τῶν Χελιωτῶν,ἐδῶ : 

Μεγάλη νίκη τοῦ Συριακοῦ Στρατοῦ στό Χαλέπι - Ἀπελευθέρωσε τήν συνοικία Μπανί Ζαΐντ ( βίντεο)

 

Σε λιγότερο από 24 ώρες, από τη μεγάλη αποτυχημένη επίθεση των «μετριοπαθών» τζιχαντιστών ενάντια στις κουρδικές θέσεις στη συνοικία Σεΐχ Μακσούντ στο Χαλέπι,
ο συριακός στρατός επιτέθηκε στους «μετριοπαθείς» στη συνοικία Μπανί Ζαΐντ.

 
Από τη συνοικία Μπανί Ζαΐντ, οι «μετριοπαθείς» τζιχαντιστές βομβάρδιζαν με όλμους και «κανόνια της κόλασης» (μεγάλους αυτοσχέδιους όλμους που ρίχνουν βόμβες βαρέλια, σαν αυτό που βλέπετε στην κεντρική φωτογραφία) το δυτικό Χαλέπι, οι συνοικίες του οποίου παραμένουν υπό κυβερνητικό έλεγχο καθόλη τη διάρκεια του πολέμου.

 

Οι κυβερνητικοί ανακάλυψαν μέσα στην απελευθερωμένη Μπανί Ζαΐντ αποθήκες με μεγάλες ποσότητες αυτοσχέδιων βομβών – βαρελιών, με τις οποίες οι τζιχαντιστές βομβάρδιζαν τις δυτικές συνοικίες του Χαλεπιού.

Πηγές που επικαλείται το Al Masdar News αναφέρουν ότι η επίθεση έγινε από τις συνοικίες Λαϊραμούν και Σεΐχ Μακσούντ, που σημαίνει ότι κυβερνητικοί και Κούρδοι αντάρτες των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) συμπολέμησαν ενάντια στους «μετριοπαθείς» τζιχαντιστές μισθοφόρους της Τουρκίας.
Το Al Masdar News σημειώνει ότι εάν επιβεβαιωθεί η συνεργασία κυβερνητικών και Κούρδων δεν πρέπει να μας «ξενίζει».
Οι Κούρδοι που κρατάνε τη συνοικία Σεΐχ Μασκούντ έχουν δεχθεί φονικούς βομβαρδισμούς από τους τουρκόφιλους τζιχαντιστές. Σε μια περίπτωση η Τζαΐς Αλ Ισλάμ τους βομβάρδισε και με χημικά όπλα.

 

Σύροι στρατιώτες μέσα στην απελευθερωμένη Μπανί Ζαΐντ.

Αναμενόμενο, θεωρεί το φιλοκυβερνητικό σάιτ, να συνεργάστηκαν για να χτυπήσουν τους τζιχαντιστές, ιδιαίτερα κιόλας μετά την επίθεση που δέχτηκαν οι Κούρδοι την Τετάρτη.
Ο συριακός στρατός λέγεται ότι κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Μπανί Ζαΐντ, ενώ όσοι «μετριοπαθείς» εγκλωβίστηκαν σε διάφορα σημεία της συνοικίας έστειλαν αγγελιοφόρους στους κυβερνητικούς και ζήτησαν να τους αφήσουν να φύγουν «ατουφέκιστοι».
Η ταπεινωτική ήττα των «μετριοπαθών», γράφει το Al Masdar News, αναμένεται να έχει μεγάλο αντίκτυπο στο ηθικό των ένοπλων οργανώσεων της συριακής αντιπολίτευσης μέσα στο Χαλέπι.
Η Μπανί Ζαΐντ δεν ήταν απλά η καλύτερα οχυρωμένη συνοικία αλλά και η πρώτη που έπεσε στα χέρια των ισλαμιστών όταν ξεσηκώθηκαν κατά της κυβέρνησης.

