Δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για τον βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Δ. Αναγνωστάκη

Ο Βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Δημήτρης Αναγνωστάκης, το 2002 είχε εκλεγεί Δήμαρχος Χαλκίδας, κατεβαίνοντας υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού τότε δεν υπήρχε ΔΗΜΑΡ. Ως Δήμαρχος Χαλκίδας διατέλεσε και πρόεδρος των δημοτικών επιχειρήσεων, όπως η ΔΕΥΑΧ, στην οποία διαπιστώθηκε «μαύρη τρύπα» στο ταμείο.

Φυσικό επακόλουθο ήταν η άσκηση ποινικής δίωξης σε ολόκληρο το ΔΣ της ΔΕΥΑΧ κατά την περίοδο. Συνολικά οι κατηγορούμενοι είναι 9 και κατηγορούνται για απιστία σε βαθμό κακουργήματος, ενώ οι 5 από αυτούς έχουν ήδη απολογηθεί και τους έχει απαγορευτεί η έξοδος από την χώρα, ώστε να είναι προσβάσιμοι ανά πάσα στιγμή από την ανακριτική αρχή.

Ο Αναγνωστάκης δεν έχει πάει ακόμα να απολογηθεί, αφού πρέπει πρώτα να ζητηθεί η άρση της ασυλίας του από την Βουλή και εδώ είναι που αρχίζει να περιπλέκεται το ζήτημα. Φυσιολογικώς η υπόθεση δεν αφορά την κοινοβουλευτική δραστηριότητα του Αναγνωστάκη, συνεπώς η Βουλή θα πρέπει να άρει την ασυλία του χωρίς καν να εισέλθει στα ενδότερα της υποθέσεως.

Η Βουλή, όμως, από την μία έχει παράδοση για την προστασία των βουλευτών του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου», ακόμα και σε περιπτώσεις εξόφθαλμης απατεωνιάς. Όμως τώρα η κυβέρνηση επιδίδεται σε έναν «υπέρ πάντων» αγώνα εκβιασμών και δωροδοκιών, προκειμένου να βρει τους 180 που θα ψηφίσουν πρόεδρο της δημοκρατίας. Συνεπώς η χρονική συγκυρία της αποκάλυψης ενός σκανδάλου που αφορά βουλευτή της ΔΗΜΑΡ ίσως υποκρύπτει κάποιο παιχνίδι παρασκηνίου, σχετικά με την εκλογή του ΠτΔ.

Θα είναι πραγματικά σκανδαλώδες σε δύο επίπεδα αν δεν αρθεί η ασυλία του Αναγνωστάκη: 1) 

Θα αποτελέσει ακόμα ένα παράδειγμα ατιμωρησίας των πολιτικών. 2) Αν συμπέσει με την υπερψήφιση ΠτΔ από τον ίδιο, θα αποτελεί απόδειξη εκβιασμών και δωροδοκίας από πλευράς της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας τις καταγγελίες του Πανούση για προσπάθειες «με όλα τα μέσα» από την κυβέρνηση προκειμένου να βρεθούν οι 180. Θυμίζουμε ότι είχε πει: «Με όλα τα μέσα. Πρόκειται για καθαρή συναλλαγή. Δεν μιλάω μόνον για χρήματα, δεν το γνωρίζω, χωρίς να το αποκλείω κιόλας. Μιλάω για υποσχέσεις, για εξυπηρετήσεις, εξασφαλίσεις, ακόμη και διορισμούς συγγενών – όλα τα γνωστά, δηλαδή, του ελληνικού πολιτικού συστήματος». 

 χρυσή αυγή