Σπουδαρχίδης ...

" ὅστις; πολίτης χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης,
ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ πόλεμος, στρατωνίδης,
σὺ δ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ πόλεμος, μισθαρχίδης." 

Αριστοφάνης " Αχαρνής" στιχ. 595-597

( Ουσιαστικό

σπουδαρχίδης αρσενικό 
σπουδαρχίδης < αρχαία ελληνική σπουδάρχης [< σπουδή (=βιασύνη) + αρχή (=αξίωμα)] + -ίδης

• εκείνος που επιδιώκει με κάθε τρόπο την απόκτηση κάποιας θέσεως ή κάποιου αξιώματος

• Συνώνυμα

• αρχοθήρας
• αρχολίπαρος
• αρχομανής
• θεσιθήρας
• φίλαρχος       )