 

Η συνοικία Μπανί Ζαΐντ βρίσκεται στα βόρεια του Χαλεπιού, δυτικά της κουρδικής Σεΐχ Μακσούντ. Όπως βλέπετε και στον κάτω χάρτη, ήταν ένα «αγκάθι» μεταξύ των κυβερνητικών συνοικιών (κόκκινο χρώμα) και της κουρδικής (κίτρινο χρώμα). Από τη Μπανί Ζαΐντ οι τζιχαντιστές βομβάρδιζαν τις κυβερνητικές συνοικίες στο δυτικό Χαλέπι.

Και ο νέος πολεμικός χάρτης μετά την απελευθέρωση της συνοικίας:

Γιῶργος Θαλάσσης

Πάντα ἡ ἴδια Σιωνιστική ...συνταγή τῆς ἐξουσίας ἤ « Ἡ ἐποχή τοῦ Χαλκοῦ »

Ἕνα ποίημα τοῦ Λόρδου Μπάϋρον ( George Gordon Byron) τό ὁποῖο εὐτυχῶς ἔχει σωθῆ ...

Καί πού φυσικά ΟΥΔΕΠΟΤΕ δίδαξαν στά σχολεῖα γιά ...εὐνόητους λόγους ...

Ο ποιητής ευθέως στοχοποιεί τον Βαρόνο Ρόθτσαιλντ και την τακτική ελέγχου των εθνών μέσω του δανεισμού.

Δανείζοντας χρήματα στους τυράννους , οι Σιωνιστές καθίστανται αυτοί που κινούν τις μαριονέτες από το παρασκήνιο.

Εννοείται το δάνειο το τσεπώνουν οι διεφθαρμένοι και το πληρώνει ο ηλίθιος λαός (βλέπε ΕΝΦΙΑ κλπ) Κι όπως πάντα , από την αρχαιότητα με αυτήν την τακτική οι Σιωνιστές αναλαμβάνουν φοροεισπράκτορες και σκιώδεις ή φανεροί Υπουργοί Οικονομικών.



Ολόκληρο το βιβλίο του Λόρδου Byron εδώ 

Κι εδώ το ποίημα του Don Juan όπου και πάλι αναφέρει τον Rothschild ως βασιλιά του κόσμου… όπως ακριβώς τον αναπαριστά και η παρακάτω βινιέτα της εποχής εκείνης

Who hold the balance of the world?
 
Who reign O’er congress, whether royalist or liberal?
 
Who rouse the shirtless patriots of Spain? (That make old Europe’s journals squeak and gibber all.)
 
Who keep the world, both old and new, in pain Or pleasure?
 
Who make politics run glibber all? The shade of Buonaparte’s noble daring?-
 
Jew Rothschild, and his fellow-Christian, Baring.
 
Those, and the truly liberal Lafitte, Are the true lords of Europe.
 
Every loan Is not a merely speculative hit, But seats a nation or upsets a throne. Republics also get involved a bit; Columbia’s stock hath holders not unknown On ‘Change; and even thy silver soil, Peru,

Must get itself discounted by a Jew.

Μετάφραση:

Ποιος κρατάει την πλάστιγγα της παγκόσμιας ισορροπίας ;

Ποιος άρχει επί των Βασιλοφρόνων και των Φιλελεύθερων βουλευτών αδιακρίτως ; 

Ποιος ξεσήκωσε τους γυμνούς αχίτωνες πατριώτες της Ισπανίας ; (Και διαδίδει τις φήμες που κάνουν τις εφημερίδες της γηραιάς Ευρώπης να τρίζουν και να τραυλίζουν);

Ποιος διαχέει ηδονές και βάσανα , τόσο στον Παλιό όσο και στον Νέο Κόσμο;

Ποιος σχεδιάζει και χλευάζει την πολιτική;

Μήπως το φάντασμα του ευγενικού θάρρους του Βοναπάρτη;

Ο Ιουδαίος Ρότσιλντ και ο χριστιανός κολαούζος του, ο Μπέρινγκ.
Αυτοί, και ο αναμφισβήτητα φιλελεύθερος πειρατής Λαφίτ, Είναι οι αληθινοί άρχοντες της Ευρώπης.

Κάθε δάνειο, δεν είναι απλώς κερδοσκοπικό χτύπημα, Είναι μοχλός για την καθήλωση ενός έθνους ή την ανατροπή ενός θρόνου.

Και οι Δημοκρατίες, συμμετέχουν λιγουλάκι.

Οι μέτοχοι του δανείου για τα ορυκτά της Κολομβίας είναι γνωστοί εις το χρηματιστήριο,

Στην «συναλλαγή», και το αργυρούν υπέδαφος του Περού, που χρήζει της προεξοφλήσεως του Οβριού….

Πηγή : Λόγιος Ἐρμῆς  

Ο ποιητής ευθέως στοχοποιεί τον Βαρόνο Rothschild και την τακτική ελέγχου των εθνών μέσω του δανεισμού . Δανείζοντας χρήματα στους τυράννους , οι Σιωνιστές καθίστανται αυτοί που κινούν τις μαριονέτες από το παρασκήνιο. Εννοείται το δάνειο το τσεπώνουν οι διεφθαρμένοι (βλέπε Λίστα Λαγκάρντ) και το πληρώνει ο ηλίθιος λαός (βλέπε ΕΝΦΙΑ κλπ) Κι όπως πάντα , από την αρχαιότητα με αυτήν την τακτική οι Σιωνιστές αναλαμβάνουν φοροεισπράκτορες και σκιώδεις ή φανεροί Υπουργοί Οικονομικών. Αυτούς ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.logiosermis.net/2014/11/blog-post_495.html#.V5pkiKJ2790

Ἕνα ἔργο πού ἦταν ν' ἀρχίσῃ ἀπό τό 1998 ἐγκαινιάζουν οἱ πρώτοι φορά ἀριστερά κατσαπλιάδες καί ἐμεῖς φεσωνόμαστε ΚΑΙ τήν δωρεάν τους διαμονή μαζί μέ 54 ἄτομα γιά τήν ...φύλαξή τους ! ! !

Ἕνα ἔργο τοῦ ὁποίου ἡ ἀδειοδότησις καί οἱ μελέτες ἦσαν ἕτοιμα ἀπό τό 1998 ... Ἦρθε τό 2010 γιά νά προχωρήσῃ ὁ Ῥαγκούσης ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ( ἤθελε νά κατασκευάσῃ ΜΟΝΟΝ τόν ἀεροδιάδρομο) γιά τούς γνωστούς στό ἑλλαδιστάν λόγους ( πολιτικά ὁφέλη ἡμετέρων,μίζες κ.λπ. οἰκεῖες ἐνασχολήσεις τῶν παροικούντων τήν μπανανίαν...)... ( διβᾶστε ὁλόκληρο τό ἱστορικό τοῦ νέου ἀερολιμένος Πάρου ἐδῶ )

Τελικῶς ξεκινᾶ τό 2012, ὄταν ἡ ἐνδιαφερομένη ἑταιρεῖα (AEGEAN /OLYMPIC) ἔβλεπε πώς θά βρεθῇ χαμένη ἀπό τήν ὑπόθεσιν, καί ἀρκεῖτε τόσον αὐτή ὅσον καί ἡ τότε κυβέρνησις στήν κατασκευή ἑνός ἀεροδιαδρόμου ! 

Γιατί τί νομίζετε πώς εἶναι τό ...τεράστιο αὐτό ἔργον; Ἕνας ἁπλός ἀεροδιάδρος ! ! ! ( Μοῦ θυμίζει κάτι τριτοκοσμικές χῶρες πού καί στό πλέον ὑποτυπῶδες ἔργον -λ.χ. ἕνα πηγάδι- πανηγυρίζουν ὡς νά ἐπρόκειται γιά κατασκευή διαστημοπλοίου ! ! ! )

Ἔτσι, ἐγκαινιάζεται αὔριον μέ τόν ἐπικεφαλῆς ἀρχικατσαπλιά καί τήν κουστωδίαν του καί τό συνεταιράκι του βεβαίως,ἀλλά καί τούς ...φύλακές τους  ! !  Γι'αὐτό καί πέρασαν τροπολογία, ἆρον - ἆρον γιά νά πληρώσῃ ποιός ἄλλος ; Τό κορόϊδο τό πόπολο !!! ( διαβᾶστε καί δεῖτε τά ἔγγραφα ἐδῶ )

Διαβᾶστε :
  Τσάμπα διακοπές στην Πάρο ο Τσίπρας και η παρέα του - Πεντάστερα ξενοδοχεία και τα πάντα πληρωμένα από τους Έλληνες φορολογούμενους


Ἑλλάς Αἰώνιον

Εἶχε κάνῃ καί κάτι σωστό ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ! Σάν σήμερα καθιστᾶ μέ εἰδικόν νόμον τόν κομμουνισμό ὡς Ἰδιώνυμον ἔγκλημα

Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

Συμπληρώνονται σήμερα 87 χρόνια από τότε που –με πρωτοβουλία του Ελευθερίου Βενιζέλου- ψηφίστηκε στην Βουλή των Ελλήνων ειδικός νόμος που καθιστούσε τον κομμουνισμό Ιδιώνυμο έγκλημα. Ωστόσο, δεν ήταν αυτό το πρώτο νομοθέτημα κατά του ξενοκίνητου και ξενόδουλου κομμουνισμού.

Ο πρώτος σχετικός νόμος έγινε από τον δημοκρατικό Αλέξανδρο Παπαναστασίου (τον οποίο η κυρίαρχος προπαγάνδα προσπαθεί να παρουσιάσει ως… αριστερίζοντα), με το Νομοθετικό Διάταγμα της 19/21-4-1924 «Περί συστάσεως εν εκάστω νομώ επιτροπών Ασφαλείας». Ο νόμος αυτός έγινε το 1924, δηλαδή, μετά την Μικρασιατική καταστροφή («για την οποία όχι μόνο χαρήκαμε, αλλά και την ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ», όπως υπερηφάνως διακήρυτταν οι κουκουέδες) και μετά την θέση του ΚΚΕ για «ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη», συμφώνως με τας επιταγάς της Κομιντέρν (Κομμουνιστικής Διεθνούς).

Εν συνεχεία, η δικτατορία του Παγκάλου, τροποποίησε το ανωτέρω, με το Νομοθετικό Διάταγμα 5-5/2-6-1926, το οποίον προέβλεπε εκτοπίσεις «παντός ατόμου υπόπτου δια πράξεων αντικειμένων εις την δημοσίαν τάξιν, ησυχίαν και ασφάλειαν της χώρας», καθώς και «παντός ατόμου υπόπτου διαδόσεως ιδεών ανεικειμένων εις τα κυριαρχικά του κράτους δικαιώματα».

Ωστόσο, η πρώτη συγκροτημένη προσπάθεια διαχωρισμού των απάτριδων κομμουνιστών από τον εθνικό κορμό, έγινε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο (που κι αυτόν η κυρίαρχος προπαγάνδα τον εμφανίζει ως ελαφρώς… αριστερίζοντα!), με τον ιδιώνυμο νόμο 4229 της 24/25-7-1929, που έμεινε στην ιστορία ως «Ιδιώνυμο». 

Ιδού τι όριζε ο συγκεκριμένος νόμος «Περί μέτρων προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών»:

«Έχοντες υπ’ όψει το άρθρον 75 του Συντάγματος, εκδίδομεν τον επόμενον νόμον, ψηφισθέντα υπό της Βουλής και της Γερουσίας.

 Άρθρον 1. -1. Όστις επιδιώκει την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν, τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξ μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται δια της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον. Με τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και όστις επωφελούμενος απεργίας ή λοκ-άουτ, προκαλεί ταραχάς ή συγκρούσεις. 

2. Ως ιδιαιτέρα επιβαρυντική περίπτωσις, θεωρείται η εκτέλεσις της πράξεως εν δημοσίω τόπω παρόντων πολλών ή δια του τύπου, ή εάν ο προσηλυτισμός ενεργείται δια χρημάτων, ή απευθύνεται προς ανηλίκους, στρατιωτικούς εν γένει ή δημοσίους λειτουργούς».

Όπως βλέπετε, γίνεται ιδιαιτέρα μνεία στην «απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας». Εννοείται η απόσπασις Μακεδονίας και Θράκης από τον εθνικό κορμό.

Ιδού τι είπε ο Ελ. Βενιζέλος, υπερασπίζοντας την αναγκαιότητα ψηφίσεως του Ιδιωνύμου στη Βουλή: «Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα με ακούση ο εργατικός κόσμος, όταν του είπω: »Πρόσεξε, μην παρασυρθείς, από τους κομμουνιστάς εις τον αγώνα αυτόν, ο οποίος φαίνεται, ότι ετοιμάζεται και εις την μάχην αυτήν, η οποία πρόκειται να δοθή». Το κράτος εκπροσωπούμενον από την κυβέρνησιν, την νόμιμον, και έχον, ως ελπίζω, υποστήριξιν όλου του πολιτικού κόσμου, θα αντιταχθή κατά τοιαύτης επαναστατικής ενεργείας προς ανατροπήν του ελευθέρου πολιτεύματος, θα την κτυπήση με όλα τα μέσα, τα οποία διαθέτει επί τη βάσει των κειμένων νόμων».

(ΥΓ): Ωστόσο, κι αυτά ακόμα τα μέτρα κατά του κομμουνισμού ήταν… χάδι. Στην φωτογραφία που παραθέτουμε, βλέπουμε φρεσκοξυρισμένους και κουστουμαρισμένους (σαν… γαμπρούς!) εξορίστους κομμουνιστάς, που… «σάπιζαν στις φυλακές και στις εξορίες», καθώς λέει η προπαγάνδα…

ἐθνικισμός

Ἀφιερωμένο στούς «ἀγωνιστές» τῆς ...δημοκρατίας . Βασίλης Ραφαηλίδης : Μία ἀντίσταση πλατωνική καί τουριστική

«Κανείς Έλληνας αντιστασιακοτουρίστας στην Ευρώπη, ούτε καν διανοείται να έρθει στην Ελλάδα,επί χούντας.
Πώς θα ήταν δυνατό να κινδυνέψουν, αφού έφυγαν ακριβώς για να μην κινδυνέψουν;»

Αυτές τις ημέρες, της επετείου αποκατάστασης της κλεπτοκρατίας – ξενοκρατίας, η λέξη «αντιστασιακός» είναι της… μόδας. Μάλιστα, πληροφορηθήκαμε ότι ανάμεσα στους 1.400 «εκλεκτούς» που κάλεσε ο πρόεδρος της δημοκρατίας τους στο Μέγαρο, ήταν και «αντιστασιακοί».

Κατά πόσον υπήρξαν τέτοιοι κατά την περίοδο της 21ης Απριλίου και τι είδους «αντίσταση» έκαναν, ας μας πει καλύτερα ο γνωστός αριστερός δημοσιογράφος και συγγραφέας Βασίλης Ραφαηλίδης, στο βιβλίο του με τον τίτλο «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974», των εκδόσεων του «Εικοστού Πρώτου». Ιδού και τα συμπεράσματα δικά σας:

«Μια αντίσταση πλατωνική και τουριστική

Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση κατά της χούντας. Η αντίσταση ήταν λίγο ως πολύ πλατωνική, εκτός απ’ την ηρωική μεν αλλά δυστυχώς αποτυχημένη απόπειρα του Αλέξανδρου Παναγούλη να σκοτώσει το δικτάτορα. Όλες οι προσπάθειες για οργάνωση ένοπλης αντίστασης έμειναν σχέδια, ενώ οι βομβιστικές ενέργειες κάποιων ζωηρών και ριψοκίνδυνων γίνονταν ερήμην των μεγαλύτερων σε αριθμό αντιστασιακών οργανώσεων, του ΠΑΜ και του ΠΑΚ. Ούτε το πεπειραμένο ΚΚΕ ενέκρινε τη βίαιη εξέγερση, τώρα που και τα αστικά κόμματα θα την επιθυμούσαν πολύ. Μέχρι ο Κων. Μητσοτάκης σχεδίαζε πλατωνική ένοπλη εξέγερση στην Κρήτη. Μάλιστα δε δίστασε να ζητήσει στο Παρίσι τη βοήθεια του Μιχάλη Ράπτη, ή Μισέλ Πάμπλο, ενός πεπειραμένου διεθνούς επαναστάτη, που ήταν διάδοχος του Τρότσκι στην Δ’ Διεθνή. Τελικά, το πράγμα περιορίστηκε σε μία τουριστικού τύπου αντίσταση απ’ το εξωτερικό, όπου πρωταγωνιστούσε, όπως και στο κυρίως ειπείν θέατρο, η πληθωρική Μελίνα Μερκούρη, που το έπαιζε Πασιονάρια. Στην πραγματικότητα, κανένας δεν έριξε τη χούντα, ούτε «τα παιδιά του Πολυτεχνείου», που τα κάναμε μπαντιέρα για να απαλύνουμε τις ενοχές μας για τη δειλία μας…

Η Μελίνα Μερκούρη, ηγετική μορφή της δια των λόγων «αντίστασης» στο εξωτερικό, γίνεται έξω φρενών σ’ ένα ταξίδι της στη δεδηλωμένα αντιχουντική Ιταλία, όταν τη ρωτούν γιατί επιτέλους οι Έλληνες δεν οργανώνουν ένοπλη αντίσταση κατά της χούντας. Αντίσταση δεν είναι μόνο η ένοπλη, λέει η Μελίνα πολύ σωστά. Όμως δε λέει την αλήθεια όταν συμπληρώνει αμέσως πως στην Ελλάδα αντίσταση κάνει όλος ο λαός κάθε στιγμή. Διότι, αντίσταση στην Ελλάδα κάνουν ελάχιστοι. Οι περισσότεροι λουφάζουν και ποιούν την νήσσαν, κατά την προσφιλή στους Έλληνες συνήθεια… 

Πολλοί «αντιστασιακοί» του εξωτερικού ειρωνεύονται ακόμα και τον Βίλλυ Μπραντ, υπουργό των Εξωτερικών της Γερμανίας αυτόν τον καιρό, γιατί λέει πως οι ξένοι μπορούν μεν να βοηθήσουν αλλά χωρίς αντίσταση και χωρίς αίμα, κάτι τέτοιο θα ήταν δύσκολο. Το μήνυμα του πολύπειρου πολιτικού και έντιμου σοσιαλδημοκράτη είναι σαφές: Αν θέλετε να μας συγκινήσετε, πρώτα να πολεμήσετε, ώστε να μας δώσετε το δικαίωμα να επέμβουμε. Αλλά κανείς Έλληνας αντιστασιακοτουρίστας στην Ευρώπη, ούτε καν διανοείται να έρθει στην Ελλάδα να μιμηθεί τον Καράγιωργα. Πώς θα ήταν δυνατό να κινδυνέψουν, αφού έφυγαν ακριβώς για να μην κινδυνέψουν; Προσωπική αντίσταση κατά της χούντας υπήρξε, και μάλιστα ηρωική. Όμως, άξια λόγου μαζική και οργανωμένη ή ένοπλη αντίσταση, δεν υπήρξε ποτέ στα εφτά χρόνια της χούντας…».

ἐθνικισμός 

Σήμερα εἶναι ἡ ἑορτή τῶν Κλεφτῶν, τῶν Λαμογίων,τῶν Ἀπατεώνων,τῶν Ψευτῶν,τῶν Ἀνθελλήνων καί τῶν Προδοτῶν ! Ἡ ἡμέρας τῆς ...Δημοκρατίας τους ! Τό λοβοτομημένο πόπολο τούς χειροκροτεῖ καί τούς ΞΑΝΑ ψηφίζει ! ! !

Ἡ δημοκρατία τους καταφθάνουσα ἐν τῶ Προεδρικῶ Μεγάρῳ μέσα στό χρῶμα τῆς ἀπόλυτης ἐξουσίας ...

Τί ἑορτάζουν σήμερα οἱ πολιτικάντηδες; Ἑορτάζουν τήν ...Δημοκρατία τους ! Ἑορτάζουν τήν ἡμέρα πού ἐπετυχαν νά ξαναγυρίσουν στήν ἐξουσία τῆς ἐξαπατήσεως ἑνός λαοῦ,τῶν κλοπῶν τοῦ ἱδρῶτος του,τῆς ἐξαπατήσεώς του καί τῶν ἀναισχύντων ψευδῶν πού μέ τόση ἄνεσιν του πουλοῦν ὡς φύκια ἀντί μεταξωτῶν κορδελῶν ! 

Ἑορτάζουν τήν μεγαλειώδη νίκη τους, πού μεταφράζεται σέ νίκη τοῦ ἁπολύτου Κακοῦ κατά τοῦ Ἀγαθοῦ Καλοῦ ! Νίκη τῶν ἀπατρίδων κατά τοῦ Ἔθνους ! Νίκη τῶν ὑλιστῶν -σιωνιστῶν κατά τοῦ Συμπαντικοῦ Ἑλληνισμοῦ ! 

Ἑορτάζουν ὅμως κυρίως τήν ΕΠΙΤΥΧΙΑ τους νά μετατρέψουν ἕναν χαρισματικό καί εὐλογημένον λαόν στόν σημερινό μαζάνθρωπον πού ἄγεται καί φέρεται κατά τήν δική τους βούλισιν καί μάλιστα αἰσθάνεται καί ...ὑπόχρεος καί ...εὐτυχής γιά τούς ἐξουσιαστές του ! 

Ἑορτάζει ὅλον τό ...συνταγματικό - ...δημοκρατικό τόξον, ἀγκαλιασμένο σφιχτά, διότι πολλά τούς ἑνώνουν καί τίποτε δέν τούς χωρίζει ! 

Ἑλλάς Αἰώνιον

Τσίπρας καί Καμένος παρέδωσαν τήν χώρα

Υπό την κυβέρνηση του «αριστερού» Τσίπρα και του «πατριώτη» Καμένου, η Ελλάδα αλλάζει πλέον χέρια: η διαδικασία απώλειας κάθε εθνικής κυριαρχίας και κάθε, έστω και περιορισμένης, δυνατότητας της χώρας να έχει ένα λόγο στη μοίρα της, πλέον εξαλείφεται. Απλώς, δεν υπάρχει πια.

Το κακό είχε ξεκινήσει φυσικά πολύ νωρίτερα, από το 2010 και την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου που με περισσή ευκολία και προθυμία οδήγησε την Ελλάδα στο διεθνή οικονομικό έλεγχο, κάτι που αν όχι με βεβαιότητα, τουλάχιστον με εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα, μπορούσε να είχε αποφευχθεί. 

Ο Παπανδρέου αρνήθηκε τη δεδομένη δυνατότητα δανεισμού της χώρας στα τέλη του 2009 και, στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε στη δημιουργία ενός, ανύπαρκτου έως τότε, μηχανισμού επιβολής του διεθνούς οικονομικού ελέγχου. 

Σταδιακά, η κυριαρχία άρχισε να συρρικνώνεται όλο και περισσότερο. Οσοι φώναζαν, από τότε, όπως η παρούσα στήλη, ότι αυτός είναι ένας ολισθηρός δρόμος καταστροφής ο οποίος δεν έχει τέλος και οδηγεί νομοτελειακά στην απώλεια κάθε ελέγχου στη χώρα, λοιδορήθηκαν ως λαικιστές, αφελείς, επικίνδυνοι και όλα τα γνωστά συναφή.  

Όμως το πολιτικό σύστημα της χώρας προτίμησε, ουσιαστικά, τον εύκολο δρόμο: ενδίδοντας όλο και περισσότερο στην πίεση των δανειστών, πήγαινε διαρκώς ένα βήμα πίσω προκειμένου να διατηρηθεί ουσιαστικά στην εξουσία, υπό την «απειλή» ότι αλλιώς η χώρα θα του έσκαγε στα χέρια. Και η ζημιά, όλο και μεγάλωνε.

Ο Τσίπρας και ο Καμένος ήρθαν στην εξουσία κυριολεκτικά σαν κλέφτες: μπήκαν από την «πίσω πόρτα» μιας ρητορικής που θα αντιστεκόταν δήθεν σε όλα αυτά, όμως, τελικά, όχι μόνον δεν αντιστάθηκαν, αλλά, αντίθετα, προχώρησαν εκεί όπου οι προκάτοχοί τους, του Γιώργου Παπανδρέου εξαιρουμένου ο οποίος αποτελεί μία κατηγορία από μόνος του, δεν θα είχαν καν διανοηθεί να φτάσουν – όπως και δεν έφτασαν.

Σήμερα, η διαδικασία αυτή ολοκληρώνεται με τον πιο πικρό και σκληρό για την Ελλάδα τρόπο: οι τράπεζες (τις οποίες η πτωχευμένη Ελλάδα πολλάκις πλήρωσε χρυσάφι) χάνονται, όπως χάνονται και οι ΔΕΚΟ, αλλά και κάθε τι άλλο υπάρχει σε αυτή τη χώρα που μπορεί να αξίζει και το οποίο το μνημόνιο Τσίπρα – Καμένου έχει πλέον θέσει υπό τον έλεγχο ενός ΤΑΙΠΕΔ που επίσης αποκτά πια ξένη διοίκηση. 

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα είναι πλέον μόνον κατ’ όνομα χώρα. Κατ’ ουσίαν, τα πάντα βρίσκονται πια σε άλλα χέρια. Και, φυσικά, αυτά τα χέρια, το τελευταίο πράγμα που θα είχαν ποτέ στο μυαλό τους, είναι το πώς θα βοηθούσαν τη χώρα να ανακάμψει και να γυρίσει σελίδα. Αυτό το αντιλαμβάνονται πλέον ακόμα και όλοι όσοι υποστήριζαν μέχρι και πριν από λίγα χρόνια ότι αυτού του είδους η απώλεια κυριαρχίας θα έκανε καλό σε αυτόν τον τόπο, με το «επιχείρημα» ότι οι… «καλοί ξένοι» θα μας έβαζαν σε τάξη… 

Το τελευταίο πράγμα που άξιζε και έπρεπε να υπερασπιστεί κανείς σε αυτό τον τόπο, ήταν το λεγόμενο «σύστημα»: οι ευθύνες του για την πτώχευση είναι απόλυτες. Όμως, ακόμα και αυτό το σύστημα, όπως πολύ σύντομα θα αποδειχθεί, ήταν μακράν καλύτερο από ότι στο εξής μας περιμένει, όταν ο έλεγχος θα έχει φύγει εντελώς και οριστικά από ελληνικά χέρια – τα όποια χέρια. Τώρα βέβαια, αυτό όλοι πια το κατάλαβαν. Αλλά τώρα, είναι πια αργά. 

Η Ιστορία, όπως και, πολύ πιο σύντομα, ο λαός, θα χρεώσουν προσωπικά τον Τσίπρα και τον Καμένο με αυτή την καταστροφή που, εδώ και λίγες εβδομάδες, η τελική της φάση βρίσκεται σε εξέλιξη.
Πρόκειται για δήθεν «ηγέτες» που αν δεν είχαν πολιτευθεί με αυτόν τον ανεύθυνο, ψευδεπίγραφο, ύπουλο και εχθρικό για τον τόπο τρόπο προκειμένου να υφαρπάξουν και να διατηρήσουν την εξουσία, παραδίδοντας κυριολεκτικά τα πάντα, ασφαλώς και θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αυτή η οριστική, άνευ όρων πλήρης παράδοση που θα ήταν νοητή μόνον έπειτα από συντριπτική ήττα, έπειτα από πόλεμο – και ίσως ούτε καν τότε.

Αυτοί οι δύο είναι που, τελικά, παρέδωσαν ολοκληρωτικά τη χώρα, με αντάλλαγμα τις καρέκλες τους…

Μαλοῦχος Γεώργιος